Το Ποντίκι
«Να είσαι σίγουρος ότι έχεις την υποστήριξή μου σε αυτή την
προσπάθεια. Ανυπομονώ να έχουμε μία εποικοδομητική συνεργασία» δήλωσε με
περίσσια υπεροψία ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε προς τον νέο υπουργό, υπεύθυνο για την ελληνική οικονομία Γιάννη Στουρνάρα, συγχαίροντάς τον για την ανάληψη των καθηκόντων του.
Παράγοντες, οι οποίοι έχουν ολοκληρωμένη γνώση του παρασκηνίου αλλά και των προθέσεων της τρόικας, αποδίδουν ιδιαίτερη σημασία στην ψήφο εμπιστοσύνης του Γερμανού «τσάρου» της Οικονομίας στον νεοδιορισμένο Έλληνα υπουργό. Κατά την εκτίμησή τους μπορεί να αποτελέσει ένα χρήσιμο «κλειδί» για να δρομολογηθούν εξελίξεις, που ενδέχεται να βελτιώσουν το κλίμα στην αγορά. Μια αγορά η οποία - αν κάποιος συνεκτιμήσει την τελευταία δυσοίωνη έκθεση του ΙΟΒΕ, την κινητικότητα στο τραπεζικό παρασκήνιο, το χρηματιστηριακό ράλι των λεγόμενων κρατικών «χαρτιών», τις εξελίξεις στο ΤΑΙΠΕΔ, τον διορισμό της νέας διοίκησης της Εθνικής και την αναδιάταξη επιχειρηματικών, επενδυτικών ισορροπιών - βρίσκεται πολύ κοντά στον «πάτο».
Άραγε να είναι αυτό το καλοκαιρινό, το πιο κρίσιμο τρίμηνο για την ελληνική οικονομική τραγωδία; Το αν βρισκόμαστε πριν από τον κατακλυσμό ή την εμφάνιση ενός από μηχανής θεού, ακόμη δεν μπορεί να είναι κανείς βέβαιος. Η ευκαιρία, πάντως, είναι προφανής, την ώρα που οι κυριότεροι οικονομικοί δείκτες θα πιάσουν το χαμηλότατο ιστορικό σημείο τους. Προς τι η ευκαιρία; Μη σκέφτεστε σαν Έλληνες... Άλλωστε, σύμφωνα με την προτροπή του Χορστ Ράιχενμπαχ, αυτό είναι το χρονικό σημείο όπου θα αξίζει να τοποθετηθούν επενδυτικά οι ξένοι στην ελληνική αγορά!
Απαραίτητη είναι εδώ η καταγραφή ενός ευρύτερου σχεδιασμού που έχει στον νου της η κυβέρνηση, η οποία έχει τις αποκρατικοποιήσεις ως μία ισχυρή αιχμή. Άλλωστε δεν είναι τυχαία ούτε η επίμονη αναφορά του Αντώνη Σαμαρά, ούτε οι δεσμεύσεις της κυβέρνησης προς τους δανειστές, ούτε και προφανώς όσα διαβεβαιώθηκαν προς τους εταίρους από τον ίδιο τον Γιάννη Στουρνάρα στο τελευταίο Εurogroup.
Οι ίδιοι (παράγοντες) υποστηρίζουν πως ο μίτος θα αρχίσει να ξετυλίγεται μέσα στις επόμενες ημέρες και σε κάθε περίπτωση πριν από τις 20 Ιουλίου, οπότε και οι δανειστές θα ασχοληθούν και πάλι με το ελληνικό πρόβλημα. Με μια κρίσιμη διαφορά: σε αντίθεση με την προηγούμενη κυβέρνηση, που ως συνέχεια της προπροηγούμενης δεν είχε την έξωθεν καλή μαρτυρία, η κυβέρνηση του Σαμαρά τη διαθέτει, προς το παρόν, αλλά δεν φαίνεται να διαθέτει την απαραίτητη εσωτερική ειρήνη.
Μπορεί ακόμη να μη φαίνεται, αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ ζεσταίνει τις μηχανές του γι’ αυτό που όλοι γνωρίζουν, αλλά ξέχασαν τις δυο τελευταίες εβδομάδες: αποκρατικοποιήσεις χωρίς αντιπαράθεση δεν πρόκειται να γίνουν. Όσοι άκουσαν τα στελέχη του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, καταλαβαίνουν ότι η διαχείριση της δημόσιας περιουσίας θα είναι η πολιτική μητέρα όλων των μαχών και το πεδίο που θα αναδείξει και την επόμενη πολιτική δύναμη στην Ελλάδα.
Όσοι θέλουν να ξέρουν τη στρατηγική του Γιάννη Στουρνάρα δεν έχουν παρά να ρίξουν μια ματιά στο επίσημο όργανό του. Το ΙΟΒΕ μεταξύ των πέντε σημείων για τις πρώτες 100 ημέρες της κυβέρνησης θέτει πολύ ψηλά το θέμα της ολοκλήρωσης της διαδικασίας ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών. Στο τραπεζικό παρασκήνιο οι διαψεύσεις δημοσιευμάτων που ήθελαν Εθνική - Πειραιώς να συζητούν, η παραδοχή πως η ΕΤΕ είχε κατ’ αρχάς επαφές με τους Γάλλους της Εμπορικής, η κινητικότητα στην Alpha Bank, προοιωνίζονται πως ο κλάδος βρίσκεται ένα-δυο βήματα πριν από την τελική φάση της διαδικασίας. Θέματα και αποκαλύψεις που επιβεβαιώνουν την αρθρογραφία του «Π» το τελευταίο διάστημα, όπως και την κρισιμότητα των ανακεφαλαιοποιήσεων πριν γίνουν οι επόμενες κινήσεις.
Η αγία... τριάδα
Δεν είναι επίσης τυχαίο (κάθε άλλο μάλιστα) πως στην Εθνική έχει συγκροτηθεί μία άτυπη τρόικα (Αλέξανδρος Τουρκολιάς, Γ. Ζαννιάς και Π. Χριστοδούλου) που έχει αναλάβει έναν σημαντικότατο σχεδιασμό (που περιλαμβάνει από αποκρατικοποιήσεις μέχρι επαναχρηματοδότηση της πραγματικής οικονομίας).
Είναι προφανές πως το σύστημα βρίσκεται σε… ζύμωση, πως οι ισορροπίες ανακατανέμονται τη στιγμή που το οικονομικό επιτελείο έχει αναλάβει ένας άνθρωπος (Γ. Στουρνάρας) ο οποίος έχει καλή χημεία με τον Γερμανό ομόλογό του. Κάτι που, όπως αναφέραμε και πιο πάνω, δεν υπήρξε (ευλόγως, είναι η αλήθεια) ούτε επί θητείας Ευ. Βενιζέλου, και ακόμη περισσότερο ούτε επί ημερών του Γ. Παπακωνσταντίνου.
Το εγχώριο σύστημα «κουμπώνει» δικούς του ανθρώπους, στελέχη κατάλληλα σε καίριες θέσεις. Σε αυτή τη λογική εντάσσεται η τοποθέτηση του Γ. Μαυραγάνη στη θέση του υφυπουργού Οικονομικών. Το ποιος είναι ο κ. Μαυραγάνης απαντά στο εύλογο ερώτημα της τοποθέτησής του σε ένα νευραλγικότατο πόστο. Πρόκειται για τον μέχρι πρότινος γενικό διευθυντή Φορολογικού Τμήματος της KPMG, του μεγαλύτερου οίκου αξιολόγησης, οικονομικής εκτίμησης που δραστηριοποιείται στην ελληνική αγορά. Η εταιρεία έχει στο χαρτοφυλάκιό της περί τις 180 εισηγμένες στο Χ.Α. εταιρείες και βεβαίως σχεδόν όλες τις πρωτοκλασάτες. Πελάτες της εταιρείας είναι εισηγμένες, επιχειρηματίες, καναλάρχες, αλλά και πληθώρα εκλεκτών μελών της εγχώριας επιχειρηματικής σκηνής.
Σχεδόν παράλληλα το εγχώριο σύστημα επείγεται να «κουμπώσει» και τη θέση του επικεφαλής στο ΤΑΙΠΕΔ με μερίδα του να προωθεί μεθοδικά τον Παναγή Βουρλούμη, κύκλους της Ν.Δ. να ρίχνουν στη σέντρα και το όνομα του Πέτρου Δούκα, ενώ στο Δ.Σ. παραμένει ο διορισθείς από τη Ν.Δ. Βαρθολομαίος.
Την ίδια στιγμή πολύ κοντά σε αλλαγή διοίκησης φέρεται να βρίσκεται και η ΔΕΗ με το όνομα του τραπεζίτη Γιώργου Τανισκίδη (ο οποίος έχει άριστες σχέσεις με τον Αντ. Σαμαρά) να βρίσκεται πολύ ψηλά στον κατάλογο των επίδοξων CEO. Ανάλογο κλίμα επικρατεί και για τον ΟΠΑΠ, όπου η απομάκρυνση του Σπανουδάκη θεωρείται τελειωμένη υπόθεση.
Επιχείρηση «χρηματιστήριο»
Χρηματιστηριακοί κύκλοι εντάσσουν σε αυτόν τον ευρύ σχεδιασμό την προσπάθεια που καταβάλλεται εδώ και έναν μήνα για τη βελτίωση της αποτίμησης συγκεκριμένων ομίλων όπου το Δημόσιο έχει (ακόμη) αυξημένη μετοχική συμμετοχή ή εμπλέκονται άμεσα είτε έμμεσα με το θέμα των αποκρατικοποιήσεων. Από τις θυγατρικές της ΑΤΕ (κυρίως την ΕΒΖ), που θα σπάσει σε «υγιή» και «τοξική» τράπεζα, μέχρι το ράλι των ΔΕΗ, ΟΠΑΠ και ΟΤΕ.
Είναι ενδεικτικό πως σε διάστημα ενός μήνα η μετοχή της ΔΕΗ έχει ενισχυθεί κατά 91%, του ΟΠΑΠ κατά 445% και κατά 90% για τον ΟΤΕ. Αυτό έχει ως συνέπεια την ενίσχυση της χρηματιστηριακής αξίας των ομίλων στα 1,68 δισ. ευρώ για τον ΟΠΑΠ, στα 1,25 για τον ΟΤΕ και στα 635 εκατ. ευρώ για τη ΔΕΗ. Νούμερα αρκετά σημαντικά, που μην αμφιβάλλετε πως θα χρησιμοποιηθούν για τη νομιμοποίηση των κινήσεων της επόμενης ημέρας. Όπως επίσης και για τον αντίθετο λόγο...
Πάντως, ενόσω συνεχίζεται η ωραιοποίηση της χρηματιστηριακής αξίας εισηγμένων οργανισμών του Δημοσίου και μπαίνουν οι τελευταίες λεπτομέρειες για τον τρόπο κεφαλαιακής ενίσχυσης των τραπεζών, στο οικονομικό επιτελείο κερδίζει έδαφος η πρόταση της αποκρατικοποίησης ενός μη εισηγμένου φορέα.
Σενάριο που μετά την τελευταία αντιπαράθεση Ν.Δ. - ΣΥΡΙΖΑ και τις βολές του δεύτερου κατά της κυβέρνησης (για ξεπούλημα κ.λπ.) ανέβηκε πολύ ψηλά στην ατζέντα του πρωθυπουργού και του υπουργού Οικονομικών. Καλά ενημερωμένη πηγή υποστηρίζει πως τις τελευταίες ημέρες έχουν τεθεί και πάλι στο τραπέζι παλιότερα σχέδια αξιοποίησης στοιχείων του Δημοσίου, σχέδια μακρομίσθωσης εκτάσεων, περιοχών αλλά και επενδυτικών προγραμμάτων (κάτι σαν ΣΔΙΤ) για την ανάπτυξη αερολιμένων, οδικών αξόνων, υποδομών.
Σε αυτό το χαρτοφυλάκιο περιλαμβάνονται μία έμμεσα εισηγμένη (ΔΕΠΑ/ΔΕΣΦΑ), οπωσδήποτε ο ΟΣΕ, ξενοδοχειακές μονάδες, θυγατρικές τραπεζών κ.λπ. Έτσι με αυτό τον τρόπο υπολογίζεται πως και μήνυμα προς τους δανειστές θα δοθεί αλλά και τα… δύσκολα (ελέω αντιπολίτευσης και ΣΥΡΙΖΑ) θα μετατεθούν για ευθετότερο χρόνο. Όταν, όπως εκτιμούν χρηματιστηριακοί παράγοντες, το Χ.Α. θα είναι υψηλότερα και η αποτίμηση λ.χ. του ΟΛΠ ή του ΟΛΘ δεν θα έχει συρρικνωθεί σε 110-140 εκατ. ευρώ. Είναι κάτι περισσότερο από προφανές ότι το εγχώριο σύστημα είναι αποφασισμένο να βάλει κάτω την μπάλα. Το ερώτημα είναι αν η στρατηγική του και κυρίως οι απώτεροι στόχοι του είναι ξεκάθαροι. Και κυρίως εάν μπορούν να πείσουν, πολιτικά και κοινωνικά. Εάν αυτό δεν συμβεί, τότε η μόνη συμπαράσταση που μπορεί να αναμένουν είναι από τους εκπροσώπους των δανειστών. Αλλιώς θα βρεθούν στην ίδια διελκυστίνδα που παρέσυρε και τις προηγούμενες κυβερνήσεις...
Παράγοντες, οι οποίοι έχουν ολοκληρωμένη γνώση του παρασκηνίου αλλά και των προθέσεων της τρόικας, αποδίδουν ιδιαίτερη σημασία στην ψήφο εμπιστοσύνης του Γερμανού «τσάρου» της Οικονομίας στον νεοδιορισμένο Έλληνα υπουργό. Κατά την εκτίμησή τους μπορεί να αποτελέσει ένα χρήσιμο «κλειδί» για να δρομολογηθούν εξελίξεις, που ενδέχεται να βελτιώσουν το κλίμα στην αγορά. Μια αγορά η οποία - αν κάποιος συνεκτιμήσει την τελευταία δυσοίωνη έκθεση του ΙΟΒΕ, την κινητικότητα στο τραπεζικό παρασκήνιο, το χρηματιστηριακό ράλι των λεγόμενων κρατικών «χαρτιών», τις εξελίξεις στο ΤΑΙΠΕΔ, τον διορισμό της νέας διοίκησης της Εθνικής και την αναδιάταξη επιχειρηματικών, επενδυτικών ισορροπιών - βρίσκεται πολύ κοντά στον «πάτο».
Άραγε να είναι αυτό το καλοκαιρινό, το πιο κρίσιμο τρίμηνο για την ελληνική οικονομική τραγωδία; Το αν βρισκόμαστε πριν από τον κατακλυσμό ή την εμφάνιση ενός από μηχανής θεού, ακόμη δεν μπορεί να είναι κανείς βέβαιος. Η ευκαιρία, πάντως, είναι προφανής, την ώρα που οι κυριότεροι οικονομικοί δείκτες θα πιάσουν το χαμηλότατο ιστορικό σημείο τους. Προς τι η ευκαιρία; Μη σκέφτεστε σαν Έλληνες... Άλλωστε, σύμφωνα με την προτροπή του Χορστ Ράιχενμπαχ, αυτό είναι το χρονικό σημείο όπου θα αξίζει να τοποθετηθούν επενδυτικά οι ξένοι στην ελληνική αγορά!
Απαραίτητη είναι εδώ η καταγραφή ενός ευρύτερου σχεδιασμού που έχει στον νου της η κυβέρνηση, η οποία έχει τις αποκρατικοποιήσεις ως μία ισχυρή αιχμή. Άλλωστε δεν είναι τυχαία ούτε η επίμονη αναφορά του Αντώνη Σαμαρά, ούτε οι δεσμεύσεις της κυβέρνησης προς τους δανειστές, ούτε και προφανώς όσα διαβεβαιώθηκαν προς τους εταίρους από τον ίδιο τον Γιάννη Στουρνάρα στο τελευταίο Εurogroup.
Οι ίδιοι (παράγοντες) υποστηρίζουν πως ο μίτος θα αρχίσει να ξετυλίγεται μέσα στις επόμενες ημέρες και σε κάθε περίπτωση πριν από τις 20 Ιουλίου, οπότε και οι δανειστές θα ασχοληθούν και πάλι με το ελληνικό πρόβλημα. Με μια κρίσιμη διαφορά: σε αντίθεση με την προηγούμενη κυβέρνηση, που ως συνέχεια της προπροηγούμενης δεν είχε την έξωθεν καλή μαρτυρία, η κυβέρνηση του Σαμαρά τη διαθέτει, προς το παρόν, αλλά δεν φαίνεται να διαθέτει την απαραίτητη εσωτερική ειρήνη.
Μπορεί ακόμη να μη φαίνεται, αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ ζεσταίνει τις μηχανές του γι’ αυτό που όλοι γνωρίζουν, αλλά ξέχασαν τις δυο τελευταίες εβδομάδες: αποκρατικοποιήσεις χωρίς αντιπαράθεση δεν πρόκειται να γίνουν. Όσοι άκουσαν τα στελέχη του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, καταλαβαίνουν ότι η διαχείριση της δημόσιας περιουσίας θα είναι η πολιτική μητέρα όλων των μαχών και το πεδίο που θα αναδείξει και την επόμενη πολιτική δύναμη στην Ελλάδα.
Όσοι θέλουν να ξέρουν τη στρατηγική του Γιάννη Στουρνάρα δεν έχουν παρά να ρίξουν μια ματιά στο επίσημο όργανό του. Το ΙΟΒΕ μεταξύ των πέντε σημείων για τις πρώτες 100 ημέρες της κυβέρνησης θέτει πολύ ψηλά το θέμα της ολοκλήρωσης της διαδικασίας ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών. Στο τραπεζικό παρασκήνιο οι διαψεύσεις δημοσιευμάτων που ήθελαν Εθνική - Πειραιώς να συζητούν, η παραδοχή πως η ΕΤΕ είχε κατ’ αρχάς επαφές με τους Γάλλους της Εμπορικής, η κινητικότητα στην Alpha Bank, προοιωνίζονται πως ο κλάδος βρίσκεται ένα-δυο βήματα πριν από την τελική φάση της διαδικασίας. Θέματα και αποκαλύψεις που επιβεβαιώνουν την αρθρογραφία του «Π» το τελευταίο διάστημα, όπως και την κρισιμότητα των ανακεφαλαιοποιήσεων πριν γίνουν οι επόμενες κινήσεις.
Η αγία... τριάδα
Δεν είναι επίσης τυχαίο (κάθε άλλο μάλιστα) πως στην Εθνική έχει συγκροτηθεί μία άτυπη τρόικα (Αλέξανδρος Τουρκολιάς, Γ. Ζαννιάς και Π. Χριστοδούλου) που έχει αναλάβει έναν σημαντικότατο σχεδιασμό (που περιλαμβάνει από αποκρατικοποιήσεις μέχρι επαναχρηματοδότηση της πραγματικής οικονομίας).
Είναι προφανές πως το σύστημα βρίσκεται σε… ζύμωση, πως οι ισορροπίες ανακατανέμονται τη στιγμή που το οικονομικό επιτελείο έχει αναλάβει ένας άνθρωπος (Γ. Στουρνάρας) ο οποίος έχει καλή χημεία με τον Γερμανό ομόλογό του. Κάτι που, όπως αναφέραμε και πιο πάνω, δεν υπήρξε (ευλόγως, είναι η αλήθεια) ούτε επί θητείας Ευ. Βενιζέλου, και ακόμη περισσότερο ούτε επί ημερών του Γ. Παπακωνσταντίνου.
Το εγχώριο σύστημα «κουμπώνει» δικούς του ανθρώπους, στελέχη κατάλληλα σε καίριες θέσεις. Σε αυτή τη λογική εντάσσεται η τοποθέτηση του Γ. Μαυραγάνη στη θέση του υφυπουργού Οικονομικών. Το ποιος είναι ο κ. Μαυραγάνης απαντά στο εύλογο ερώτημα της τοποθέτησής του σε ένα νευραλγικότατο πόστο. Πρόκειται για τον μέχρι πρότινος γενικό διευθυντή Φορολογικού Τμήματος της KPMG, του μεγαλύτερου οίκου αξιολόγησης, οικονομικής εκτίμησης που δραστηριοποιείται στην ελληνική αγορά. Η εταιρεία έχει στο χαρτοφυλάκιό της περί τις 180 εισηγμένες στο Χ.Α. εταιρείες και βεβαίως σχεδόν όλες τις πρωτοκλασάτες. Πελάτες της εταιρείας είναι εισηγμένες, επιχειρηματίες, καναλάρχες, αλλά και πληθώρα εκλεκτών μελών της εγχώριας επιχειρηματικής σκηνής.
Σχεδόν παράλληλα το εγχώριο σύστημα επείγεται να «κουμπώσει» και τη θέση του επικεφαλής στο ΤΑΙΠΕΔ με μερίδα του να προωθεί μεθοδικά τον Παναγή Βουρλούμη, κύκλους της Ν.Δ. να ρίχνουν στη σέντρα και το όνομα του Πέτρου Δούκα, ενώ στο Δ.Σ. παραμένει ο διορισθείς από τη Ν.Δ. Βαρθολομαίος.
Την ίδια στιγμή πολύ κοντά σε αλλαγή διοίκησης φέρεται να βρίσκεται και η ΔΕΗ με το όνομα του τραπεζίτη Γιώργου Τανισκίδη (ο οποίος έχει άριστες σχέσεις με τον Αντ. Σαμαρά) να βρίσκεται πολύ ψηλά στον κατάλογο των επίδοξων CEO. Ανάλογο κλίμα επικρατεί και για τον ΟΠΑΠ, όπου η απομάκρυνση του Σπανουδάκη θεωρείται τελειωμένη υπόθεση.
Επιχείρηση «χρηματιστήριο»
Χρηματιστηριακοί κύκλοι εντάσσουν σε αυτόν τον ευρύ σχεδιασμό την προσπάθεια που καταβάλλεται εδώ και έναν μήνα για τη βελτίωση της αποτίμησης συγκεκριμένων ομίλων όπου το Δημόσιο έχει (ακόμη) αυξημένη μετοχική συμμετοχή ή εμπλέκονται άμεσα είτε έμμεσα με το θέμα των αποκρατικοποιήσεων. Από τις θυγατρικές της ΑΤΕ (κυρίως την ΕΒΖ), που θα σπάσει σε «υγιή» και «τοξική» τράπεζα, μέχρι το ράλι των ΔΕΗ, ΟΠΑΠ και ΟΤΕ.
Είναι ενδεικτικό πως σε διάστημα ενός μήνα η μετοχή της ΔΕΗ έχει ενισχυθεί κατά 91%, του ΟΠΑΠ κατά 445% και κατά 90% για τον ΟΤΕ. Αυτό έχει ως συνέπεια την ενίσχυση της χρηματιστηριακής αξίας των ομίλων στα 1,68 δισ. ευρώ για τον ΟΠΑΠ, στα 1,25 για τον ΟΤΕ και στα 635 εκατ. ευρώ για τη ΔΕΗ. Νούμερα αρκετά σημαντικά, που μην αμφιβάλλετε πως θα χρησιμοποιηθούν για τη νομιμοποίηση των κινήσεων της επόμενης ημέρας. Όπως επίσης και για τον αντίθετο λόγο...
Πάντως, ενόσω συνεχίζεται η ωραιοποίηση της χρηματιστηριακής αξίας εισηγμένων οργανισμών του Δημοσίου και μπαίνουν οι τελευταίες λεπτομέρειες για τον τρόπο κεφαλαιακής ενίσχυσης των τραπεζών, στο οικονομικό επιτελείο κερδίζει έδαφος η πρόταση της αποκρατικοποίησης ενός μη εισηγμένου φορέα.
Σενάριο που μετά την τελευταία αντιπαράθεση Ν.Δ. - ΣΥΡΙΖΑ και τις βολές του δεύτερου κατά της κυβέρνησης (για ξεπούλημα κ.λπ.) ανέβηκε πολύ ψηλά στην ατζέντα του πρωθυπουργού και του υπουργού Οικονομικών. Καλά ενημερωμένη πηγή υποστηρίζει πως τις τελευταίες ημέρες έχουν τεθεί και πάλι στο τραπέζι παλιότερα σχέδια αξιοποίησης στοιχείων του Δημοσίου, σχέδια μακρομίσθωσης εκτάσεων, περιοχών αλλά και επενδυτικών προγραμμάτων (κάτι σαν ΣΔΙΤ) για την ανάπτυξη αερολιμένων, οδικών αξόνων, υποδομών.
Σε αυτό το χαρτοφυλάκιο περιλαμβάνονται μία έμμεσα εισηγμένη (ΔΕΠΑ/ΔΕΣΦΑ), οπωσδήποτε ο ΟΣΕ, ξενοδοχειακές μονάδες, θυγατρικές τραπεζών κ.λπ. Έτσι με αυτό τον τρόπο υπολογίζεται πως και μήνυμα προς τους δανειστές θα δοθεί αλλά και τα… δύσκολα (ελέω αντιπολίτευσης και ΣΥΡΙΖΑ) θα μετατεθούν για ευθετότερο χρόνο. Όταν, όπως εκτιμούν χρηματιστηριακοί παράγοντες, το Χ.Α. θα είναι υψηλότερα και η αποτίμηση λ.χ. του ΟΛΠ ή του ΟΛΘ δεν θα έχει συρρικνωθεί σε 110-140 εκατ. ευρώ. Είναι κάτι περισσότερο από προφανές ότι το εγχώριο σύστημα είναι αποφασισμένο να βάλει κάτω την μπάλα. Το ερώτημα είναι αν η στρατηγική του και κυρίως οι απώτεροι στόχοι του είναι ξεκάθαροι. Και κυρίως εάν μπορούν να πείσουν, πολιτικά και κοινωνικά. Εάν αυτό δεν συμβεί, τότε η μόνη συμπαράσταση που μπορεί να αναμένουν είναι από τους εκπροσώπους των δανειστών. Αλλιώς θα βρεθούν στην ίδια διελκυστίνδα που παρέσυρε και τις προηγούμενες κυβερνήσεις...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου