ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΝΑΜΟΡΦΩΘΕΙ Η ΔΗΜΟΣΙΑ ΔΙΟΙΚΗΣΗ;

apospasma.gr

  Διάβασα εχθές στη Voria.gr ότι ο υπουργός κ. Αντώνης Μανιτάκης, απευθυνόμενος στους συμμετέχοντες της 4ης συνάντησης της task force των κρατών μελών της ΕΕ και των διεθνών οργανισμών που παρέχουν τεχνική βοήθεια στην Ελλάδα, τους διαβεβαίωσε ότι η ταχεία αναμόρφωση της δημόσιας διοίκησης αποτελεί κορυφαία προτεραιότητα της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης.

Την ίδια διαβεβαίωση είχε δώσει και κατά την παραλαβή του υπουργείου, προσθέτοντας ότι «απ' την καλή, χρηστή και αποτελεσματική λειτουργία της δημόσιας διοίκησης εξαρτάται εν πολλοίς, το μέλλον αυτού του τόπου».

Δεν θα γράψω ότι συμφωνώ απόλυτα με την επισήμανση του κ. υπουργού, διότι είναι αυτονόητο. Θα πω όμως ότι τα ίδια περίπου λόγια έχουν πει όλοι οι προκάτοχοι της ίδιας υπουργικής καρέκλας, χωρίς να προσθέσουν κάτι θετικό σε όσα παρέλαβαν, και εγκαταλείποντας το υπουργείο η δημόσια διοίκηση εξακολουθούσε να είναι το ίδιο ασθενής, αν όχι σε χειρότερη κατάσταση.

Αναρωτιέμαι, αν όλοι όσοι πέρασαν ή βρίσκονται στο αρμόδιο υπουργείο κάνουν πως δεν αντιλαμβάνονται την αιτία της ανίατης ασθένειας της δημόσιας διοίκησης ή πράγματι δεν την αντιλαμβάνονται; 

Λέγει φερ’ ειπείν ο νέος υφυπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης, κ. Μανούσος Βολουδάκης, ότι θα επανασχεδιαστούν οι δομές και οι διαδικασίες της διοίκησης με αξιοποίηση των σύγχρονων τεχνολογιών, λέγοντας διότι «η ηλεκτρονική γραφειοκρατία δεν παύει να είναι γραφειοκρατία».

Οι νέες τεχνολογίες υπάρχουν σε πολλά τμήματα της δημόσιας διοίκησης, αλλά δεν είδαμε να ωφελήθηκε ο πολίτης από αυτές. Εκείνο επομένως που επιβάλλεται να ομολογηθεί -και που δεν αποτολμά κάποιος πολιτικός να το εκστομίσει- είναι ότι οι δυο σημαντικότεροι λόγοι που δεν θα εξυγιανθεί η δημόσια διοίκηση, είναι πρώτα οι πελατειακές σχέσεις πολιτικών-ψηφοφόρων και δεύτερον η άρνηση πολλών να δεχθούν αλλαγές.

Διευθυντής νομαρχίας στην κεντρική Μακεδονία, ζήτησε από τους υπαλλήλους να του απαντήσουν σε εύλογο χρόνο, βάσει ποίου σχετικού ζητούν επτά έγγραφα από τον πολίτη για να του ικανοποιήσουν ένα αίτημα. Βρήκαν μόνον τέσσερις σχετικές εντολές. Για τα υπόλοιπα τρία έγγραφα απάντησαν ότι «έτσι το βρήκαν από τους προηγούμενους». Καμιά σχετική διαταγή δεν προβλέπει κάτι για τα τρία επί πλέον έγγραφα που ζητούν.

Κατ’ αρχήν να δεχθώ, ότι υπάρχουν πολλοί που πράγματι ενεργούν επειδή «έτσι το βρήκαν». Να μου επιτραπεί να θυμίσω το σχετικό ανέκδοτο από τον στρατό. Ο νεοφερμένος διοικητής μονάδας ρώτησε τον προκάτοχό του γιατί υπάρχει σκοπιά σε ένα παγκάκι έξω από το μαγειρείο. Του απάντησε εκείνος ότι «έτσι το βρήκε από τον προηγούμενο» και το συνέχισε. Θέλησε λοιπόν να πληροφορηθεί ο διοικητής τους λόγους και άρχισε να ρωτά τους διατελέσαντες διοικητές, οι οποίοι του έδιναν την ίδια απάντηση, ώσπου έφθασε στον προ 20ετίας διοικητή, που είχε δώσει την διαταγή φύλαξης του πάγκου.

«Εγώ τοποθέτησα σκοπιά στο παγκάκι, είπε, διότι το είχαμε βάψει, και ώσπου να στεγνώσει, για να μη καθίσει κανείς και λερωθεί, έβαλα σκοπό για να προσέχει». Και ρώτησε ο άνθρωπος: «Πέρασαν 20 χρόνια, δεν στέγνωσε ακόμη»;

Αυτή είναι η φαιδρή πλευρά της υπόθεσης, που όμως είναι υπαρκτή, διότι υπάρχουν αρκετοί που πιστεύουν ότι δεν υπάρχει λόγος αλλαγής μιας κατάστασης. Η φράση «τι τα θες και τα σκαλίζεις;» δεν μας είναι άγνωστη.

Όμως, θα πρέπει επί τέλους να ομολογηθεί ότι η εξυγίανση της δημόσιας διοίκησης με την εφαρμογή νέων τεχνολογιών (κάτι δηλαδή που κάνει και το ψιλικατζίδικο της γειτονιάς) θα απαιτήσει τους μισούς από τους υπάρχοντες υπαλλήλους. Και θα αποτρέψει από μερικούς να καθυστερούν σκόπιμα, ώσπου να τους δοθεί το «γρηγορόσημο». Επομένως, δεν υπάρχει θέληση από όλους για εξυγίανση και θα προβάλλονται πάντα εμπόδια.

Από την άλλη όμως πλευρά, θα δημιουργηθεί ένα τεράστιο κοινωνικό πρόβλημα. Γι’ αυτό και απαιτείται -πλην των άλλων κατανοητών λόγων- πρώτα η ανάπτυξη της παραγωγής στον ιδιωτικό τομέα για απορρόφηση ενός τεράστιου δυναμικού, που είναι πλεονάζων στον δημόσιο. Δεν είναι απλά τα πράγματα.

Γι’ αυτό και θεωρώ ότι τα λόγια των υπουργών στο συγκεκριμένο υπουργείο είναι έπεα πτερόεντα, ακόμη και αν έχουν καλή διάθεση και επιθυμία να προσφέρουν (που δεν είναι πάντα και αυτό βέβαιο).

Ο Μακεδών