Γη και ύδωρ στους Αμερικανούς

Το Ποντίκι

του Δημήτρη Μηλάκα

Η κυβέρνηση της Ν.Δ. συνεχίζει και ολοκληρώνει την «καλή δουλειά» του ΣΥΡΙΖΑ

Η εφημερίδα «Το Βήμα», την περασμένη Κυριακή, με ένα εξαιρετικό αποκλειστικό ρεπορτάζ (Άγγελος Αθανασόπουλος) αποκαλύπτει λεπτομερώς την πρόοδο των ελληνοαμερικανικών συνομιλιών για την υπογραφή νέας επικαιροποιημένης συμφωνίας για τις στρατιωτικές βάσεις που οι ΗΠΑ διατηρούν στη χώρα. Το εν λόγω ρεπορτάζ αποκαλύπτει και επιβεβαιώνει επίσης ότι η εξέλιξη των ελληνοαμερικανικών σχέσεων προχωρά απρόσκοπτα, χωρίς να επηρεάζεται από τις ανακατατάξεις στο εγχώριο πολιτικό σκηνικό. Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας συνεχίζει και ολοκληρώνει την «καλή δουλειά» που ξεκίνησε η «αριστερή» κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛΛ για τη μετατροπή της χώρας σε απέραντη βάση της αμερικανικής στρατιωτικής μηχανής και εξάρτημα της εξωτερικής πολιτικής της Ουάσιγκτον.

Σύμφωνα με το ρεπορτάζ της εφημερίδας «Το Βήμα», αυτήν ακριβώς την περίοδο βρίσκονται σε πλήρη εξέλιξη οι διαπραγματεύσεις για την υπογραφή επικαιροποιημένης Συμφωνίας Αμοιβαίας Αμυντικής Συνεργασίας (ΣΑΑΣ) η οποία θα αντικαταστήσει την αντίστοιχη του 1990. Σχετικά με την εξέλιξη των διαπραγματεύσεων θα πρέπει να υπογραμμιστεί ότι:

Διεξάγονται στο πλαίσιο του Στρατηγικού Διαλόγου ΗΠΑ-Ελλάδος.

Ο πρώτος γύρος του εν λόγω διαλόγου πραγματοποιήθηκε στην Ουάσιγκτον τον περασμένο Δεκέμβρη (επί ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛΛ).

Ο δεύτερος γύρος, όπου πιθανότατα θα επισφραγιστούν τα συμφωνηθέντα, θα πραγματοποιηθεί το προσεχές φθινόπωρο στην Αθήνα όπου και αναμένεται να βρεθεί ο Αμερικανός ΥΠΕΞ Μάικ Πομπέο.

Σε επίπεδο τεχνοκρατών αξιοσημείωτο είναι ότι πραγματοποιήθηκαν συναντήσεις στις 20 Μαΐου 2019, πριν από τις εκλογές και με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ,

και αμέσως μετά τις εκλογές και με τη Ν.Δ. κυβέρνηση στη χώρα, στις 31 Ιουλίου.

Τι θέλουν οι ΗΠΑ

Είναι, έχουμε την εντύπωση, προφανές ότι οι εναλλαγές στην εξουσία στις χώρες - προτεκτοράτα, όπως η Ελλάδα, δεν έχουν την παραμικρή σημασία και δεν επηρεάζουν στο ελάχιστο το χρονοδιάγραμμα των σχεδιασμών της Ουάσιγκτον.

Αυτό που η Ουάσιγκτον επιδιώκει με την ανανέωση της συμφωνίας για τις βάσεις είναι η λεπτομερής περιγραφή και θεσμική κατοχύρωση των όσων ήδη στην πράξη έχουν δοθεί από τις προηγούμενες ελληνικές κυβερνήσεις – ειδικότερα αυτή των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛΛ – και ισχύουν στην πράξη. Δεν θα πρέπει να λησμονούμε ότι:

«Σιωπηρά» έχουν διευρυνθεί οι αμερικανικές δυνατότητες στην Κρήτη, με επίκεντρο τη βάση της Σούδας.

Λειτουργεί στην πράξη αμερικανική αποστολή στη βάση αεροπορίας στρατού στο Στεφανοβίκειο.

Είναι σε πλήρη επιχειρησιακή λειτουργία μονάδα αμερικανικών Μη Επανδρωμένων Αεροσκαφών, η οποία επιχειρεί από το αεροδρόμιο της Λάρισας.

Το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης προετοιμάζεται σε επίπεδο υποδομών από τους Αμερικανούς έτσι ώστε να μπορεί να ανταποκριθεί στις όποιες ανάγκες τους.

Στην Αλεξανδρούπολη επίσης ετοιμάζονται στρατιωτικές εγκαταστάσεις, κατάλληλες για να φιλοξενήσουν μονάδες αμερικανικών ελικοπτέρων.

Ευέλικτη …προσαρμογή

Ένα ακόμη εξαιρετικής σημασίας στοιχείο το οποίο αποκαλύπτεται στο ρεπορτάζ του «Βήματος» είναι η «ευελιξία» με την οποία οι Αμερικανοί επιθυμούν να «οπλίσουν» τη νέα συμφωνία. Σύμφωνα, λοιπόν, με τις αμερικανικές προθέσεις, η Ουάσιγκτον απαιτεί στο παράρτημα της υπό υπογραφή συμφωνίας να εισαχθεί ο όρος ότι οι «εκτελεστικοί πράκτορες», που μπορεί να είναι τα υπουργεία Εξωτερικών ή Άμυνας, να έχουν τη δυνατότητα να συμφωνούν για την παραχώρηση νέων επιπλέον διευκολύνσεων, πέραν των όσων είναι διατυπωμένες ρητά στη συμφωνία. Επιπλέον οι Αμερικανοί ζητούν την κατοχύρωση στην απρόσκοπτη και ανεξέλεγκτη πρόσβαση στις βάσεις τους.

Κρίνοντας από τα όσα δημοσίως έχουν διατυπωθεί από τις ελληνικές κυβερνήσεις – από εκείνη του ΣΥΡΙΖΑ που έφυγε και αυτήν της Ν.Δ. που ήρθε – περί της σπουδαιότητας της αναβαθμισμένης ελληνοαμερικανικής στρατηγικής σχέσης, η οποία εκτός των άλλων υποτίθεται ότι θα μας προστατέψει και από τον άτακτο γείτονα στα ανατολικά, το πολιτικό προσωπικό της Αθήνας είναι διατεθειμένο να πανηγυρίσει την προσφορά γης και ύδατος στους Αμερικανούς, έστω κι αν η ιστορία διδάσκει πως τέτοιου είδους προσφορές δεν εξασφαλίζουν κανενός είδους προστασία. Το αντίθετο...

Η ιστορία διδάσκει

Δεν είναι άλλωστε η πρώτη φορά που η Αθήνα πρόσφερε τα πάντα για να εξασφαλίσει την αμερικανική προστασία.

Τη δεκαετία του ‘70, με τις συνομιλίες Μπίτσιου- Κίσινγκερ, κατόπιν τουρκικής εισβολής οι εν λόγω συνομιλίες δεν απέτρεψαν την εξάπλωση των τουρκικών δραστηριοτήτων στο Αιγαίο, όπως αυτές εκδηλώθηκαν με τις κρίσεις των τουρκικών «ερευνητικών» πλοών των «Χόρα» και «Σισμίκ».

Με τις συνομιλίες Μπους- Μητσοτάκη κατά τη δεκαετία του ‘90 όπου τα συμφωνηθέντα, όπως επίσης και η συμφωνία για τις αμερικανικές βάσεις, δεν απέτρεψαν την εκδήλωση της κρίσης των Ιμίων και το γκριζάρισμα ολόκληρου του Αιγαίου.

Αυτές ακριβώς τις ημέρες, που κορυφώνονται οι διεργασίες για τη μετατροπή της χώρας σε απέραντη αμερικανική βάση με την υπογραφή μιας νέας Συμφωνίας Αμοιβαίας Αμυντικής Συνεργασίας με τις ΗΠΑ, θα πρέπει να σημειωθεί ότι κορυφώνεται επίσης η τουρκική δραστηριότητα στην Ανατολική Μεσόγειο. Διακηρυγμένος στόχος της Τουρκίας είναι ότι τίποτε στην περιοχή δεν μπορεί να γίνει ερήμην της. Μάλιστα η Άγκυρα φροντίζει ώστε οι διακηρύξεις της να συνοδεύονται από πράξεις. Αυτήν ακριβώς την περίοδο, για παράδειγμα, τουρκικά γεωτρύπανα δραστηριοποιούνται εντός της κυπριακής ΑΟΖ δίχως να συναντούν την παραμικρή αντίδραση από τις ΗΠΑ. Επίσης η Άγκυρα, με συνεχείς navtex, υπενθυμίζει ότι το Καστελόριζο δεν έχει δικαιώματα σε ΑΟΖ…

Παρ’ όλα αυτά η Ουάσιγκτον συνεχίζει τη στενή της συνεργασία με την Άγκυρα στη Συρία, γεγονός που τουλάχιστον θα έπρεπε να προβληματίσει όλους όσοι εμφανίζονται στην Αθήνα έτοιμοι να προσφέρουν στους Αμερικανούς τα πάντα, μόνο και μόνο για να εισπράξουν κάποιες υποσχέσεις και μερικά φιλικά χτυπήματα στην πλάτη...

* Δημοσιεύτηκε στο ΠΟΝΤΙΚΙ, τεύχος 2087 στις 22-08-2019