Το απαράβατο μοτίβο τεσσάρων ελληνικών χιλιετιών

του Θεόδωρου Ράκκα

Ζούμε σε δύσκολες εποχές. Οι, κοσμικοί, θεσμικοί φορείς του ελληνισμού, δηλ. η Ελλάδα και η Κυπριακή Δημοκρατία, βρίσκονται σε παρακμή. Παρακμή οικονομική, πολιτική, δημογραφική και πάνω από όλα αξιακή. Μια παρακμή η οποία έχει οδηγήσει σε πλήρη εξάρτηση από ξένες δυνάμεις, φιλικές και μη. Το πρόβλημα έγκειται στο γεγονός, ότι το παραπάνω δεν είναι πρωτοφανές.

Μέσα στα 4000 χρονιά της ιστορικής μας ύπαρξης, δεν είναι η πρώτη φορά που η παρακμή και η έκπτωση ισχύος καθιστούν τον ελληνισμό, βορά στις επίβουλες των ξένων. Το δυστύχημα είναι, πως στην ερώτηση «πως και γιατί φτάσαμε εδώ» δεν υπάρχει μια σαφώς διατυπωμένη απάντηση. Η μήπως η απάντηση βρίσκεται, στην αποκρυσταλλωμένη ανάγνωση και κατανόηση, των τεσσάρων χιλιετιών της ελληνικής ιστορίας;

Θα τολμήσω να δηλώσω, πως είναι απαραίτητο να αποτυπωθεί στο συλλογικό μας υποσυνείδητο, το παρακάτω απαράβατο μοτίβο. Η επιβολή του ατομικού συμφέροντος επί του συλλογικού πηγάζουσα από έπαρση και ιδιοτέλεια μας οδηγεί πάντοτε στη διχόνοια. Η διχόνοια κατασπαταλάει όλη την δυναμική και τους πόρους του γένους σε εσωστρεφείς ανταγωνισμούς, προς τη νομή του πλούτου και της εξουσίας. Μοιραία, το κράτος υφίσταται απώλεια ισχύος.

Πως παγιδεύτηκε στρατηγικά η Ελλάδα

του Παναγιώτη Ήφαιστου

Προβληματίζουν βαθύτατα οι χαώδεις νεοελληνικές διαιρέσεις οι οποίες, ναι μεν έχουν βαθιές ρίζες, πλην τελευταία εντείνονται και βαθαίνουν. Άμα κάτι αρχίσει στραβά κινείται στραβά, εκτός και εάν διορθωθεί. Στην περίπτωσή μας με την ανασυγκρότηση και ανασύνταξη του ελληνικού κράτους για να καταστεί δημοκρατικό, ισχυρό, ασφαλές και βιώσιμο. Η «κακιά αφετηρία» ήταν η δολοφονία του Καποδίστρια και η έλευση των Βαυαρών. Ματαιώθηκαν έτσι οι αξιώσεις των υψηλοτάτης υπόστασης Επαναστατών του 1821 όπως καταγράφηκαν στις Εθνοσυνελεύσεις αμέσως μετά.

Δεν εκπληρώθηκαν οι σκοποί της Επανάστασης του 1821 για δημιουργία δημοκρατικά συγκροτημένης Πολιτείας η οποία θα ενσωμάτωνε τις επί αιώνες τοπικά αυτεξούσιες και αυτό-θεσπιζόμενες Πόλεις. Ο πρώτος νόμος των Βαυαρών καταργούσε, βασικά, την επί αιώνες δημοκρατική πολιτική οργάνωση των Πόλεων.

Έκτοτε, εντός μιας ουσιαστικά ξενοκρατούμενης χώρας-χώρου μέσα στην οποία εγκλωβίστηκαν «των Ελλήνων οι Κοινότητες» –και η οποία ευθύνεται για την καταστροφή των εκτός συνόρων Ελλήνων– αυξήθηκαν οι διαιρέσεις, ακυρώθηκε η πολιτική και οικονομική οργάνωση των τοπικών κοινοτήτων και εξασθένησαν οι παραδόσεις των Κοινών και των Πόλεων. Ενάμιση αιώνα μετά αυτό επιτάθηκε με την έλευση της αστικοποίησης η οποία στρίμωξε τους περισσότερους Έλληνες μέσα στα τσιμεντένια τείχη των αστικών κέντρων.

Στέλιος Περράκης: Η Σημασία του Δ.Δ. της Χάγης για το Αρχιπέλαγος Τσάγκος

Νέα Κρήτη

Άλλο αναγνώριση μειονότητας και άλλο ο αυτοπροσδιορισμός

Ο Στέλιος Ε. Περράκης , καθηγητής διεθνών και ευρωπαϊκών θεσμών στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και μέχρι πρότινος μόνιμος πρεσβευτής της Ελλάδας στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο , μιλώντας στον 98.4 , ανέλυσε την απόφαση κόλαφος για τους Βρετανούς και τις βάσεις τους, όπου το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης γνωμοδότησε ότι το Ηνωμένο Βασίλειο έχει την υποχρέωση να τερματίσει τη διοίκηση του Πελάγους Τσάγκος «το συντομότερο δυνατόν». Σε αυτό το Αρχιπέλαγος είναι και μια από τις μεγαλύτερες Αμερικανικές βάσεις, η Ντιέγκο Γκαρσία και όπως εξήγησε , ήταν σημαντικό ότι ενώπιον του δικαστηρίου, είχαν αγορεύσει εκπρόσωποι 22 χωρών μεταξύ των οποίων και η Κύπρος, της οποίας το 3% του εδάφους της χρησιμοποιείται από την Βρετανία ως στρατιωτική βάση. Η γνωμοδότηση αυτή, ανοίγει ένα ευρύ πεδίο ισχύος του Διεθνούς Δικαίου , που διασταλτικά μπορεί να αξιοποιήσει η Κυπριακή Δημοκρατία, αλλά και περιοχές όπως η Κριμαία και υπό την έννοια αυτή ήταν λάθος η μη εκπροσώπηση της Ελλάδας στην υπόθεση αυτή.

Ο κ. Περράκης , με αφορμή την συζήτηση που ξέσπασε γύρω από το θέμα «μειονοτήτων» , εξήγησε με βάση το διεθνές δίκαιο και τις συνθήκες, ότι είναι άλλο ο αυτοπροσδιορισμός , υπενθυμίζοντας ότι στην Ελλάδα λειτουργεί νόμιμα το κόμμα «Ουράνιο Τόξο» που θέτει θέμα «μακεδονισμού» και άλλο η αποδοχή ή όχι μειονότητας από ένα κράτος. Ως εκ τούτου, κατέληξε, είναι λάθος μια δημόσια συζήτηση με όρους μικροπολιτικής, όταν νομικά και στη βάση του διεθνούς δικαίου και των συμβάσεων, υπάρχει σαφές νομικό και δικαιοπολιτικό πεδίο.

Κυβέρνηση επικίνδυνη για την Ελλάδα

ardin-rixi

του Γιώργου Παπαδόπουλου – Τετράδη από το liberal.gr 

Τέσσερα καραμπινάτα παραδείγματα της βδομάδας αποδεικνύουν ότι την Ελλάδα κυβερνάει μια κυβέρνηση, που αδιαφορεί, όταν δεν δρα σε βάρος της χώρας. Κυβερνάει μια κυβέρνηση αντιπατριωτική, ανιστόρητη και ιδεολογικά πρωτόγονη. Σε βάρος μιας τρισχιλιετούς αδιάκοπης ιστορίας και σε βάρος 10.000.000 Ελλήνων που αισθάνονται Έλληνες. Αποκορύφωμα, η προώθηση του Αττίλα στα Στροβίλια, στην Κύπρο! Χωρίς αντίδραση!

Η βδομάδα ξεκίνησε με τις δηλώσεις του Αλβανού προέδρου Ράμα, ότι συζητάει με την ελληνική κυβέρνηση «τα σύνορα». Παρά τον σάλο που προκλήθηκε, το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών ή το λαλίστατο Μέγαρο Μαξίμου που απαντά σε ψύλλου πήδημα καθενός που ενοχλεί το καθεστώς, δεν έβγαλαν μιλιά. Ούτε καν διάψευση! Καμιά αντίδραση, διαμαρτυρία ή άλλη ένδειξη στοιχειώδους σεβασμού στο ελληνικό status.

Πριν λίγες μέρες, πληροφορίες από τις ίδιες τις δυνάμεις ασφαλείας της Αλβανίας, είδαν το φως της δημοσιότητας για τη δολοφονία του Βορειοηπειρώτη Κατσίφα, με απίστευτη καταγγελία. Ότι η ελληνική πλευρά ζήτησε από την αλβανική να πάρει μέτρα δραστικά εναντίον οποιασδήποτε ελληνικής πατριωτικής εκδήλωσης για την 28η Οκτωβρίου στη Β. Ήπειρο, όπου (και επειδή) θα παρίσταντο και μέλη της ελληνικής κυβέρνησης!

Γιατί πρέπει να «είμαστε όλοι Μακεδόνες»

του Αντώνη Κοκορίκου

Υπάρχουν πολλοί Έλληνες και Ελληνίδες που παρασυρόμενοι από την προπαγανδιστική ρητορική του Τσίπρα και της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ χωρίς ΑΝΕΛ, θεωρούν το σύνθημα «η Μακεδονία είναι μία και είναι ελληνική», εθνικιστικό και θεωρούν τον εθνικισμό προθάλαμο του φασισμού. Πρόκειται για πλάνη και αμορφωσιά. Χρησιμοποιούν κίβδηλες λέξεις, για να περιγράψουν διαφορετικό περιεχόμενο. Κατ’ επέκταση θεωρούν πως όποιος υποστηρίζει το δημοψήφισμα για τη Συμφωνία των Πρεσπών, είναι ύποπτος για κρυπτοφασισμό.

Θα θέλαμε να δούμε και άλλους πολίτες, φιλελεύθερους ή σοσιαλδημοκράτες, οι οποίοι συμφωνούν ότι πρέπει να γίνει δημοψήφισμα για τη Συμφωνία των Πρεσπών, αν και θεωρούν το παραπάνω σύνθημα εθνικιστικό. Είναι η άλλη όψη της διαμαρτυρίας για την κρυφή διπλωματία του Νίκου Κοτζιά και για την έλλειψη συναίνεσης για την επίλυση όχι μιας εκκρεμότητας που άφησε πίσω του ο Ανδρέας Παπανδρέου με τον θάνατό του, αλλά μιας θεμελιώδους διαφοράς μεταξύ δύο κρατών.

Αν ένα κράτος επιδιώκει την απελευθέρωση των υπόδουλων αδελφών του από γειτονικό κράτος, ασφαλώς δεν είναι βάση για καλή γειτονία, φιλία και συνεργασία. Η Συμφωνία να γίνει δημοψήφισμα και φυσικά να γίνει σεβαστό το αποτέλεσμά του, θα ήταν το πρώτο βήμα για να σταματήσει να προσφέρεται στους ξένους η λύση της υποτέλειας. Η συναίνεση και η συνεργασία των πολιτικών δυνάμεων αποτρέπει τη μονομερή προσφορά της λύσης της υποτέλειας. Το 1992 είχε συμβεί το ίδιο.

Ο πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Μητσοτάκης ήθελε να παραχωρήσει το όνομα, αλλά αναγκάστηκε να συμφωνήσει στην αντίθετη άποψη του Ανδρέα Παπανδρέου, ο οποίος αναγκάστηκε να υποστηρίξει και τα συλλαλητήρια και τον τότε υπουργό Εξωτερικών Αντώνη Σαμαρά, τον οποίο εκπαραθύρωσε ο πρωθυπουργός. Αυτό έγινε γιατί ο τότε Πρόεδρος της Δημοκρατίας επέμενε (και σωστά) ότι έπρεπε οπωσδήποτε να συμφωνήσουν οι πολιτικοί αρχηγοί, «αλλιώς θα γίνουμε ρεζίλι των σκυλιών«!

Ανεργία και κόκκινα δάνεια

analyst

Οι άνεργες γυναίκες ανέρχονται στις 592.791, ήτοι σε ποσοστό 61,90%, ενώ, οι άνδρες άνεργοι ανέρχονται σε ποσοστό 38,10%, ήτοι 364.801. Και όλα αυτά συμβαίνουν όταν η μέση Ελληνική οικογένεια βρίσκεται αντιμέτωπη με την υπερφορολόγηση, τα ακριβά τιμολόγια των ΔΕΚΟ, την φτώχεια, τη λιτότητα, τις συντάξεις πείνας και τα κόκκινα δάνεια.

Επικαιρότητα

– του Νότη Μαριά

Καθηγητή Θεσμών ΕΕ στο Πανεπιστήμιο Κρήτης.

Τα πρόσφατα στοιχεία για την ανεργία στην χώρα μας (Η Ναυτεμπορική, 21/2/2019, σελ. 6) καταδεικνύουν ανησυχητική αύξηση. Έτσι, τον Ιανουάριο του 2019 οι άνεργοι ανήλθαν σε 1.127.089 άτομα, ενώ, τον Ιανουάριο του 2018 οι άνεργοι ήταν 1.092.295 άτομα. Αυτό σημαίνει, ότι 39.935 επιπλέον άτομα βιώνουν καθημερινά και αυτοί τις σκληρές συνέπειες της ανεργίας. Μάλιστα, η αναλγησία της Ελληνικής Πολιτείας έναντι των ανέργων αναδεικνύεται ακόμη πιο έντονη, αφού μόνο 198.712 άτομα περιλαμβάνονται στους επιδοτούμενους ανέργους. Οι μισοί περίπου από αυτούς, ήτοι 97.413, είναι εποχιακοί επιδοτούμενοι άνεργοι των τουριστικών επαγγελμάτων. Στους υπόλοιπους επιδοτούμενους ανέργους περιλαμβάνονται οικοδόμοι μόνο σε ποσοστό 1,19% και 19.429 λοιποί απασχολούμενοι σε αγροτικά επαγγέλματα, ενώ, 78.803 άνεργοι κατατάσσονται γενικά στην κατηγορία «κοινοί άνεργοι».

Επιπλέον, το 50,76% των ανέργων, ήτοι 496.016 άτομα, είναι μακροχρόνια άνεργοι. Ιδιαίτερα προβλήματα ανεργίας αντιμετωπίζουν οι γυναίκες, καθώς ήταν ιδιαίτερα ευάλωτες στην οικονομική κρίση. Οι άνεργες γυναίκες ανέρχονται στις 592.791, ήτοι σε ποσοστό 61,90%, ενώ, οι άνδρες άνεργοι ανέρχονται σε ποσοστό 38,10%, ήτοι 364.801. Και όλα αυτά συμβαίνουν όταν η μέση Ελληνική οικογένεια βρίσκεται αντιμέτωπη με την υπερφορολόγηση, τα ακριβά τιμολόγια των ΔΕΚΟ, την φτώχεια, τη λιτότητα, τις συντάξεις πείνας και τα κόκκινα δάνεια.

Εισβολή

analyst

Εισβολή χαρακτήρισε ο πρόεδρος των ΗΠΑ την παράνομη είσοδο μεταναστών στη χώρα του από  το Μεξικό και αλλά κράτη. Τα λόγια αυτά εξήλθαν από το στόμα του κυβερνήτη μιας χώρας που αποτελείται αποκλειστικά από μετανάστες.

Άρθρο

– του Γεωργίου Μιχαήλ[1]

Στην Ελλάδα ωστόσο, μια χώρα στην οποία δεν έζησαν μετανάστες από την ίδρυση της το 1830 έως το 1990, επιτρέπεται η είσοδος εκατοντάδων παράνομων μεταναστών καθημερινά. Στην ίδια δήλωση του ο πρόεδρος των ΗΠΑ, παρέθεσε και κάποια στατιστικά στοιχεία σχετικά με τις παράνομες δραστηριότητες των ανθρώπων αυτών. Κάποιοι έσπευσαν να τα αμφισβητήσουν. Ωστόσο η αλήθεια παραμένει. Η αλήθεια είναι πως άνθρωποι που έχουν γαλουχηθεί με αρχές διαφορετικές από αυτές των ΗΠΑ, είναι σχεδόν αδύνατον να αλλάξουν και να προσαρμοστούν σε ένα νομοταγές περιβάλλον. Το ίδιο ακριβώς πρόβλημα αντιμετωπίζει και η Ελλάδα.

Στην Ελλάδα ίσως το πρόβλημα να είναι ακόμα μεγαλύτερο. Γιατί στην Ελλάδα δεν έζησαν μετανάστες για περίπου 160 χρόνια. Ο πληθυσμός της ήταν αμιγώς Ελληνικός και είχε προσαρμοστεί σε ένα συγκεκριμένο τρόπο ζωής, βασισμένο σε συγκεκριμένες αρχές που βασίζονταν στο ήθος, την εργατικότητα και την φιλοπατρία. Μετά το 1990, ο πληθυσμός αυτός δέχτηκε μια ξαφνική και βίαιη αλλαγή, με αποτέλεσμα να βρίσκεται σε κατάσταση ΣΟΚ από τότε έως σήμερα.

Εάν η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει θεσπίσει νόμο που δεν επιτρέπει σε μια χώρα να συντηρεί μετανάστες σε ποσοστό πάνω από το 5 % του πληθυσμού της, το σημερινό 20 με 30 %, ακούγεται πραγματικά εξωπραγματικό. Ακόμα πιο ανησυχητικό είναι το γεγονός πως η πλειοψηφία των ανθρώπων αυτών διακατέχεται από μια ξεκάθαρη ροπή προς το έγκλημα. Μια στατιστική του αριθμού των κρατουμένων στις Ελληνικές φυλακές θα επιβεβαιώσει αυτό το γεγονός. Ταυτόχρονα, χαρακτηρίζεται από στοιχεία εντελώς συγκρουόμενα με αυτά των Ελλήνων.

Εμπόριο αντί ομήρων; Η νέα αντιμετώπιση της Κίνας από τον Τραμπ

ardin-rixi

Του Τομ Κλίφφορντ 

από το Counterpunch

Υπάρχουν φορές που είναι προφανές ότι ο κόσμος έχει αλλάξει. Το Ντάλας του 1963, η πτώση του Τείχους του Βερολίνου, το Μπρέξιτ. Υπάρχουν φορές που δεν είναι τόσο προφανές. Ο οδηγός του αρχιδούκα Φερδινάνδου πήρε μία λάθος στροφή στο Σεράγεβο, τον Ιούνιο του 1914. Είναι οι συνέπειες που μας κάνουν να συνειδητοποιήσουμε πόσο σημαντική ήταν η συγκεκριμένη στιγμή. Μια τέτοια στιγμή προέκυψε την περασμένη εβδομάδα [από 11 Δεκεμβρίου].

Δεν ήταν η σύλληψη καθεαυτή, στον Καναδά, μετά από αίτημα των ΗΠΑ, της οικονομικής διευθύντριας (CFO) της Huawei, Μενγκ Γουανζού, λόγω πιθανολογούμενων παραβιάσεων των κυρώσεων κατά του Ιράν, που ήταν τόσο σημαντική. Ούτε η εγγύηση που κατέβαλε. Αυτό που άλλαξε τον κόσμο ήταν η παραδοχή του Αμερικανικού προέδρου ότι η Μενκγ ήταν όμηρος της τύχης. Έτσι, ο Τραμπ πέτυχε κάτι απίστευτο, δικαστική ισοδυναμία με την Κίνα.

Η Κίνα απάντησε συλλαμβάνοντας δύο Καναδούς πολίτες, χωρίς να εξηγεί γιατί ακριβώς, απλώς αναφέροντας την «εθνική ασφάλεια», μια φράση που τα περιλάμβανε όλα.

Ο Αμερικανός πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ δήλωσε ότι θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει την εξουσία του ως πρόεδρος για να παρέμβει στην περίπτωση της Μενγκ. Η παρέμβαση, πρόσθεσε, είναι πιθανό να εξυπηρετεί την εθνική ασφάλεια των ΗΠΑ ή να ενισχύει τις προοπτικές μιας εμπορικής συμφωνίας με την Κίνα.

''ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΩ'' | Τα 17 σημεία της Ατζἐντας 2030. Το ύπουλο σχέδιο της Παγκοσμιοποίησης στο φως.

ESTIA TV

''ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΩ'' | ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΕΚΠΟΜΠΗ ΜΕ ΤΟΝ ΙΣΤΟΡΙΚΟ - ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΟ ΕΥΑΓΓΕΛΟ ΜΠΕΞH.

Ο παραμορφωτικός καθρέφτης

Από την έντυπη έκδοση της Ναυτεμπορικής

Του Δημήτρη Η. Χατζηδημητρίου

dhatz@naftemporiki.gr

Τον Μάιο του 1978, έξι μήνες μετά τις εκλογές του Νοεμβρίου 1977, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, σχεδιάζοντας τη μετακίνησή του στην Προεδρία της Δημοκρατίας ακριβώς δύο χρόνια μετά -Μάιος 1980-, άνοιξε τις πόρτες της Ν.Δ., επιδιώκοντας να συγκροτήσει εκείνη την προεδρική πλειοψηφία που θα του εξασφάλιζε τη μετάβαση στο Μέγαρο της Ηρώδου Αττικού.

Εντάχθηκαν τότε στην κυβερνώσα Ν.Δ. οι δύο βουλευτές-ιδρυτές του Κόμματος των Νεοφιλελεύθερων, Κωνσταντίνος Μητσοτάκης και Παύλος Βαρδινογιάννης, και από την ΕΔΗΚ (Ένωση Κέντρου) οι Θανάσης Κανελλόπουλος και Μιχάλης Παπακωνσταντίνου, ενώ από τη φιλοβασιλική Εθνική Παράταξη των Στεφανόπουλου-Θεοτόκη εξασφάλισε την υποστήριξη των 3 από τους 5 βουλευτές της. «Πήρε τα παιδιά του γείτονα» σχολίαζαν τότε με συγκρατημένη κακεντρέχεια οι γεραροί παράγοντες της Δεξιάς, που ενοχλήθηκαν από την υπουργοποίηση των τριών πρώτων.

Την ίδια περίοδο, ο Ανδρέας Παπανδρέου, με τη βεβαιότητα ότι το κόμμα που ίδρυσε, το ΠΑΣΟΚ, ήταν πλέον ο αδιαμφισβήτητος κληρονόμος και φορέας της «Δημοκρατικής Παράταξης», ενέτασσε στις τάξεις του επιφανείς προσωπικότητες του Κέντρου (Αναστάσης Πεπονής, Γ. Μαύρος, Ι. Ζίγδης), αλλά και της μετριοπαθούς Αριστεράς, όπως ο Μανώλης Γλέζος, κερδίζοντας ταυτοχρόνως και τη δημόσια υποστήριξη του εμβληματικού ηγέτη της ΕΔΑ Ηλία Ηλιού. Οι δύο μεγάλες εκλογικές νίκες του ΠΑΣΟΚ -1981 και 1985- εδραίωσαν την πεποίθηση ότι «ήταν η Παράταξη» και ο Ανδρέας Παπανδρέου απέφυγε συστηματικά να μετατρέψει την ένταξη-ενσωμάτωση ισχυρών πολιτικών προσωπικοτήτων στο Κίνημα σε υπόθεση εξαγοράς έναντι υπουργικών θώκων.

Αυξάνονται οι εντάσεις στην Ευρώπη

analyst

Φαίνεται πως επιδιώκεται η διάσπαση της ΕΕ, με «πολιορκητικό κριό» το μεταναστευτικό και την Ουγγαρία – κάτι που ταιριάζει απόλυτα στα σχέδια των Η.Π.Α., οι οποίες έχουν συνειδητοποιήσει τον κίνδυνο της Γερμανίας, ενώ δεν θέλουν πλέον να της επιτρέψουν τα τεράστια πλεονάσματα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών της.

.

Επικαιρότητα

Ο πρωθυπουργός της Ουγγαρίας επιτέθηκε μέσω μίας «διαφημιστικής» αφίσας με το κείμενο «Έχετε το δικαίωμα να γνωρίζετε τι σχεδιάζουν οι Βρυξέλες» τόσο στον G. Soros, όσο και στον πρόεδρο της Κομισιόν J. C. Juncker, υποστηρίζοντας πως και οι δύο απειλούν την ασφάλεια της χώρας του (πηγή) – κάτι που δεν έχει συμβεί ποτέ στην ιστορία της ΕΕ, ενώ αποτελεί την αφετηρία των γενικότερων επιθέσεων που θα δεχθεί πριν από τις Ευρωεκλογές.

Στην επίσημη ιστοσελίδα της δε στο «Face Book» (πηγή), η ουγγρική κυβέρνηση αναφέρει πως η αφίσα αποτελεί μέρος μίας εκστρατείας – στόχος της οποίας είναι η ενημέρωση των Πολιτών σχετικά με τα σχέδια μετανάστευσης της Κομισιόν που ισχυρίζεται πως θέτουν σε κίνδυνο την Ουγγαρία.

Επειδή τώρα ο κ. Orban, ο οποίος έχει εκλεγεί για τρίτη φορά πρωθυπουργός, είναι μέλος του κεντροδεξιού Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος του Ευρωκοινοβουλίου, όπως επίσης ο κ. Juncker, ο οποίος υπενθυμίζουμε πως στο παρελθόν τον είχε χαιρετίσει με τη φράση «Γεια σου δικτάτορα» (πηγή), φαίνεται πως δρομολογείται η διάσπαση του – πόσο μάλλον όταν προχθές ο κ. Juncker δήλωσε ότι, ο Ούγγρος πρέπει να εγκαταλείψει την κεντροδεξιά της ΕΕ (πηγή).

Kι αν πέσουν οι γέφυρες;

Από την έντυπη έκδοση της Ναυτεμπορικής

Του Γιάννη Κανουπάκη

jkan@naftemporiki.gr

Το καμπανάκι της προγραμματισμένης εξόδου (29 Μαρτίου) του Ηνωμένου Βασιλείου από την Ε.Ε. άρχισε να χτυπά, ενώ κυβερνήσεις, επιχειρήσεις και πολίτες των ευρωπαϊκών χωρών νιώθουν άβολα, καθώς εντείνεται η ανησυχία για το αν το Brexit θα είναι συμφωνημένο ή όχι. Ένα ερώτημα  κυριαρχεί: Σε περίπτωση ενός κακού σεναρίου θα αποφευχθεί το χάος; Επί του παρόντος δεν γίνεται ασφαλής πρόβλεψη Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει υποβάλει στο Συμβούλιο και την Ευρωβουλή, με τη διαδικασία του κατεπείγοντος, σειρά προτάσεων για μέτρα έκτακτης ανάγκης, τα οποία είτε έχουν εγκριθεί είτε βρίσκονται σε φάση ολοκλήρωσης. 

Στην Ελλάδα, ένας από τους τομείς που μπορεί να αντιμετωπίσει πρόβλημα σε περίπτωση άτακτης αποχώρησης είναι ο τουριστικός. Οι τουρίστες από τη Μεγάλη Βρετανία που επισκέπτονται τη χώρα μας είναι ένα υπολογίσιμο μέγεθος, καθώς το 2018 ανήλθαν σε 2,9 εκατ. σε ένα σύνολο 30,1 εκατ. αφίξεων. Δεν είναι εύκολο, όμως, να εκτιμηθεί σήμερα τι πραγματικά θα συμβεί αν ζήσουμε ένα άτακτο Brexit. Θα ισχύσει στην πράξη το καθεστώς θεώρησης που έχει συμφωνηθεί, ήδη, μεταξύ Ε.Ε. και Ηνωμένου Βασιλείου; Τι θα γίνει με τη συναλλαγματική ισοτιμία ευρώ - στερλίνας και κατά πόσο ένα ταξίδι σε χώρα ζώνης του ευρώ, και επομένως και την Ελλάδα, θα καταστεί ακριβότερο ή φθηνότερο;

Η λειτουργία των τραπεζών

analyst

Γίνεται προσπάθεια να συγκαλυφθεί η δολοφονία της Ελλάδας, όπως με το ότι ζούσαμε πάνω από τις δυνατότητες μας, πως είχαμε ελλείμματα που έπρεπε να ισοσκελισθούν, ότι τα δάνεια έχουν σχέση με τις καταθέσεις κοκ. – επειδή η Τρόικα φοβάται την αποκάλυψη του εγκλήματος και την αγωγή αποζημίωσης εκ μέρους της χώρας μας.

.Επικαιρότητα

- του Βασίλη Βιλιάρδου

Στην Ελλάδα ασχολούμαστε δυστυχώς με οτιδήποτε άλλο, εκτός από σοβαρά ζητήματα – από τρόπους που θα μπορούσαν να εμπλουτίσουν τις γνώσεις μας, καθώς επίσης να μας οδηγήσουν στην έξοδο από την κρίση. Ειδικά όσον αφορά τις τράπεζες και το δανεισμό της πραγματικής οικονομίας, επιμένουμε στο ότι δεν έχουν χρήματα για να στηρίξουν τις επιχειρήσεις – όταν έχουμε αναφέρει δεκάδες φορές πως οι τράπεζες δημιουργούν χρήματα από το πουθενά, με την παροχή δανείων (ανάλυση).

Σε πολλές άλλες χώρες δεν συμβαίνει βέβαια το ίδιο – όπως στο παράδειγμα των φοιτητών του Πανεπιστημίου του Μάαστριχτ (UCM), στο οποίο η πρωτοβουλία «PINE UCM» (Pluralism IN Economics), απεύθυνε δημόσια επιστολή στους καθηγητές οικονομικών, «κατηγορώντας» τους πως τους διδάσκουν λάθος ύλη, όσον αφορά τη λειτουργία των τραπεζών (πηγή).

Ειδικότερα, τους έγραψαν πως συνεχίζουν να τους διδάσκουν εσφαλμένα ότι, οι τράπεζες λειτουργούν ως ενδιάμεσοι οργανισμοί, οι οποίοι λαμβάνουν τις ιδιωτικές καταθέσεις και προσφέρουν ανάλογα δάνεια – γεγονός που θα σήμαινε πως (α) τα χρήματα είναι ένας περιορισμένος πόρος, όπως για παράδειγμα το πετρέλαιο και (β) ότι οι καταθέσεις είναι απαραίτητες για την παροχή δανείων, οπότε πως οι επενδύσεις χρηματοδοτούνται από τις αποταμιεύσεις.

Η ναυτιλία στην ψηφιακή εποχή

Από την έντυπη έκδοση της Ναυτεμπορικής

Του Απόστολου Σίγουρα*

Ως ψηφιοποίηση σε οποιαδήποτε επιχείρηση ορίζεται η συνεχής βελτίωση και μετασχηματισμός των επιχειρησιακών λειτουργιών, μοντέλων και διαδικασιών, με απώτερο στόχο την αποτελεσματικότερη ανταλλαγή πληροφοριών εντός της επιχείρησης, αλλά και με εξωτερικούς φορείς. Αυτό επιτυγχάνεται με την αξιοποίηση των ψηφιακών τεχνολογιών, οι οποίες επιτρέπουν την ευρύτερη χρήση ψηφιοποιημένων δεδομένων και βελτιώνουν με αυτόν τον τρόπο τη γενική αποδοτικότητα και αποτελεσματικότητα. Οι περισσότερες εταιρείες στους περισσότερους τομείς έχουν ήδη αρχίσει να υιοθετούν και να εφαρμόζουν τις αλλαγές αυτές.

Αντίθετα, η ναυτιλιακή βιομηχανία είναι μια από τις λίγες που χρησιμοποιούν ακόμη πολύπλοκα συστήματα που βασίζονται «στο χαρτί και στο μολύβι». Αυτό δημιουργεί αυτομάτως μία ασυνέχεια. Για παράδειγμα, κατά την πτώχευση της Hanjin βρέθηκαν in Limbo περισσότερα από 500.000 κοντέινερ, με προφανές αποτέλεσμα μία άνευ προηγουμένου σύγχυση στην αγορά. Ένα άλλο θέμα στη ναυτιλιακή βιομηχανία το οποίο προέρχεται από τη μη αξιοποίηση της σύγχρονης τεχνολογίας είναι ότι συνήθως οι αποφάσεις βασίζονται στη ζήτηση και όχι στην πρόβλεψη. Σύμφωνα με μελέτες, τα πλοία ξοδεύουν περίπου το 40% του χρόνου τους στο λιμάνι, λόγω και του συστήματος κατανομής των slots στη λογική «first come - first served». Επιπλέον, τα πλοία ταξιδεύουν με ελλιπές φορτίο μεγάλο χρονικό διάστημα, με αποτέλεσμα τελικά να χρησιμοποιούν μόνο το 36% του χρόνου τους στη δημιουργία αξίας για τους ιδιοκτήτες τους. Στη βελτίωση αυτών των δεικτών θα βοηθούσε η ανάλυση δεδομένων (data analytics), ένα πεδίο με τεράστιες δυνατότητες για την κερδοφορία της ναυτιλιακής βιομηχανίας. Στο πλαίσιο αυτό δημιουργήθηκε στη Σιγκαπούρη το 2017 η πλατφόρμα portcast. Σκοπός της είναι να προβλέψει κερδοφόρες ναυτιλιακές διαδρομές στο εγγύς μέλλον, εντοπίζοντας αποτελεσματικά τη ζήτηση με χρήση τεχνητής νοημοσύνης και τεχνικών machine learning.

Η ΘΗΛΙΑ ΤΩΝ ΠΡΩΤΟΓΕΝΩΝ ΠΛΕΟΝΑΣΜΑΤΩΝ

Παναγιώτης Ε. Πετράκης | Panagiotis E. Petrakis

Καθηγητής Οικονομικών | Τμήμα Οικονομικών Επιστημών ΕΚΠΑ - Professor at the Department of Economics - National and Kapodistrian University of Athens

Η ελληνική πολιτική τάξη και κοινωνία έχει να κάνει μια μεγάλη επιλογή μπροστά της: να δεχτεί μια αργή σταδιακή αναπτυξιακή πορεία που θα απαιτήσει μια δεκαετία για να θεραπεύσει τις πληγές της υφεσιακής δεκαετίας ή να επιδιώξει την υπέρβαση της κανονικότητας με τη φιλοδοξία να ανταποκριθεί στις προσδοκίες των πολιτών! Τα πρωτογενή πλεονάσματα είναι το σοβαρότερο από τα φρένα της δεύτερης επιλογής.

            Υπάρχουν ιστορικά περιστατικά (Ιταλία, Βέλγιο, Ιρλανδία, Νορβηγία κ.λπ.) στα οποία διατηρήθηκαν πρωτογενή πλεονάσματα μεγαλύτερα του 3% επί πολλά χρόνια, αλλά είναι εξαιρετικά σπάνιες περιπτώσεις. Μάλιστα, επειδή τα ιστορικά στοιχεία είναι από την περίοδο 1974-2013, την περίοδο, δηλαδή της λεγόμενης Μεγάλης Ομαλοποίησης στις δυτικές οικονομίες, τα περιστατικά συνέβησαν όταν υπήρχαν εύφορες συνθήκες ανάπτυξης. Πολιτικά αυτό έγινε δυνατόν επειδή υπήρχαν ισχυρές κοινοβουλευτικές πλειοψηφίες, σε αρκετές περιπτώσεις αριστερές ή κεντροαριστερές κυβερνήσεις και ισχυρά κίνητρα, π.χ. η επίτευξη των κριτηρίων του Μάαστριχτ. Αυτή τη στιγμή η ελληνική οικονομία έχει ένα καλό προφίλ χρέους: σταθμισμένη μέση διάρκεια λήξης 18,5 έτη, ενεργό επιτόκιο 2%, 85% του χρέους της έχει σταθερό επιτόκιο και το 79% του χρέους της διακρατείται από τον επίσημο τομέα.

Οι παγίδες της φορολογικής δήλωσης

Για να αποφύγετε την πληρωμή έξτρα φόρου, θα πρέπει να καλύψετε τα τεκμήρια με διάφορους τρόπους, όπως ανάλωση κεφαλαίου προηγούμενων ετών, έσοδα από πώληση περιουσιακών στοιχείων ή γονικές παροχές οι οποίες αποδεικνύονται με συμβολαιογραφική πράξη μέχρι 31 Δεκεμβρίου 2018.

του Προκόπη Χατζηνικολάου

Περισσότεροι από 6 εκατ. φορολογούμενοι θα πρέπει να υποβάλουν φορολογική δήλωση για τα εισοδήματα που απέκτησαν το 2018.

Η ηλεκτρονική πύλη του Taxisnet θα ανοίξει στα τέλη Μαρτίου και θα κλείσει, σύμφωνα με τα μέχρι στιγμής δεδομένα, στις 30 Ιουνίου. Σε κάθε περίπτωση, η πρώτη δόση του φόρου θα καταβληθεί μέχρι τις 31 Ιουλίου, η δεύτερη μέχρι τις 28 Σεπτεμβρίου και η τρίτη έως τις 30 Νοεμβρίου. Σημαντικές αλλαγές σε σχέση με το περυσινό έντυπο δεν υπάρχουν, ωστόσο οι φορολογούμενοι θα πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί στις αποφάσεις τους που σχετίζονται με τις χωριστές δηλώσεις, καθώς τα τεκμήρια καραδοκούν και ενδεχομένως αρκετοί να κληθούν να πληρώσουν αυξημένο φόρο εάν δεν κάνουν τους σωστούς υπολογισμούς. Ιδιαίτερα προσεκτικοί θα πρέπει να είναι και οι ιδιοκτήτες ακινήτων με εισοδήματα από βραχυχρόνιες μισθώσεις. Και αυτό, καθώς τα εισοδήματα του 2018 από τη συγκεκριμένη δραστηριότητα μπαίνουν στο στόχαστρο των ελεγκτικών αρχών. Σημειώνεται ότι τα εισοδήματα από την ανωτέρω πηγή υπολογίζονται σε 1,9 δισ. ευρώ.

Σε κάθε περίπτωση οι φορολογούμενοι πρέπει να προσέξουν:

• Αποδείξεις. Κλειδί για τους μισθωτούς, συνταξιούχους και αγρότες αποτελούν και φέτος οι κωδικοί 049-050. Στους ανωτέρω κωδικούς δηλώνονται οι δαπάνες με πλαστικό χρήμα που εξασφαλίζουν την έκπτωση φόρου 1.900-2.100 ευρώ για τα εισοδήματα που αποκτήθηκαν το 2018, που οδηγεί σε έμμεσο αφορολόγητο όριο. Οι κωδικοί αυτοί δεν είναι προσυμπληρωμένοι στο ηλεκτρονικό Ε1. Είναι «ξεκλείδωτοι» και οι φορολογούμενοι θα πρέπει οι ίδιοι να δηλώσουν το ποσό με τις δαπάνες που πραγματοποίησαν το 2018 με ηλεκτρονικό χρήμα. Σε κάθε περίπτωση, οι φορολογούμενοι φέρουν το βάρος της απόδειξης, ενώ η ΑΑΔΕ θα έχει αναρτήσει τα στοιχεία που έχει στη διάθεσή της για τις συναλλαγές των φορολογουμένων από τις τράπεζες.

Η μεγάλη επιστροφή των… μετρητών στην αγορά

Σημαντική κάμψη του ρυθμού αύξησης στη χρήση πλαστικού χρήματος καταγράφουν τραπεζικά στελέχη τους τελευταίους μήνες. Η χαλάρωση των capital controls και τα ανησυχητικά στοιχεία Ιανουαρίου. Σε διαφορετική τροχιά οι μικρής αξίας συναλλαγές.

της Λίλυς Σπυροπούλου

«Ανησυχητικά» σημάδια επανεμφάνισης μετρητών στις καθημερινές συναλλαγές διαπιστώνει η αγορά, μετά την τελευταία χαλάρωση των capital controls, αντιστρέφοντας ουσιαστικά μια πορεία σημαντικής αύξησης της χρήσης πλαστικού χρήματος.

Οι πιστωτικές - χρεωστικές κάρτες εξακολουθούν να κινούνται ανοδικά ως μέσο πληρωμών, ο ρυθμός, όμως, είναι σημαντικά μειωμένος και αυτό αποδίδεται στην έλλειψη ισχυρών κινήτρων για εντατικοποίηση της χρήσης τους στο νέο περιβάλλον που διαμόρφωσε η σταδιακή χαλάρωση των κεφαλαιακών ελέγχων.

Αξιοπρόσεκτο, πάντως, είναι το γεγονός πως τα παραπάνω συμβαίνουν ενώ καταγράφεται διείσδυση του πλαστικού χρήματος σε συναλλαγές πολύ μικρής αξίας, την οποία διευκολύνει η τεχνολογία (ανέπαφες συναλλαγές κ.τ.λ.).

Σύμφωνα με πληροφορίες του Euro2day.gr, για το σύνολο της αγοράς, παρατηρείται σημαντική μείωση στον ρυθμό αύξησης του τζίρου που πραγματοποιείται μέσω καρτών-ηλεκτρονικών πληρωμών. Η τάση αυτή είναι εμφανής στο τελευταίο δίμηνο του 2018, αλλά και κατά τη διάρκεια του πρώτου μήνα της φετινής χρονιάς.

Web Warriors - Ντοκιμαντέρ | Παγκόσμιος Πόλεμος

Ένα ντοκιμαντέρ για την σύγκρουση που λαμβάνει χώρα τα τελευταία χρόνια σε ολόκληρο τον κόσμο: ο πόλεμος του κυβερνοχώρου. 

Στο ντοκιμαντέρ παρακολουθούμε μία αποκλειστική συνέντευξη με έναν από τους δημοφιλέστερους χάκερς όλων των εποχών, που ακούει στο όνομα «Μάφια Μπόι» (Το αγόρι της Μαφίας), ο οποίος εξηγεί πώς ο μεγαλύτερος πόλεμος όλων των εποχών ανάμεσα στα κράτη, διεξάγεται, πια, στον κυβερνοχώρο. 

Ένας παγκόσμιος πόλεμος, μεγαλύτερος και από αυτόν των ναρκωτικών, με συνολικό κόστος που υπολογίζεται στο 1 τρις δολάρια τον χρόνο.

ΕΚΠ.ΜΑΖΑΡΑΚΗΣ 25-02-2019

Στην εκπομπή συμμετέχει ο Αθανάσιος Δρούγος

Οι Μικρομέγαλοι

Το Ποντίκι

του Στάθη

• Και γεφύρια θα σας κτίσωμεν!
• Μα δεν έχουμε ποτάμι…
• Και ποτάμια θα σας φέρωμεν!

  Έφεραν! Το Ποτάμι του Σταύρου. Στέρεψε. Αλλά τα γιοφύρια παρέμειναν μια ανοικτή υπόθεση – ένα «διακύβευμα» θα έλεγαν παλιότερα, όσον η λέξη ήταν της μόδας, τώρα της μόδας είναι η «εργαλειοποίηση».

  Τα γιοφύρια λοιπόν συχνά τα πιάνουν οι μάγκες και καλούν τους μπάτσους σε πράξεις οδυνηρώς επονείδιστες – αυτήν τη φορά εκλήθη ο κ. Μπίστης.

  Η υπόθεση «γέφυρα» (του ποταμού αϊ-αϊ) απεδείχθη φτωχή, πόβερα και porca miseria. Μαζεύτηκαν καμιά εκατοστή νοματαίοι (το Polis Café διεστάλη για να τους χωρέσει), μάζεψαν και καμιά εκατοστή υπογραφές, ούτε καν 130, όπως εκείνες που μάζεψαν για να υποστηρίξουν τη Συμφωνία των Πρεσπών, αλλά τι να κάνουμε; ουκ εν τω πολλώ το ευ. Πάντα λίγοι κι εκλεκτοίείναι όσοι υπομένουν το χνώτο των «ετερόκλητων όχλων».

  Η εν λόγω σύναξη πάντως ήταν κάτι σαν ριγιούνιον – όπου ξανάσμιξαν τα αηδόνια Ρεπούσηκαι Τασούλα – ή σαν ρέκβιεμ. Στην πραγματικότητα όλοι οι συναγελαζόμενοι υπήρξαν στα ίδια και άλλα κόμματα - συγκοινωνούντα δοχεία επί δεκαετίες. Υπ’ αυτήν την έννοια η φάρσα της υπόθεσης γέφυρα έχει και δραματικές διαστάσεις.

  Κλείστε τα μάτια: στον Πειραιά συννέφιασε και στην Αθήνα βρέχει, ένα ρακένδυτο ράκος περιπλανιέται σαν ρετάλι, «ποιος είμαι, ποιος ήμουνα, πού πάω» αναστενάζει και ο απέναντι μπεκρής δακρύζει – είναι φτωχό το καπηλειό και βερεσέ δεν δίνει. Δίνει όμως καρέκλες, δίνεις ολίγην έδρα και αποκτάς καρέκλα στο άψε-σβήσε, σκαμνί να απαγκιάσεις, να ξαποστάσεις

Βενεζουέλα: Διαβολική επανάληψη της ιστορίας 120 χρόνια μετά

του Βαγγέλη Γεωργίου

Ως «αδιόρθωτο» και «απαίσιο» περιγράφουν οι New York Times, η New York Herald και το Associated Press τον ηγέτη της Βενεζουέλας. Ο τελευταίος «απεχθάνεται τις πιο ιερές αξίες των πολιτισμένων εθνών», γράφουν τα δυτικά ΜΜΕ που υποστηρίζουν τον φιλελεύθερο «επαναστάτη», ο οποίος προσπαθεί να εξουδετερώσει τον «τύραννο». Ο τελευταίος είναι ο πλέον μισητός στον δυτικό κόσμο, το κράτος του, αν και πλούσιο σε πόρους, είναι υπερχρεωμένο, η διακυβέρνηση της χώρας διεκδικείται από έναν επαναστάτη που έχει συγκεντρώσει έναν στρατό και βαδίζει προς το Καράκας.

Θα μπορούσαν όλα αυτά να συμβαίνουν το 2019, αλλά συνέβαιναν στη Βενεζουέλα του 1899, όταν η Δύση έπρεπε να τακτοποιήσει πάλι έναν μισητό δικτάτορα κάπου στην Καραϊβική. Οι ομοιότητες διαβολικές. Η κατάληξη ίδια; Πράγματι, η Βενεζουέλα την τελευταία δεκαετία του 19ου αιώνα είχε βυθιστεί σε εμφυλίους οι οποίοι ακύρωναν τις όποιες προσπάθειες είχαν γίνει από τις κυβερνήσεις των φιλελεύθερων των προηγούμενων δεκαετιών.

Τοπικοί πανίσχυροι ηγέτες οι λεγόμενοι caudillos, απολίθωμα της ισπανικής αποικιοκρατίας, ξεπηδούσαν σε όλη τη χώρα, διεκδικώντας την κεντρική εξουσία. Το 1899, νικητής αναδείχτηκε ο δεινός πολέμαρχος Τσιπριάνο Κάστρο. Ο Κάστρο διαθέτοντας ηγετικές ικανότητες, θα κυβερνούσε με πυγμή την κατεστραμμένη από τους πολέμους χώρα. Ωστόσο, είχε μια μεγάλη διαφορά με τους προηγούμενους ηγέτες εκλεγμένους ή μη: Δεν τα πήγαινε καλά με τους ξένους.

Ήταν εξαιρετικά καχύποπτος με τους πρέσβεις των Μεγάλων Δυνάμεων, καθώς και με τις μεγάλες εταιρείες που εκμεταλλεύονταν τη χώρα του. Τότε λοιπόν ξέσπασε η σοβαρότερη επανάσταση στη Βενεζουέλα αμφισβήτησης του Κάστρο. Ηγέτης τέθηκε ο μορφωμένος και φιλελεύθερος δημοκράτης Antonio Matos. Ο Matos απεχθανόταν τον αγροίκο δικτάτορα Κάστρο και ήθελε να εγκαθιδρύσει ένα φιλελεύθερο καθεστώς που θα διατηρεί καλές σχέσεις με τη διεθνή κοινότητα. Γι’ αυτό εξάλλου φρόντιζε τη διεθνή του εικόνα, στέλνοντας ενημερώσεις στις μεγάλες εφημερίδες για τον αγώνα του που στρέφεται εναντίον του τυράννου Κάστρο.

Η τουρκική Γαλάζια Πατρίδα

Το Ποντίκι

του Δημήτρη Μηλάκα

Με την άσκηση «Γαλάζια Πατρίδα» που θα πραγματοποιήσει η Τουρκία από τις 27.2 έως και τις 8.3 ο Ταγίπ Ερντογάν θέλει να επιδείξει τις δυνάμεις και τις δυνατότητες που διαθέτει η χώρα του για να επιβάλει τα συμφέροντά της. 

Απέναντι στην τουρκική αποφασιστικότητα και τις στρατιωτικές δυνατότητες που τη συνοδεύουν, οι ελληνικές κυβερνήσεις, μη εξαιρουμένης και της παρούσης της Αριστεράς, έχουν την τάση να κρύβουν το κεφάλι στην άμμο αναζητώντας δικαιολογίες για τις εντάσεις που χαρακτηρίζουν την πραγματικότητα στις σχέσεις των δύο χωρών.

Έτσι κάποιες φορές γι’ αυτές τις εντάσεις φταίνε τα «οικονομικά και άλλα εσωτερικά προβλήματα του Ερντογάν». Για κάποιο διάστημα ως υπεύθυνος υποδεικνυόταν ο «ακραίος» υπουργός Άμυνας Πάνος Καμμένος, που με τη στάση του υποτίθεται ότι προκαλούσε επιθετικές τουρκικές αντιδράσεις. Σε κάθε περίπτωση, οι ελληνικές κυβερνήσεις προτιμούν να τρέφονται με την ψευδαίσθηση ότι οι ελληνοτουρκικές τριβές είναι συγκυριακό φαινόμενο και όχι στρατηγική επιλογή της Άγκυρας… 

Εκλογολογία με «γεμιστά» και αναπάντητα ερωτήματα

Σε προεκλογικούς ρυθμούς έχει μπει το κυβερνητικό επιτελείο, παρά την επίσημη γραμμή ότι οι κάλπες των βουλευτικών εκλογών θα στηθούν το φθινόπωρο. Με δεδομένο όμως ότι η προκήρυξη των εκλογών και το ενδεχόμενο αιφνιδιασμού είναι διαχρονικά το μυστικό όπλο κάθε πρωθυπουργού, εκτός από τα κόμματα της αντιπολίτευσης σε εκλογική ετοιμότητα έχουν τεθεί και οι «συνιστώσες» του κυβερνώντος κόμματος.

Φωτιά στην εκλογολογία πάντως αυτήν την φορά δεν έβαλαν τα αιτήματα της αντιπολίτευσης, και κυρίως της αξιωματικής, αλλά οι συσκέψεις και οι συναντήσεις στελεχών του κυβερνητικού στρατοπέδου, σε συνδυασμό με τις απόπειρες του ΣΥΡΙΖΑ να στήσει «γέφυρες» με ό,τι έχει απομείνει από το ΠΑΣΟΚ.

Αποκορύφωμα των διαβουλεύσεων στο κυβερνητικό στρατόπεδο ήταν η νυχτερινή συνάντηση που έγινε στο γραφείο του υπουργού Οικονομικών Ευκλείδη Τσακαλώτου. Στην συνάντηση αυτή μετείχαν, σύμφωνα με πληροφορίες, περισσότερα από τα μισά μέλη του υπουργικού συμβουλίου και αρκετά κομματικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ.

Η συνάντηση κράτησε περισσότερες από δύο ώρες και έγιναν προσπάθειες να κρατηθεί μυστική. Όταν ωστόσο αποκαλύφθηκε οι συμμετέχοντες επιχείρησαν να αντιμετωπίσουν την κατάσταση με χιούμορ. «Εκλογές; Ποιος ασχολείται με τις εκλογές; Ασχολείται κανείς;», είπε ο Αλέξης Χαρίτσης, βγαίνοντας από το γραφείο του υπουργού Οικονομικών. «Εγώ γεμιστά φτιάχνω»είπε η Θεανώ Φωτίου, επίσης εξερχόμενη από το γραφείο του Τσακαλώτου.

Τι επιδιώκει η Τουρκία με το δόγμα «Γαλάζια Πατρίδα»

της Αντωνίας Δήμου

Οι προσδοκίες της Άγκυρας για άμεση αποκατάσταση των αμερικανοτουρκικών σχέσεων και απόδοση σε αυτή κεντρικού εποπτικού ρόλου στη ζώνη αποκλιμάκωσης που πρόκειται να δημιουργηθεί στην βόρεια Συρία διαψεύστηκαν κατά την πρόσφατη επίσκεψη του Τούρκου υπουργού Άμυνας Χουλουσί Ακάρ στην Ουάσιγκτον. Στην πραγματικότητα, ο δρόμος για την ολοκληρωμένη αποκατάσταση των αμερικανοτουρκικών σχέσεων είναι τραχύς. Αυτό αποδεικνύουν οι αντιδράσεις των ΗΠΑ σε νομοθετικό και προεδρικό επίπεδο, τόσο ως προς το ζήτημα της απόκτησης του ρωσικού αντιπυραυλικού συστήματος S-400 από την Τουρκία, όσο και της καταπάτησης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Δεν είναι τυχαίο ότι αν και ο Τούρκος κυβερνητικός αξιωματούχος βρίσκονταν την Ουάσιγκτον, το αμερικανικό Στέιτ Ντιπάρτμεντ εξέδωσε ανακοίνωση εκφράζοντας ανησυχίες για τον περιορισμό της ελευθερίας έκφρασης στην Τουρκία με αφορμή την καταδίκη από τουρκικό δικαστήριο 16 εκπροσώπων από τους χώρους της δημοσιογραφίας, του επιχειρείν και της κοινωνίας των πολιτών.

Tα αδιέξοδα στα οποία έχει περιέλθει η Τουρκία λόγω των πολιτικών που αναπτύσσει στο εσωτερικό της σε συνδυασμό με την ανεπιτυχή υλοποίηση του δόγματος Νταβούτογλου περί «μηδενικών προβλημάτων με τους γείτονες» την έχουν κατατάξει στους γεωπολιτικούς ταραξίες που θέτουν σε κίνδυνο την περιφερειακή σταθερότητα και ασφάλεια.

Κ.Φίλης: Πεδίο ανταγωνισμού Δύσης-Ρωσίας-Κίνας τα Δυτικά Βαλκάνια

Νέα Κρήτη

Το ανιστόρητο ρεπορτάζ του BBC και οι δυνατότητες από την Συμφωνία των Πρεσπών

Η συμφωνία των Πρεσπών έφερε εκ νέου στο προσκήνιο την αντιπαράθεση μέρους της Δύσης και της Ρωσίας για τον έλεγχο των Δυτικών Βαλκανίων. Αυτό είπε μεταξύ άλλων ο Κωνσταντίνος Φίλης διευθυντής των ερευνητικών προγραμμάτων του Ινστιτούτου Διεθνών Σχέσεων στο Πάντειο, μιλώντας στον 98.4 . Ανέλυσε πως το μωσαϊκό της ρευστότητας στα Δυτικά Βαλκάνια, τροφοδοτείται και από τον ανταγωνισμό των μεγάλων παικτών στη περιοχή , ενώ μίλησε και για το ρόλο της Τουρκίας στην ευρύτερη περιοχή.

Για το προκλητικό ρεπορτάζ με το ανύπαρκτο μειονοτικό θέμα στην Ελλάδα από το BBC, ο κύριος Φίλης, σημείωσε, ότι οι δυνατότητες από την Συμφωνία των Πρεσπών, πρέπει να οδηγήσουν την Ελλάδα σε ένα πιο δημιουργικό ρόλο στα Βαλκάνια και όχι σε φοβικά σύνδρομα , επί ανύπαρκτων θεμάτων.

Η αποχή μας οδηγεί σε κοινωνία των ζόμπι

iskra

του Χρήστου Χαλαζιά

Τελευταία  σε όλες τις μετρήσεις για το πολιτικό ενδιαφέρον των πολιτών  κυριαρχεί η πολιτική αδιαφορία και η αποχή στα κοινά.

Η ιστορία είναι γεμάτη από αποχές, αποστασίες, πράξεις εγκατάλειψης του πεδίου του αγώνα, για να συνεχιστεί το παιχνίδι αλλού ή  για να αλλάξουμε βαθιά τους κανόνες του ήδη διεξαγόμενου θολού  παιχνιδιού.

Είναι η πολιτική εκείνων που δεν συμμετέχουν , που μένουν απέξω από τους αγώνες. Και υπήρξαν  πολλοί, ακόμη αν  ανατρέξουμε στους πληβείους της αρχαίας Ρώμης που κατέφευγαν στον Αβεντίνο Λόφο ή για  να παραμείνουν σε πιο κοντινούς καιρούς σε πιο οικείους τρόπους, ήταν εκείνοι που έμεναν μακριά από τις κάλπες των αντιπροσωπευτικών δημοκρατιών για  διαφορετικούς λόγους.

Την απόρριψη  τη συναντάμε σε πλούσιες κοινωνίες, σε κοινωνίες της αφθονίας, οι πολίτες  των οποίων έχουν σε τέτοιο βαθμό εθιστεί στην κατανάλωση υλικών αγαθών, ώστε να μην έχουν πλέον κίνητρα για  να συμμετέχουν ενεργά στην πολιτική.

Πρόκειται για μια  αδιαφορία που πηγάζει από βουλιμία, για μια αδράνεια που πηγάζει από απληστία. Στις Δημοκρατίες της Δύσης  θεωρείται εδώ και πολύ καιρό  φυσιολογικό να είναι μεγάλη η αποχή από την εκλογική διαδικασία.  Η εύπορη  και ικανοποιημένη μάζα είναι περισσότερο επιρρεπείς στην  αδράνεια και την απάθεια και λιγότερο ικανή για  ενεργητικότητα και δυναμισμό.

Το ΔΝΤ, η Παγκόσμια Τράπεζα και ο ΟΟΣΑ – Όπλα Ανορθόδοξων Πολέμων της Ουάσιγκτον

Μοχλοί για την επιβολή της επιθυμητής εσωτερικής και εξωτερικής πολιτικής και της υποταγής (ή ανατροπής) κυβερνήσεων

Την Χρήση τους περιγράφει στρατιωτικό εγχειρίδιο του Πενταγώνου, που αποκάλυψε η ομάδα Wikileaks.

Whitney Webb

Strategic Culture Foundation

|11-2-19

[Πολύτιμο βοήθημα σωστής ανάγνωσης και αξιολόγησης των ειδήσεων, και σχολίων ξένων και ντόπιων ελεγχόμενων ΜΜΕ, για συγκρούσεις, κρίσεις,  εξεγέρσεις και ανατροπές, στην σημερινή χαώδη διεθνή ζωή -αλλά και σωστής διάγνωσης για την σημερινή κατάσταση της χώρας- το εκρηκτικό περιεχόμενο του παρόντος άρθρου αποκαλύπτει και τεκμηριώνει, ως αδιάψευστη πραγματικότητα, όσα και η εμπειρία της εθνικής μας συντριβής την τελευταία οκταετία (όπως και οι  δεινές εμπειρίες της Κύπρου) είχαν γεννήσει ως υπόνοιες στον νου ορισμένων οξυδερκών πνευμάτων, που ωστόσο, κατά την διατύπωσή τους, προκαλούσαν ορυμαγδό καταδίκης -με την κατηγορία του «συνωμοσιολόγου»-  κάθε τολμητία αρνητή της εισαγμένης μαζοχιστικής ερμηνείας του «εμείς τα φάγαμε». Καταγγελίες εγκυρότατων Αμερικανών οικονομολόγων , όπως οι Michael Huston  και o Paul Graig Roberts, για τον ρόλο αυτών των υποχείριων «διεθνών» οργανισμών στην ελληνική καταστροφή,  αγνοήθηκαν  αφ’ υψηλού από τα λεγόμενα μέσα ενημέρωσης και από αλληλοδιάδοχες κυβερνήσεις υποβολείς τους. Γεγονός που εξηγείται ίσως (;) και από την παράγραφο του αμερικανικού στρατιωτικού εγχειριδίου ανορθόδοξου πολέμου, που αναφέρεται στην συνεργασία και μυστικών υπηρεσιών για τον «εντοπισμό, στο ανθρώπινο πεδίο, στοιχείων προσφερόμενων σε οικονομική δέσμευση»…]

 Ανάδειξη: Μιχαήλ Στυλιανού

Το « Αμερικανικό Εγχειρίδιο Πραξικοπήματος» που  πρόβαλαν πρόσφατα οι Wikileaks προσφέρει την επιβεβαίωση ότι η λεγόμενη «ανεξαρτησία» οικονομικών οργανισμών όπως η Παγκόσμια Τράπεζα και το ΔΝΤ είναι ψευδαίσθηση και ότι αυτοί οι θεσμοί συγκαταλέγονται στα «οικονομικά όπλα» που έχει σε τρέχουσα χρήση η αμερικανική κυβέρνηση για να υποτάσσει χώρες στις θελήσεις της.