Σελίδες

Τρίτη 29 Ιανουαρίου 2019

Νίκος Μανιός: Ο κήνσορας της Αριστεράς που «προσκύνησε» το μνημόνιο!



της Νεφέλης Λυγερού

Την τελευταία φορά που ο βουλευτής Κυκλάδων Νίκος Μανιός μπήκε στο κάδρο της επικαιρότητας ήταν την άνοιξη του 2017, όταν έμπλεος αριστεροσύνης είχε δηλώσει πως δεν θα ψήφιζε όσα τότε η κυβέρνηση Τσίπρα διαπραγματευόταν με την Τρόικα για να κλείσει τη 2η αξιολόγηση. Η συμφωνία έγινε και μάλιστα με χειρότερους όρους από αυτούς που είχαν δει το φως της δημοσιότητας, όταν ο Μανιός είχε «εξεγερθεί». Περιττό, βέβαια, να πούμε πως μετά το σύντομο διάλειμμα της ιδεολογικής και ηθικής εξέγερσής του επέστρεψε στην κομματική στρούγκα και σαν υπάκουος βουλευτής υπερψήφισε και τότε και όλες τις επόμενες φορές.

Η περίπτωση δεν θα είχε ιδιαίτερη σημασία εάν ο Μανιός αφενός δεν είχε μία συγκεκριμένη ιστορία, αφετέρου εάν δεν του άρεσε όχι μόνο να υψώνει τη σημαία της ασυμβίβαστης Αριστεράς, αλλά και να χρησιμοποιεί με αυστηρότητα το «αριστερόμετρο» για να κρίνει τους άλλους. Το 2015 είχε σπεύσει να «πυροβολήσει» τον Γιάννη Πανούση, όταν αυτός είχε ασκήσει δημόσια κριτική στον «βαθύ ΣΥΡΙΖΑ». Ο βουλευτής Κυκλάδων είχε κάνει λόγο για φαντασιώσεις και παιχνίδια αντικυβερνητικής τακτικής. Ιδιαίτερη εντύπωση είχε προκαλέσει και η φράση που είχε χρησιμοποιήσει: «Δεν πας να αυτοκτονήσεις καλύτερα»!
Στο ευρύ κοινό ο Μανιός έγινε γνωστός, λόγω της εκλογής του τον Ιανουάριο του 2015. Η σχέση του με την Αριστερά, όμως, πάει πολύ πίσω. Η δε πορεία του σ’ αυτό τον χώρο είχε προσωπικό κόστος. Γεννημένος στην Αθήνα στις 17 Απριλίου του 1947, από νεαρή ηλικία ο Μανιός εντάσσεται στη Νεολαία της ΕΔΑ και συμμετέχει στο μαθητικό κίνημα των νυχτερινών γυμνασίων.

Παρά τις δυσκολίες, το 1967 περνάει στην Ιατρική Σχολή Αθηνών. Είναι η πρώτη χρονιά της χούντας και αναγκάζεται να καταθέσει πιστοποιητικό κοινωνικών φρονημάτων. Την περίοδο εκείνη αρχίζουν να δημιουργούνται μικρές αριστερές αντιδικτατορικές οργανώσεις. Μία από αυτές είναι η «20η Οκτώβρη», στην οποία συμμετέχει ο Νίκος Μανιός και άλλοι νέοι που στη συνέχεια διακρίθηκαν στην ελληνική κοινωνία.

Οι βόμβες και η καταδίκη

Εκτός από το να ρίχνει προκηρύξεις, η «20 Οκτώβρη» προχώρησε και σε δυναμική δράση. Είναι η οργάνωση που επανειλημμένως ανατίναξε με αυτοσχέδιες βόμβες το άγαλμα του Τρούμαν, τη ΓΣΕΕ και τα φορητά συνεργεία της προπαγάνδας που χρησιμοποιούσε η χούντα για την τηλεόραση. «Προκαλούσαμε  εκρήξεις σε ώρες και σε μέρη που ήταν σαφώς ακίνδυνα για τη ζωή των πολιτών. Είχαμε στόχο να δείξουμε ότι η χούντα δεν ήταν παντοδύναμη, ότι ήταν δυνατόν να χρησιμοποιήσουμε ακόμα και  σκληρές παράνομες μορφές δράσης», σχολίασε χρόνια αργότερα.
Μετά την εξάρθρωση της οργάνωσης, ο Μανιός συλλαμβάνεται και καταδικάζεται σε 16ετή κάθειρξη. Από το 1971 που βρίσκεται φυλακισμένος στον Κορυδαλλό παρακολουθεί τη γέννηση και ανάπτυξη του φοιτητικού κινήματος που θα αποσταθεροποιήσει το δικτατορικό καθεστώς. Η μετέπειτα σύζυγός του Μαργαρίτα Γεραλή αφήνει επίσης το δικό της ανεξίτηλο στίγμα. Τότε φοιτήτρια της Γεωπονικής συμμετέχει στο αντιδικτατορικό κίνημα, συλλαμβάνεται, βασανίζεται άγρια και καταδικάζεται σε βαρύτατη ποινή.
Με την αμνηστία που έδωσε ο δικτάτορας Παπαδόπουλος, ο Μανιός αφήνεται ελεύθερος, αλλά λίγο αργότερα συλλαμβάνεται και πάλι και εξορίζεται στη Γυάρο απ’ όπου ελευθερώθηκε όταν έγινε η μεταπολίτευση. Η επαναφορά της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας σηματοδοτεί τη διάλυση της «20ης Οκτώβρη» και την εγκατάλειψη της ένοπλης πάλης.
Ο ίδιος έχει δηλώσει ότι «η δράση της 17 Νοέμβρη για μας που γεννηθήκαμε και μεγαλώσαμε στην Αριστερά είναι σαφές ότι ήτανε κατ’ αρχάς μία αδιέξοδη μάχη… Αν μείνεις σε μία παράνομη δράση θα απομονωθείς, δεν οδηγούν πουθενά οι αιματοβαμμένοι δρόμοι, είναι αδιέξοδοι». Η θέση του αυτή δεν τον εμποδίζει στη δίκη της «17 Νοέμβρη» να καταθέσει ως μάρτυρας υπεράσπισης του Γιάννη Σερίφη, τον οποίο χαρακτηρίζει «ιδεολόγο εργάτη επαναστάτη». Χαρακτήρισε, μάλιστα, τις κατηγορίες κατασκευασμένες.

Γιατρός και βουλευτής

Το 1976 παίρνει το πτυχίο του από την Ιατρική και αφού κάνει ειδικότητα στην οφθαλμολογία στις αρχές της δεκαετίας του 1980 εντάσσεται στο νεόδμητο ΕΣΥ. Το 1981 κατεβαίνει πρώτη φορά υποψήφιος στην Α΄ Αθηνών με το ΚΚΕ Εσωτερικού. Από το 1982 μέχρι το 1986 είναι μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ Εσωτερικού, από όπου και αποχωρεί μετά τη διάσπασή του.
Χωρίς να αποσυρθεί από τον πολιτικό βίο και τον συνδικαλισμό, αφιερώνεται στο επάγγελμα του οφθαλμιάτρου. Από το 1996, τοποθετείται  διευθυντής στο Γενικό Νοσοκομείο Παίδων Πεντέλης, όπου εργάζεται μέχρι το 2012. Το 2009 επανέρχεται στην πολιτική ως υποψήφιος βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας. Αν και δεν ήταν ποτέ παιδί του κομματικού σωλήνα, ο Μανιός τον Σεπτέμβριο του 2011 εκλέγεται μέλος της Γραμματείας του κόμματος. Από το 2012, μάλιστα, αναλαμβάνει συντονιστής του τμήματος Υγείας του ΣΥΡΙΖΑ.
Βουλευτής εκλέγεται για πρώτη φορά τον περασμένο Ιανουάριο στις Κυκλάδες και τον Σεπτέμβριο επανεκλέγεται. Ως μέλος του κομματικού μηχανισμού και της Κοινοβουλευτικής Ομάδας συνεχίζει να υποστηρίζει τον Αλέξη Τσίπρα και μετά τη μνημονιακή στροφή του το καλοκαίρι του 2015. Δικαιολογεί την επιλογή του με τον εξής τρόπο: «Η συμφωνία είναι πολύ κακή και πραξικοπηματικού χαρακτήρα. Θα στηρίξω την κυβέρνηση, γιατί εκτιμώ ότι είναι σε θέση να διαχειριστεί αυτή την κρίση με φιλολαϊκό τρόπο. Υπό συνθήκες φτώχειας είναι σημαντικό να έχουμε μια αριστερή κυβέρνηση».
Λίγες μόλις εβδομάδες νωρίτερα είχε αναλάβει την προεδρία της Διαρκούς Επιτροπής Κοινωνικών Υποθέσεων. Μάλλον πρόκειται για σύμπτωση. Θα είχε, πάντως, ενδιαφέρον, μετά από δυόμισι χρόνια και μετά την επιβολή σειράς μνημονιακών μέτρων, ο κήνσορας Μανιός να μας πει εάν η δικαιολογία που είχε τότε πει για να κάνει κι αυτός –μαζί με πολλούς άλλους– την κωλοτούμπα του δικαιώθηκε ή όχι. Το γεγονός ότι από τότε υπερψηφίζει, αλλά έχει πολιτικά «λουφάξει», αποφεύγοντας τη δημοσιότητα, κάτι δείχνει.
Τώρα πλέον, ο Μανιός ψάχνει το αριστερό πιστοποιητικό στην προσκόλλησή του στην «ομάδα των 53». Αν και οι ιδεολογικές καταβολές του είναι παραδοσιακά αριστερές ακολούθησε το ρεύμα και υιοθέτησε τα ιδεολογήματα των δικαιωματιστών. Τα ζητήματα της ιδεολογίας, άλλωστε, δεν ήταν ποτέ το δυνατό του σημείο…
Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του slpress.gr


Πηγή slpress

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου