Τους χωρίζουν πολύ λιγότερα...*

Το  Ποντίκι

του Σταύρου Χριστακόπουλου

Η αντιπαράθεση της οικογένειας Παπανδρέου με τις οικογένειες Καραμανλή και Μητσοτάκη είναι γνωστή και με βαθιές ρίζες στην προχουντική περίοδο.

● Φυγή Κωνσταντίνου Καραμανλή με ψευδώνυμο στο εξωτερικό εν όψει συντριπτικής ήττας από τον Γεώργιο Παπανδρέου το 1963, συγκρούσεις με το Παλάτι και Αποστασία το 1965, χούντα το 1967.

● Γνωστός ο αγώνας του Ανδρέα Παπανδρέου στη μεταπολίτευση να «γκρεμίσει τον καραμανλισμό», με αποκορύφωμα την αιφνίδια «έξωση» του Καραμανλή από την Προεδρία το 1985.

● «Φόλα στον σκύλο των Ες Ες» φώναζαν αφιονισμένοι πασόκοι εναντίον του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη το 1985.

● Στο Ειδικό Δικαστήριο με κατηγορίες επιπέδου «πάμπερς» έστειλε ο Μητσοτάκης τον Αντρέα το 1989.

● Για μεγάλα σκάνδαλα και μίζες κατηγορήθηκε ο Μητσοτάκης από το ΠΑΣΟΚ την περίοδο 1991-93.

 

Κι όμως, καμιά από αυτές τις βαριές ιστορικές αντιπαλότητες δεν εμπόδισε τους τρεις αυτούς μεγάλους πολιτικούς να καθίσουν στο ίδιο τραπέζι για τα εθνικά θέματα.

● Σε συνεννόηση με τον Καραμανλή εκφώνησε ο Παπανδρέου το περίφημο «Βυθίσατε το “Χόρα”» το 1986.

● Στο έδαφος των καλών σχέσεων με τη Βουλγαρία από την εποχή Καραμανλή και σε συνεννόηση μαζί του έβγαλε τον στόλο το 1987 για να διώξει το ίδιο τουρκικό ερευνητικό σκάφος, μετονομασμένο σε «Σισμίκ».

● Μητσοτάκης (πρωθυπουργός) και Παπανδρέου, εν μέσω της γενικότερης σκληρής αντιπαράθεσής τους, το 1992, κάθισαν στο ίδιο τραπέζι υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Καραμανλή για το «Σκοπιανό». Μαζί απέπεμψαν τον Σαμαρά από τη συνεδρίαση και συνομολόγησαν την εθνική γραμμή. Συμβιβάστηκαν παρά τις κεφαλαιώδεις διαφωνίες τους.

 

Η Τουρκία ποτέ δεν έπαψε να επιτίθεται και να διεκδικεί. Και σήμερα είναι πάλι παρούσα, απολύτως συνεπής στη στρατηγική της, ανεξαρτήτως ηγεσίας, και ενδεχομένως πιο αποφασισμένη να κάνει ένα βήμα παραπάνω μετά τα Ίμια του 1996: αφού πέτυχε την αναγνώριση των «ζωτικών δικαιωμάτων» της, τώρα να επιβάλει τη διανομή κυριαρχίας και πόρων στο Αιγαίο και τη νοτιοανατολική Μεσόγειο.

Αν όμως η Τουρκία παραμένει σταθερή, στην Ελλάδα πολλά έχουν αλλάξει. Σήμερα Αλέξης Τσίπρας και Κυριάκος Μητσοτάκης αδυνατούν να βρεθούν στο ίδιο τραπέζι. Καθώς όμως τα πράγματα ζορίζουν άσχημα σε πολλά επίπεδα, διατηρούμε την ελπίδα ότι, έστω υπογείως, υπάρχει κάποιου είδους επικοινωνία.

 

Όχι μόνο επειδή τους χωρίζουν πολύ λιγότερα συγκριτικά με την ιστορική τριάδα της μεταπολίτευσης. Αλλά και επειδή ο Μητσοτάκης γνωρίζει ότι ο Τσίπρας δεν είναι προδότης. Και ο Τσίπρας γνωρίζει ότι ο Μητσοτάκης δεν είναι ακροδεξιός και φασίστας. Παρά τα όσα συμβουλεύουν και «επικοινωνούν» οι θερμοκέφαλοι και των δύο πλευρών.

* Δημοσιεύτηκε στο ΠΟΝΤΙΚΙ, τεύχος 2053 στις 27-12-2018