Το ηλεκτρονικό φακέλωμα των Ελλήνων

analyst
.

του Βασίλη Βιλιάρδου

Με το περιουσιολόγιο θα δρομολογηθεί η πλήρης καταγραφή των περιουσιακών στοιχείων των Ελλήνων, έτσι ώστε να είναι ευκολότερη η δήμευση τους από αυτούς που θέλουν να τους υφαρπάξουν τα πάντα – στα πλαίσια της κυλιόμενης χρεοκοπίας που επέβαλλαν στην πατρίδα μας.

.

«Όταν η Γερμανία προσάρτησε την Αυστρία, επέβαλλε την καταμέτρηση όλων των περιουσιακών στοιχείων των Εβραίων, στα πλαίσια της πολιτικής της ΑΡΕΙΟΠΟΙΗΣΗΣ που είχε ξεκινήσει το 1937. Οι δύστυχοι υποχρεώθηκαν να καταγράψουν τα πάντα, όλα όσα είχαν στην ιδιοκτησία τους: έργα τέχνης, κοσμήματα, οικόπεδα, ακίνητα, μετοχές κοκ. 

Φυσικά όλα αυτά τα περιουσιακά στοιχεία, μετά από λίγο καιρό, έπαιρναν τον δρόμο τους για τα κρησφύγετα υψηλόβαθμων στελεχών των Ναζί, όπως ο Χίμλερ ή ο Γκαίρινγκ – ο οποίος είχε ιδιαίτερη έφεση στα έργα τέχνης. Οι υπόλοιποι όπως ο Άιχμαν, προτιμούσαν ράβδους χρυσού. Αυτή η διαδικασία της ιδιοποίησης του πλούτου, στην αρχή των Εβραίων και μετά όλων των υπολοίπων ευρωπαϊκών εθνών, ονομάστηκε ΑΡΕΙΟΠΟΙΗΣΗ».

.

Επικαιρότητα

Έχει επανέλθει στο προσκήνιο το «ηλεκτρονικό περιουσιολόγιο» – οι εξαγγελίες για τη δημιουργία του οποίου είχαν προκαλέσει στο παρελθόν θύελλα αντιδράσεων. Ειδικότερα, σύμφωνα με το επιχειρησιακό σχέδιο της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων ΑΑΔΕ) που ελέγχεται από τους Γερμανούς, πρόκειται να ολοκληρωθεί έως την 31.12.2020, ενώ έχουν εξασφαλισθεί οι πόροι για την επίτευξη του – εύλογα βέβαια, αφού η υφαρπαγή περιουσιακών στοιχείων από τις κατεχόμενες χώρες ενδιαφέρει παραδοσιακά όσο τίποτα άλλο τους Γερμανούς.

Ακόμη περισσότερο φυσικά τους ενδιαφέρει παραδοσιακά η πρόσβαση τους σε πηγές ενέργειας – όπου εν προκειμένω χρησιμοποιείται ο Δούρειος Ίππος των Σκοπίων και το Μακεδονικό, με στόχο τη σύνδεση του Δούναβη με μία ανεξάρτητη από την Ελλάδα μελλοντικά Μακεδονία και Θεσσαλονίκη – έτσι ώστε να ελέγξουν το Αιγαίο, τα ενεργειακά μας αποθέματα και τους αγωγούς από τη Μέση Ανατολή.

Επανερχόμενοι στο περιουσιολόγιο, στο επιχειρησιακό σχέδιο της ΑΑΔΕ αναφέρονται τα εξής:

«Αντικείμενο της συγκεκριμένης παρέμβασης είναι η ανάπτυξη πληροφοριακού συστήματος για την ηλεκτρονική καταγραφή του συνόλου της ακίνητης, κινητής και άυλης περιουσίας όλων των φυσικών και νομικών προσώπων καθώς και των νομικών οντοτήτων. Η καταγραφή αυτή κρίνεται απολύτως αναγκαία ως εργαλείο άσκησης φορολογικής πολιτικής με στόχο τη δικαιότερη κατανομή των φορολογικών βαρών, την ενίσχυση των οικονομικά ασθενέστερων (!) και τον εντοπισμό της φοροδιαφυγής. Επιπρόσθετα θα δίνεται η δυνατότητα στους φορολογουμένους να έχουν πρόσβαση στις πληροφορίες που διατηρεί η φορολογική διοίκηση για αυτούς και να έχουν δικαίωμα παρέμβασης, όταν οι πληροφορίες αυτές δεν είναι πλήρεις ή ακριβείς».

Με απλά λόγια, με το ηλεκτρονικό περιουσιολόγιο θα γνωρίζει το κράτος, οπότε οι Γερμανοί και οι υπόλοιποι δανειστές, το σύνολο των περιουσιακών στοιχείων όλων των φυσικών προσώπων, επιχειρήσεων και νομικών οντοτήτων (καταθέσεις, ακίνητα, οικόπεδα, ομόλογα, μετοχές, έργα τέχνης, κοσμήματα κλπ.), όπως ακριβώς συνέβη με την πολιτική της ΑΡΕΙΟΠΟΙΗΣΗΣ – με τη δικαιολογία ότι, σκοπός είναι να στηριχθούν οι ασθενέστεροι (εδώ γελάει και κλαίει κανείς), να δημιουργηθούν οι τεχνικές προϋποθέσεις για την επιβολή ενός συνολικού φόρου περιουσίας, ο οποίος θα μπορέσει να αντικαταστήσει τον ΕΝΦΙΑ που επιβάλλεται σήμερα μόνο με βάση την ακίνητη περιουσία, καθώς επίσης να καταπολεμηθεί η φοροδιαφυγή. Φυσικά δεν δίνεται καμία σημασία στις αντιδράσεις των Ελλήνων που αφορούν, μεταξύ άλλων

(α) την ασφάλεια των δεδομένων, τον κίνδυνο διαρροών δηλαδή που μπορούν να φέρουν σε ευάλωτη θέση εύπορους φορολογούμενους,

(β) τη φορολογική μετανάστευση από Πολίτες που θα σπεύσουν να μεταφέρουν τη φορολογική τους κατοικία εκτός Ελλάδος για να αποφύγουν το «φακέλωμα», με δυσμενή αποτελέσματα για τις επενδύσεις και

(γ) την επιβολή ενός αποδεδειγμένα αντιαναπτυξιακού φόρου περιουσίας – όπως δεν δινόταν καμία σημασία στις αντιδράσεις των Εβραίων που αμβλύνθηκαν τη νύχτα των κρυστάλλων με τη γνωστή μέθοδο, πριν το μοναδικό στην ιστορία όσον αφορά τη θηριωδία ενός λαού Ολοκαύτωμα.

Σε κάθε περίπτωση, όταν μία χώρα οδηγείται σκόπιμα στην παγίδα του χρέους, δεν χρεοκοπεί επίσημα, εναλλακτικά δεν πληρώνει τα ομόλογα της μόνη της παρά το ότι ασφαλώς μπορούσε (ο μηδενισμός του χρέους, εθνικά ομόλογα), ζητάει ανόητα τη βοήθεια άλλων προσφέροντας θανατηφόρα ανταλλάγματα (ο ένοχος της χρεοκοπίας) και καταδικάζεται σε μία κυλιόμενη πτώχευση, στη χειρότερη μορφή χρεοκοπίας δηλαδή, τότε χρεοκοπούν οι Πολίτες της.

Όταν τώρα ο σύνδικος πτώχευσης είναι η Γερμανία, τότε δεν υφαρπάζονται μόνο τα περιουσιακά στοιχεία των κατοίκων της αλλά, επίσης, τα εδάφη, η ιστορία και ο πολιτισμός τους – αφού, σε αντίθεση με το ΔΝΤ των Η.Π.Α., οι γερμανοί δεν αφήνουν στις χώρες που έχουν κατακτήσει (με οικονομικά όπλα αυτή τη φορά), ούτε ένα πιάτο φαγητού, αδιαφορώντας για την επιβίωση τους.

Επίλογος

Ολοκληρώνοντας δεν πρέπει να έχουμε καμία απολύτως αμφιβολία σχετικά με το ότι, η ιστορία του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου επαναλαμβάνεται στην Ευρώπη, αυτή τη φορά με οικονομικά όπλα εκ μέρους των Γερμανών – οι οποίοι θέλουν να διώξουν το ΔΝΤ και άρα τις Η.Π.Α. από την ΕΕ, χρησιμοποιώντας ξανά την Ελλάδα.

Το γεγονός αυτό τεκμηριώνεται από την άκαμπτη στάση της γερμανικής κυβέρνησης, όσον αφορά τη διευθέτηση του ελληνικού χρέους που το ΔΝΤ θεωρεί ως προϋπόθεση της παραμονής του – ενώ όλοι γνωρίζουν πως χωρίς τη «σφραγίδα» του Ταμείου και τη συμφωνία για το χρέος, η Ελλάδα είναι αδύνατον να δανεισθεί από τις αγορές με βιώσιμα επιτόκια.

Η μοναδική ίσως δυνατότητα θα ήταν η πιστοληπτική γραμμή της ΕΚΤ που όμως, αφού δεν τη δεχθήκαμε από την αρχή, θα συνδεθεί πλέον από τη Γερμανία με υπέρογκα ανταλλάγματα – τα οποία θα ήταν συνώνυμα με την «άπαξ και δια παντός» θανατική καταδίκη μας. Εάν τώρα εμείς οι Έλληνες συνεχίσουμε τον ύπνο του δικαίου, πιστεύοντας ίσως πως έχουμε αρκετό χρόνο στη διάθεση μας να αντιδράσουμε, μάλλον θα απογοητευθούμε – αφού βλέπουμε ήδη τις τελευταίες σκηνές της οκτάχρονης τραγωδίας.