Έκθεση ΟΟΣΑ για την Ελλάδα

Ελευθερη Λαικη Αντιστασιακη Συσπειρωση

Του Παύλου Δερμενάκη

Ανοίγει επίσημα ο νέος κύκλος μετα-μνημονιακών μέτρων

Δημοσιοποιήθηκε την περασμένη Δευτέρα η έκθεση του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ) για την Ελληνική οικονομία, αμέσως μετά τη συνάντηση στο Μέγαρο Μαξίμου του πρωθυπουργού με τον επικεφαλής του Οργανισμού κ. Γκουρία. Από το περιεχόμενο της έκθεσης γίνεται κατανοητό, όπως θα αναλύσουμε παρακάτω, ότι τα νέα τελεσίγραφα παραδίδονται πλέον κατ΄ οίκον, από αυτούς που υπαγορεύουν. μέχρι το 2060. την πολιτική στην αποικία με το όνομα Ελλάδα, στους εντολοδόχους, εθελόδουλους πολιτικούς επιτείνοντας το μέγεθος του εξευτελισμού τους.

Μέτρα και ασφυκτικός έλεγχος

Η έκθεση περιγράφει το πλαίσιο μνημονιακής πολιτικής που θέλουν να επιβάλλουν να ακολουθήσει η Ελλάδα μετά το «τέλος» των μνημονίων, τον ερχόμενο Αύγουστο. Ένα πλαίσιο ασφυκτικού ελέγχου των πάντων με θεσμικές αλλά και αυτόματες αξιολογήσεις (απ’ ευθείας από τις αγορές μέσω των επιτοκίων), με συνεχή λήψη μέτρων σε βάρος του λαού για να «επιτευχθούν» οι στόχοι που αυτοί μας επιβάλλουν: πρωτογενή πλεονάσματα 3,5% του ΑΕΠ μέχρι το 2022 και 2,2% από το 2023 μέχρι το 2060 με μοναδικό σκοπό να τους ξεπληρώσουμε σε όλη αυτή την περίοδο μέρος των δανείων στα οποία μας υποχρέωσαν άμεσα ή έμμεσα. Η έκθεση, προκειμένου να είναι επικοινωνιακά διαχειρίσιμη από το σάπιο πολιτικό και δημοσιογραφικό σύστημα της αποικίας, διαθέτει και κάποια καθρεφτάκια για τους ιθαγενείς. Προβλέπει μερική μείωση, με τεχνικούς τρόπους, της εξόφλησης του χρέους, χωρίς όμως να θίγεται η «ιερή αγελάδα» αφού δεν τίθεται ζήτημα ονομαστικής διαγραφής ούτε καν ενός ευρώ από το δημόσιο χρέος, όπως επιβάλλει η γερμανοκρατούμενη Ευρώπη.

Η έκθεση είναι πλήρης όσον αφορά τις προθέσεις της. Δεν περιλαμβάνει μόνο «απελευθερώσεις» στις αγορές προϊόντων, υπηρεσιών και εργασίας, όπως εξειδικεύτηκε η παρέμβαση του ΟΟΣΑ στην περίοδο των 3 μνημονίων, αλλά παρεμβαίνει σε όλο τα φάσμα της οικονομικής πολιτικής, ιδιαίτερα της δημοσιονομικής με έμφαση στα «προσφιλή» σε όλους τους δυνάστες της χώρας, το ασφαλιστικό και το φορολογικό, για τα οποία ζητούν νέες ριζικές αλλαγές.

Ένα πρώτο βασικό συμπέρασμα της έκθεσης είναι ότι απαιτείται από την αποικία να εφαρμόσει «κατά γράμμα» όλα όσα έχουν ήδη αποφασιστεί ή θα αποφασιστούν μέχρι την ολοκλήρωση του 3ου μνημονίου. Παράλληλα, όμως, απαιτείται να ληφθούν μια σειρά νέα μέτρα που θα συμβάλλουν στη μείωση του χρέους και θα είναι προαπαιτούμενα για να εφαρμοστεί η τεχνική ελάφρυνση, εκ μέρους των δανειστών, που προαναφέραμε. Συνεπώς, δεν μένει κανένα απολύτως περιθώριο ότι θα έχει η χώρα την παραμικρή ευελιξία να αποφασίζει η ίδια για την ασκούμενη οικονομική με κριτήριο τις ανάγκες του λαού της. Η «καθαρή έξοδος» που σερβίρουν οι καρεκλοκένταυροι της εξουσίας είναι ένα ακόμα παραμύθι, στα τόσα που ανέπτυξαν από την περίοδο που ήταν στο 4% και δεν τήρησαν καμία ουσιαστική τους δέσμευση. Η Ελλάδα και μετά την «έξοδο» από την παρούσα φάση των μνημονίων θα συνεχίσει να λειτουργεί ως αποικία των δανειστών, με όποια ανδρείκελα του ντόπιου πολιτικού συστήματος ως διαχειριστές.

Για να γίνει κατανοητό το μέγεθος της πίεσης για νέα μέτρα σημειώνουμε ότι, σύμφωνα με την έκθεση, χωρίς νέα μέτρα το δημόσιο χρέος δεν είναι βιώσιμο. Η τήρηση και μόνο των ήδη αποφασισμένων δεν συμβάλλει στην επίτευξη του στόχου για μείωση του χρέους ως ποσοστό του ΑΕΠ, καθώς από το 2026 ο ρυθμός αύξησης του ΑΕΠ θα υποχωρήσει σε επίπεδα 1,8% και μετά το 2030 κάτω από 1%. Άρα όχι μόνο τήρηση των ήδη ληφθέντων μέτρων, αλλά και νέα εξίσου επώδυνα. Αυτό κατά την «κυβέρνηση της αριστεράς» λέγεται «καθαρή έξοδος από τα μνημόνια».

Η πρόταση – θέση του ΟΟΣΑ για τα μέτρα ελάφρυνσης είναι στη «γραμμή» της Γερμανίας. Επουσιώδεις ρυθμίσεις, με σταθερό επιτόκιο στο 2% από το 2020 και μετά (σήμερα είναι μικρότερο) και ετεροχρονισμός δόσεων με επέκταση στον χρόνο αποπληρωμής δόσεων που αφορούν το δεύτερο μνημόνιο (δάνειο από EFSF). Αν γίνουν όλα όσα απαιτεί ο ΟΟΣΑ, το 2060, και αφού θα είμαστε ακόμα πιο φτωχοί από κάθε άποψη, η έκθεση εκτιμά ότι το χρέος θα μειωθεί από 180% του ΑΕΠ σε 100%. Συνεπώς, δεν μένει κανένα απολύτως περιθώριο για τα επόμενα 40 χρόνια η χώρα να αποφασίζει για την οικονομική πολιτική της…

ΟΟΣΑ αλά γερμανικά

Επειδή ένα μεγάλο μέρος της έκθεσης επικεντρώνεται γύρω από το χρέος οφείλουμε να διευκρινίσουμε ότι η πρόταση – θέση του ΟΟΣΑ για τα μέτρα ελάφρυνσης είναι στη «γραμμή» της Γερμανίας. Επουσιώδεις ρυθμίσεις, με σταθερό επιτόκιο στο 2% από το 2020 και μετά (σήμερα είναι μικρότερο) και ετεροχρονισμός δόσεων με επέκταση στον χρόνο αποπληρωμής δόσεων που αφορούν το δεύτερο μνημόνιο (δάνειο από EFSF). Η έκθεση αποφεύγει «όπως ο διάολος το λιβάνι» να αναφερθεί στις άλλες προτάσεις που έχουν ήδη πέσεις στο τραπέζι, π.χ. από ΔΝΤ και Γαλλία, υπηρετώντας ξεκάθαρα τη γερμανική άποψη. Αν όλα πάνε καλά, αν γίνουν όλα όσα απαιτεί ο ΟΟΣΑ και εφαρμοστεί η περιορισμένη διαδικασία ελάφρυνσης του χρέους που αναφέραμε, το 2060, δηλαδή δύο γενιές μετά, και αφού θα είμαστε ακόμα πιο φτωχοί από κάθε άποψη, η έκθεση εκτιμά ότι το χρέος θα μειωθεί από 180% του ΑΕΠ το 2017 σε 100%. Το μέγεθος της επικοινωνιακής μεθόδευσης μπορεί να γίνει άμεσα κατανοητό αν θυμηθούμε τι έλεγαν όλοι οι εκ του εξωτερικού αναλυτές και υποστηρικτές των μνημονίων, συμπεριλαμβανομένου και του ΟΟΣΑ, από το 2010 και μέχρι τουλάχιστον το 2014, για περιορισμένη χρονική διάρκεια και μικρές επιπτώσεις στην οικονομία που θα αντισταθμίζονταν γρήγορα από ισχυρή ανάπτυξη. Είμαστε στο 9^ο έτος μνημονίων και παρά τα συνεχή μέτρα δεν φαίνεται φως στο τούνελ. Το ΔΝΤ έχει ζητήσει «συγνώμη» για λάθος εκτιμήσεις διαχρονικά και θεωρεί το χρέος «εξαιρετικά μη βιώσιμο» με την παρούσα κατάσταση. Ο ίδιος ο ΟΟΣΑ αναγνωρίζει ότι τα μέτρα που έχουν ληφθεί δεν επαρκούν για τη μείωση του χρέους, συνεπώς χρειάζονται κι άλλα. Αυτή είναι η αξιοπιστία των αναλύσεων και των εκθέσεων όλων αυτών που αμείβονται με παχυλότατους μισθούς δεκάδων χιλιάδων ευρώ μηνιαία και συστήνουν – αποφασίζουν για την περικοπή των συντάξεων των 500 ευρώ, τη μείωση του αφορολόγητου στα 466 ευρώ μηνιαία, τη μείωση των επιδομάτων κοινωνικής μέριμνας…

Στα ειδικότερα νέα μέτρα που προτείνει η έκθεση μεταξύ άλλων περιλαμβάνονται:

• Η αύξηση κατά 4 έτη του ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης, από τα 67 στα 71.Προφανώς, κατά τους συντάκτες, εν μέσω κρίσης το προσδόκιμο ζωής αυξήθηκε κατά 4 χρόνια και δεν μειώθηκε όπως κατανοούμε από όσα συμβαίνουν γύρω μας.

• Ριζικές αλλαγές στα προγράμματα κοινωνικής προστασίας (οικογενειακές παροχές, επιδότηση θέρμανσης, βοηθητικά επιδόματα αναπηρίας, κοινωνικά προγράμματα για ανέργους κ.λπ.) με στόχο να μειωθεί δραστικά το σύνολο αυτών των δαπανών.

• Κατάργηση των φόρο-απαλλαγών από τον ΦΠΑ, ώστε να αυξηθεί η βάση επιβολής του και έτσι να αυξηθούν τα σχετικά έσοδα.

• Κατάργηση και των ελάχιστων φόρο-απαλλαγών που έχουν μείνει. Φτάνουν στο σημείο να ζητούν κατάργηση φόρο-απαλλαγών για νοικοκυριά (ανάπηροι άνω του 80%) που θα έχουν σαν συνέπεια την αύξηση των φόρων κατά 0,02% του ΑΕΠ, ταξινόμηση αυτοκινήτων (π.χ. αναπηρικά) 0,04% και ειδική κατανάλωση σε συγκεκριμένες κοινωνικές ομάδες 0,16% (!).

• Μεταρρυθμίσεις – απελευθερώσεις στην αγορά προϊόντων για να φτάσουμε στο επίπεδο του Βελγίου στον συγκεκριμένο τομέα. Προφανώς, κατά τους συντάκτες της έκθεσης, οι μισθοί, οι οικονομικές συνθήκες και οι ιδιομορφίες των δύο χωρών είναι συγκρίσιμες (!).

• Το ξεπούλημα «έναντι πινακίου φακής» της δημόσιας περιουσίας, πέραν των ήδη υπαρχουσών μνημονιακών δεσμεύσεων, θα συνεχιστεί μέχρι το 2040. Η έκθεση περιλαμβάνει πρόσθετες πωλήσεις 10 δισ. ευρώ, ώστε να μην υπάρχει τίποτε δημόσιο στη χώρα, και παράλληλα σε ευαίσθητους τομείς οικονομικά και κοινωνικά (π.χ. φυσικό αέριο) απαιτούνται νέες «απελευθερώσεις» από κανόνες. Η ασυδοσία της αγοράς σε όλο της το μεγαλείο.

• Σύμφωνα με τον ΟΟΣΑ, η Ελλάδα ήταν από τους ουραγούς στις ξένες επενδύσεις το 2017, παρά τον πακτωλό ξένων επενδύσεων που «αναμασούσε» το 2016 και 2017 ο επιδοτούμενος για το ενοίκιο (μετά της συζύγου του) π. Υπουργός κ. Παπαδημητρίου. Έτσι, ο ΟΟΣΑ ζητά νέες διευκολύνσεις, ασυδοσία και φορο-απαλλαγές, για τις ξένες επενδύσεις.

• Μέτρα για την ανεργία. Όχι όμως κοινωνική εργασία σε δημόσιους φορείς. Εργασία επιδοτούμενης εκπαίδευσης – μαθητείας σε ιδιωτικές επιχειρήσεις για να ωφελούνται τα αφεντικά. Σύνδεση επίσης του Κοινωνικού Επιδόματος Αλληλεγγύης (ΚΕΑ) με την απασχόληση. Στην ουσία δεν θα έχεις δικαίωμα να αποφασίζεις αν αποδέχεσαι να εργαστείς κάπου ή όχι (αν δεν σε συμφέρει). Ή θα πηγαίνεις υποχρεωτικά ή θα χάνεις το επίδομα. Η απασχολησιμότητα του κ. Σημίτη σε όλο της το μεγαλείο.

Η παρούσα έκθεση του ΟΟΣΑ αποτελεί, σύμφωνα με την λαϊκή έκφραση, τον «λαγό», προετοιμάζοντας την ελληνική κοινωνία για όλα όσα θα ακολουθήσουν. Αρκεί να θυμηθούμε πώς, με αντίστοιχο τρόπο, προετοιμάστηκαν τα μνημόνια το 2009-2010. Τελικός τους στόχος, με ή χωρίς μνημόνια, με «καθαρή» ή μη καθαρή έξοδο, να μην αφήσουν τίποτε όρθιο για τον λαό. Η φτωχοποίηση πρέπει να είναι ολοκληρωτική και σε βάθος χρόνου για να πετύχει το πείραμα στην αποικία με το όνομα Ελλάδα και να μεταφερθεί στη συνέχεια και αλλού. Ο λαός θα συνεχίζει να συμπιέζεται, υπάρχει όμως και η αντίδραση του ελατηρίου, και μάλιστα σε ανύποπτο χρόνο…

Δρόμος της Αριστεράς