Να είμαστε έτοιμοι για όλα

Το Ποντίκι

του Σταύρου Χριστακόπουλου

Η Τουρκία είναι αποφασισμένη να εφαρμόσει τις «κατάλληλες πολιτικές» για τα συμφέροντά της «από την Κύπρο στο Αιγαίο, από τη Μαύρη Θάλασσα μέχρι τη Θράκη και παντού» δήλωσε την Τρίτη ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Έδωσε έτσι την απτή απόδειξη – σε όσους μέχρι τώρα... δυσκολεύονταν να αναγνώσουν τις προθέσεις του – ότι για την Τουρκία, και συνεπώς για την Ελλάδα, η Κύπρος, το Αιγαίο και η Θράκη αποτελούν ένα ενιαίο και αδιάσπαστο μέτωπο στο οποίο απλώνεται η τουρκική επιθετικότητα.

Δύο μέρες νωρίτερα, σε τηλεοπτική του συνέντευξη, ο Ερντογάν επιβεβαίωσε πως οι δύο Έλληνες στρατιωτικοί που κρατούνται στην Αδριανούπολη αποτελούν ομήρους προς ανταλλαγή με τους οκτώ Τούρκους στρατιωτικούς που έχουν διαφύγει στην Ελλάδα. Απαντώντας δε σε ερώτηση για τα ελληνοτουρκικά, περιέγραψε τον στόχο της επιθετικότητας της χώρας του σε όλο το εύρος του ενιαίου ελληνοτουρκικού μετώπου:

«Εμείς δεν επιθυμούμε να ανέβει το θερμόμετρο στο Αιγαίο. (...) Δεν προσπαθούμε να κάνουμε κάτι τέτοιο. Βλέπουμε την Ελλάδα ως γείτονά μας. Ακόμα και αν υπάρχουν ορισμένα προβλήματα, θέλουμε να τα ξεπεράσουμε. Να καθίσουμε στο τραπέζι και να τα αφήσουμε πίσω. Πρόκειται για τη θάλασσα και τον αέρα. (...) Αεροπλάνα και πλοία να περνάνε ελεύθερα. (...) Γιατί να επισκιάζουμε και να κηλιδώνουμε την ειρήνη; Χρειαζόμαστε ειρήνη στον κόσμο».

Ποιος είναι λοιπόν ο – ομολογούμενος από τον ίδιο – στόχος του Ερντογάν; Να καθίσει η Ελλάδα, είτε οικειοθελώς είτε με το ζόρι, σε ένα τραπέζι διαπραγμάτευσης μαζί του. Σε μια διαδικασία στην οποία η Ελλάδα μπορεί μόνο να παραχωρήσει κυριαρχικά δικαιώματα χωρίς να προσδοκά το ελάχιστο, αφού η ίδια δεν διεκδικεί απολύτως τίποτε εκτός από την αποφυγή ενός πολέμου. Επειδή όμως το πρώτο («οικειοθελώς») αποκλείεται, η συνεχής ένταση εκ μέρους της Άγκυρας αποσκοπεί στον πειθαναγκασμό της Αθήνας. Τόσο απλό, τόσο καθαρό.

Αν παραβλέψουμε το ότι στην Αθήνα βρέθηκαν κάποιοι να ερμηνεύσουν ως... «διαλλακτικές» (!) τις εν λόγω δηλώσεις του προέδρου της Τουρκίας, αυτό που μένει ως καταστάλαγμα είναι ότι ο Ερντογάν θα συνεχίσει την πίεση. Το πρόβλημα ωστόσο είναι ότι η πίεση που ήδη ασκεί, προφανώς, δεν επαρκεί ώστε να πειθαναγκάσει την Ελλάδα να προβεί σε παραχωρήσεις. Συνεπώς – το έχουμε ήδη επισημάνει – η επιθετικότητά του θα αναβαθμιστεί στρατιωτικά. Κοινώς, η Τουρκία θα επιδιώξει θερμή αντιπαράθεση άγνωστης έντασης, στην οποία εμείς θα πρέπει να είμαστε απολύτως ικανοί να αντεπεξέλθουμε.

Ας το επαναλάβουμε: Αν θέλουμε ειρήνη, πρέπει να είμαστε έτοιμοι – και ικανοί – να αποτρέψουμε τον πόλεμο. Όχι παραχωρώντας και ανοίγοντας την όρεξη της Τουρκίας για ακόμη περισσότερα, αλλά αυξάνοντας κατακόρυφα το κόστος μιας επίθεσης.

* Δημοσιεύτηκε στο ΠΟΝΤΙΚΙ, τεύχος 2018 στις 26-4-2018