Από τον κ. Αλογοσκούφη στον κ. Τσίπρα

analyst

Πρόκειται για τη χειρότερη χρονική περίοδο στη μακραίωνη ιστορία μας – ενώ εάν δεν αντιδράσουμε συλλογικά όλοι εμείς οι ‘Έλληνες, συνεχίζοντας να ανεχόμαστε την κυλιόμενη χρεοκοπία και το θράσος χωρών όπως η Αλβανία ή τα Σκόπια, τότε τα δεινά μας μόλις ξεκίνησαν.

.

«Εάν ένα Έθνος επιτρέψει να διαρραγεί η κοινωνική συνοχή του, τότε χάνει αναπόφευκτα τη θέληση να διεκδικήσει το δικαίωμα ύπαρξης του – ενώ εάν ακολουθήσει η σύγχυση και η διαφωνία των Πολιτών του, ο χωρισμός τους σε αντίπαλα στρατόπεδα, τότε χάνει ακόμη και την ικανότητα του να επιβιώνει».    

.

Άποψη

Ειδικά όσον αφορά το δημόσιο χρέος πριν το 2009, υπάρχουν δύο σημεία που οφείλουν να μας ενδιαφέρουν: (α) Το 1988 το ποσοστό του σε σχέση με το ΑΕΠ ήταν στο 60% από περίπου 30% στις αρχές της δεκαετίας του 1980, ανέβηκε κατά την περίοδο των κυβερνήσεων εθνικής ενότητας 1988-1989 στο 80%, ενώ εκτοξεύθηκε στο 100% την περίοδο 1989-1993 σε όρους δολαρίου (β) Η μικρή μείωση του ως προς το ΑΕΠ μετά το 2006 οφειλόταν στην αναθεώρηση με τη μέθοδο της δημιουργικής λογιστικής, μέσω της οποίας αυξήθηκε το ΑΕΠ κατά 9,6%. Με τον τρόπο αυτό το δημόσιο χρέος μειώθηκε ως προς το ΑΕΠ τεχνητά και αυτόματα, χωρίς μία σοβαρή δημοσιονομική πολιτική, όπως επίσης το έλλειμμα του προϋπολογισμού – με αποτέλεσμα να οδηγηθεί η Ελλάδα στην αύξηση των δημοσίων δαπανών, καθώς επίσης σε έναν επί πλέον δανεισμό περίπου 70 δις €.

Η βασική ευθύνη για το συγκεκριμένο γεγονός, για το έγκλημα καλύτερα, με το οποίο δρομολογήθηκε η υπερχρέωση της Ελλάδας, ανήκει στον τότε υπουργό οικονομικών κ. Αλογοσκούφη – ο οποίος, αντί να διαχειρισθεί συνετά την οικονομία, το 2006 προσπάθησε να αυξήσει τεχνητά το ΑΕΠ κατά 25%, συμπεριλαμβάνοντας την παραοικονομία.

Τελικά όμως η ΕΕ το απέρριψε σε κάποιο βαθμό, επιτρέποντας του την αύξηση κατά 9,6% – ενώ σύμφωνα με τη νέα ευρωπαϊκή οδηγία τότε, άρχισαν να υπολογίζονται στο ΑΕΠ τρεις νέοι τομείς: (α) η πορνεία, όπου ο τζίρος της στη Γερμανία με τις 400.000 νόμιμες ιερόδουλες (5% άνδρες), υπολογιζόταν το 2013 στα 14,6 δις € (β) το λαθρεμπόριο τσιγάρων και ναρκωτικών και (γ) οι επενδύσεις στην έρευνα και στην ανάπτυξη.

Περαιτέρω, οι ενέργειες του κ. Αλογοσκούφη ήταν αυτές που επέτρεψαν την αλματώδη άνοδο των προσλήψεων στο δημόσιο – όπου, σύμφωνα με το υπουργείο διοικητικής μεταρρύθμισης, την περίοδο διακυβέρνησης του κ. Καραμανλή, από το 2004 έως το 2009, ανήλθαν στα 186.443 άτομα (πηγή). Επρόκειτο λοιπόν για έναν τεράστιο αριθμό ο οποίος, σε συνδυασμό με τη σπατάλη δημοσίων πόρων και με την πολιτική διαφθορά, είχε ως αποτέλεσμα την εκτόξευση των ετησίων ελλειμμάτων του προϋπολογισμού, οπότε του χρέους.

Επεξήγηση γραφήματος: Διαχρονική εξέλιξη του δημοσίου χρέους της Ελλάδας ως προς το ΑΕΠ (μπλε στήλες, αριστερή κάθετος), καθώς επίσης των ελλειμμάτων (διακεκομμένη γραμμή, δεξιά κάθετος).

.

Ειδικότερα, το δημόσιο χρέος από 215,4 δις € το 2005 ή στο 108,5% του ΑΕΠ, αυξήθηκε μεν στα 226,2 δις € το 2006, αλλά σε όρους ΑΕΠ μειώθηκε στο 105,7% (πηγή), αφού το ΑΕΠ αυξήθηκε από 198 δις € στα 214 δις € με το «τέχνασμα Αλογοσκούφη» – ενώ το έλλειμμα μειώθηκε πλασματικά από 5,7% το 2005 στα 3,8% το 2006 (πηγή). Με τον τρόπο αυτό διευκολύνθηκε η αύξηση των προσλήψεων στα πλαίσια του πελατειακού κράτους, καθώς επίσης η ραγδαία άνοδος των κρατικών δαπανών από 48,6 δις € το 2005 στα 60 δις € το 2008 – οπότε ακολούθησε η εκρηκτική άνοδος των ελλειμμάτων και η υπερχρέωση της Ελλάδας.

Το γεγονός αυτό, σε συνδυασμό με την εκτόξευση των ελλειμμάτων του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών που επίσης διευκολύνθηκαν από την τεχνητή άνοδο του ΑΕΠ(γράφημα), οδήγησαν τη χώρα μας στα όρια των δυνατοτήτων της το 2009 – όπου δυστυχώς εξελέγη μία κυβέρνηση που είτε από ανοησία, είτε από ενδοτισμό, έδωσε τη χαριστική βολή στην Ελλάδα, πιθανότατα σε συνεργασία με τον διοικητή της ΕΛΣΤΑΤ και στέλεχος του ΔΝΤ.

Αμέσως μετά, παρά το ότι η Ελλάδα είχε τη δυνατότητα να λύσει το πρόβλημα (α) είτε με τη μονομερή αθέτηση των πληρωμών απέναντι στους ξένους κατόχους των ομολόγων της σε εθνικό δίκαιο (90%), (β) είτε να το εξυπηρετήσει με δικά της μέσα για να μην κινδυνεύσει γεωπολιτικά (ανάλυση), ακολούθησε το έγκλημα του PSI από τον κ. Βενιζέλο – όπου δεν χρειάζεται να γνωρίζει κανείς οικονομικά για να καταλάβει ότι, δεν υπήρχε κανένας λόγος για μόλις 50 δις € (γράφημα) να απολέσει τη δυνατότητα μετατροπής του 90% του χρέους της σε δραχμές, να αποδεχθεί το αγγλικό δίκαιο, να υποθηκεύσει ολόκληρη τη δημόσια περιουσία της, καθώς επίσης να χάσει την εθνική της κυριαρχία.

Σαν να μην έφταναν δε όλα αυτά, το έγκλημα ολοκληρώθηκε από την κυβέρνηση του 2015 που όχι μόνο αρνήθηκε παράνομα να εφαρμόσει το δημοψήφισμα αλλά, πολύ χειρότερα, παρέδωσε τον έλεγχο των ελληνικών τραπεζών στους ξένους για 6-7 δις €, επιβαρύνοντας ταυτόχρονα το δημόσιο χρέος με 45 δις € – τράπεζες που έχουν στην κατοχή τους ως εγγυήσεις ιδιωτικά περιουσιακά στοιχεία (ακίνητα, οικόπεδα, επιχειρήσεις) αξίας 300-400 δις €!

Έτσι φτάσαμε, από τον κ. Αλογοσκούφη έως τον κ. Τσίπρα, στον απίστευτο σημερινό εξευτελισμό όπου οι τράπεζες, σε συνεννόηση με τους πιστωτές (ESM), είναι σε θέση να εκβιάζουν στυγνά την κυβέρνηση –απαιτώντας την διενέργεια δεκάδων χιλιάδων ηλεκτρονικών πλειστηριασμών, ως προϋπόθεση για να δοθεί η επόμενη δόση της τρίτης δανειακής σύμβασης! Την ίδια στιγμή επιχειρείται δια της χειραγώγησης η καλλιέργεια ψευδών ελπίδων στους Έλληνες – σύμφωνα με τις οποίες η χώρα το 2018 θα απελευθερωθεί από την πολιτική των μνημονίων, χρηματοδοτούμενη από τις αγορές.

Ούτε εδώ όμως χρειάζεται η γνώση οικονομικών για να καταλάβει κανείς ότι, μία χώρα που απομονώθηκε από τις αγορές με δημόσιο χρέος στο 125% του ΑΕΠ της, με ιδιωτικό κόκκινο στο 10%, με υγιείς τράπεζες, με ιδιωτικά εισοδήματα πολύ υψηλότερα κοκ., δεν μπορεί να επιστρέψει με δημόσιο χρέος πάνω από το 180% του ΑΕΠ της, με ιδιωτικό κόκκινο άνω του 130%, με υπερχρεωμένες τράπεζες, με ιδιωτικά εισοδήματα 50% χαμηλότερα, με κατεστραμμένο παραγωγικό ιστό κοκ. – πόσο μάλλον όταν μόνο από την πτώση των τιμών των περιουσιακών της στοιχείων έχει χάσει ήδη πάνω από 1 τρις €!

Εν τούτοις, όλα αυτά έχουν σχέση με χρήματα που θα μπορούσαν ίσως κάποτε, έστω μετά από 100 χρόνια, να ανακτηθούν. Όμως, αυτοί που ελέγχουν την Ελλάδα με τα εγχώρια οικονομικά και πολιτικά υποχείρια τους, με την πέμπτη φάλαγγα, δεν θέλουν μόνο χρήματα – αφού απειλούν επί πλέον την εδαφική της ακεραιότητα, όπως  με το Δούρειο Ίππο των Σκοπίων. Εν προκειμένω θα πρέπει να θεωρηθεί ως ακραία εθνική προδοσία η μη διεξαγωγή δημοψηφίσματος για τη Μακεδονία – όπως άλλωστε ήταν επίσης η μη διεξαγωγή δημοψηφίσματος για το PSI που, παρά τις τεράστιες ευθύνες του, είχε προτείνει τότε ο κ. Παπανδρέου (άρθρο).

Οφείλουν δε να ντρέπονται όλοι αυτοί που διακωμωδούν την εντυπωσιακή διαδήλωση της Θεσσαλονίκης, ευρισκόμενοι πιθανόν σε διατεταγμένη υπηρεσία, όπως η παρουσιάστρια του καναλιού «Ε» – όπου αναφέρθηκε ότι, «Το συλλαλητήριο για την Μακεδονία ήταν καρναβάλι. Αν οι Σκοπιανοί δούνε όλα αυτά τα νούμερα ίσως κάνουν πίσω»!

Έχουμε πάντως ήδη φτάσει ήδη σημείο να κατηγορούνται ως «πατριδοκάπηλοι» αυτοί που διαδηλώνουν υπέρ των συμφερόντων της χώρας τους ή ως «εθνικιστές» εκείνοι που θέλουν να υπερασπίσουν την ιστορία της – καθώς επίσης ως «ρατσιστές» όσοι διαμαρτύρονται για την εισβολή των παράνομων μεταναστών σε μία χώρα που αντιμετωπίζει τεράστια οικονομικά προβλήματα.

Επίλογος

Ολοκληρώνοντας, η δεκαετής χρονική περίοδος από τον κ. Αλογοσκούφη έως τον κ. Τσίπρα είναι ίσως η χειρότερη στη μακραίωνη ιστορία μας – ενώ εάν δεν αντιδράσουν συλλογικά οι Πολίτες, συνεχίζοντας να ανέχονται την κυλιόμενη χρεοκοπία και το θράσος χωρών όπως η Αλβανία (ΑΕΠ 13 δις $, τετραπλασιασμός του εξωτερικού χρέους της από το 2008, μόλις 1,4 εκ. εργαζόμενοι) ή τα Σκόπια (ΑΕΠ μόλις 10,9 δις $, 0,95 εκ. εργαζόμενοι, επίσης τετραπλασιασμός του εξωτερικού χρέους), τότε τα δεινά τους μόλις ξεκίνησαν.

Σε κάθε περίπτωση, εάν διαρραγεί η κοινωνική μας συνοχή όπως ήδη διαφαίνεται, τότε οι Πολίτες δεν θα μπορούν καν να διεκδικήσουν το δικαίωμα της ελεύθερης ύπαρξης τους – ενώ εάν οι Έλληνες παραμείνουν χωρισμένοι σε αντίπαλα στρατόπεδα, όπου το ένα θα διαφωνεί με το άλλο για τα μνημόνια, για τη Μακεδονία κοκ. εξυπηρετώντας το «διαίρει και βασίλευε» των ξένων, τότε ίσως η Ελλάδα ως Έθνος δεν θα καταφέρει να επιβιώσει, όπως πολλά άλλα κράτη στο παρελθόν.