Γιατί η οικονομική ελίτ αγαπάει τον Αλέξη

του Θανάση Μαυρίδη

Κάνει εντύπωση σε πολλούς το γεγονός ότι η οικονομική ελίτ είναι στο πλευρό του Αλέξη Τσίπρα. Ότι οι μεγάλοι επιχειρηματίες της χώρας πίνουν νερό στο όνομα του Αλέξη. Προσωπικά, μου κάνει εντύπωση το γεγονός ότι τους κάνει εντύπωση! Θα μου έκανε πραγματική εντύπωση αν συνέβαινε το ακριβώς αντίθετο. Αν δηλαδή η ελίτ επιθυμούσε μία πολιτική αλλαγή.

Όλοι έχουν πάρει δουλειές! Στην εποχή των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ δεν υπάρχει κρίση για τα μεγάλα τζάκια. Ο,τι έπαιρναν το πήραν και ακόμη περισσότερα. Σε κάποιες περιπτώσεις υπήρξαν καθυστερήσεις και γκρίνιες, αλλά στο τέλος δεν έμεινε κάποιος δυσαρεστημένος.

Αλλά και στα διεθνή deals η ελίτ έχει το μερτικό της. Δεν υπάρχει όμιλος της αλλοδαπής που να παίρνει δουλειά στην Ελλάδα δίχως την αντίστοιχη συμμετοχή ενός ελληνικού «ομίλου». Κάτι σαν διόδια ένα πράγμα.

Με τον Τσίπρα οι δουλειές τους πάνε καλά. Είναι μέσα στο παιγνίδι. Ο Κυριάκος είναι γι' αυτούς ένας άγνωστος Χ. Τον γνωρίζουν από τα κοινωνικά, δεν ξέρουν τι στάση θα κρατήσει απέναντί τους. Αυτό που γνωρίζουν είναι ότι δεν έχει δεσμευτεί για κάτι. Δεν τους έχει υποσχεθεί αυτό ή εκείνο. Στην πραγματικότητα ο Κυριάκος είναι γι' αυτούς ένα black box. Εσείς, αν βρισκόσασταν στη θέση τους, τι θα κάνατε;

Υπάρχει και κάτι άλλο. Σε όσες επαφές έχει κάνει ο Κυριάκος με ξένους επενδυτές, δεν έδειξε να προκρίνει τη «συνεργασία» τους με ελληνικά σχήματα. Δεν θεώρησε, δηλαδή, απαραίτητο για τους ξένους επενδυτές να έχουν συνάψει «συμφωνία» με κάποια από τις πλούσιες και διάσημες οικογένειες των Αθηνών για να έχουν το «δικαίωμα» να διεκδικήσουν κάποια δουλειά στην Ελλάδα. Τους είπε, με άλλα λόγια, ότι είναι αρκετό να επενδύσουν και όχι να έχουν μαζί τους και έναν «εθνικό πρωταθλητή». Είναι μια στάση που από την ελληνική ελίτ δεν πέρασε απαρατήρητη.

Στο επόμενο διάστημα, λοιπόν, θα δείτε όλο και περισσότερους επιχειρηματίες να στέκονται δίπλα στον Αλέξη. Να διαβεβαιώνουν τους πάντες ότι «έρχεται η ανάπτυξη». Κι αυτό είναι εν μέρει σωστό. Η ανάπτυξη θα είναι εδώ γι' αυτούς. Ο,τι και να γίνει. Όπως ακριβώς είναι και τώρα.

Αυτή ήταν πάντα η ελληνική ελίτ, αυτή θα είναι και στο μέλλον. Με το Γκουβέρνο, όπως έλεγε και ο «μπέης», ο Μποδοσάκης. Η ελίτ αυτή έχει επίσης ένα χαρακτηριστικό: Αλλάζει γρήγορα στρατόπεδο. Ούτε που προλαβαίνει ο προηγούμενος πρωθυπουργός να καταλάβει για πότε έχασε τους φίλους του. Είναι κάτι που μάλλον ο νέος πρωθυπουργός θα πρέπει να το... γνωρίζει. Τι είχε συμβεί, δηλαδή, στον προηγούμενο...

Θανάσης Μαυρίδης
thanasis.mavridis@liberal.gr

Αναδημοσίευση από τη στήλη «Πετριές» στον Φιλελεύθερο.

Πηγή liberal