Η αγωνία των συμβούλων της Ν.Δ.*

Το Ποντίκι

του Σταύρου Χριστακόπουλου

Όλο και περισσότεροι διαμορφωτές της κοινής γνώμης, λειτουργώντας ως ανεπίσημοι σύμβουλοι του προέδρου της Ν.Δ., ζητούν μετ’ επιτάσεως – αν και με... παρεξηγήσιμη ευγένεια – από τον Κυριάκο Μητσοτάκη να διευκρινίσει επιτέλους πώς θα κυβερνήσει και να... τιμολογήσει μια ατζέντα η οποία θα σαγηνεύει τα μεσαία στρώματα, τα οποία παραδοσιακά κρίνουν τις εκλογικές αναμετρήσεις.

Η έλλειψη ικανοποίησης των φίλα προσκείμενων στη Ν.Δ. – ή απλώς εχθρικών προς τον ΣΥΡΙΖΑ – δημοσιολόγων από τη μέχρι τώρα σκηνική παρουσία του προέδρου της δεν είναι αβάσιμη. Προφανώς και αυτοί ακούν και διαβάζουν τα περί επιχειρηματικότητας, περί δραστικής μείωσης των φόρων, περί επαναδιαπραγμάτευσης των μέχρι τώρα συμφωνιών με τους δανειστές, περί νέου πακέτου μεταρρυθμίσεων. Γιατί όμως αγωνιούν και ζητούν περαιτέρω εξειδίκευση;

Προφανώς διότι αντιλαμβάνονται ότι όλα όσα εκπέμπονται από την Πειραιώς 62 δεν είναι κάτι άλλο από προπέτασμα καπνού, πίσω από το οποίο κρύβεται η αδυναμία της Ν.Δ. να εκπέμψει κάτι ρεαλιστικό και εφαρμόσιμο. Διότι ούτε ρεαλιστικό ούτε εφαρμόσιμο είναι να λες ότι, αν διώξεις μερικές χιλιάδες από το Δημόσιο, οι δανειστές θα σου επιτρέψουν να μειώσεις τους φόρους και να βάλεις σε κίνδυνο τα πρωτογενή πλεονάσματα, για τα οποία ούτως ή άλλως αμφιβάλλουν ότι θα επιτευχθούν.

Αφήστε που, όπως επανέλαβε χθες ο Γερμανός πρόεδρος του EuroWorking Group Τόμας Βίζερ, η Ελλάδα θα υπαχθεί σε μεταμνημονιακή αυστηρή εποπτεία μέχρι να αποπληρώσει το 75% των δανείων της από τον ESM και καμιά χαλάρωση δεν προβλέπεται, τουλάχιστον τα πρώτα μεταμνημονιακά χρόνια.

Όσο για το ότι μια κυβέρνηση της Ν.Δ. θα αντισταθμίσει τα φορολογικά έσοδα ευνοώντας την εκτίναξη της επιχειρηματικότητας και των επενδύσεων, εδώ κι αν υπάρχει κενό:

● Πρώτον, δεν έχει διατυπωθεί ούτε ίχνος προγράμματος για τους τομείς στους οποίους η Ν.Δ. σχεδιάζει να προσφέρει κίνητρα – κοινώς προστατευτικά μέτρα – ώστε να προκύψει μια επενδυτική και αναπτυξιακή έκρηξη.

● Δεύτερον, το μόνο σαφές από τις μέχρι στιγμής ανακοινώσεις του Μητσοτάκη είναι ότι θα κόψει σε φέτες τις κοινωφελείς υπηρεσίες του Δημοσίου, θα διώξει τους υπαλλήλους τους και θα τις παραδώσει στην ιδιωτική πρωτοβουλία – εκείνο το κομμάτι της που περιμένει στη γωνία για να πουλήσει ακριβότερα αυτό που ο πολίτης ήδη έχει πληρώσει και ήδη απολαμβάνει.

Τι αντιλαμβάνονται, λοιπόν, οι εν λόγω διαμορφωτές της κοινής γνώμης; Ότι η Ν.Δ. δεν έχει να προσφέρει στο εκλογικό κοινό κάτι ελκυστικότερο από αυτό που ήδη λέει και κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ. Αντιθέτως μάλιστα. Κι όσο οι εκλογές αργούν, τόσο περισσότερο ανησυχούν. Δικαίως; Ο καιρός θα δείξει...

* Δημοσιεύτηκε στο ΠΟΝΤΙΚΙ, τεύχος 1987 στις 21-09-2017