Η εναλλακτική στροφή της Γερμανίας

analyst

Έχουν αφυπνισθεί τα «ναζιστικά ένστικτα» των Γερμανών, τα οποία ήταν μεν «θαμμένα» στο υποσυνείδητο τους, αλλά δεν έπαψαν να υπάρχουν – όπως δεν σταμάτησαν ποτέ να πιστεύουν στην άρια φυλή τους, θεωρώντας πως έχουν επιβεβαιωθεί από την κυρίαρχη θέση που κατέκτησαν ξανά στην Ευρώπη.

.

Άποψη

Μετά τα αποτελέσματα των εκλογών, οι περισσότεροι αναζητούν μία πειστική απάντηση στο ερώτημα γιατί σχεδόν 8.000.000 Γερμανοί ψήφισαν το ακροδεξιό κόμμα, ενώ ταυτόχρονα καταψήφισαν το σοσιαλδημοκρατικό – το οποίο κατέγραψε τα χειρότερα ποσοστά του μετά το 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο, γεγονός που θεωρείται άκρως επικίνδυνο για τη χώρα, με κριτήριο το ναζιστικό παρελθόν της.

Στα πλαίσια αυτά διενεργήθηκε μία δημοσκόπηση, για να βρεθεί τι ακριβώς υποκίνησε τους Γερμανούς να εγκαταλείψουν μαζικά τα κόμματα της συγκυβέρνησης, επιλέγοντας πρώτα την εθνικιστική παράταξη και αμέσως μετά τους (νεο)φιλελευθέρους (γράφημα) – οι οποίοι είναι υπέρ μίας αυστηρής πολιτικής που ενδεχομένως θα απαιτούσε την έξοδο της Ελλάδας από την Ευρωζώνη.

Σύμφωνα με τη δημοσκόπηση, οι ψηφοφόροι όλων των παρατάξεων (γκρίζα στήλη, 63%) βάσισαν την απόφαση τους κυρίως στο φόβο απέναντι στην τρομοκρατία (69%), στην εγκληματικότητα (61%) και στη μαζική εισροή μεταναστών – θεωρώντας πως η ακροδεξιά έχει μεγαλύτερες δυνατότητες καταπολέμησης τους. Λιγότερο στην έλλειψη εμπιστοσύνης απέναντι στο κόμμα τους (μπλε στήλη, 31%).

Αντίθετα, οι ψηφοφόροι των εθνικιστών στήριξαν την επιλογή τους στην απογοήτευση τους από τα υπόλοιπα κόμματα (60%, μπλε στήλη) – αρκετά λιγότερο στην καταπολέμηση της τρομοκρατίας, στην εγκληματικότητα και στο μεταναστευτικό. Είναι όμως αυτή η αλήθεια;

Δυστυχώς όχι, αφού η ακροδεξιά στροφή των Γερμανών έχει ουσιαστικά ξεκινήσει μετά την ένωση τους – όπου για πρώτη φορά άρχισαν να καίγονται σπίτια μεταναστών από εξτρεμιστικές οργανώσεις. Από εκείνη την εποχή (1990) και μετά επέστρεψε ουσιαστικά ο πρωσικός εφιάλτης – ο οποίος ισχυροποιήθηκε σε μεγάλο βαθμό όταν η χώρα θεώρησε πως ανέκτησε ξανά την κυρίαρχη θέση της στην Ευρώπη, μετά την κρίση χρέους του 2010. Επίσης όταν πείσθηκε πως ξεχάστηκε από όλους το ναζιστικό παρελθόν της και ειδικά οι πολεμικές επανορθώσειςπου ασφαλώς οφείλει – ενώ απαιτεί σήμερα η Πολωνία.

Καλώς ή κακώς, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία σχετικά με το ότι, ο εθνικοσοσιαλισμός είναι στο DNA των Γερμανών, ενώ έρχεται στην επιφάνεια όταν αντιμετωπίζουν οικονομικά προβλήματα ή εξωτερικές πιέσεις – όπου αρκετοί δεν γνωρίζουν ότι, παρά τις οικονομικές της επιτυχίες, οι πραγματικοί μισθοί του 40% των Πολιτών δεν έχουν αυξηθεί για πάνω από 20 χρόνια, σχεδόν 8.000.000 εργάζονται με αμοιβές πείνας, ενώ το ποσοστό φτώχειας αυξάνεται συνεχώς, ειδικά στους νέους.

Με δεδομένη δε τη φούσκα ακινήτων που δημιουργείται, η ραγδαία άνοδος των ενοικίων απορροφά ένα μεγάλο μέρος των εισοδημάτων των Πολιτών – αυξάνοντας σημαντικά το κόστος διαβίωσης, το οποίο είναι πολύ ακριβότερο λόγω των αναγκών θέρμανσης κοκ. που είναι σημαντικά μεγαλύτερο συγκριτικά με τον ευρωπαϊκό νότο.

Την ίδια στιγμή, επειδή οι Γερμανοί προτιμούν τις τραπεζικές καταθέσεις αντί τις επενδύσεις ή την αγορά ακινήτων για να τοποθετήσουν τις αποταμιεύσεις τους, η πολιτική των μηδενικών επιτοκίων της ΕΚΤ θεωρείται εχθρική απέναντι τους – αφού ουσιαστικά φορολογούνται έμμεσα οι καταθέσεις και μειώνεται η αγοραστική τους δύναμη, κατά το ποσοστό του πληθωρισμού που είναι υψηλότερος στη Γερμανία.

Παράλληλα φοβούνται πως η χώρα τους θα κληθεί να πληρώσει τα χρέη των εταίρων της, χάνοντας χρήματα από τα πακέτα χρηματοδότησης των υπερχρεωμένων κρατών, από τη στήριξη της Ιταλίας ή της Ισπανίας μέσω της ΕΚΤ, καθώς επίσης από το Target 2 – ενώ η πλειοψηφία είναι αντίθετη στη δημοσιονομική, τραπεζική και πολιτική ένωση της Ευρωζώνης, χωρίς την οποία η νομισματική ένωση θα διαλυθεί.

Όλα τα παραπάνω έχουν αφυπνίσει τα «ναζιστικά ένστικτα» των Γερμανών, τα οποία ήταν μεν «θαμμένα» στο υποσυνείδητο τους, αλλά δεν έπαψαν ποτέ να υπάρχουν – όπως δεν σταμάτησαν ποτέ να πιστεύουν στην άρια φυλή τους, θεωρώντας πως έχουν επιβεβαιωθεί από την κυρίαρχη θέση που κατέκτησαν ξανά στην Ευρώπη, σε λιγότερο από 70 χρόνια μετά την καταστροφική ήττα τους του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου. Ελάχιστοι βέβαια από τους γερμανούς γνωρίζουν πού στηρίχθηκε το οικονομικό τους θαύμα – ούτε πώς βοηθήθηκαν οι απόγονοι του Χίτλερ από τους Αμερικανούς.

Επίλογος

Ολοκληρώνοντας, τα βαριά σύννεφα του φασισμού σκεπάζουν επικίνδυνα τον ουρανό της Ευρώπης, όπως έχει φανεί σε αρκετές χώρες τα τελευταία χρόνια – ακόμη και στη Γαλλία, υπενθυμίζοντας την Αυστρία, την Ελβετία, την Ολλανδία και τη Φινλανδία.

Ως εκ τούτου, εάν δεν καταπολεμηθεί η οικονομική κρίση σωστά, η οποία δεν έχει σταματήσει ποτέ να εξελίσσεται αλλά απλά ελέγχεται με τη βοήθεια της ΕΚΤ, εάν δεν βρεθεί άμεσα λύση στο πρόβλημα της νεανικής ανεργίας (ανάλυση), καθώς επίσης εάν συνεχιστεί η χρήση του ευρώ ως όπλου για τη μετατροπή κρατών σε προτεκτοράτα, το μέλλον της ηπείρου μας θα είναι πολύ σκοτεινό – ενώ δεν πρέπει να υποτιμάει κανείς τη γερμανική στροφή, όπως συνέβη πριν από τον πόλεμο, εάν δεν θέλει να βιώσει ξανά τις ίδιες συνθήκες.