Bloomberg: Η τραπεζική ένωση της Ευρωζώνης «πεθαίνει» στην Ιταλία. «Διάσωση» ιταλικών τραπεζών παρακάμπτει το «bail in»

iskra

Η αξιοπιστία είναι δύσκολο να οικοδομηθεί και είναι πολύ εύκολο να καταστραφεί.

Η ιταλική κυβέρνηση αναμένεται να θέσει υπό εκκαθάριση την Veneto Banca και την Banca Popolare di Vicenza, πουλώντας τα καλά περιουσιακά τους στοιχεία στην Intesa Sanpaolo έναντι συμβολικής τιμής, την ώρα που τα τοξικά περιουσιακά τους στοιχεία θα μεταφερθούν σε μια ¨bad bank¨ η οποία θα χρηματοδοτηθεί κυρίως από την κυβέρνηση, με αποτέλεσμα όπως αναφέρει το Bloomberg, η υπόθεση αυτή να αποδειχθεί ως η ταφόπλακα της τραπζικής ένωσης της Ευρωζώνης.

Όπως αναφέρει το δημοσίευμα η Intesa Sanpaolo, θα κερδίσει πολλά με ελάχιστο κίνδυνο.

Αλλά για τον ιταλό φορολογούμενο και την αξιοπιστία του δημοσιονομικού κανονισμού της ευρωζώνης, το σχέδιο είναι αποτυχημενο και θα πρέπει να σταματήσει αναφέρει το Bloomberg.

Αυτό το σχέδιο διάσωσης “αλά ιταλικά” είναι τελείως διαφορετικό από αυτό που τέθηκε σε εφαρμογή πριν από δύο εβδομάδες, όταν η Banco Santander εξαγόρασε την Banco Popular έναντι ενός ευρώ.

Στην περίπτωση αυτή, η Santander απέκτησε επίσης τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια της Banco Popular, αλλά και όλους τους μελλοντικούς νομικούς κινδύνους.

Επίσης προχώρησε σε ΑΜΚ 7 δισ. ευρώ προκειμένου να είναι σε θέση να καλύψει πιθανές απώλειες από τα NPLs της Banco Popular.

Αντίθετα η Intesa θα επιλέξει μόνο τα περιουσιακά στοιχεία που θέλει και επιμένει ότι η εξαγορά δεν επηρεάζει τον δείκτη κεφαλαική της επάρκειας.

Αυτό το σχέδιο είναι ένα “χαστούκι” για τους Ιταλούς φορολογούμενους, οι οποίοι σύμφωνα με κάποιες εκτιμήσεις θα χρειαστεί να καταβάλουν περίπου 10 δισ. ευρώ για το σχέδιο διάσωσης που προωθεί η ιταλική κυβέρνηση.

Η ιταλική κυβέρνηση θα μπορούσε να έχει επιλέξει μια λιγότερο δαπανηρή επιλογή, που θα περιελάμναβε την συμμετοχή στη διάσωση(bail in) των κατόχων senior ομολόγων των δύο ιταλικών τραπεζών.

Ωστόσο δεν το επέλεξε!

Πολλά από αυτά τα ομόλογα βρίσκονται στα χέρια μικροεπενδυτών, οι οποίοι τα αγόρασαν χωρίς να γνωρίζουν πλήρως τους σχετικούς κινδύνους.

Η Ρώμη θέλει να αποφύγει μια πολιτική αναταραχή και τη δημιουργία συστημικού κινδύνου.

Ωστόσο η ιταλική κυβέρνηση ενδέχεται να αντιμετωπίσει σφοδρή αντίδραση από τους φορολογούμενους οι οποίοι θα αισθανθούν εξαπατημένοι.

Το πιο σημαντικό είναι ότι το σχέδιο αυτό είναι “μαχαιριά στην καρδιά”  στην τραπεζική ένωση της Ευρωζώνης.

Το bail in ήταν μια από τις κύριες απαντήσεις της Ευρώπης στην κρίση του χρέους, με στόχο τον περιορισμό της συμβολής των φορολογουμένων στις διασώσεις των τραπεζών.

Το bail in είναι πανευρωπαϊκός νόμος μέσω της οδηγίας BRRD για τους τρόπους τραπεζικής εξυγίανσης.

Η οδηγία BRRD υποδεικνύει τρόπους τραπεζικής εξυγίανσης που περιλαμβάνει bail in, bad bank κ.α.

Το bail in είναι ο νέος μηχανισμός τραπεζικών διασώσεων.

Με βάση την νέα νομοθεσία, πάντα τον πρώτο λόγο στην ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών έχουν οι μέτοχοι.

Αν οι μέτοχοι δεν μπορέσουν να ανακεφαλαιοποιήσουν μια τράπεζα, τότε με βάση τον νέο νόμο του bail in υποχρεωτικά μετατρέπονται σε μετοχές τα ομολογιακά δάνεια, μειωμένης εξασφάλισης tier 1 και tier 2 και τα πάσης φύσεως μετατρέψιμα ομόλογα σε μετοχές μετά προφανώς από ένα μεγάλο haircut που θα υποστούν στην αξία τους.

Αν τα κεφάλαια που θα βρεθούν από τους ομολογιούχους δεν είναι επαρκεί, τότε σειρά έχουν οι καταθέτες πάνω από 100.000 ευρώ.

Με βάση τον πανευρωπαϊκό νόμο για τις εγγυήσεις καταθέσεων από 100.000 ευρώ και κάτω οι καταθέσεις είναι εγγυημένες.

Η Ιταλία θα παρακάμψει ουσιαστικά τη διαδικασία του bail in, η οποία θα πρέπει να αποτελεί την ενιαία διαδικασία για την διάσωση των τραπεζών της Ευρωζώνης.

Η απόφαση αυτή της Ιταλίας ίσως πλήξει ανεπανόρθωτα, την αξιοπιστία των νεοσυσταθέντων θεσμών της Ευρώπης.

Αυτό έχει σημασία τόσο για το παρόν όσο και για το μέλλον.

Η τραπεζική ένωση της ευρωζώνης είναι ελλιπής.

Απαιτεί ένα κοινό σύστημα εγγύησης των καταθέσεων για να εξασφαλιστεί ότι οι καταθέσεις – μέχρι 100.000 ευρώ – προστατεύονται εξίσου σε όλα τα κράτη μέλη.

Κατά ειρωνικό τρόπο, μεταξύ των πιο φανατικών υποστηρικτών αυτών των μέτρων είναι δύο Ιταλοί – ο Ignazio Visco, κυβερνήτης της Κεντρικής Τράπεζας της Ιταλίας, και ο Pier Carlo Padoan, ιταλός υπουργός Οικονομικών.

Η Γερμανία είναι πιο επιφυλακτική, φοβούμενη ότι μια τέτοια απόφαση θα συνιστούσε υπερβολική κατανομή των κινδύνων ανάμεσα στα κράτη-μέλη της ΕΕ. Μετά από αυτό το σχέδιο διάσωσης, θα είναι πολύ πιο δύσκολο να πειστεί το Βερολίνο να ολοκληρώσει την τραπεζική ένωση στην Ευρωζώνη.

Εξάλλου, η Γερμανία εκφράζει φόβους ότι η κοινή εγγύηση των καταθέσεων θα μπορούσε να μην χρησιμοποιηθεί σωστα.

Η Ιταλία φαίνεται αποφασισμένη να συνεχίσει το σχέδιο ανεξάρτητα από τις ανησυχίες.

Αυτό σημαίνει ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πρέπει να το εξετάσει και να αποφασίσει εάν ανταποκρίνεται πραγματικά στους ισχύοντες νόμους της Ευρωζώνης.

Η Intesa Sanpaolo διαλέγει τα περιουσιακά στοιχεία που θέλει και αφήνει τα τοξικά στην κυβέρνηση.

Είναι δύσκολο αυτό να μην συνεπάγεται κρατική βοήθεια, την οποία απαγορεύει η ΕΕ.

Το νέο καθεστώς για τη διάσωση τραπεζών στην ευρωζώνη πέρασε το πρώτο του τεστ όταν χειρίστηκε επιτυχώς τη διάσωση της Banco Popular.

Η αξιοπιστία, ωστόσο, είναι δύσκολο να οικοδομηθεί και είναι πολύ εύκολο να καταστραφεί.