Ποια Γαλλία, τελικά;

του Αντώνη Δ. Παπαγιαννίδη

Ασφαλώς όλα τα μάτια, μετά τα αποτελέσματα της κάλπης του πρώτου γύρου των γαλλικών Προεδρικών εκλογών, στρέφονται στο τι θα δώσει, τώρα, η αναμέτρηση Εμμανουέλ Μακρόν - Μαρίν Λεπέν στις 7 Μαΐου. Με την αποχή να παίζει καίριο ρόλο (κι ας ελπίσουμε να μην... ξαναψηφίσει ο ISIS).

 Με τα δυο παραδοσιακά κόμματα, διαλυμένα, το Σοσιαλιστικό καθ'  οδόν να γίνει ΠΑΣΟΚ (για τον αντίθετο λόγο: το ΠΑΣΟΚ σφιχταγκαλιάστηκε με την Δεξιά, το P.S. πήγε με την διακυβέρνηση Ολλάντ δεξιά όμως κατέβηκε  με τον Μπενουά Αμόν ως Αριστερά και... έγραψε τις μισές ψήφους απ' ότι ο Ζαν-Λυκ Μελανσόν), τους Ρεπουμπλικάνους να έχουν χαθεί μεταξύ δικών τους σκανδάλων και ρώμης της Ακροδεξιάς. Συν, στο τι εκφράζει ο καθένας από τους δυο επικρατήσαντες υποψήφιους, που υπόσχεται/απειλεί να πάει τα πράγματα.

Εκείνο που έδωσε η βραδιά της 23ης Απριλίου, με τις ταχύτατες δηλώσεις στήριξης προς τον Εμ. Μακρόν τόσο από τα δεξιά (ήδη με τον ανθυποψήφιό του Φρανσουά Φιγιόν να εκφράζεται σε λίγο περισσότερο από μια ώρα μετά το κλείσιμο της κάλπης), όσο και από ον Αμόν και από την σοσιαλιστική Κυβέρνηση (π.χ. τον Πρωθυπουργό Μπερνάρ Καζνέβ), υπήρξε σαφώς λιγότερο από ανατροπή - αν μη τι άλλο λογω του ότι, αυτήν την φορά, οι δημοσκοπήσεις δεν τα πήγαν και τόσο άσχημα. Αλλά και οι προοπτικές του δεύτερου γύρου δεν δείχνουν να οδηγούν σε ανατροπή, όσο κι αν η διστακτικότητα Μελανσόν να παράσχει υποστήριξη για τον δεύτερο γύρο σε οποιονδήποτε αφήνουν ένα στοιχείο σασπένς. Το "πια Γαλλία", ωστόσο, θα προκύψει ακόμη περισσότερο από τις βουλευτικές εκλογές του Ιουνίου...

Καθώς όμως την έχουμε υπεραναλύσει έως τώρα πολιτικά την Γαλλική αναμέτρηση, ας αναφέρουμε και κάτι που σπανίως προσεγγίζεται στην δημόσια συζήτηση περί Γαλλίας. Λοιπόν: ξέρετε πόσο είναι το Γαλλικό δημόσιο χρέος; Κάτι περισσότερο από 2,2 τρις ευρώ - που αντιστοιχεί, λέει, σε 97% του ΑΕΠ της χώρας (πολύ-πολύ περισσότερο από τον στόχο του 60% κατά Μάαστριχτ, για όσους ακόμη τα θυμούνται αυτά). Η Γαλλία χρειάστηκε το 2016 να δανειστεί κάπου 187 δις από τις αγορές προκειμένου να "τσουλήσει" τις λήξεις του χρέους της. Βέβαια... δανείζεται με κουπόνι 0,09% για το 5ετές που εκδίδει, με -0,32% για το 3ετές της.

Δείτε και μιαν ακόμη λεπτομέρεια: από τους 4 φιναλίστ του πρώτου γύρου οι δυο, Φιγιόν και Μακρόν, τις διάφορες υποσχέσεις τους για παροχές θεωρούσαν ότι θα τις χρηματοδοτούσαν όπως γίνεται μέχρι σήμερα: από τις αγορές. Από τους άλλους δυο, ο μεν Ζαν-Λυκ Μελανσόν θα διατηρούσε μεν τον δεσμό με τις αγορές, αλλά θα ζητούσε και απευθείας δανεισμό από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (με επιτόκιο 0, αντιλαμβανόμενος πώς θα αντιμετώπιζαν οι εν λόγω αγορές δική του επικράτηση), ενώ η Μαρίν Λεπέν θα συνδύαζε τις αγορές με την χρηματοδότηση από την Τράπεζα της Γαλλίας (η προσφυγή στην ΒdF είχε, γι αυτήν, την λογική μιας "οικονομικής εθνικής ανεξαρτησίας", επιβεβαιώνοντας την πρόθεση για Frexit). Μην λέμε, λοιπόν, ότι μόνον οι δικοί μας σκέφτονται έξω/πέρα από τα Ευρωπαϊκά πλαίσια: ούτε η ΕΚΤ, ούτε η BdF θα αποτελούσαν συμβατές λύσεις...

Το "Ποια Γαλλία, τελικά;" δεν πάψει να έχει ενδιαφέρον!

kontranews