Ολίγη από Βατοπαίδι

του Αντώνη Δ. Παπαγιαννίδη

Οι ημέρες "ανήκουν", κανονικά, στην πορεία προς την Κορυφή της Ρώμης, προς την "Διακήρυξη για το Μέλλον της Ευρώπης" και άλλα πανηγυρικά των ημερών. Κάτω από τα οποία - ρηχά κάτω από την επιφάνεια, δε! - κρύβονται σαν ύφαλοι διάφορα ενδιαφέροντα για τους δικούς μας Ελληνο-Ευρωπαϊκούς χειρισμούς.

Όμως, έτσι όπως έσκασε η βόμβα παρελθόντος για την υπόθεση του Βατοπαιδίου, μιαν υπόθεση που είχε κάνει κατάληψη στο κεντρικό πολιτικό σκηνικό πριν κάπου 9 χρόνια (και που οδήγησε, μαζί με άλλα βέβαια, στην κατάρρευση της εποχής Κώστα Καραμανλή: ως εκ τούτο δεν είναι προς απορία το πώς ο Σιωπηλός της Ραφήνας μ' αυτήν την αφορμή έκανε δυναμική επανεμφάνιση), δεν αντέχουμε να μην καταθέσουμε δυο-τρεις σκέψεις.

Αρχίζουμε από το τέλος: έτσι όπως αναφλέχθηκε η πολιτική ατμόσφαιρα με την έκδοση της αθωωτικής των Βατοπαιδινών - οι πολιτικοί την είχαν γλυτώσει ούτως ή άλλως την τσιμπίδα, χάρις στον ατιμωτικό Νόμο περί Μη-Ευθύνης Υπουργών, πλέον τούτου ήδη ο ιδιαίτερα ταλαιπωρηθείς Γιάννης Αγγέλου που δεν καλυπτόταν πέθανε, όπως και ο Βαγγέλης Μπασιάκος άλλωστε - αξίζει να κλείσει τα μάτια κανείς και να φαντασθεί πώς, με τι υλικό και σε τι κλίμα θα διεξαχθεί η επόμενη προεκλογική εκστρατεία! Όταν και όπως, αλλά... εκλογές κάποτε θα έχουμε. Άρα και προεκλογική ατμόσφαιρα. Ε, τέτοιου είδους θα είναι! (Με προσθήκη; βέβαια, και Siemens και Leopard και Novartis κι όλα τα καλά).

Προχωρούμε σε μια κλεφτή ματιά στο αθωωτικό του ποινικού σκέλους. Αθωωτικό μετά κάπου 10 χρόνια, που είναι ήδη "κάτι". Αθωωτικό που δεν συμπαρασύρει την αστική διάσταση, καθώς το ιδιοκτησιακό καθεστώς της Βιστωνίδας κλπ. θα κρίνεται επί δεκαετίες ακόμη. (Και, προς θεού!, μην ξανανοίξει η συζήτηση για το κύρος των Χρυσόβουλλων των Βυζαντινών Αυτοκρατόρων, και βρεθούμε να υπονομεύουμε όλη την βάση ύπαρξης του Οικουμενικού Πατριαρχείου).

Ας μείνουμε όμως στο τι κρίθηκε. Και, με όντως λαμπρούς υπερασπιστές -Μιχάλη Δημητρακόπουλο, Σάκη Κεχαγιόγλου, Στέφανο Παύλου - οδήγησε στην αθωωτική απόφαση. Πρώτον, δεν αποδείχθηκε δόλος: αυτή είναι η υποκειμενική διάσταση και για τους Εφραίμ και Αρσένιο και για τα στελέχη της ΚΕΔ. Δεύτερον, από την αντικειμενική υπόσταση έλλειψε εκείνη η πραγματογνωμοσύνη, που θα επέτρεπε την κατάγνωση της ζημίας του Δημοσίου. Ασφαλώς, ασφαλέστατα και οι μοναχοί θα μπορέσουν να επιστρέψουν χωρίς σύννεφα στην επικοινωνία τους με το θείον, και οι κηλιδωμένες υπολήψεις να γαληνέψουν. Ομως, να, καλύτερα να μην γίνονται και τόσο ενθουσιώδεις δηλώσεις!

Καλύτερα...

kontranews