Η μεγαλύτερη ληστεία στην ιστορία

analyst

Όλο και περισσότεροι συνειδητοποιούν ότι, η ελεύθερη αγορά υφίσταται μόνο στα χαρτιά – αφού πρόκειται πλέον για έναν σοβιετικού τύπου κεντρικό σχεδιασμό, ο οποίος οδηγεί στην εθνικοποίηση των χρηματαγορών, στο κραχ και στο πληθωριστικό χάος .

του Άρη Οικονόμου

Άρθρο

Για να στηρίξουν τις χρηματαγορές, καθώς επίσης για να διατηρηθεί η εμπιστοσύνη σε ένα χρηματοπιστωτικό σύστημα που καταρρέει, προτού επικρατήσει ο πανικός και οι τραπεζικές επιθέσεις, οι μεγάλες κεντρικές τράπεζες του πλανήτη εκτύπωσαν και έθεσαν σε κυκλοφορία τεράστιες ποσότητες νέων χρημάτων – με αποτέλεσμα να δρομολογηθεί η μεγαλύτερη αναδιανομή εισοδημάτων στην παγκόσμια ιστορία, από τα κάτω προς τα επάνω, χωρίς καν να γίνει αντιληπτή από την πλειοψηφία των ανθρώπων.

Η «εκτύπωση» αυτή έγινε (γίνεται) μέσω της αγοράς ομολόγων, μετοχών και λοιπών αξιόγραφων, η οποία οδηγεί όλο και πιο κοντά στην εθνικοποίηση των κεφαλαιαγορών – ενώ οι κεντρικές τράπεζες δεν ενδιαφέρονται ουσιαστικά για το εάν οι «επενδύσεις» τους αυτές είναι κερδοφόρες ή ζημιογόνες, αφού μπορούν να εκτυπώνουν νέα χρήματα από το πουθενά, χωρίς κανέναν απολύτως περιορισμό.

Τυχόν λάθη τους άλλωστε δεν θα πληρωνόταν από τις ίδιες, αλλά από τους φορολογουμένους Πολίτες εν αγνοία τους – με τη μορφή του πληθωρισμού, ο οποίος θα μείωνε την αγοραστική αξία των εισοδημάτων τους. Πρόκειται επομένως για μία νέα εμφάνιση του «ετεροβαρούς ρίσκου» (ηθικός κίνδυνος), όπου άλλος παίρνει ρίσκα και εισπράττει όταν πετυχαίνει, ενώ άλλος τα πληρώνει, εάν αποτύχει (ανάλυση).

Ως εκ τούτου, οι «αναλυτές» θεωρούν πως δεν υπάρχει κίνδυνος, οπότε οι κεντρικές τράπεζες αδιαφορούν για την ποιότητα των χαρτοφυλακίων τους – γεγονός που συμφέρει φυσικά τους κερδοσκόπους. Εν προκειμένω με την έννοια πως συνεχίζουν να κερδίζουν τεράστια ποσά, αδιαφορώντας με τη σειρά τους για τη σταδιακή καταστροφή που προκαλείται στην πραγματική οικονομία – η οποία έχει χάσει πλέον την επαφή της με τα χρηματιστηριακά τεκταινόμενα.

Παράλληλα, όταν γίνονται αναφορές στους κινδύνους υπερπληθωρισμού, οι «αναλυτές» καθησυχάζουν τους ανθρώπους – ισχυριζόμενοι ανόητα πως πρόκειται για ένα φάντασμα από το παρελθόν, το οποίο έχει δήθεν πεθάνει και δεν πρόκειται ποτέ να εμφανισθεί ξανά!

Με τον τρόπο αυτό πάντως έχουν προκληθεί τεράστιες διαστρεβλώσεις, όπως διαπιστώνεται από το γράφημα που ακολουθεί – σύμφωνα με το οποίο τα παγκόσμια συναλλαγματικά αποθέματα (αριστερά) έχουν αυξηθεί ραγδαία, στα 11 τρις $ από 1,4 τρις $ στα τέλη του 1995, όταν την ίδια στιγμή (δεξιά) τα ομόλογα που διαπραγματεύονται με αρνητικά επιτόκια εκτοξεύθηκαν στα ύψη (στο 25% περίπου των συνολικών).

.

Στο κάτω μέρος του γραφήματος φαίνεται πώς θα συμπεριφερθούν στο άμεσο μέλλον οι κεντρικές τράπεζες, με κριτήριο μία πρόσφατη έρευνα/δημοσκόπηση – όπου το 80% θα αυξήσει τις αγορές μετοχών, το 43% τις αγορές εταιρικών ομολόγων, ενώ το 22% τα κρατικά ομόλογα. Αντίθετα, θα μειώσουν τις ρεζέρβες τους με τις άλλες κεντρικές τράπεζες (-18%), τα αποθέματα χρυσού (-25%), καθώς επίσης τις ρεζέρβες τους με τις εμπορικές τράπεζες (-50%).

Όλα αυτά είναι φυσικά πολύ ενδιαφέροντα για τους μεγάλους ιδιώτες επενδυτές, οι οποίοι έτσι γνωρίζουν τι να περιμένουν – οπότε πώς να κερδίζουν τυφλά. Τα κακά νέα είναι δυστυχώς, όπως συνειδητοποιούν όλο και περισσότεροι ότι, η ελεύθερη αγορά υφίσταται μόνο στα χαρτιά – αφού πρόκειται πλέον για έναν σοβιετικού τύπου κεντρικό σχεδιασμό, ο οποίος γνωρίζουμε πού οδήγησε τελικά τη Σοβιετική Ένωση.

Από την άλλη πλευρά φαίνεται καθαρά πως οι κεντρικές τράπεζες, αντί να ασχολούνται με τη νομισματική πολιτική, επικεντρώνονται πια στη διαχείριση των επενδύσεων τους – λειτουργώντας ουσιαστικά ως τεράστια κερδοσκοπικά κεφάλαια (hedge funds), τα οποία έχουν όμως απεριόριστα κεφάλαια στη διάθεση τους.

Την πρώτη θέση εν προκειμένω, όσον αφορά τις μετοχικές επενδύσεις, κατέχει η κεντρική τράπεζα της Ελβετίας – η οποία έχει οδηγήσει την επικίνδυνη επένδυση σε εντελώς νέα επίπεδα. Μεταξύ άλλων άνοιξε ένα υποκατάστημα στη Σιγκαπούρη για την αγορά περιουσιακών στοιχείων της Ασίας – καθώς επίσης μετοχών των αναδυομένων οικονομιών και των κινεζικών κρατικών ομολόγων (ανάλυση).

Πρόκειται βέβαια για μία αναγκαιότητα, αφού διαχειρίζεται το ποσό-μαμούθ των 645 δις ελβετικών φράγκων σε συναλλαγματικά αποθέματα – ένα ποσό που αυξήθηκε κατακόρυφα, επειδή προσπάθησε να πιέσει προς τα κάτω την ισοτιμία του νομίσματος της χώρας, για να καταπολεμήσει τον αποπληθωρισμό, καθώς επίσης για να στηρίξει τις εξαγωγές των ελβετικών επιχειρήσεων.

Ως εκ τούτου, αν και οι μετοχές που είχε στην ιδιοκτησία της το 2009 ήταν μόλις στο 7% των αποθεματικών της, σήμερα υπερβαίνουν το 20% – συμπεριλαμβανομένων των επενδύσεων ύψους 1,7 δις $ στην Apple, 1 δις $ στην Exxon Mobil, καθώς επίσης 1,2 δις $ στη Microsoft. Έτσι κατάφερε να αντισταθμίσει την απώλεια των 23,3 δις φράγκων του 2015, όταν αποδέσμευσε το φράγκο από το ευρώ – έχοντας κέρδη ύψους 24 δις φράγκων από τις μετοχές το επόμενο έτος.

Κορυφαία πάντως όσον αφορά τις παρεμβάσεις της στις αγορές είναι ασφαλώς η κεντρική τράπεζα της Ιαπωνίας – η οποία σήμερα κατέχει σχεδόν το 70% του συνόλου των ιαπωνικών ETF (γράφημα).

Επεξήγηση γραφήματος: Συνολική αγορά των ETF στην Ιαπωνία (κίτρινη επιφάνεια), ποσότητα των ETF που κατέχει η τράπεζα της Ιαπωνίας (γαλάζια επιφάνεια) και μερίδιο της στην αγορά των ETF (λευκή καμπύλη).

.

Ολοκληρώνοντας, εάν οι κεντρικές τράπεζες συνεχίσουν με τον ίδιο ρυθμό, σε λίγα χρόνια θα αποκτήσουν την κυριότητα των μετοχών της Δύσης – οπότε θα έχουν εθνικοποιηθεί οι χρηματαγορές.

Την ίδια στιγμή οι φορολογούμενοι Πολίτες, οι οποίοι θα κληθούν κάποια στιγμή να πληρώσουν το βαρύ τίμημα, δεν συνειδητοποιούν τη ληστεία που διενεργείται μπροστά στα μάτια τους – ασχολούμενοι με άλλου είδους θέματα, με τη βοήθεια των ΜΜΕ που τους αποπροσανατολίζουν είτε από άγνοια, είτε λόγω της συνήθους διαπλοκής.