Ομοιότητες και διαφορές: 2015 - 2017

Το Ποντίκι

του Σταύρου Χριστακόπουλου

Μπορεί το 2017 να επαναληφθεί το 2015; Αυτό το ερώτημα βασανίζει πολλούς στον χώρο της οικονομίας εν όψει των σεναρίων για μετάθεση του κλεισίματος της αξιολόγησης, και μάλιστα για αρκετούς μήνες. Από μόνο του το ερώτημα παράγει ευλόγως ανασφάλεια, αφού η αγορά και η οικονομία – ειδικά στη χρεοκοπημένη Ελλάδα – είναι εξαιρετικά ευαίσθητες σε πολιτικές εμπλοκές.

Η αλήθεια είναι ότι σε κάποια σημεία οι δύο χρονιές μοιάζουν: 

 Η ελληνική οικονομία δεν αντέχει νέα μέτρα – είναι πολύ βαριά τα ήδη ψηφισμένα για το 2017. 

 Το ΔΝΤ ακόμη μια φορά στριμώχνει την κυβέρνηση και ζητάει ψήφιση μέτρων που κανείς δεν ξέρει αν θα χρειαστούν. 

 Η κυβέρνηση έχει δίκιο να λέει ότι, αν η οικονομία δεν πάρει αναπτυξιακή ανάσα, όσα μέτρα και να πάρει θα την κρατάνε πίσω. Συνεπώς μια πολιτική εμπλοκή είναι πιθανή.

 Αν προσθέσουμε και τον παράγοντα που λέει ότι η κυβέρνηση βρίσκεται στο μέσον της θητείας της, με καλό αποτέλεσμα το 2016 και δικαιολογημένη αισιοδοξία για το 2017, δικαιούται να επιδείξει πρωτοβουλίες επέκτασης αντί για πολιτική περαιτέρω περιορισμού της οικονομικής δραστηριότητας. Ήδη η σφαγή των ελευθέρων επαγγελματιών δείχνει ότι το αδιέξοδο είναι πολύ κοντά.

Από την άλλη πλευρά οι διαφορές δεν είναι λίγες: 

 Η κυβέρνηση έχει πίσω της την πικρή πείρα του 2015, η οποία την οδήγησε στο – δικό της – τρίτο μνημόνιο. 

 Γνωρίζει ότι, αν περάσει ο Σεπτέμβριος, τότε ο Σόιμπλε, ή όποιος είναι στη θέση του, δεν θα έχει κανένα πρόβλημα να της κουνήσει μαντίλι βερολινέζικο, όπως έκανε και στον Σαμαρά. 

 Γνωρίζει ότι, ακριβώς επειδή το μνημόνιο είναι δικό της, δεν «την παίρνει» να το αφήσει στη μέση και να επιτρέψει στον Μητσοτάκη να συνεχίσει την εφαρμογή του πίνοντας «στην υγειά» του ΣΥΡΙΖΑ. Ο Σαμαράς, που παράτησε τα πάντα σε εκκρεμότητα για να επενδύσει στην «αριστερή παρένθεση», είναι τώρα στα αζήτητα της πολιτικής και η... άτιμη η «παρένθεση» δεν λέει να κλείσει.

Τα σενάρια του 2017 τα αναφέρει λεπτομερώς το σημερινό «Ποντίκι», το οποίο με το δίκιο του κρατάει μικρό καλάθι για το τι πρόκειται να συμβεί. Μια πρώτη εκτίμηση λέει ότι, αν η κυβέρνηση δεν αισθανθεί ότι επιχειρείται ο «πνιγμός» της, θα κλείσει την εκκρεμότητα για να εκμεταλλευθεί την ποσοτική χαλάρωση του Ντράγκι και να ενισχύσει το αφήγημά της. Αρκεί αυτό να το θέλουν και οι απέναντι – όλοι οι απέναντι.

Υπάρχει θέμα πολιτικής εμπιστοσύνης, λέει ο Ντάισελμπλουμ. Σωστό. Αλλά ισχύει εκατέρωθεν – κι αυτό δεν είναι καλό για τη χώρα...

* Δημοσιεύτηκε στο ΠΟΝΤΙΚΙ, τεύχος 1853 στις 26-01-2017