του Αντώνη Δ. Παπαγιαννίδη
Πολύς κόσμος έμαθε να αναφέρεται, τελευταίως, στην Συνθήκη της Λωζάννης - ακριβέστερα: στην "Συνθήκη Ειρήνης μετά της Τουρκίας και τις Λοιπές Πράξεις υπογραφείσες στην Λωζάννη" (30 Ιανουαρίου και 24 Ιουλίου 1923) με μέρη την Βρετανική αυτοκρατορία, την Γαλλία, την Ιταλία, την Ιαπωνία(!), την Ελλάδα, την Ρουμανία και το Σερβο-Κροατο-Σλαβένικο Κράτος αφενός (αργότερα προσήλθε και το Βέλγιο και η Πορτογαλία), την Τουρκία αφετέρου - με αφορμή τις πυκνές αναφορές αμφισβήτησης της Συνθήκης από τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν αλλά και από πολλούς άλλους Τούρκους πολιτικούς της τωρινής εποχής.
Όλοι την καταγράψαμε αυτήν την αναθεωρητική λογική της Τουρκίας. ορισμένοι έσπευσαν να ξορκίσουν ότι αυτό αφορούσε περισσότερο τα σύνορα κατά το άρθρο 3 παρά 1 (με Συρία) και το άρθρο 3 παρά 2 (με Ιράκ), παρά τα θέματα που αφορούν την Ελλάδα (όχι τόσο του άρθρου 2 παρά 2 -χερσαία σύνορα αλλά των νησιών κατ' άρθρο 12 και κατ' άρθρο 15, που αφορούσε την Ιταλία/Δωδεκάνησα).
Λιγότεροι κατέγραψαν μια πιο "βαθιά" τοποθέτηση Ερντογάν, πρόσφατη αυτή, που κάλεσε τους Τούρκους σε επαγρύπνηση μην τυχόν και επιχειρηθεί επαναφορά της Συνθήκης των Σεβρών: προδήλως δεν αναφερόταν στο καθεστώς Ελληνικής παρουσίας στην Μικρασία, αλλά στο σύνολο εκείνων των διαρρυθμίσεων της απόλυτης ήττας της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, πριν δηλαδή την τουρκική ανάκαμψη με την δράση του Κεμάλ και των Νεοτούρκων που οδήγησε στην Λωζάννη. (Να σημειωθεί εδώ ότι, στο ξεκίνημα των πρόσφατων αναθεωρητικών τοποθετήσεων αναθεωρητισμού του Ερντογάν, ο δικός μας Πάνος Καμμένος είχε θεωρήσει πολιτικά/επικοινωνιακά αποδοτικό γι αυτόν να "απειλήσει" ότι αφού η Τουρκία αμφισβητούσε την Λωζάννη, μήπως θάπρεπε να επανέλθουμε στο καθεστώς των Σεβρών);
Ελάχιστοι το έχουν πιάσει - έστω ερασιτεχνικά, επιδερμικά - στα χέρια τους το κείμενο της Συνθήκης με τα 5 μέρη της, με 16 πρόσθετες Συμβάσεις, Δηλώσεις και Πρωτόκολλα όπου βρίσκονται πλήθος επιμέρους διατάξεις με εδαφικό, διαχειριστικό, προστατευτικό των μειονοτήτων κλπ περιεχόμενο. Πριν χρόνια είχε γίνει μια εύχρηστη έκδοσή της στου Παπαζήση (με πρωτοβουλία της "Λέσχης των Νέων Ελλήνων") που ακόμη υπάρχει, θαρρούμε, διαθέσιμη. Καλά θάκαναν οι διάφοροι αρμόδιοι, αναρμοδίως αρμόδιοι, ακόμη και καφενόβιοι να την δουν από πιο κοντά.
Βλέπετε, όλοι γνωρίζουμε κι έχουμε μελετήσει με τις πολλές, επιθετικές τουρκικές παραβιάσεις της Συνθήκης της Λωζάννης - από την καταπάτηση των δικαιωμάτων των Ρωμηών της Πόλης μέχρι το καθεστώς Ίμβρου και Τενέδου. Οπότε, όταν ο Ερντογάν του κόσμου τούτου ανακινούν "θέμα Λωζάννης", σ' εμάς αυτά είναι που έρχονται στον νου. Και όμως...
Και όμως, πιστέψτε μας, αυτήν ακριβώς την στιγμή στην Τουρκία αντιμετωπίζεται σοβαρά (μάλιστα όχι απλώς αντιμετωπίζεται αλλά και προετοιμάζεται συστηματικά - μια λέξη άγνωστη στο δικό μας σεβαστόν ΥΠΕΞ) - από ομάδα υπό τον βετεράνο πρέσβυ Ονούρ Οϋμέν το ενδεχόμενο να καταγγελθεί από την Άγκυρα η Συνθήκη της Λωζάννης. "Μα, είναι πολυμερής συνθήκη, γίνεται αυτό;" Γίνεται - μάλιστα η καταγγελία μάλλον θα γίνει ειδικά έναντι μόνον της Ελλάδος! Γι αυτό και συλλέγονται Ελληνικές περιπτώσεις παραβίασης επιμέρους προνοιών της. Ποιών; Κυρίως των δικαιωμάτων της Μουσουλμανικής/Τουρκικής κατ' αυτούς μειονότητας της Θράκης "Μα, αυτοί που διέλυσαν την μειονότητα στην Πόλη!" . Στο διεθνές δίκαιο δεν χωρούν συμψηφισμοί. Στις διεθνείς σχέσεις επικρατούν, διαχρονικά, οι συσχετισμοί.
Επίσης, το ζήτημα της αποστρατικοποίησης και των νήσων του Β. Αιγαίου και του καθεστώτος των νησιών (και νησίδων) που κατέχονταν από την Ιταλία και πέρασαν ύστερα στην Ελλάδα. Γνωστό το επιχείρημα, ότι ο εξοπλισμός των νησιών μας έχει αμυντικό χαρακτήρα - αλλά οι παράτες Καμμένου στο Καστελλόριζο...
Ούτως ή άλλως, άποψη έχουμε. Προετοιμασία έχουμε;
kontranews
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου