του Αντώνη Δ. Παπαγιαννίδη
Μας είπαν, με πανηγυρικό περίπου τόνο, ότι ο Πρόεδρος Ομπάμα στο Βερολίνο - την περασμένη βδομάδα, αμέσως μετά την δικιά μας Αθήνα - "έστεψε" την Άνγκελα Μέρκελ αυτοκράτειρα ή κάτι τέτοιο της παγκοσμιοποίησης, του Δυτικού φιλελεύθερου consensus και ούτω καθεξής. Την Κυριακή που μας πέρασε, με το αναμενόμενο βαρύ ύφος της από μέρους της τέταρτης διεκδίκησης της Καγκελαρίας, η Μέρκελ προσήλθε επισήμως στον στίβο της διεκδίκησης. Βέβαια... υπάρχει μια μικρή λεπτομέρεια. Κάπου στα τέλη του 18ου αιώνα, στην Γαλλική Επανάσταση ή στην Αμερικανική η κάπου εκεί γύρω, είπαν στους λαούς ότι ΑΥΤΟΙ καθορίζουν τις τύχες τους, την πορεία των πραγμάτων. Λίγο αργότερα, στα μέσα του 19ου αιώνα, τους είπαν κάτι ακόμη πιο επικίνδυνο: ότι οι λαοί ΑΥΤΟΙ ΚΑΙ ΜΟΝΟ καθορίζουν τα πράγματα! Κανείς δεν προσέθεσε ότι οι λαοί καθορίζουν τα πράγματα "όταν ψηφίζουν σωστά", όταν ακολουθουν τις απόψεις των ελίτ τους. ..
Έτσι, το Brexit αληθινά κανείς δεν το είχε στο στόχαστρό του μέχρις ότου συνέβη. Την εκλογή Τραμπ στις ΗΠΑ μέχρι και λίγες βδομάδες προτού συμβεί παρομοίως. Η προδιαγραφή, συνεπώς ότι η Άνγκελα Μέρκελ... έχει ήδη επικρατήσει στις Γερμανικές κάλπες (του φθινοπώρου του 2017) και ότι η διεκδίκηση της Καγκελαρίας από τον - έως ήμερα Πρόεδρο του ΕυρωΚοινοβουλίου Μάρτιν Σουλτς της επικεφαλής ενός συνασπισμού Rot/Rot/Gruen (Σοσιαλδημοκρατών, Αριστεράς και Πρασίνων), μάλλον βιάζεται λιγάκι.
Ανάλογα ισχύουν και στην Γαλλία, με όσα είδαμε να συμβαίνουν με τις προκριματικές εκλογές στον χώρο των Συντηρητικών - "της Δεξιάς και του Κέντρου" όπως αυτοπροσδιορίζονταν στις ίδιες τις κάλπες που στήθηκαν, πρωτιά αυτό για τον συντηρητικό χώρο.. Εκεί, οι αναλύσεις μιλούσαν για μονομαχία μεταξύ Νικολά Σαρκοζί και Αλαίν Ζυππέ, προκειμένου να αναδειχθεί ο αντίπαλος της Μαρίν Λεπέν/του Εθνικού Μετώπου για τις κρίσιμες Προεδρικές και την διαδοχή του Φρανσουά Ολλάντ (οι Σοσιαλιστές θεωρείται περίπου βέβαιο ότι θα είναι στην τρίτη θέση στον πρώτο γύρο των Προεδρικών, άρα "δεν μετράνε").
Αντί γι αυτό, στην τελική ευθεία "απεκαλύφθη" η υποψηφιότητα του Φρανσουά Φιγιον (πρωθυπουργού επι Σαρκοζί), με ευκαιρία την επικράτησή του σ' ένα ανατρεπτικό τηλεοπτικό debate των προκριματικών.
Τελικώς, ο Φιγιόν πήρε πάω από 43% , ενώ ο Σαρκοζί "πάτωσε" στο 21%. Και η μεν καταβαράθρωση Σαρκοζί δείχνει - αν μη τι άλλο - ότι οι καμπάνιες έντασης και κακίας δεν αποτελούν (όπως θα πίστευε κανείς "μετά τον Τραμπ") πανάκεια! Όμως το κατά πόσον οι προβλέψεις που ήδη περίσσεψαν ότι ο τεχνοκρατικός και συντηρητικός/αυστηρός συνάμα Φιγιόν είναι βέβαιο ότι θα επικρατήσει στο δεύτερο γυρο των προκριματικών αλλά και, σ' ένα 6μηνο περίπου, στις Προεδρικές εκλογές ως "αντι-Λεπέν", μάλλον δείχνουν ότι "όλος ο καλός ο κόσμος" με τις προβλέψεις του δεν διδάχθηκε σωφροσύνη και μετριοπάθεια.
Είπαμε: οι λαοί άκουσαν ότι ΑΥΤΟΙ αποφασίζουν. Και το πήραν στα σοβαρά...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου