Ελευθερη Λαικη Αντιστασιακη Συσπειρωση
«Η μεγάλη οικονομική επιτυχία της Κίνας απαιτεί διαρκή υπομονή καθώς και την επίγνωση από την χώρα στο ότι όποιος βιάζεται στα πολιτικά θέματα σκοντάφτει στα κοινωνικά. Η καλύτερη πολιτική προοπτική για την Κίνα στο εγγύς μέλλον είναι να γίνει κύριος εταίρος της Αμερικής στο να συμπεριλάβει όλο εκείνο το παγκόσμιο χάος που εξαπλώνεται προς τα έξω (και προς τα βορειοανατολικά) από Μέση Ανατολή. Αν δεν αναχαιτιστεί, οι νότιες και ανατολικές περιοχές της Ρωσίας θα επηρεαστούν, όπως και τα δυτικά τμήματα της Κίνας. Οι στενότερες σχέσεις μεταξύ Κίνας και των νέων δημοκρατιών της Κεντρικής Ασίας, τα μεταβρετανικά μουσουλμανικά κράτη στην Νοτιοανατολική Ασία (κυρίως το Πακιστάν) και ειδικά το Ιράν (λόγω των στρατηγικών του προσόντων και της οικονομικής του σημασίας) είναι οι φυσικοί στόχοι της παγκόσμιας σινο-αμερικανικής συναντίληψης».Ζμπίγκνιου Μπρζεζίνσκι, Προς μια παγκόσμια επανευθυγράμμιση
Στη Βρετανία το αποτέλεσμα δημοψηφίσματος δείχνει την έξοδο από την ΕΕ.
Στην Τουρκία, χώρα μέλος του ΝΑΤΟ, μετά από την αποτυχημένη απόπειρα πραξικοπήματος, ο αρμόδιος υπουργός εξωτερικών Τσαβούσογλου υπαινίσσεται σε δηλώσεις του ότι η στρατιωτική βάση του Ιντζιρλίκ, απ’ όπου επιχειρούν νατοϊκές δυνάμεις, μπορεί να διατεθεί και στις ρωσικές.
Αμερικανοί αξιωματούχοι σπεύδουν να βεβαιώσουν την επείγουσα ανάγκη μεταφοράς των πυρηνικών όπλων, που διαθέτουν στην συγκεκριμένη βάση πιθανόν στην Ρουμανία, όπου ουδέποτε είχαν εγκατασταθεί πυρηνικές κεφαλές και συγκεκριμένα στην ρουμανική βάση Ντεβέσελου, όπου ήδη έχει εγκατασταθεί αντιπυραυλική ασπίδα των ΗΠΑ.
Σημειωτέον ότι οι τουρκικές αρχές συνέλαβαν τον διοικητή της βάσης του Ιντζιρλίκ, κατηγορώντας τον ότι διατηρούσε σχέσεις με τους πραξικοπηματίες, ενώ λόγω των γεγονότων οι ΗΠΑ δεν είχαν πρόσκαιρα πρόσβαση στις εγκαταστάσεις, όπου βρίσκονται, σύμφωνα με δημοσιεύματα, δεκάδες πυρηνικές μονάδες.
Τις αμφιλεγόμενες τουρκικές προθέσεις καλοδέχεται ο Ρώσος Γερουσιαστής και μέλος της επιτροπής Άμυνας και Ασφάλειας της Ρωσικής Ομοσπονδίας Βίκτορ Οζέροφ, μιλώντας στο πρακτορείο RIA και δηλώνοντας ότι «Η Τουρκία θα μπορούσε να επιτρέψει την χρήση της βάσης του Ιντζιρλίκ από τη ρωσική Αεροπορία για τις αντιτρομοκρατικές της επιχειρήσεις στην Συρία. Ένα τέτοιο βήμα θα αποτελούσε μια λογική συνέχεια της κίνησης Ερντογάν να στραφεί προς τη Ρωσία».
Το ίδιο χρονικό διάστημα, εντείνεται ο εξοπλισμός της Ουκραΐνας και αναζωπυρώνονται οι συγκρούσεις στα όρια με τις αυτονομημένες περιοχές. Εν τω μεταξύ τα ρωσικά βομβαρδιστικά ήδη επιχειρούν με την χρήση της βάσης Χαμαντάν στο Ιράν (όπου για πρώτη φορά μετά από 37 χρόνια διατίθεται εθνικό έδαφος σε ξένες στρατιωτικές δυνάμεις) από όπου σηκώνονται για να επιτεθούν κατά στόχων του ΙSIS στη Συρία, σε μια στιγμή όπου μαίνεται η «μητέρα όλων των μαχών» για το Χαλέπι, που βρίσκεται στον συριακό Βορρά.
Οι ΗΠΑ ενοχλημένες και αιφνιδιασμένες (;) κάνουν λόγο για πιθανή παραβίαση της απόφασης του ΟΗΕ, που απαγορεύει την πώληση οπλικών συστημάτων στην Τεχεράνη…
Την ίδια στιγμή το ρωσικό κράτος προβαίνει σε κλιμάκωση κινήσεων σκακιέρας και ενίσχυσης της θέσης του στην καρδιά της Ευρασίας, όπου πριν ένα χρόνο είχε πουλήσει οπλικά συστήματα στο Πακιστάν παρ’ ότι διατηρεί στενές σχέσεις με τον παραδοσιακό του αντίπαλο, την Ινδία, προχωρεί σε αμυντική συνεργασία με το Αζερμπαϊτζάν παρ’ όλο που η Αρμενία αποτελεί στρατηγικό σύμμαχο της Μόσχας. Φυσικά η ρωσική διπλωματία, διατηρώντας τις στενές της σχέσεις με τον Ιράν και την Συρία, δεν ξέχασε να προσεγγίσει ακόμη και την Σαουδική Αραβία, ενώ παράλληλα εξοπλίζει του Χούτι της Υεμένης.
Όσο για την εσπευσμένη επαναπροσέγγιση Τουρκίας-Ισραήλ, αυτή φυσικά πραγματοποιήθηκε μετά και από την συνεχή πίεση των ΗΠΑ.
Μια επαναπροσέγγιση που «λύνει» τα προβλήματα, που είχαν δημιουργηθεί μετά το μακελειό στο Μαβί Μαρμαρά για το οποίο οι ισραηλινοί συμφώνησαν να αποζημιώσουν με 20 εκατομμύρια δολλάρια τους συγγενείς των θυμάτων, ανοίγει τον δρόμο για συμπράξεις σε ενεργειακά θέματα. Ταυτόχρονα διατηρείται ο ισραηλινός αποκλεισμός της Λωρίδας της Γάζας, ενώ θα επιτραπεί στο τουρκικό κράτος να περάσει «ανθρωπιστική» βοήθεια, ώστε να εμφανίζεται ως ο προστάτης των κατατρεγμένων Παλαιστινίων.
Θα θυμήσουμε και σ’ αυτήν την περίπτωση ότι τον περασμένο Ιανουάριο η υπουργός Δικαιοσύνης του Ισραήλ Αγιελέτ Σακέντ μιλώντας στο συνέδριο του Ινστιτούτου INSS (Institute for National Security Studies), που έγινε στο Τελ Αβίβ δήλωσε ενδεικτικά ότι «πρέπει ανοιχτά να ζητήσουμε τη δημιουργία ενός ανεξάρτητου κουρδικού κράτους μεταξύ Τουρκίας και Ιράν, το οποίο θα είναι φιλικό προς το Ισραήλ».
Στην ίδια γραμμή είχε κινηθεί και ο ισραηλινός υποπτέραρχος Αμός Γιαλντίν, πρώην αρχηγός της αεροπορίας, πρώην στρατιωτικός ακόλουθος στις ΗΠΑ και επικεφαλής της υπηρεσίας πληροφοριών των ενόπλων δυνάμεων, ισχυριζόμενος ότι «τα 20 εκ. Κούρδων που δεν έχουν κράτος, χωρίς κανείς να ενδιαφέρεται για αυτό είναι οι μόνοι που μάχονται σοβαρά κατά των τζιχαντιστών», προσθέτοντας ότι «μόνο οι Κούρδοι έχουν ως πρώτη τους προτεραιότητα τον αγώνα κατά του ΙΚ».
Φυσικά το τουρκικό κράτος εισέβαλε στην Συρία με την προτροπή και στήριξη τόσο των ΗΠΑ όσο και της Γερμανίας.
Όσο για τις τελευταίες εξελίξεις οι δηλώσεις του Ερντογάν, προ λίγων ημερών, είναι χαρακτηριστικές:
«Αρχίσαμε μια στρατιωτική επιχείρηση στη βόρεια Συρία στις 04.00 σήμερα το πρωί με στόχο να εξαλείψουμε τις απειλές που θέτει το ΙΚ και οι Κούρδοι της Συρίας», ενώ πρόσθεσε ότι η χώρα του θέλει να «θέσει ένα τέλος» στα προβλήματα στα τουρκικά σύνορα, καθώς δέχεται συχνές επιθέσεις από περιοχές της γειτονικής Συρίας. Σε ενίσχυση των παραπάνω ο υπουργός Εξωτερικών Μεβλούτ Τσαβούσογλου, μετά την έναρξη μιας, ακόμη, επιχείρησης από την Τουρκία στη βόρεια Συρία απαίτησε την απόσυρση ανατολικά του Ευφράτη των Κούρδων μαχητών απειλώντας ότι διαφορετικά η Τουρκία θα «κάνει ό,τι είναι απαραίτητο». Η απάντηση που έλαβε από τους Κούρδους ήταν, εννοείται, αρνητική.
Επίσης, θα πρέπει να τονίσουμε την χρήση χημικών όπλων για την οποία αλληλοκατηγορούνται αντιτιθέμενες πλευρές (οι κούρδοι κατηγορούν τον Άσσαντ, αλλά και το τουρκικό κράτος, ενώ ο Άσσαντ δείχνει το ΙΚ).
Την ίδια στιγμή οι γερμανικές αρχές προτίθενται τις επόμενες ημέρες να εκδώσουν οδηγίες προς τον γερμανικό πληθυσμό προτρέποντας στην αποθήκευση τροφίμων για πέντε ημέρες προειδοποιώντας, ουσιαστικά, για παρατεταμένη κήρυξη κατάστασης έκτακτης ανάγκης, απαγόρευσης της κυκλοφορίας για ημέρες και φυσικά υπονοώντας ακόμη και την περίπτωση επίθεσης με χημικά όπλα.
Οι κυρίαρχοι τρελάθηκαν; Όχι βέβαια.
Ο Μπρζεζίνκσι ζητάει να δοθεί τώρα η απάντηση, αφού όπως ισχυρίζεται διανύουμε «την τελευταία φάση από τις πιο γνωστές και παραδοσιακές ευθυγραμμίσεις με τις οποίες έχουμε μεγαλώσει και νιώθουμε οικεία», ενώ προτρέπει για την οικοδόμηση μιας «ανεκτής σταθερότητας» στη Μέση Ανατολή, όπου για να περιοριστούν οι τοπικοί στρατιωτικοί σχηματισμοί θα πρέπει να ασκηθεί πίεση που θα υλοποιηθεί από «μια βάση αμερικανικής, ρωσικής και κινεζικής συνεργασίας, που με την σειρά της ενισχύει τις προοπτικές για την υπεύθυνη χρήση δύναμης από τα πιο εδραιωμένα κράτη της περιοχής (δηλαδή το Ιράν, την Τουρκία, το Ισραήλ και την Αίγυπτο)», ενώ τα κράτη αυτά θα πρέπει με την σειρά τους να τύχουν «μιας πιο επιλεκτικής ευρωπαϊκής στήριξης».
Η «έξοδος» για την οποία ετοιμάζονται οι κυρίαρχοι έρχεται για μιαν ακόμη φορά μέσα από τον όλεθρο που επιφυλάσσουν στους πληθυσμούς που βρίσκονται στην διακεκαυμένη ζώνη, που ολοένα και μεγαλώνει. Τα συμφέροντα που διακυβεύονται ολοένα και αυξάνονται, η ρευστότητα και η ταχύτητα των εξελίξεων τρομάζουν, ενώ οι σημερινοί σχεδιασμοί τους ανατρέπονται εν ριπή οφθαλμού και μοιάζουν την επόμενη ημέρα απλώς παρωχημένοι.
Και το χειρότερο για μιαν ακόμη φορά, όλα μοιάζουν πιθανά…
Συσπείρωση Αναρχικών
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου