Ελευθερη Λαικη Αντιστασιακη Συσπειρωση
Τα πάντα είναι τέλεια γύρω μας, κι αυτό δεν μπορεί να το ανατρέψει κανείς.
Η συγκεκριμένη διαπίστωση δεν είναι πλάκα, αλλά αποτελεί την ερμηνεία μιας πανέμορφης πραγματικότητας η οποία μπορεί να εξηγηθεί με πολύ απλά επιχειρήματα.
Πρώτα από όλα, κάθε έρευνα που γίνεται τα τελευταία πέντε χρόνια δείχνει ότι οι Έλληνες λιγοστεύουν. Τα ζευγάρια δεν κάνουν παιδιά, ούτε παντρεύονται, οπότε γλιτώνουν οι ίδιοι από τα έξοδα και ο τόπος από έναν λαό που του δόθηκε ένα πανέμορφο κομμάτι γης και τα έκανε σκατά.
Με την υπογεννητικότητα των Ελλήνων να απασχολεί μόνο όσους έχουν λεφτά και βλέπουν ότι δεν θα συνεχίσουν να ζουν για πολλά χρόνια σε βάρος των πολλών –γιατί θα έχουν μείνει μόνοι τους- οι ελπίδες για να κατοικηθεί αυτός εδώ ο τόπος από έναν άλλο λαό πιο άξιο από τους Έλληνες, αυξάνονται μέρα με τη μέρα.
Ένα άλλο εξαιρετικά ενθαρρυντικό γεγονός είναι ότι ακόμη και στις στημένες δημοσκοπήσεις, ο κόσμος δείχνει ότι δεν ψηφίζει κανέναν. Ποντάρω πάρα πολύ στην αποχή για τις εκλογές που θα έρθουν κι ελπίζω πως αυτή τη φορά οι κάλπες θα είναι τόσο άδειες, που η καταμέτρηση θα τελειώσει σε μισή ώρα. Το ξέρω ότι δεν θα γίνει αυτό στις επόμενες εκλογές, όμως κρύβω μέσα μου την ελπίδα πως η μέρα που ο πρωθυπουργός της Ελλάδας θα ψηφιστεί από καμιά πεντακοσαριά χιλιάδες ανθρώπους, δεν είναι τόσο μακριά.
Μάλιστα, το φαινόμενο της υπογεννητικότητας αποτελεί από μόνο του έναν παράγοντα αποχής, καθώς κάθε μέρα πεθαίνουν περισσότεροι από όσους γεννιούνται. Επομένως τα κόμματα χάνουν ψήφους κάθε λεπτό που περνά.
Επιπλέον νιώθω πολύ χαρούμενος που ο κόσμος δεν βλέπει τηλεόραση· κι όσοι βλέπουν συνήθως το κάνουν για να γελάσουν με τους Μπογδάνους ή να δουν κάποια επανάληψη. Τα κανάλια σκούζουνε όλη μέρα και ο κόσμος γελάει μαζί τους, όμως κανείς από τους υπαλλήλους των πάμπλουτων αφεντικών δεν το καταλαβαίνει. Είμαι βέβαιος ότι οι περισσότεροι νομίζουν πως μόλις τελειώσουν το on air γλύψιμο του αφεντικού τους, τότε θα αισθάνονται σα να γιάτρεψαν τον καρκίνο.
Ένα ακόμη ενθαρρυντικό στοιχείο της σημερινής μας εποχής είναι ότι όλο και περισσότερος κόσμος δεν έχει λεφτά. Από την αρχή της κρίσης πίστευα ότι το λίπος της ελληνικής κοινωνίας είναι πολύ πιο βαθύ από όσο νομίζουμε, και τώρα οι περιοχές μακριά από τα αστικά κέντρα άρχισαν αν βλέπουν ένα μικρό μέρος από όλα όσα συμβαίνουν τα τελευταία έξι χρόνια. Υπολογίζω ότι σε τρία με τέσσερα χρόνια το μεγαλύτερο μέρος της επαρχίας θα καταλάβει τι σημαίνει μνημόνια, και τότε θα σταματήοσυν κι εκείνοι να παντρεύονται και να κάνουν παιδιά.
Η έλλειψη χρημάτων είναι πολύ σημαντική, καθώς όσο περνούν τα χρόνια όλοι μας θα χρωστάμε τα μαλλιά της κεφαλής μας στο κράτος. Όμως, επειδή οι μαζικοί πλειστηριασμοί δεν θα μας πτοήσουν –καθώς βαδίζουμε ολοταχώς στη μέρα που τα χρέη θα είναι περισσότερα από τον πλούτο που παράγει ολόκληρη η χώρα- τότε θα μαζευόμαστε ανά παρέες για να καταλάβουμε άδεια κτίρια, να κάνουμε την Ντόρα Μπακογιάννη να σκάσει από το κακό της, και τον Κυριάκο Μητσοτάκη να λέει στις συνεντεύξεις του ότι εάν γίνει πρωθυπουργός θα καθαρίσει τα Εξάρχεια, τα Σεπόλια, το Μεταξουργείο, το Θησείο, την Ομόνοια, το Παγκράτι, την Καισαριανή, τους Αμπελόκηπους και εξήντα ακόμη περιοχές της Αθήνας. Έτσι μέχρι να τις πει όλες, θα έχει τελειώσει η συνέντευξη και δεν θα τιμωρεί τους αναγνώστες του με άλλες πίπες.
Άλλωστε όσο πιο λίγοι και φτωχοί παραμείνουν σε αυτή τη χώρα, τόσα περισσότερα ΕΣΠΑ θα παίρνει των σόι των Μητσοτάκηδων για να κάνει μουσεία ακόμη και τα σκυλόσπιτά του.
Ήμουν πάντα της άποψης ότι μια αποτυχημένη φάρα που επιλέγει να ζήσει με την αποτυχία της μέσα στο φόβο καταδικάζοντας τα παιδιά της για να σώσει το τομάρι της, είναι καλύτερο να πεθάνει φτωχή, ατιμωμένη και άκληρη. Ευτυχώς, ο Έλληνας πάσχει και από τα τρία. Κι αυτό είναι το πιο ενθαρρυντικό νέο που υπήρξε ποτέ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου