Ξαφνικός (αμερικανικός) έρωτας...*

Το Ποντίκι

του Δημήτρη Μηλάκα

Μετά την αποτυχία του πραξικοπήματος το καθεστώς Ερντογάν, σαν έτοιμο από καιρό, δεν δίστασε ούτε στιγμή να υποδείξει τους ηθικούς αυτουργούς: τον αυτοεξόριστο στις ΗΠΑ ιμάμη Φετουλάχ Γκιουλέν και την αμερικανική κυβέρνηση -σύμφωνα με όσα λένε ευθέως Τούρκοι αξιωματούχοι- που τον προστατεύει.

 

Μετά την αποτυχημένη έκβαση του πραξικοπήματος και κυρίως μετά τον τρόπο που το καθεστώς Ερντογάν επέλεξε να αντιδράσει -βγάζοντας στη «σέντρα» τους Αμερικανούς-, οι αμερικανοτουρκικές σχέσεις οδηγούνται σε «αχαρτογράφητα νερά». Πολλοί είναι αυτοί που υποστηρίζουν ότι δεν υπάρχει καμία πιθανότητα επαναπροσέγγισης ΗΠΑ - Τουρκίας όσο υπάρχει κυρίαρχος στην τουρκική πολιτική σκηνή ο Ερντογάν.

 

Πηγαίνοντας ένα βήμα πιο πέρα από αυτήν τη βάσιμη εκτίμηση, μπορεί κάποιος να υποστηρίξει ότι, ανεξάρτητα από την ύπαρξη ή όχι του Ερντογάν στην πολιτική σκηνή της Τουρκίας, οι αμερικανοτουρκικές σχέσεις είναι καταδικασμένες να υποστούν το μαρτύριο της αναπροσαρμογής τους και της αναζήτησης ενός νέου κοινού παρονομαστή συμφερόντων, για έναν πολύ απλό λόγο: η Ουάσιγκτον έχει επιλέξει να δημιουργήσει έναν νέο «πράκτορα» των συμφερόντων της στην περιοχή, το προτεκτοράτο (της) Κουρδιστάν.

 

Οι εξελίξεις αποδεικνύουν ότι το καθεστώς Ερντογάν από τη μία και η αμερικανική διπλωματία από την άλλη απέτυχαν να διαπραγματευτούν για αυτό το μείζον για τα τουρκικά συμφέροντα ζήτημα. Η δημιουργία κουρδικής οντότητας κατ' αρχάς έξω από τα τουρκικά σύνορα, στα εδάφη του Ιράκ και της Συρίας, είναι πια δεδομένη. Δεδομένη είναι πια και η πληγή που έχει να αντιμετωπίσει η Τουρκία στις νοτιοανατολικές κουρδικές επαρχίες της. Αυτήν ακριβώς την πληγή θα αξιοποιήσει η Ουάσιγκτον για να ματώσει ακόμη περισσότερο τον «σουλτάνο» Ερντογάν, μέχρι να δρομολογηθεί μια επόμενη και πιο επιτυχής κίνηση εναντίον του.

 

Το συμπέρασμα απ' όλα αυτά είναι ότι για το επόμενο διάστημα των εντάσεων στις αμερικανοτουρκικές σχέσεις οι Αμερικανοί είναι υποχρεωμένοι να αξιοποιήσουν με μεγαλύτερη ένταση τις άλλες προσβάσεις τους στην περιοχή. Μια από αυτές, προφανώς, είναι η Ελλάδα.

 

Ήδη οι αμερικανικές «οδηγίες» προς την Αθήνα έχουν φτάσει: πρώτη απ' όλες να μην ενδώσει στις τουρκικές πιέσεις και προχωρήσει στην άμεση απέλαση των οκτώ Τούρκων φυγάδων. Οι επόμενες... οδηγίες έχουν να κάνουν με τις προϋποθέσεις αναβάθμισης της αμερικανικής στρατιωτικής παρουσίας στην ελληνική επικράτεια.

* Δημοσιεύτηκε στο ΠΟΝΤΙΚΙ, τεύχος 1927 στις 28-07-2016