Η νέα διαπλοκή έρχεται από …παλιά

ardin-rixi

Οι νέοι επίδοξοι καναλάρχες έχουν πλούσιο παρελθόν 

Του Γιάννη Ξένου από τη Ρήξη φ. 125

Δημοσιεύτηκαν τα δέκα σχήματα που κατέθεσαν αίτηση για να διεκδικήσουν τις τέσσερις (θα δούμε αν είναι μόνο τέσσερις, γιατί υπουργοί δηλώνουν ότι μπορεί να είναι και περισσότερες) τηλεοπτικές άδειες που θα δημοπρατήσει η κυβέρνηση. Από αυτά, τα έξι είναι τα κανάλια εθνικής εμβέλειας που εκπέμπουν ήδη, Αντένα, Άλφα, Μέγκα, Σταρ, Έψιλον και Σκάι, οι ιδιοκτήτες τους είναι γνωστοί και εκφράζουν άλλος λίγο, άλλος περισσότερο, τα τζάκια που κυριαρχούν στον τόπο, τουλάχιστον από τις αρχές του ’90 και μετά. Το ενδιαφέρον επικεντρώνεται στους τέσσερις νέους παίκτες που διεκδικούν τηλεοπτική άδεια εθνικής εμβέλειας και πρόκειται για τους: Ευάγγελο Μαρινάκη, Ιβάν Σαββίδη, Ιωάννη-Βλαδίμηρο Καλογρίτσα και μια εταιρεία κυπριακών συμφερόντων αγνώστων λοιπών στοιχείων.

Πρώτα από όλα το ότι κατέθεσε φάκελο και έγινε δεκτή μια εταιρεία αγνώστων στοιχείων και μόνο εικασίες υπάρχουν για το ποιος βρίσκεται πίσω της, προκαλεί εξαρχής αμφιβολίες για τη σοβαρότητα της προσπάθειας της κυβέρνησης. Εκτός και αν στην κυβέρνηση γνωρίζουν τον επιχειρηματία, αλλά προτιμούν να τον κρύβουν, όπερ και το πιθανότερο.

Οι άλλοι τρεις επιχειρηματίες που κατέθεσαν αίτηση είναι πολύ γνωστοί. Ο Ιβάν Σαββίδης, με τις επενδύσεις που έχει κάνει στη Βόρεια Ελλάδα την τελευταία πενταετία (ΠΑΟΚ, ΣΕΚΑΠ, ξενοδοχεία κ.ά.), είναι από τις πιο σοβαρές επιχειρηματικές παρουσίες εκεί, (για να μην πούμε ότι είναι και η μόνη). Κατά πολλούς είναι ο εκφραστής του ρώσικου παράγοντα και του ρόλου που δύναται να παίξει στην Ελλάδα και στα Βαλκάνια. Το μόνο σίγουρο είναι ότι αυτός τουλάχιστον πληρώνει τα χρέη στην εφορία των επιχειρήσεων που αναλαμβάνει και ότι στην αποβιομηχανοποιημένη εδώ και είκοσι πέντε χρόνια Β. Ελλάδα διατηρεί σε λειτουργία κάποιες βιομηχανίες.

Ο Β. Μαρινάκης πάλι, προτίθεται να ολοκληρώσει το μιντιακό του συγκρότημα, που περιλαμβάνει ραδιόφωνα, εφημερίδες (πολιτικές, οικονομικές, αθλητικές και θρησκευτικές) και ιστοσελίδες, και μ’ έναν τηλεοπτικό σταθμό πανελλαδικής εμβέλειας. Ο πληθωρικός Μαρινάκης, που απασχολεί τη δημοσιότητα την τελευταία δεκαετία με τον Ολυμπιακό, αλλά και με το δημοτικό σχήμα του, που εξέλεξε δήμαρχο στον Πειραιά, ποτέ δεν έκρυψε ότι τον ενδιαφέρει και η κεντρική πολιτική σκηνή. Πριν μια δεκαετία είχε γίνει μέτοχος στα μέσα του Αλαφούζου, ενώ και η κουμπαριά του με την Ντόρα Μπακογιάννη, αλλά και ο πατέρας του, που ήταν πολιτευτής της ΝΔ, του είχαν ανοίξει πόρτες στην πολιτική. Η όρεξη του άνοιξε μετά τη νίκη του στην δημαρχία Πειραιά, που δεν θα επιτυγχανόταν αν δεν υπήρχε υπόγεια συμφωνία με τη Ρένα Δούρου και τον Τσίπρα και φημολογείται έντονα, ότι ετοιμάζει και κόμμα με κέντρο του λιμάνι και τα συμφέροντα της περιοχής. Πέρα από τις πολιτικοοικονομικές φιλοδοξίες του Μαρινάκη, που τον σπρώχνουν να γίνει καναλάρχης, δεν πρέπει να παραβλέπουμε και τις προσωπικές του «ανάγκες». Το όνομά του τα τελευταία χρόνια έχει εμπλακεί σε υποθέσεις στημένων ποδοσφαιρικών αγώνων, ενώ και για την υπόθεση του πλοίου, που μετέφερε δύο τόνους ηρωίνης, υπάρχουν δημοσιεύματα που τον εμπλέκουν. Η πρόσφατη ελληνική ιστορία έχει αποδείξει, ότι όταν ένας επιχειρηματίας αντιμετωπίζει νομικές περιπέτειες, η καλύτερη λύση γι’ αυτόν είναι να αποκτήσει Μέσα Ενημέρωσης για να τον «προστατεύουν».

Ο Ιωάννης Βλαδίμηρος Καλογρίτσας είναι η λιγότερο γνωστή περίπτωση, αλλά και η πιο ενδιαφέρουσα, γιατί συμβολίζει τα «νέα τζάκια» που θέλει να προωθήσει το Μαξίμου. Ο Ιωάννης Καλογρίτσας είναι γιος του Χρήστου Καλογρίτσα, που καταπώς φαίνεται, κρύβεται πίσω από την αίτηση για σταθμό. Ο Χρήστος Καλογρίτσας έγινε γνωστός τα μέσα της δεκαετίας του ’80, ως εκδότης της εφημερίδας Πρώτη. Εφημερίδα γύρω από το ΚΚΕ, που προωθούσε τη νέα τότε σοβιετική γραμμή της περεστρόικας. Η Πρώτη προετοίμασε τη σύγκλιση ΚΚΕ και ΚΚΕ εσ., για να προκύψει ο Συνασπισμός, ενώ εξέφραζε και τη νέα γραμμή του ΚΚΕ μετά το ’85 για σύγκρουση με το Πασόκ. Ο Καλογρίτσας ήταν από τη μια άνθρωπος εμπιστοσύνης του Χαρ. Φλωράκη, αλλά και των νεαρών «ανανεωτών», με κύριο εκφραστή τον Ανδρουλάκη, γι’ αυτό και τον παρουσίαζαν ως εκδότη μιας κομματικής εφημερίδας.

Η Πρώτη ξεκίνησε με μεγάλες κυκλοφορίες, γύρω στις 90 χιλ. φύλλα, αλλά μετά το Τσέρνομπιλ, που αναπαρήγαγε αμάσητη τη σοβιετική προπαγάνδα ότι η ραδιενέργεια είναι ακίνδυνη, η κυκλοφορία της έπεσε γύρω στις 20 χιλ. φύλλα. Από την Πρώτη πέρασαν πολλοί από τους αστέρες της τότε αριστερής δημοσιογραφίας, που μεταπήδησαν στα Μέσα που κυριάρχησαν τα προηγούμενα είκοσι πέντε χρόνια, όπως ο Παύλος Τσίμας, που ήταν ο τελευταίος διευθυντής της, η Ιωάννα Μάνδρου, ο Νίκος Ευαγγελάτος, ενώ είχε σύμβουλο έκδοσης τον Στέργιο Πιτσιόρλα και οικονομικό διευθυντή τον Αντώνη Μαλάμη, που είχε γίνει γνωστός τη δεκαετία του ’70 ως αρχηγός των ΚΝΑΤ.

Η Πρώτη, μετά την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης και αφού κάηκε στηρίζοντας την οικουμενική κυβέρνηση ΝΔ – Συνασπισμού, έκλεισε αφήνοντας μεγάλα φέσια. Ο Καλογρίτσας όμως δεν χάθηκε, τα επόμενα χρόνια προσέγγισε άλλους πολιτικούς χώρους, αρχικά το Πασόκ στα μέσα του ’90 και τη ΝΔ την επόμενη δεκαετία, μιας και ήταν από τους αγαπημένους εργολάβους των εκάστοτε κυβερνήσεων. Σαν εργολάβος δημοσίων έργων ανέλαβε την ανέγερση του νέου Εφετείου Αθηνών, αλλά και άλλων δικαστικών μεγάρων, όπως, και επεκτάσεις του μετρό, ανέγερση νοσοκομείων, το παραλιακό οδικό δίκτυο Πειραιά κ.ά. Στα τέλη του ’90, μαζί με ένα ακόμα «χρυσό παιδί» της ΚΝΕ, τον Τάκη Θεοδωρικάκο, γραμματέα της το διάστημα 1990-91, ίδρυσε την εταιρεία δημοσκοπήσεων GPO. Ο Θεοδωρικάκος στα μέσα του ’90 είχε μεταπηδήσει στον κύκλο του Λαλιώτη και τέτοιες γνωριμίες ο Καλογρίτσας δεν θα μπορούσε να τις αφήσει να πάνε χαμένες.

Ο Καλογρίτσας, άνθρωπος παντός καιρού και για κάθε δουλειά, έχει ρίξει γέφυρες και με τη νέα εξουσία, αφού είναι κουμπάρος του Πάνου Καμμένου, αλλά και του υπουργού Υποδομών, Χρ. Σπίρτζη, που γνωρίζονται από τα ένδοξα χρόνια του Πασόκ. Το πιο σημαντικό είναι ότι διατηρεί σχέσεις και με την οικογένεια Τσίπρα, αφού πριν μερικά χρόνια εξαγόρασε την κατασκευαστική εταιρεία του πατέρα του Τσίπρα. Το τελευταίο διάστημα, ως συνεταίρος της γαλλικής Σουέζ, εμφανίζεται να θέλει να εξαγοράσει την ΕΥΔΑΠ.

Οι εγκέφαλοι του Μαξίμου που φαίνεται ότι η περίοδος του βρόμικου ’89 τους ασκεί μια ακατανόητη έλξη, προτίθενται να επαναλάβουν κάθε βρόμικο κόλπο εκείνης της σκοτεινής περιόδου. Θυμίζουμε ότι τότε δόθηκαν οι πρώτες τηλεοπτικές άδειες, ενώ με την απλή αναλογική, που πέρασε ο Παπανδρέου το 1989, τα επόμενα χρόνια γίνονταν αλλεπάλληλες εκλογές μέχρι να προκύψει σταθερή κυβέρνηση. Τώρα θέλουν να επαναλάβουν το κόλπο των Φλωράκη-Ανδρουλάκη, και με μπροστάρη και πάλι τη«γριά αλεπού» Καλογρίτσα, να στήσουν έναν κατευθυνόμενο από το Μαξίμου τηλεοπτικό σταθμό, πανελλαδικής εμβέλειας. Καθόλου τυχαίο δεν είναι ότι για διευθυντής του καναλιού Τσίπρα-Παππά-Σπίρτζη-Καλογρίτσα ακούγεται ο διευθυντής του ραδιοφώνου «Κόκκινο», ο γνωστός και μη εξαιρετέος Κώστας Αρβανίτης.