Από τα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης απαντήθηκαν δύο βασικά ερωτήματα: Επανάσταση ή πραξικόπημα; Διαρκές ή στιγμιαίο το αδίκημα της εσχάτης προδοσίας; Οι απαντήσεις είναι γνωστές. Ήταν πραξικόπημα… γι’ αυτό και δικάστηκαν 21 επίορκοι αξιωματικοί, που τα κατάφεραν (μόνοι τους!) να πάρουν την εξουσία. Και ήταν στιγμιαίο, γι’ αυτό και δεν δικάστηκαν 139 ευυπόληπτοι πολίτες οι οποίοι επάνδρωσαν τις χουντικές «κυβερνήσεις». Αναπάντητο έμενε το κύριο ερώτημα: Ήταν καθαρά ελληνική υπόθεση ή μια δικτατορία made in USA — η πρώτη σε ευρωπαϊκή χώρα; Τα όσα είχαν προηγηθεί είναι γνωστά:
1964. Φεβρουάριος. Εκλογές. Η Ένωσις Κέντρου (ΕΚ) με τον Γ. Παπανδρέου θριαμβεύει: 52,72% και 171 βουλευτές.1964.Μάρτιος. Ο εικοσιτετράχρονος Κωνσταντίνος διαδέχεται στο θρόνο τον εκλιπόντα πατέρα του Παύλο.
1965. Ιούλιος. Ο Κωνσταντίνος ανατρέπει την κυβέρνηση Παπανδρέου. Οι αποστάτες στην εξουσία.
1966. Δεκέμβριος. Ο Κωνσταντίνος «τελειώνει» την κυβέρνηση των αποστατών, σχηματίζοντας ακόμη μια βασιλική κυβέρνηση με εξωκοινοβουλευτικά πρόσωπα υπό τον τραπεζίτη Ι. Παρασκευόπουλο. Σ’ αυτή τη λύση είχαν συμφωνήσει η ΕΚ (Γ. Παπανδρέου) και η ΕΡΕ (Π. Κανελλόπουλος), αφού στόχος ήταν οι εκλογές σε εύλογο χρονικό διάστημα.Το πρώτο κρίσιμο τετράμηνο του 1967
Το πρώτο τετράμηνο του 1967, η κατάσταση που επικρατούσε στη χώρα ήταν εντελώς ασυνήθιστη:
* Ενώ βαδίζαμε προς τις κάλπες, η «εκτροπή» συζητιόταν ευρύτατα και ανοικτά: από τον βασιλιά ως τον Καραμανλή (στο Παρίσι) και από τον «θεωρητικό της δικτατορίας» Σάββα Κωνσταντόπουλο ως μια σειρά βασικών στελεχών της ΕΡΕ, συζητούσαν –μήνες τώρα– για μια δικτατορία, λες και ήταν το πιο φυσικό πράγμα στον κόσμο!
* Ειδικά ο βασιλιάς ετοιμαζόταν για μια νομότυπη λύση (αναστολή ορισμένων άρθρων του Συντάγματος, όπως προβλεπόταν σε περίπτωση «εσωτερικού κινδύνου» που προϋπέθετε συγκατάθεση του πρωθυπουργού) ή για ένα κανονικό στρατιωτικό πραξικόπημα.
* Ο στρατός έβλεπε ότι είχε έρθει η ώρα του να παρέμβει στις πολιτικές εξελίξεις — και… πολύ είχε αργήσει! Από τη μια ήταν ο αρχηγός ΓΕΣ Γρ. Σπαντιδάκης που με τους βασιλικούς στρατηγούς είχε έτοιμα τα σχέδια επέμβασης, από την άλλη μια ομάδα συνταγματαρχών-λοχαγών με έδρα την ΚΥΠ, ετοίμαζε τη δική της δικτατορία τουλάχιστον για μια δεκαετία.
* Οι Αμερικανοί παρακολουθούσαν με ιδιαίτερο ενδιαφέρον και ανάλογη προσοχή τις εξελίξεις. Η όποια παρέμβαση, του βασιλιά, του στρατού, περνούσε υποχρεωτικά από τη δική τους έγκριση, αφού είχαν αναλάβει την κηδεμονία της χώρας από τους Άγγλους ακριβώς είκοσι χρόνια πριν. Όλο το δυναμικό είχε δραστηριοποιηθεί:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου