του Αντώνη Παπαγιαννίδη
Συνεχίζουμε και σήμερα την περιπλάνησή μας σε επιμέρους πτυχές της ημερίδας "Πορεία στην μακρά διαδρομή του Κυπριακού υπό την σημερινή συγκυρία" που διοργάνωσε το Πανεπιστήμιο Λευκωσίας από κοινού με την "Νέα Πολιτική", σταματώντας σήμερα στην εισήγηση του Βασίλη Τρίγκα, του Ερευνητικού Κέντρου Κίνας-ΕΕ του Πανεπιστημίου Tsinghua στο Πεκίνο, που μίλησε για "Γεωοικονομία του Κυπριακού στον Νέο Δρόμο του Μεταξιού".
Εκείνο στο οποίο βάσισε την προσέγγισή του ο Β. Τρίγκας ήταν η υπόμνηση της ταχύτατης μετακίνησης του οικονομικού "κέντρου βάρους" της υφηλίου από την Δύση στην Ανατολή. Ενώ γύρω σε 1000 μ.Χ. το κέντρο βάρος αυτού βρισκόταν στην Ασία (λόγω Κίνας) και μόλις στις αρχές του 20ου αιώνα στάθηκε σταθερά στην Ευρώπη, ύστερα μετά την δεκαετία του ΄30 στην Αμερική, για να "μεταναστεύσει" πάλι μετά την δεκαετία του ΄80 ανατολικότερα, και τώρα στην τελευταία δεκαετία να "φύγει" πάλι προς Ασία λόγω Κίνας, στην τελευταία φάση χρειάστηκε πολύ λιγότερο χρόνο.
Όπως είναι σήμερα τα πράγματα, η επέκταση της εμπορικής δραστηριότητας και γενικότερα της οικονομικής παρουσίας της Κίνας στην Ευρώπη και ιδιαίτερα στην περιοχή της Μεσογείου δημιουργεί εξαιρετικά σημαντικές ευκαιρίες. Απ' αυτές, οι δυνατότητες στρατηγικής ανάδειξης του δίπολου Ελλάδας-Κύπρου είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρουσες.
Μεταξύ 2008 και 2014, υπήρξε σημαντική αναδιάταξη της σημασίας των λιμανιών - hub για εμπορευματοκιβώτια στην Μεσόγειο. Ο Πειραιάς από 2% της κίνησης πέρασε στο 13% (όπως και το Port Said, που επίσης ελέγχεται εν μέρει από την Cosco). Αντίστοιχη έκρηξη κίνησης είχε μόνον η Ταγγέρη (από 5% σε 11%) , ενώ η Βαλένθια και το Αλγεθίρας κινήθηκαν ήπια πτωτικά γύρω στο 16-17% το καθένα.
Ήδη η Cosco σχεδιάζει να ζητήσει την Λεμεσό, στην Κύπρο για να προωθήσει την παρουσία της. Την ίδια στιγμή, σημειώνεται ισχυρή μετακίνηση προς όλο και μεγαλύτερα πλοία - πάνω από τα 12.500 ΤEU της σειράς Panamax, που δεν επιτρέπουν διέλευση από την Διώρυγα του Παναμά έστω και μετά τις βελτιώσεις της. Αυτό, "μετακινεί" κίνηση προς την Διώρυγα του Σουέζ, δηλαδή προς πλου μέσω Μεσογείου. Όχι μόνο ο πλους Σαγκάης - Ρότερνταμ, αλλά και Χονγκ-Κόνγκ (ή Σαγκάης) - Νέας Υόρκης μπορεί να προκύψει πιο οικονομικά αποδοτικός μέσω Σουέζ. Αυτά όλα σημαίνουν δυνητική ανάπτυξη της υποδομής στην Μεσόγειο - την οποία ακριβώς έχει σαν στόχο η διπλή Κινεζική χρηματοδοτική πρωτοβουλία της Κίνας: το Silk Road Fund για επενδύσεις υποδομής και η δημιουργία της Asian Infrastructure and Investment Bank. Συνολικά, μέχρι 800 δις δολάρια θα κινητοποιηθούν στα επόμενα χρόνια.
Οι εμπορικές ροές Κίνας-Μεσογειακού χώρου έχουν δεκαπλασιασθεί, από 5 σε 52 δις δολάρια, στο διάστημα 2001-2015, ενώ δεν θα αργήσει η Κίνα να γίνει ο σημαντικότερος εταίρος της περιοχής.
Εκείνο που επείγει, είναι αυτό το πλέγμα δυνατοτήτων να συνειδητοποιηθεί. Και Ελλάδα και Κύπρος να τοποθετηθούν μακροπρόθεσμα απέναντί του.
www.economia.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου