Σελίδες

Δευτέρα 29 Φεβρουαρίου 2016

Η συνεργασία της Ελλάδας με το Ισραήλ και συζήτηση περί συμβόλων

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΑΡΧΕΙΟΥ. Ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας με τον Ισραηλινό ομόλογό του, Νετανιάχου. Φωτογραφία ΜΕΓΑΡΟ ΜΑΞΙΜΟΥ
Του Σωτήρη Ν. Καμενόπουλου
Σε παλαιότερο άρθρο θελήσαμε να καταστήσουμε σαφές πως πρέπει «…να συνεχισθεί η καλή σχέση που δημιουργήθηκε μεταξύ Ελλάδας-Ισραήλ ανεξαρτήτως της επαναπροσέγγισης Ισραήλ-Τουρκίας. Business as usual δηλαδή….»
Τότε είχαμε αναρωτηθεί «…από κι ως που η Ελλάδα θα πρέπει να υποδεικνύει σε άλλα κράτη με ποιούς να έχουν καλές σχέσεις και με ποιούς όχι;»
Επίσης είχε τονισθεί πως «…στη Μεσόγειο, όπως και σε κάθε άλλη περιοχή του πλανήτη, συμβαίνουν τεκτονικές-γεωπολιτικές αλλαγές με βασικό διακύβευμα τα ενεργειακά και τους ορυκτούς πόρους γενικότερα. Απαιτείται ωριμότητα και όχι παλιμπαιδισμοί του στυλ: «δεν παίζω μαζί σου αν ξαναπαίξεις με αυτό το παιδί.»
Σε άλλο άρθρο είχε επισημανθεί το γεγονός πως δεν πρέπει να μας προκαλεί έκπληξη το γεγονός των πολύ καλών Ελληνοϊσραηλινών σχέσεων «…όσο το γεγονός πως αργήσαμε τόσο πολύ…”.

Την ίδια ακριβώς άποψη εξέφρασε λίγες μέρες μετά και ο Ισραηλινός Υπουργός Ενέργειας κ. Γιουβάλ Στάϊνιτζ σε συνέντευξή του στην Καθημερινή: «…Η πραγματική ερώτηση είναι γιατί αργήσαμε τόσο…»
Μία σχέση δεν χτίζεται με τη νοοτροπία μικρού παιδιού. Θα πρέπει να αντιληφθούμε πως το παίγνιο «ή είσαι με εμάς ή με τους άλλους» αποτελεί μη βιώσιμο εκβιασμό και καταδεικνύει ανώριμη εφηβική στάση. Θα πρέπει να αντιληφθούμε πως μία «γέφυρα» χτίζεται πάνω σε θεμέλια ανοικτής φιλίας σε βάση εμπιστοσύνης.
Α θεωρήσουμε αυτά που συμβαίνουν γύρω μας ως ένα γεωπολιτικό παίγνιο με διακύβευμα τους ενεργειακούς πόρους (και πράγματι έτσι είναι) τότε θα πρέπει να αντιληφθούμε πως από τους ελάχιστους «παίκτες» στην περιοχή μας οι οποίοι παλεύουν για τον ίδιο ακριβώς σκοπό με εμάς είναι οι Ισραηλινοί (και φυσικά οι Κύπριοι): υπέρ πίστεως, πατρίδας και ελευθερίας.
Αν θελήσουμε να αναφερθούμε σε ιερά σύμβολα, με τη δέουσα προσοχή, τότε θα πρέπει να σκεφτούμε πως τα κοινά χρώματα των δύο Σημαιών (γαλανόλευκο) δεν συναπαντώνται πουθενά αλλού στη Μεσόγειο…Σκεφτείτε: ποιές άλλες χώρες στη Μεσόγειο έχουν το γαλανόλευκο χρώμα στη σημαία τους; Καμία. Μόνο η Ελλάδα και το Ισράηλ…
Επίσης, οι Σημαίες της Ελλάδας και του Ισραήλ εμπεριέχουν ως σύμβολα το θρησκευτικό σύμβολο των δύο λαών: το Σταυρό της Ορθοδοξίας και το Άστρο του Δαυίδ…Οι Σημαίες λοιπόν Ελλάδας και Ισραήλ έχουν δύο πολύ ισχυρά κοινά σημεία τα οποία δεν συναπαταντώται σε άλλες σημαίες στη Μεσόγειο: και στις δύο περιπτώσεις σχετίζονται με τις δύο πανάρχαιες θρησκείες οι οποίες πήγασαν από τη Μεσόγειο, και το γαλανόλευκο της θάλασσας και του ελεύθερου ουρανού…
Και κάτι τελευταίο: ο Εθνικός Ύμνος του Ισραήλ περιέχει ένα πολύ σημαντικό στίχο, ένα στίχο που θυμίζει τον Ελληνικό εθνικό ύμνο: “…To be a free people in our land…”
Είναι και αυτός ένας Ύμνος προς την Ελευθερία…
Πράγματι, «γιατί αργήσαμε τόσο πολύ»;

mignatiou.com

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου