Επαναφορά του πελατειακού κράτους: Μέτωπο «αριστερού» εθνικολαϊκισμού

Φωτογραφία Αρχείου: Ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας (Δ) και ο υπουργός Εθνικής ’Αμυνας Πάνος Καμμένος (Α). ΑΠΕ-ΜΠΕ, ΣΥΜΕΛΑ ΠΑΝΤΖΑΡΤΖΗ

Του Γιάννη Τσαμουργκέλη

Η ακραία έκφανση του πελατειακού κράτους και του συστήματος κρατικοδίαιτων ιεραρχικών επιχειρηματικών διατάξεων είναι στη φυλακή.

Ο Ακης, όπως και ο πρώην δήμαρχος Θεσσαλονίκης Παπαγεωργόπουλος και οι συν αυτοίς κρίθηκαν ένοχοι από την ελληνική Δικαιοσύνη. Μαζί με αυτούς δέχθηκε ισχυρό πλήγμα και η πολιτική των μηχανισμών κομματικών στελεχών και μελών, των μηχανισμών των ψηφοφόρων και των επιχειρηματιών και κάθε είδους πελατειακών πολιτικών συσχετίσεων με σκοπό τη νομή της εξουσίας. Πλήγμα, αλλά όχι οριστικό. Ηταν η αρχή του τέλους. Οι ακρότητες ελέγχθηκαν, πολλά ίσως συγκαλύφθηκαν, όλοι προσπάθησαν να δείξουν ότι κάνουν τη δουλειά τους και μόνον αυτό και σίγουρα οι πελατειακές εξυπηρετήσεις περιορίστηκαν. Κυρίως εντοπίστηκαν στη συνέχεια των αναξιοκρατικών προσλήψεων, ενώ η αναδιάταξη επιχειρηματικών συμφερόντων αφέθηκε στις τράπεζες – σε απόδειξη του συνένοχου ρόλου τους στη διαμόρφωση αυτού του ιδιότυπου ελληνικού καπιταλισμού.

Σε οποιαδήποτε περίπτωση είχαν αρχίσει ένας αυτοπεριορισμός και μια αίσθηση ευθύνης (ίσως και φόβου) του πολιτικού προσωπικού έναντι της αμετροεπούς διαχείρισης της εξουσίας και η καλλιέργεια της ιδεολογικής κυριαρχίας των ίσων ευκαιριών, της αξιοκρατίας και της προτεραιοποίησης της κοινωνίας των πολιτών έναντι της πολιτικής κοινωνίας των κομματικών μηχανισμών.

Ωσπου ήρθε ο ΣΥΡΙΖΑ που μαζί με τους ΑΝΕΛ συγκρότησαν ένα μοναδικό κυβερνητικό μέτωπο «αριστερού» εθνικολαϊκισμού, εξασκώντας εξουσία επί θεσμών και προσώπων, με την αγωνία του απόλυτου ελέγχου του κράτους. Αγωνία που συνυφαίνεται με την προσπάθεια επανεκλογής και την καθιέρωση μεταξύ των ισχυρών κομμάτων που θα καλούνται να συμμετέχουν σε μελλοντικά κυβερνητικά σχήματα. Η ολική επαναφορά όλων των μορφών της ακραίας έκφανσης του πελατειακού κράτους είναι πασιφανής. Από τις προλήψεις, τη στελέχωση κομβικών θέσεων του Δημοσίου με αναξιοκρατικά κομματικά κριτήρια ή την κατάργηση της Διαύγειας και την κατάτμηση των συμβάσεων του Δημοσίου με ιδιώτες και επιχειρήσεις, ώστε να μην υποχρεούνται σε πλήρη διαφάνεια και ενημέρωση των πολιτών.

Η παρέμβαση της ίδιας της ΕΕ με δηλώσεις εκπροσώπων της πιστοποιούν τον εκτροχιασμό της πελατειακότητας και της αναδόμησης των ιεραρχικών επιχειρηματικών διατάξεων που επιχειρείται. Η απόδειξη (ακόμα μία) της απόκλισης από τα ευρωπαϊκά κεκτημένα είναι δεδομένη. Αποδεικνυόμαστε για ακόμα μία φορά ΣΥΡΙΖΑ-Ακηδες, εκτός του πλαισίου ελευθερίας, ίσων ευκαιριών, αξιοκρατίας και αποπολιτικοποίησης του κράτους και των εποπτικών αρχών που χαρακτηρίζουν μια ανεπτυγμένη χώρα. Μια εξελισσόμενη καπιταλιστική ιδιοτυπία πολιτικών και επιχειρηματικών κοτζαμπάσηδων.

• Διδάσκει Διεθνή Οικονομικά στο Πανεπιστήμιο του Αιγαίου. Εχει διατελέσει διευθύνον στέλεχος εταιρειών στον χρηματοπιστωτικό τομέα. Διδάκτωρ Πανεπιστημίου της Οξφόρδης

mignatiou.com