Της αποχής τα κατορθώματα τα βλέπει η Μέρκελ και γελά

ΕΛευθερη Λαικη Αντιστασιακη Συσπειρωση

Του n.kefi

Με τα αποτέλεσματα των εκλογών φρέσκα έχουμε για πρώτη φορά στα 6 χρόνια της ευρωπαικής επιτροπείας την καθολική επικράτηση στον πληθυσμό της μνημονιακής αφήγησης και κουλτούρας. Εναν πληθυσμό που ποτέ δεν έφτασε στα όρια του την αγανάκτηση , που δέχτηκε αγόγιστα το δόγμα του σοκ και την εξ ολοκλήρου μεταφορά της ευθύνης στις πλάτες του. Έναν πληθυσμό που μόλις πριν 3 μήνες νόμιζε πως θα ξεμπέρδευε έτσι απλά με μια ψήφο στο δημοψήφισμα κι έκτοτε….

Το θέμα αυτού του 62% θορύβησε τους πάντες. Έπρεπε τάχιστα να εντιαφιαστεί. Και το κατάλληλο όργανο γι αυτό βρέθηκε. Αλέξης Τσίπρας. Με μεθοδευμένες κινήσεις συμμαχώντας πλήρως με τη βρώμικη αστική τάξη της διαπλοκής σε εκείνη την περίφημη σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών τη Δευτέρα αμέσως μετά το δημοψήφισμα ( μια συνάντηση που δεν κρατήθηκαν πρακτικά…) έβαλε μπροστά το σχέδιο εξολόθρευσης του λαού του. Σε αγαστή συνεργασία με τον λεγόμενο διεθνή παράγοντα ( τις πρεσβείες και την Ε.Ε.) έφερε το νέο μνημόνιο και προκυρύσσωντας εκλογές μέσα στον Αύγουστο έχοντας προτάξει , μαζί με τη διαπλοκή, ως νούμερο ένα στόχο τους αποχωρήσαντες από το κόμμα του κατάφερε να επικρατήσει κατά κράτος.

Κάτα κράτος ;

Το γενάρη ψήφισαν 6.330.356 και τα έγκυρα ήταν 6.180.872 τώρα πάμε για περίπου 5,250,000 έγκυρα – ένα εκατομμύριο κάτω ..

ΣΥΡΙΖΑ : χάνει 400 χιλιάδες (με τις 150 να πηγαίνουν ΛΑΕ)
ΝΔ : χανει 240 χιλιάδες
Χρυση Αυγη : στα ίδια/ ίσως χάσει κάνα 10ρικο
Το Ποταμι : χάνει 160 χιλιάδες
ΚΚΕ : χάνει 50 χιλιάδες
ΑΝΕΛ : χάνει 90-100 χιλιάδες
Δημοκρατικη Συμπαράταξη : παίρνει 330χιλ, αλλά είχε 289 το ΠΑΣΟΚ, 152 το κιδησο και 30 η δημαρ.
Λεβέντης : κερδίζει 60-70 χιλιάδες

Όλα αυτά τα παραπάνω αποτελούν τις ψήφους και χάρη στον μεγάλο συμμαχο , την αποχή, μετατρέπονται σε θριαμβευτές.

Ένα εκατομύριο λιγότεροι ψήφοι, μιλάμε για απίστευτη απογοήτευση, οργή, θυμό που όμως με δόλιο τρόπο σπρώχτηκε πολλαπλά προς «απόσυρση», τουλάχιστον για τώρα.

Θα πεί κάποιος πως δεν υπήρχαν ξεκάθαρες ή ικανοποιητικές επιλογές. Για κάποια άλλη χαλαρή εποχή και σίγουρα όχι για τα 6 τελευταία χρόνια που ζούμε αυτή η πολυτέλεια θα ήταν αποδεκτή. Όταν το αντίπαλο δέος είναι αυτό το 3ο μνημόνιο (συνάμα με τα προηγούμενα δύο) οι πολυτέλειες είναι μάλλον περιττές.

Ναι, αυτό το τμήμα της αριστεράς έχει σαφώς ευθύνες για το αποτέλεσμα, δεν μπόρεσε να δράσει έγκαιρα, δεν μπόρεσε να καταλάβει το τι σημασία θα νοηματοδοτούσε μια σύμπραξη και πόσο αναγκαία είναι αυτή όχι μόνο σε επίπεδο χαλαρών ομιλιών και φιλοσοφικών αναζητήσεων. Δεν είναι καν βέβαιο οτί αυτές οι παθογένειες θα διαγνωστούν για να γιάνουν.

Η συνέπεια όλων αυτών είναι μια βάρβαρη νεοφιλελέθευρη μνημονιακή επέλαση επί πάντων. Δικαιώματα θα εξαφανιστούν , η επιτροπεία θα συνεχιστεί , η μεταμόρφωση του κράτους σε νέο-αποικία θα συντελεστεί.

Η αντιμνημονιακή και εξωκοινοβουλευτική πλέον αριστερά (το ΚΚΕ δε λογίζεται ως τέτοιος σχηματισμός) έχει μόνο μια επιλογή μπροστά της. Επιλογή πολιτικής αλλά και φυσικής επιβίωσης. Να βρει πολύ γρήγορα τον τρόπο να συνεννοηθεί και να δώσει όραμα, όραμα αριστερό αλλά και σύγχρονο μάλλον μακριά από τα συνηθισμένα «πρότυπα». Δεν υπάρχει βέβαια η παραμικρή ένδειξη πως θα συμβεί.

Το παρόν blog μετά από ακριβώς 3.5 χρόνια συνεχούς και αδιαλείπτου καθημερινής παρουσίας και ενημέρωσης θα πάρει ένα σύντομο και αναγκαίο διάλλειμα στη λειτουργία του.

Καιρός να αναλάβει και η αποχή πρωτοβουλίες κι ευθύνες.

hasta luego