Σύνδρομο της Στοκχόλμης

Καλησπέρα πιτσιρίκο

Όσο ανούσιες και χωρίς αντίκρισμα ήταν οι εκλογές, μας φανέρωσαν κάποια πράγματα.

Ο περισσότερος κόσμος, οι ίδιοι άνθρωποι που υποφέρουν και βασανίζονται από τις πολιτικές των τελευταίων χρόνων, άφησαν τα προβλήματα τους στην άκρη και πήγαν στην κάλπη -περήφανοι που συμμετέχουν κιόλας-, για επιβραβεύσουν τους πολιτικούς και τα κόμματα που ευθύνονται κατά κύριο λόγο για την δυστυχία τους.

Αναζητούν τους μεσσίες, γιατί αυτό έχουν μάθει τόσα χρόνια φοβούμενοι να τολμήσουν κάτι διαφορετικό.

Μπορεί να έχασαν τις δουλειές τους ή να δουλεύουν σε συνθήκες εκμετάλλευσης, να τους παίρνουν τα σπίτια και να μην έχουν να ταΐσουν τα παιδιά τους, κατηγορώντας το σάπιο πολιτικό σύστημα, αλλά, όταν φτάνουν οι εκλογές, όλα αυτά ξεχνιούνται.

Γνωρίζουν ότι ψηφίζουν απατεώνες και λαμόγια οι οποίοι στηρίζουν τα συμφέροντα των ολιγαρχών -σε βάρος των πολλών- αλλά δεν θέλουν να τους τιμωρήσουν.

Κάτι σαν το σύνδρομο της Στοκχόλμης δηλαδή.

Ίσως και να τους αγαπάνε, βλέποντας στο πρόσωπο τους τον ίδιο τους τον εαυτό.

Με απογοήτευσε ο κόσμος, πιτσιρίκο.

Τελικά υπάρχουν πολλά χάπατα , τυφλωμένοι και βολεμένοι στην ζωή που έχουν, όσο χαμηλά και αν έχει πέσει το επίπεδό της.

Δε ξέρουν ότι είναι πιο επικίνδυνο να ζεις με ασφάλεια.

Κάποτε θα το καταλάβουν, όταν θα τα χάσουν όλα.

Καλή δύναμη

Αναστάσης

Υ.Γ. Πολύ λίγοι είναι φτιαγμένοι για ανεξαρτησία· είναι ένα προνόμιο των δυνατών.

(Αγαπητέ Αναστάση, μη μου απογοητεύεσαι. Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν θέλουν να είναι ελεύθεροι, και θέλουν πάντα να έχουν κάποιον να τους λέει τι να κάνουν. Λογικό, όμως, είναι αυτό. Μετά από τόσους αιώνες δουλείας και φεουδαρχίας -σε όλο τον κόσμο-, έχει «γράψει» στους ανθρώπους η υποταγή. Θα αλλάξει αυτό. Το ξέρω. Να είσαι καλά, Αναστάση. Και να είσαι αισιόδοξος. Στη Σοβιετική Ένωση, η αισιοδοξία ήταν υποχρεωτική.)

Πηγή pitsirikos.net