Μόνο με την παρακολούθηση της εκτέλεσης του προϋπολογισμού του κράτους δεν ασχολείται η τριμηνιαία έκθεση που εξέδωσε το Γραφείο Προϋπολογισμού του Κράτους στη Βουλή των Ελλήνων, για την περίοδο Απριλίου – Ιουνίου 2015. (Εδώ το πλήρες κείμενο). Για πολλοστή φορά και κατά παράβαση των όσων προβλέπουν οι σχετικοί νόμοι, το Γραφείο Προϋπολογισμού εξέδωσε ένα πολιτικό ντοκουμέντο, που από την αρχή μέχρι το τέλος υμνεί την πολιτική των πιστωτών και καταφέρεται ενάντια σε οποιαδήποτε εναλλακτική διατυπώθηκε ή ακολουθήθηκε ενάντια στην πλήρη παράδοση στους πιστωτές.
ΤΟΥ ΛΕΩΝΙΔΑ ΒΑΤΙΚΙΩΤΗ
Οι πρώτες σελίδες, με τίτλο Σύνοψη και συμπεράσματα, που αναφέρονται σε θέματα τα οποία ούτε καν θίγονται στην υπόλοιπη έκθεση, αποτελούν ύμνο στα Μνημόνια και την πολιτική της λιτότητας. Οι συντάκτες της έκθεσης μάλιστα αποδίδουν όλες σχεδόν τις ευθύνες για την ύφεση στην πολιτική που ακολούθησε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ η οποία, μέχρι και το δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου, πρόβαλλε αντιστάσεις απέναντι στις απαιτήσεις των δανειστών, τιμώντας την εντολή που έλαβε από το εκλογικό σώμα. «Η αποχώρηση από τις διαπραγματεύσεις, η λήξη του προγράμματος προσαρμογής (τέλος Ιουνίου 2015), η διακοπή της αποπληρωμής δανείων στο ΔΝΤ και η προκήρυξη του δημοψηφίσματος της 5ης Ιουλίου επιδείνωσαν την οικονομική κατάσταση», αναφέρει από την πρώτη κιόλας σελίδα, αποφεύγοντας να αποδώσει τις ευθύνες που αναλογούν στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα η οποία προκάλεσε την ασφυξία στην ελληνική οικονομία περιορίζοντας τη ρευστότητα.
Στη συνέχεια, αναφέρει: «Το Γραφείο Προϋπολογισμού του Κράτους στη Βουλή (ΓΠΚΒ) είχε εξ αρχής υποστηρίξει (πριν και μετά από τις εκλογές του Ιανουαρίου του 2015) ότι έπρεπε να επιτευχθεί το ταχύτερο δυνατό συμφωνία με τους θεσμούς». Στην επόμενη μάλιστα σελίδα το Γραφείο Προϋπολογισμού, σε μια προκλητική υπέρβαση των αρμοδιοτήτων του επικρίνει το «Όχι» του ελληνικού λαού, λες και είναι γραφείο Τύπου του «Ναι». Παρακάτω, το Γραφείο Προϋπολογισμού που δεν διστάζει να χρησιμοποιεί στην έκθεση του αποσπάσματα από ομιλίες της Μέρκελ, όπως τη φράση της πως «η εμπιστοσύνη αποτελεί το πιο σημαντικό νόμισμα» (την οποία προφανώς μετέφεραν μόνο και μόνο για να εκφράσουν την ιδεολογική τους προσήλωση στο Τέταρτο Ράιχ), επικρίνει τον πρώην υπουργό Οικονομικών Γιάνη Βαρουφάκη με αφορμή σχόλια και δηλώσεις του για την συμφωνία με τους πιστωτές. Φτάνουν μάλιστα στο σημείο να γράψουν πως ο χαρακτηρισμός της δήλωσης της Συνόδου Κορυφής ως «πραξικόπημα» είναι «παραπλανητικός και δεν διευκολύνει τις πολιτικές επιλογές της κυβέρνησης καθώς εμποδίζει την ορθολογική συζήτηση για συγκεκριμένα μέτρα και μεταρρυθμίσεις». Το Γραφείο Προϋπολογισμού της ελληνικής Βουλής λοιπόν, ενάντια στον νομπελίστα οικονομολόγο Πολ Κρούγκμαν που πρώτος εισήγαγε τον όρο πραξικόπημα, για να εξελιχθεί σε λίγη ώρα και τουλάχιστον όσο διαρκούσαν οι δραματικές διαβουλεύσεις της κυβέρνησης με τους δανειστές τη μακρά νύχτα της 12ης Ιουλίου στο πιο δημοφιλές hashtag στον τόπο κοινωνικής δικτύωσης twitter.
Μίσος κατά του «εχθρού λαού»
Το πρόβλημα ξεκινάει από την τεράστια απόσταση που χωρίζει το Γραφείο Προϋπολογισμού από την ελληνική κοινωνία. Ζήλωσαν δόξα Μαρίας Αντουανέτας ουδέποτε συμπεριέλαβε με οργανικό τρόπο στην ανάλυσή του την έκρηξη της ανεργίας στο 26% ή της μετανάστευσης λόγω των μνημονίων. Ουδέποτε επίσης σεβάστηκε την λαϊκή βούληση! Ωθώντας στα άκρα την περιώνυμη ανεξαρτησία που περιβάλλει τη δράση αντίστοιχων οργανισμών και υπηρεσιών (από την κεντρική τράπεζα και τη στατιστική υπηρεσία μέχρι τη γενική γραμματεία δημοσίων εσόδων), την μετασχηματίζει σε ασυδοσία. Ως αποτέλεσμα έχει συγκροτηθεί ένας μηχανισμός αργυρώνητων μανδαρίνων που όσο γελοία υποτελείς αποδεικνύονται σε κάθε δοτό μηχανισμό (Τρόικα, Ευρωομάδα, Τασκ Φορς, κ.α.) τόσο αδυσώπητα εχθρικοί εμφανίζονται κατά του «εχθρού λαού». Ακόμη κι απέναντι στη βούλησή του όπως αυτή εκφράζεται σε κοινοβουλευτικές εκλογές ή σε δημοψηφίσματα… Τεκμήριο κι αυτό του ασύμμετρου κινδύνου που αποτελούν για τη σύγχρονη δημοκρατία!
Πραγματοποιήσεις και προβλέψεις για το ρυθμό μεγέθυνσης του πραγματικού ΑΕΠ της Ελλάδας και η αποδοτικότητα της δημοσιονομικής πολιτικής
Η εμμονική και δογματική προσήλωση των συντακτών της τριμηνιαίας έκθεσης στις οδηγίες των πιστωτών οδηγεί το Γραφείο Προϋπολογισμού να υποτιμάει ακόμη και την αποτελεσματικότητα που θα έχουν τα νέα μέτρα λιτότητας, με κριτήριο πάντα τους ονομαστικούς τους στόχους, δηλαδή την εξισορρόπηση των δημόσιων οικονομικών. Γιατί, κανείς δεν αμφιβάλλει πώς το ζητούμενο δεν είναι η δημοσιονομική πειθαρχία, αλλά η διάλυση του κράτους πρόνοιας και του ασφαλιστικού συστήματος, η μείωση των μισθών, η κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας κ.α. Με άλλα λόγια, η προώθηση του νεοφιλελεύθερου προγράμματος! Ωστόσο, σε ό,τι αφορά τους ονομαστικούς στόχους η ίδια η έκθεση διαπιστώνει πως «μία άμεση συνέπεια της ύφεσης, αλλά και της αλληλεπίδρασης της ύφεσης με τη δημοσιονομική προσαρμογή ήταν η κατακόρυφη πτώση της αποδοτικότητας των δημοσιονομικών παρεμβάσεων για τη βελτίωση του πρωτογενούς αποτελέσματος. Με άλλα λόγια, η επίτευξη των δημοσιονομικών στόχων, όπως δείχνουν και τα στοιχεία από την Τράπεζα της Ελλάδας στο σχετικό διάγραμμα, γινόταν ολοένα και πιο δύσκολη. Συγκεκριμένα, ενώ το 2010 για κάθε 100 ευρώ μέτρων, το πρωτογενές έλλειμμα μειωνόταν κατά 66 ευρώ, το επόμενο έτος μειώθηκε στο ήμισυ (33 ευρώ) και το 2012 η αποδοτικότητα μειώθηκε εκ νέου δραματικά στα 14 ευρώ. Αρχικά, το 2013 αναμενόταν να ανακάμψει, παραμένοντας όμως πολύ χαμηλά (27 ευρώ) και όπως επισημαίνεται στην έκθεση της Τράπεζας της Ελλάδας, αυτή η βελτίωση οφείλεται στο γεγονός ότι οι παρεμβάσεις ήταν κατά 70% στο σκέλος των δαπανών, που βάσει της διεθνούς βιβλιογραφίας, επιτυγχάνουν περισσότερο διατηρήσιμα και λιγότερο υφεσιακά αποτελέσματα όσον αφορά τη δημοσιονομική προσαρμογή». Ακόμη κι έτσι όμως, το Γραφείο Προϋπολογισμού δεν προτείνει τον τερματισμό των μέτρων λιτότητας που αναφέρονται στο σκέλος των εσόδων. Παρότι περιγράφει την αναποτελεσματικότητά τους σταματάει εκεί, απρόθυμο να παρέμβει στη χάραξη πολιτικής, όπως με …περισσή παρρησία πράττει όταν διαβάλλει την πολιτική αντίστασης στις απαιτήσεις των πιστωτών.
Κινδυνολογία για τη δραχμή
Το Γραφείο Προϋπολογισμού της Βουλής καταστρέφει και τα τελευταία ίχνη αξιοπιστίας και επιστημονικού του κύρους όταν επαναλαμβάνει την κινδυνολογία περί εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ. Αντί για μια σε βάθος διερεύνηση και μεταφορά των επιχειρημάτων και των δύο πλευρών για πολλοστή φορά ξαναδιαβάζουμε περί «φαύλου κύκλου υποτιμήσεων και πληθωρισμού», λες και δεν μπορεί το νέο νόμισμα να συνδεθεί με το ευρώ για ένα χρονικό διάστημα, ή εντελώς αστήριχτες και κενές περιεχομένου, αν και πομπώδεις διαπιστώσεις του τύπου: «σε τέτοιες διεργασίες πληρώνουν τον λογαριασμό οι ευάλωτες κοινωνικές ομάδες». Ενώ σε «διεργασίες» όπως αυτή που εφαρμόζεται σήμερα ο λογαριασμός πληρώνεται από τις ανώτερες κοινωνικές ομάδες κι οι πιο ευάλωτες βελτιώνουν την κοινωνική τους θέση, να υποθέσουμε…
Εν κατακλείδι, η τριμηνιαία έκθεση του γραφείου προϋπολογισμού το μόνο που προσθέτει είναι αλλεπάλληλες και κακόηχες επαναλήψεις κινδυνολογιών και απειλών, που πέντε χρόνια μετά το πρώτο σοκ ακούγονται γραφικές…
Πηγή leonidasvatikiotis.wordpress.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου