Ψυχραιμία!

analyst

Κατά τους NYT, το πολιτικό μέλλον της καγκελαρίου είναι απόλυτα εξαρτημένο από την παραμονή της χώρας μας στην Ευρωζώνη – ενώ η ελληνική κυβέρνηση θα μπορούσε να κατηγορηθεί για «εξ αμελείας» εσχάτη προδοσία, εάν αναιρούσε ξανά την υπογραφή της

του Ιακώβου Ιωάννου

“Το ευρώ και το δολάριο μοιάζουν με δύο επιβάτες στο ίδιο καράβι – όπου κάποια στιγμή ευρίσκεται ο ένας επιβάτης στο υψηλότερο κατάστρωμα και κάποια άλλη στιγμή στο χαμηλότερο. Μπορούν να αλλάζουν τις θέσεις μεταξύ τους, καθώς επίσης να κινούνται υψηλότερα ή χαμηλότερα, αλλά, σε κάθε περίπτωση, κάθονται στο ίδιο καράβι – κινούμενοι με την ίδια ταχύτητα, προς τον ίδιο προορισμό. 

Οι καθημερινές διακυμάνσεις της ισοτιμίας τους καθρεφτίζουν «τεχνικές επιρροές» – τη βραχυπρόθεσμη σχέση μεταξύ ζήτησης και προσφοράς. Επίσης, φόβους για το τέλος ή για την κατάρρευση του ευρώ και στη συνέχεια ανακούφιση – μέσω νέων μέτρων. 

Σε κάθε περίπτωση, το ζευγάρι ευρώ-δολαρίου ταξιδεύει συνεχώς μαζί, πάντοτε σε μία ορισμένη απόσταση, η οποία δεν ξεπερνά τα όρια – το μήκος και το πλάτος δηλαδή του πλοίου. 

Οι Η.Π.Α., έχοντας δημιουργήσει έξυπνα μόνες τους το (δήθεν) «αντίπαλο δέος», έτσι ώστε να «κατατροπώνεται» εύκολα ο κάθε εχθρός τους, ο οποίος ευρίσκεται αντιμέτωπος με διασταυρωμένα πυρά, δεν προσπαθούν να ενισχύσουν υπερβολικά την ισοτιμία του ευρώ. 

Αντίθετα, είναι σχεδόν ολοκληρωτικά απασχολημένες με τη διατήρηση, με τη μη διάλυση δηλαδή της Ευρωζώνης, «απομυζώντας» την κατά καιρούς – έχοντας τοποθετήσει τη Γερμανία διευθύνοντα σύμβουλο της/τους” (V.Rids).

.

Άρθρο

Εάν θα κατηγορούσα για κάτι την ελληνική κυβέρνηση, αυτό θα ήταν η μη οχύρωση του τραπεζικού μας συστήματος, το οποίο αποτελεί ασφαλώς την Αχίλλειο πτέρνα των διαπραγματεύσεων – εάν φυσικά δεν το έχει ήδη κάνει, χωρίς να το ανακοινώσει, όπως θα ήταν άλλωστε σωστό.

Πόσο μάλλον όταν η ΕΚΤ δεν ανανέωσε την έκτακτη χρηματοδότηση (ELA) σήμερα, σύμφωνα με το Reuters, θέλοντας προφανώς να αυξήσει τις πιέσεις που ασκούνται στη χώρα μας – ενώ, για πρώτη φορά τα δάνεια στον ελληνικό χρηματοπιστωτικό τομέα ξεπέρασαν τις καταθέσεις (γράφημα).

.

.

Η επιθετική αυτή ενέργεια της ΕΚΤ, η οποία ασφαλώς δεν αρμόζει σε μία τράπεζα που έχει το ρόλο της κεντρικής μας (θα ήταν σαν να χρεοκοπούσε η Fed τις Η.Π.Α.!), δεν σημαίνει πως θα έπρεπε να μας τρομοκρατήσει, επιδεινώνοντας τη διαπραγματευτική θέση της κυβέρνησης - είτε συμφωνούμε μαζί της, είτε όχι.

Ήταν άλλωστε αναμενόμενη, μετά τις συνεχείς «προτροπές» της κεντρικής τράπεζας της Γερμανίας – παραδόξως όμως επίσης της Ιρλανδίας, μίας χώρας δηλαδή που εκβιάσθηκε επαίσχυντα στο παρελθόν από την ΕΚΤ (άρθρο), ενώ οι Πολίτες της υποχρεώθηκαν να αναλάβουν τα χρέη των τραπεζών τους.

Περαιτέρω, φαίνεται πως η ελληνική κυβέρνηση προσπαθεί να κερδίσει χρόνο – κάτι που δεν θα καταφέρει τόσο εύκολα, εάν πράγματι δεν έχει οχυρώσει τις τράπεζες. Δυστυχώς όμως κάνει πάρα πολλά λάθη, όπως ήταν η εκ μέρους της πρόταση ενός τρίτου μνημονίου, κατά πολύ χειρότερου από όλα τα προηγούμενα(ανάλυση) –  υπογεγραμμένου από τον ίδιο τον πρωθυπουργό!

Το μνημόνιο αυτό λέγεται πως προσπαθεί πλέον ξανά η κυβέρνηση να αναιρέσει, όπως συνέβη επίσης με τη συμφωνία της 20ης Φεβρουαρίου – την οποία δεν τήρησε, έχοντας τότε διαβεβαιώσει ενυπόγραφα τους δανειστές, για την πλήρη εξόφληση του δημοσίου χρέους (ενώ πρόσφατα επανέφερε το αίτημα μερικής διαγραφής).

Συνεχίζοντας, θεωρώ πως οι συνεχείς αντιφάσεις της κυβέρνησης, πολύ περισσότερο η αναίρεση υπογεγραμμένων προτάσεων ή συμφωνιών, δεν ωφελούν καθόλου τη χώρα μας – ενώ ίσως αποδειχθούν καταστροφικές, όσον αφορά την εμπιστοσύνη των εταίρων της, η οποία εύλογα καταρρέει κάτω από αυτές τις προϋποθέσεις.

Από την άλλη πλευρά, η πρόταση της Τρόικα πλησιάζει πλέον τις προτάσεις της κυβέρνησης, κάτι που πιστεύω πως δεν είναι καθόλου καλό για την ελληνική οικονομία – αφού ναι μεν δεν επιμένει στη μείωση των συντάξεων, αλλά απαιτεί μία ακόμη μεγαλύτερη αύξηση του ΦΠΑ, η οποία θα ολοκληρώσει την καταστροφή που θα προκαλέσει το μνημόνιο που υπέγραψε ο πρωθυπουργός (εάν φυσικά το τηρήσει).

Ενδιαφέρουσα πάντως είναι η απαίτηση της Τρόικα για διεθνή διαγωνισμό, όσον αφορά την πώληση των τηλεοπτικών αδειών – γεγονός που ενδεχομένως σημαίνει ότι, επιτίθεται εναντίον των μεγάλων ελληνικών ΜΜΕ, ίσως επειδή έπαψαν να υποτάσσονται στις εντολές της.

Όσον αφορά τώρα τους κινδύνους χρεοκοπίας της Ελλάδας, λόγω της μη πληρωμής του ΔΝΤ ή της ΕΚΤ, θεωρώ πως γίνεται απλά μία προσπάθεια τρομοκράτησης των Ελλήνων – αφού οι εταιρείες αξιολόγησης έχουν ήδη δηλώσει ότι, η χώρα μας θα θεωρηθεί πτωχυμένη μόνο εάν δεν εξοφλεί τα ομόλογα που έχει εκδώσει, ύψους κάτω των 50 δις € συνολικά (άρθρο), κάτι που φυσικά θα αποφύγει.

Επομένως, τα τελεσίγραφα της Τρόικας είναι μάλλον αστεία και ανόητα – ενώ οι προθεσμίες θα ανανεώνονται συνεχώς, όπως πρόσφατα από τον υπουργό οικονομικών της Αυστρίας (έως την Κυριακή).

Το σημαντικότερο πάντως όλων είναι η τοποθέτηση των Η.Π.Α., σύμφωνα με την οποία δεν θέλουν να προκληθεί κραχ στην Ελλάδα – γεγονός που επιβεβαιώνει σε κάποιο βαθμό το ρόλο της Ευρωζώνης και του ευρώ, τον οποίο περιγράφουν αρκετές θεωρίες συνωμοσίας (άρθρο), όπως και η εισαγωγή μου.

Σύμφωνα δε με τους New York Times (πηγή), οι οποίοι είναι πολύ κοντά στην αμερικανική κυβέρνηση, το πολιτικό μέλλον της γερμανίδας καγκελαρίου είναι απόλυτα εξαρτημένο από την παραμονή της Ελλάδας στην Ευρωζώνη – οπότε, εάν πράγματι είναι σωστοί οι ισχυρισμοί του περιοδικού, η κυρία Merkel θα συνεχίσει να βοηθάει την Ελλάδα, αρνούμενη να ακολουθήσει τις κακεντρεχείς συμβουλές του κ. Σόιμπλε.

.

ΥΓ: Ο μεγαλύτερος κίνδυνος για την ελληνική κυβέρνηση, εκτός από τις τράπεζες, είναι μία επόμενη αναίρεση του τρίτου μνημονίου που κατάρτισε, υπέγραψε και παρέδωσε ο ίδιος ο πρωθυπουργός. Παρά το ότι λοιπόν πρόκειται για ένα απολύτως καταστροφικό σχέδιο, όσον αφορά την ελληνική οικονομία, όφειλε να το σκεφθεί πριν το στείλει – αφού προφανώς πρέπει πρώτα να σκεφτόμαστε και μετά να μιλάμε.

Τώρα είναι πλέον πάρα πολύ αργά, ενώ τυχόν αναίρεση του θα έδινε το ηθικό έρεισμα στη Γερμανία να σκληρύνει τη στάση της - αφαιρώντας από τις Η.Π.Α. τις δυνατότητες να αντιδράσουν.

Με δεδομένο δε το ότι, η καγκελάριος θέλει να αποφύγει στο μέλλον παρόμοιες μαραθώνιες διαπραγματεύσεις με την Ιταλία, με την Πορτογαλία ή με την Ισπανία, θα ήταν ιδανικό για την ίδια ένα τέτοιο τεράστιο λάθος εκ μέρους της Ελλάδας – ενώ θα ισοδυναμούσε ίσως με μία «εξ αμελείας» εσχάτη προδοσία.

Το γεγονός αυτό επιβεβαιώνεται από το ότι, η νέα προθεσμία που έδωσε η καγκελάριος για την υπογραφή της συμφωνίας, είναι η Κυριακή τη νύχτα – πριν ανοίξουν οι διεθνείς αγορές. Παραδόξως λοιπόν, η κυρία Merkel είναι ταυτόχρονα ο μεγάλος κίνδυνος και η τελευταία ελπίδα (πηγή) της Ελλάδας – κυρίως όμως λόγω της υποταγής της στις εντολές των Η.Π.Α.

Ιάκωβος Ιωάννου, για το Analyst.gr