Η «γενοκτονία» της εργατικής τάξης

ΕΛευθερη Λαικη Αντιστασιακη Συσπειρωση

Κάθε 15 λεπτά πεθαίνει ένας εργαζόμενος λόγω ατυχήματος στη δουλειά του ή αρρώστιας η οποία οφείλεται στις συνθήκες εργασίας

Του Μπάμπη Μιχάλη

Κάθε χρόνο συμβαίνουν παγκοσμίως περί τα 270 εκατομμύρια εργατικά ατυχήματα, ενώ ακόμη 160 εκατομμύρια εργαζόμενοι πέφτουν θύματα ασθενειών οι οποίες οφείλονται στις συνθήκες εργασίας τους. Κάθε χρόνο περισσότεροι από δύο εκατομμύρια άνθρωποι πεθαίνουν σε όλο τον πλανήτη εξαιτίας των ατυχημάτων στους χώρους εργασίας ή ασθενειών οι οποίες σχετίζονται με την εργασία τους.

Κάθε 15 λεπτά πεθαίνει ένας εργάτης, κάθε ημέρα πεθαίνουν συνολικά 6.000 εργαζόμενοι. Ο αριθμός των ανθρώπων που πεθαίνουν εξαιτίας της εργασίας τους ξεπερνά τον αντίστοιχο αυτών που σκοτώνονται στους πολέμους, και η βασική αιτία γι’ αυτό δεν είναι βέβαια κάποιες «μυστηριώδεις» νόσοι ή τα τραγικά «ατυχήματα», όπως αρκετοί θέλουν να πιστεύουμε, αλλά η εγκληματική αδιαφορία των εργοδοτών για την ασφάλεια των υπαλλήλων τους.

Η αυριανή ημέρα, 28η Απριλίου, είναι αφιερωμένη -από τη Διεθνή Οργάνωση Εργασίας (ILO) και τη Διεθνή Συνομοσπονδία Εργατικών Συνδικάτων (ITUC)- τόσο στη μνήμη των εργατών που έφυγαν όσο και στον αγώνα για τη ζωή.

Η επονομαζόμενη και «Μέρα Μνήμης των Εργατών» εστιάζει φέτος την προσοχή της στις επικίνδυνες ουσίες που βρίσκονται στους χώρους εργασίας, η έκθεση στις οποίες μπορεί να προκαλέσει σοβαρές ασθένειες στους εργαζόμενους, όπως άσθμα, δερματίτιδες, διαταραχές του πνεύμονα, καρκίνοι. Σύμφωνα με τις στατιστικές, μόνο η έκθεση στον αμίαντο αφαιρεί κάθε χρόνο περί τις 100.000 ζωές, ενώ στο σύνολό τους οι επικίνδυνες ουσίες είναι υπεύθυνες για τον θάνατο 400.000 εργαζόμενων.

Στην Ευρώπη κάθε χρόνο πεθαίνουν περίπου 100.000 άνθρωποι από καρκίνους οι οποίοι αναπτύσσονται λόγω της έκθεσης σε επικίνδυνες ουσίες στον χώρο εργασίας. Το διαχρονικό «έγκλημα» δεν φαίνεται όμως να συγκινεί και πολύ την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η οποία -όπως καταγγέλλουν τα συνδικάτα- από τον Οκτώβριο του 2013 έχει διακόψει τις σχετικές εργασίες της για τον καθορισμό των ορίων έκθεσης στις χημικές ουσίες που προκαλούν καρκίνο. Κατά συνέπεια η Ευρώπη έχει σήμερα σχετική νομοθεσία υποχρεωτικών ορίων έκθεσης μόνο για τρεις χημικές ουσίες.

«Τα μέτρα για την προστασία των εργαζόμενων από τον καρκίνο και τις δυσκολίες γονιμότητας αντιμετωπίζονται ως γραφειοκρατία ή “μη αναγκαίο κόστος” για τη βιομηχανία… Eίναι ντροπή… αντιμετωπίζουν την ανθρώπινη ζωή σαν άλλη μια γραμμή ισολογισμού, όπως το κόστος των πρώτων υλών ή της ενέργειας», δηλώνει χαρακτηριστικά στην ευρωπαϊκή ιστοσελίδα Euractiv η γενική γραμματέας της Συνομοσπονδίας Ευρωπαϊκών Συνδικάτων (ETUC), Bernadette Ségol.

Η Κομισιόν -προφανώς υπό την επίδραση των γνωστών «λόμπι των Βρυξελλών»- καθυστερεί απελπιστικά τη δημοσιοποίηση σειράς εκθέσεων οι οποίες αφορούν την υγεία, την ασφάλεια των τροφίμων και θέματα καταναλωτή.

Η ETUC από την πλευρά της έχει ζητήσει την υποχρεωτική επιβολή ορίων έκθεσης για 50 τοξικές χημικές ουσίες οι οποίες προκαλούν καρκίνο και επηρεάζουν αρνητικά τη γονιμότητα τόσο των ανδρών όσο και των γυναικών. Απαιτεί ακόμη μεγαλύτερη πρόοδο στη διαδικασία αναθεώρησης της Οδηγίας για τις Καρκινογόνες και Μεταλλαξιογόνες ουσίες στους χώρους εργασίας και τη διεύρυνση του αριθμού των χημικών ουσιών με δεσμευτικά όρια έκθεσης.

πηγή – εφ. των συντακτών