Ινφογνώμων Πολιτικά
 |
| Η Λουκά Κατσέλη, η οποία αναμένεται να αναλάβει την ηγεσία της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδας, ήταν υπουργός Οικονομίας και μετά Εργασίας μεταξύ Οκτωβρίου 2009 και Ιουνίου 2011 στη σοσιαλιστική κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου από την οποία αποχώρισε για να διαμαρτυρηθεί ενάντια στην πολιτική της λιτότητας. |
Solidarité & Progrès (Γαλλία) (μτφρ. Κριστιάν)
Αρκετές ενδείξεις υποδεικνύουν ότι η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) ζει με το φόβο ότι η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα ετοιμάζει μέτρα τραπεζικού διαχωρισμού του τύπου Glass-Steagall Act.
Δεδομένου ότι μια τέτοια μεταρρύθμιση εμφανίζεται τόσο στο πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ όσο και των Ανεξάρτητων Ελλήνων του Πάνου Καμμένου, τα δύο κόμματα που αποτελούν την κυβέρνηση συνασπισμού που βρίσκονται σήμερα στην εξουσία, ο φόβος αυτός μπορεί να δικαιολογηθεί.
Ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Γιάννης Δραγασάκης ξεκίνησε πριν από λίγες εβδομάδες μια διαδικασία αναδιοργάνωσης των μεγάλων ελληνικών τραπεζών, των λεγομένων «συστημικών», των οποίων η κυβέρνηση είναι κύριος μέτοχος μέσω του ταμείου διάσωσης των τραπεζών που έχει συσταθεί βάσει της συμφωνίας διάσωσης.
Μέχρι σήμερα, η κυβέρνηση δεν είχε χρησιμοποιήσει τα δικαιώματα διαχείρισης της, αλλά ο Δραγασάκης αποφάσισε ότι θα παρέμβει από τώρα και στο εξής. Μετά από διαπραγματεύσεις με τα άλλα μέλη του διοικητικού συμβουλίου αυτών των μεγάλων τραπεζών και με άλλους μετόχους, άλλαξε τα στελέχη των τεσσάρων μεγαλύτερων τραπεζών.
Αν και οι λεπτομέρειες δεν είναι γνωστές, ο στόχος είναι να αντιμετωπιστεί το χαρτοφυλάκιο των μη εξυπηρετούμενων δανείων, και να διασφαλιστεί ότι οι τράπεζες θα δανείζουν πάλι τους φορείς της πραγματικής οικονομίας.
Σύμφωνα με παράγοντες του ελληνικού χρηματοπιστωτικού τομέα, οι αποφάσεις του Δραγασάκη ταιριάζουν απόλυτα με τις υποσχέσεις της κυβέρνησης σύμφωνα με τις οποίες οι τράπεζες θα πρέπει να λειτουργούν προς το συμφέρον της πραγματικής οικονομίας, ιδίως των πολιτών, δεδομένου ότι διασώθηκαν με τα χρήματα τωνφορολογούμενων.
Σύμφωνα με παράγοντες του ελληνικού χρηματοπιστωτικού τομέα, οι αποφάσεις του Δραγασάκη ταιριάζουν απόλυτα με τις υποσχέσεις της κυβέρνησης σύμφωνα με τις οποίες οι τράπεζες θα πρέπει να λειτουργούν προς το συμφέρον της πραγματικής οικονομίας, ιδίως των πολιτών, δεδομένου ότι διασώθηκαν με τα χρήματα τωνφορολογούμενων.
Τη παραμονή της συνεδρίασης του διοικητικού συμβουλίου της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδα, η μεγαλύτερη ιδιωτική εμπορική τράπεζα της χώρας, η οποία πρέπει να εκλέξει τον νέο CEO της, η ΕΚΤ εξέδωσε μια επιστολή προς την ελληνική κυβέρνηση και τις τράπεζες, μέσω του ενιαίου εποπτικού μηχανισμού (MSU), που εποπτεύει τις τράπεζες των 19 χωρών-μελών της ευρωζώνης, προειδοποιώντας ότι ο MSU έπρεπε να εγκρίνει τις αλλαγές που γίνονται στη διοίκηση της τράπεζας.
Η νέα Διευθύνων Σύμβουλος της τράπεζας αναμένεται να είναι η πρώην υπουργός Οικονομίας, κα Λούκα Κατσέλη, σύμφωνα με την ελληνική εφημερίδα Καθημερινή .
Μια γρήγορη ματιά στη καριέρα της Κατσέλη μπορεί να εξηγήσει την ανησυχία της ΕΚΤ.
Είναι καταρχήν μια αναγνωρισμένη οικονομολόγος και γνωστό πολιτικό πρόσωπο. Άσκησε μεγάλες λειτουργείες στο κόμμα του ΠΑΣΟΚ, αλλά εκδιώχθηκε μετά την άρνηση της να προσυπογράψει το Μνημόνιο της τρόικας.
Σε ένα άρθρο της που γράφτηκε με την ευκαιρία της Διάσκεψης της 20ης επετείου του Κέντρου Πολιτικού Διαλόγου στο Μπαγκλαντές στις 18 Νοεμβρίου 2014, με τίτλο «Πρόσφατες εμπειρίες στην προσαρμογή της φορολογίας και της αγοράς εργασίας στην Ευρώπη: μαθήματα για τις χώρες με χαμηλά εισοδήματα» (Recent Fiscal and Labor Market Adjustment Experience in Europe — Lessons for the LowIncome Countries) είχε καταγγείλει σθεναρά την κατάργηση του νόμου Glass-Steagall Act:
Η κατάργηση του νόμου Glass-Steagall το 1999 ενθάρρυνε τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα να συμμετάσχουν χωρίς περιοσρισμό σε επενδυτικές δραστηριότητες και την κερδοσκοπία σε συνεννόηση με τις εμπορικές τράπεζες, και τα ενθάρρυνε να ελαχιστοποιήσουν το ρίσκο μέσω της τιτλοποίησης των δανείων και των credit default swaps (CDS), κ.λπ.
Ίδρυσαν υπεράκτια αμοιβαία κεφάλαια αντιστάθμισης κινδύνου, μη δηλωμένα και μη ρυθμιζόμενα , προωθούμενα τις συναλλαγές των παραγώγων και αναπτύσσοντας προϊόντα και σύνθετα χρηματοοικονομικά πολύπλοκα εργαλεία, προκειμένου να παρακάμψουν τις απαιτήσεις διαφάνειας ή / και κεφαλαιοποίησης που απαιτούνται από τις αρχές.
Ξεκίνησαν να κερδοσκοπούν στις αγορές κεφαλαίων και χειραγώγησαν τις αγορές συναλλάγματος, πράξεις για τις οποίες αντιμετωπίζουν τώρα ποινικές δίωξεις και αναγκάζονται να πληρώσουν βαριά πρόστιμα. (...)
Η διαδικασία χάραξης πολιτικής επηρεάζεται επομένως, ιδιαίτερα σε περιόδους κρίσης, από τα συμφέροντα ενός παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος, το οποίο, λόγω της απουσίας κανονισμών, κατάλληλών κίνητρων και αποτελεσματικής εποπτείας, εξασφαλίζει τα δικά του ίδια συμφέροντα παρά εκείνα των χωρών: αυτό είναι το δίδαγμα που πρέπει να αντληθεί από την κρίση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου