Γλέζος, αυτός ο άτιμος

Της Κατερίνας Γκαράνη

Η κυβερνητική απάντηση στην επιστολή Γλέζου αποδεικνύει ότι όποιος τολμά να μιλήσει εναντίον, τότε τα «κίτρινα μελάνια» παίρνουν φωτιά διά χειρός και στόματος. Τόλμησαν χωρίς καμία ντροπή να χαρακτηρίσουν έναν άνθρωπο που ασχολείται μάχιμα με την πολιτική από το 1939 ότι δεν είναι καλά πληροφορημένος για τις διαπραγματεύσεις που έγιναν με τους δανειστές. «Είναι πιθανόν ο Μανώλης Γλέζος να μην είναι καλά πληροφορημένος για τη σκληρή και επίπονη διαπραγμάτευση η οποία συνεχίζεται. Διαπραγμάτευση για την αξιοπρέπεια του ελληνικού λαού».
Αφαίρεσαν από την απάντηση ότι ο Μανώλης Γλέζος δεν είναι απλώς ένας παππούς σε καφενείο, αλλά Ευρωβουλευτής. Όταν ένας Ευρωβουλευτής κρίνει ευρωπαϊκές συμφωνίες αυτό σημαίνει ότι είναι ο καλύτερα πληροφορημένος από οποιονδήποτε βρίσκεται στην Βουλή, αλλά και στο κυβερνητικό επιτελείο της χώρας.

Ο Γλέζος, όχι μόνο είναι καλά πληροφορημένος, αλλά έχει την άμεση αντίδραση και σχολιασμούς «για την ανάκτηση αξιοπρέπειας του ελληνικού λαού», από τους υπόλοιπους 750 συναδέλφους του Ευρωβουλευτές. Το κυβερνητικό επιτελείο της Ελλάδας θέλει να πείσει ότι 751 ευρωβουλευτές είναι απληροφόρητοι και μόνο καλά πληροφορημένοι είναι όσοι ανήκουν στην κυβέρνηση. Η απάντηση Γλέζου, δεν αφορά μόνο την συμφωνία Ελλάδας- Δανειστών αλλά και τις αντιδράσεις και συζητήσεις 751 ευρωβουλευτών που βρίσκονται στις Βρυξέλλες και ξέρουν τα πάντα από πρώτο χέρι. Ξέρουν να διαβάζουν τα ψιλά γράμματα των Συμφωνιών αλλά και τι αυτά θα σημαίνουν για έναν λαό μετά την αποχώρηση από το τραπέζι των διαπραγματεύσεων.

Το ότι είναι καλά «πληροφορημένος» ο κύριος Γλέζος, φαίνεται από τον σχολιασμό του έτερου ευρωβουλευτή του Σύριζα, Δημήτρη Παπαδημούλη. Ο κύριος Παπαδημούλης δεν τόλμησε να χαρακτηρίσει απληροφόρητο τον συνάδελφό του, διότι τότε κι αυτός θα ήταν απληροφόρητος, αλλά είπε ότι δεν συμφωνεί με τον Γλέζο καλώντας τον να σιωπήσει: «Τούτη την ώρα χρειάζεται να είναι δίπλα και όχι απέναντι στην νέα κυβέρνηση και τον Τσίπρα». Ο κύριος Παπαδημούλης απαιτεί από έναν αριστερό, από έναν πολιτικό που αντιστάθηκε εμπράκτως σε πιο σκληρές κατοχικές καταστάσεις να κάνει την πάπια όταν βλέπει ότι η γραμμή του κόμματός του είναι φιλοκατοχική.

Ο μέντορας του πρωθυπουργού Τσίπρα, υπουργός Επικρατείας για το συντονισμό του κυβερνητικού έργου, Αλέκος Φλαμπουράρης, ως καλός τεχνίτης πολιτικών δηλώσεων με 40 χρόνια δράση σε πτέρυγες «αριστερών» κομμάτων, στην απάντηση που αφορούσε τον Μανώλη Γλέζο τυχαία σχολίασε τις «ακραίες φωνές λιτότητας» λες και μία από αυτές είναι και η φωνή του Μανώλη Γλέζου, ενώ τον χαρακτήρισε ως μειοψηφία της Ελλάδας που πρέπει να σιωπήσει εις το όνομα της «δημοκρατίας» και των δημοσκοπήσεων που παραγγέλνει το κυβερνητικό επιτελείο: » Η Ευρώπη παρακολουθεί με ανακούφιση την απομόνωση των ακραίων φωνών της λιτότητας στην προσπάθειά τους να αποτρέψουν τη συμφωνία στο Eurogroup, ενώ παράλληλα πάνω από το 80% του ελληνικού λαού στηρίζει τη διαπραγμάτευση».

Όμως, ο κύριος Φλαμπουράρης δεν σταμάτησε εκεί, αλλά χαρακτήρισε τον κύριο Γλέζο άδικο και παρασυρμένο από συναισθήματα και όχι από λογική: «Την ώρα, λοιπόν, που η δύσκολη μάχη βρίσκεται σε εξέλιξη περιμέναμε μια πιο δίκαιη και νηφάλια αποτίμηση από ένα στέλεχος της εμπειρίας και της διαδρομής του Μανώλη Γλέζου».

Ο κύριος Φλαμπουράρης αποδεικνύεται ως άνθρωπος της λογικής, αλλά αν όλοι σκεφτόταν όπως ο ίδιος, τότε η σβάστικα θα ήταν στον ιστό της Ακρόπολης εκείνο το πρωινό της 31ης Μαΐου του ΄41, οι αντιστασιακές δράσεις θα γινόταν μέσω διαβουλεύσεων και συζητήσεων με τους Ναζί κατά την κατοχή του ’40, και βάση εύκολων λογικών υπογραφών στα ξερονήσια μέχρι το 1974. Ο κύριος Φλαμπουράρης έφθασε στην ηλικία του να βαθμολογεί έναν «σύντροφό» του για την πορεία, τις δράσεις και τα λόγια του. Ένας θεωρητικός εναντίον ενός αποδεδειγμένα μάχιμου.

Η επιλογή του Μανώλη Γλέζου να συμμετάσχει στις κομματικές δράσεις του Σύριζα, βάζοντας και αυτός την υπογραφή του για να γίνει κυβέρνηση το κόμμα που πριν ελάχιστα χρόνια είχε ένα 3%, έχει κριθεί από τους πολίτες ως σωστή ή λανθασμένη. Ακόμη όμως και οι επικριτές του, για την τελευταία του δημόσια αντίδραση τού βγάζουν το καπέλο, διότι τολμά να μιλά και να ζητά συγνώμη για την συνθηκολόγηση που έγινε με τις κατοχικές δυνάμεις ενάντια στην αξιοπρέπεια του λαού.

Ο Μανώλης Γλέζος παραδέχεται ότι «συνήργησε σ΄αυτή την ψευδαίσθηση».Αυτές οι εποχές είναι σκληρές και δύσκολες για να κάνουμε συζητήσεις καφενείου για το αν ο Γλέζος είναι Συριζαίος, είναι «πουλημένος», πήρε λανθασμένες αποφάσεις ή κινείται βάση συναισθηματισμού. Ακόμα κι αν αποφασίσει να κάνει πίσω για το «καλό της αριστεράς» ή να ξηλωθεί από το κόμμα σαν γραφικός γεροντοέφηβος, ως πολίτες πρέπει να λάβουμε υπόψη ότι ο γηραιός πολιτικός «χτυπάει συναγερμό» για όσα πρόκειται να έρθουν. Είδε, ξέρει, μίλησε.

Μέσα από την φωλιά του Ευρωκοινοβουλίου έστειλε δημόσια την αλήθεια για το τι συμβαίνει με τις υπογραφές και την δήθεν πολιτική αντίσταση της ελληνικής κυβέρνησης. Έπραξε το καθήκον του ακόμα κι αν δεν συμφωνεί ουδείς με τις κομματικές επιλογές του και την πολιτική του σταδιοδρομία.

Το σίγουρο είναι ότι οπαδοί του Σύριζα, όλες οι βαθμίδες των οργανώσεων, οι έκτακτες συνελεύσεις του κόμματος θα αποφασίσουν μετά από διαβουλεύσεις η «ψευδαίσθηση» να συνεχιστεί με την διαδικασία της δημοκρατικής ψηφοφορίας επιλέγοντας τον εύκολο συμβιβαστικό δρόμο.

Για το λόγο αυτό ο «παράλογος», ο «μη νηφάλιος», ο «απληροφόρητος», ο «άδικος», ο «επικίνδυνος», ο «μειοψηφών», Μανώλης Γλέζος ξέχωρα τονίζει μία πρόταση στην δημόσια συγνώμη του: “Πριν να είναι πολύ αργά, ας αντιδράσουμε”.

[www.stontoixo.com]

Πηγή triklopodia