Η κεντροδεξιά πρέπει να επανιδρυθεί με νέα πρόσωπα

Νέα Πολιτική

του Μελέτη Μελετόπουλου*

Αποτελεί στ’ αλήθεια αντικείμενο ανάλυσης της πολιτικής επιστήμης, το πώς η Νέα Δημοκρατία κατόρθωσε μέσα σε μία πενταετία να αποδομήσει πλήρως ολόκληρο το πολιτικό κεφάλαιο που είχε συσσωρεύσει τον προηγούμενο αιώνα.  Αντί ο Σαμαράς να επιμείνει στην αρχική αντιμνημονιακή του θέση, να εκλεγεί πρωθυπουργός με τεράστια πλειοψηφία και στην συνέχεια να επαναδιαπραγματευθεί το χρέος με αξιοπρέπεια, προτίμησε να υποκύψει το 2011 στον εκβιασμό των δανειστών και να προσχωρήσει στην μνημονιακή πολιτική.

Το αποτέλεσμα ήταν η μεν κεντροδεξιά να τριχαστεί σε ΝΔ, ΑΝΕΛ και ΧΑ, οι δε ψηφοφόροι της να διαρρέουν προς όλες τις κατευθύνσεις, συμπεριλαμβανομένου και του ΣΥΡΙΖΑ! Στις εκλογές του 2012 η ΝΔ μετεξελίχθηκε σε μικρομεσαίο κόμμα, στην συνέχεια ως συγκυβέρνηση απέτυχε παταγωδώς, στις δε προχθεσινές εκλογές παγιώθηκε ως κόμμα που καλύπτει μέρος μόνον του κεντροδεξιού χώρου, και μάλιστα κόμμα με τεράστια εσωτερική κρίση, ιδεολογικό αποπροσανατολισμό, απονομιμοποίηση στους παραδοσιακούς ψηφοφόρους του και δραματική αποστελέχωση.

Το βράδυ των εκλογών, ο Σαμαράς, στο διάγγελμά του, κατέστησε σαφές ότι, όχι μόνον δεν αποχωρεί από την ηγεσία της ΝΔ, αλλά και θα δώσει λυσσαλέο αγώνα εναντίον της συγκυβέρνησης ΝΔ-ΑΝΕΛ, προκειμένου να επανέλθει στην εξουσία το ταχύτερο δυνατόν. Οι φερόμενοι ως «δελφίνοι» κάτι ψέλλισαν, αλλά κανείς δεν τόλμησε να διαμφισβητήσει τον προεδρικό θώκο του Σαμαρά. Αντιλαμβάνεται κανείς ότι μόνον εντάσεις και εκτροχιασμούς θα προκαλέσει μία μετωπική σύγκρουση της ΝΔ με την κυβέρνηση, την ώρα που απαιτείται αρραγές εθνικό μέτωπο.

Το πρόβλημα είναι ότι η ύπαρξη μίας εποικοδομητικής και υπεύθυνης αξιωματικής αντιπολίτευσης είναι σημαντική για την ισορροπία των θεσμών. Και η μεγάλη πλειοψηφία των συντηρητικών πολιτών αναζητά μια σοβαρή και υπεύθυνη πολιτική έκφραση. Αυτόν τον ρόλο ΔΕΝ μπορεί να τον επωμιστεί η Νέα Δημοκρατία, η οποία ανέδειξε στις καίριες θέσεις του κομματικού μηχανισμού και των κυβερνήσεών της πρόσωπα παλαιοκομματικά, ανεπάγγελτα, αστοιχείωτα, φαιδρά και γραφικά, εντελώς ακατάλληλα για οποιονδήποτε σοβαρό πολιτικό ρόλο.

Υπάρχει, λοιπόν, σήμερα ανάγκη να συγκροτηθεί νέο σχήμα στον κεντροδεξιό χώρο, με ηγέτες και στελέχη που να προέρχονται από την κοινωνία και να έχουν διακριθεί στον επαγγελματικό, πνευματικό και επιστημονικό στίβο. Υπενθυμίζω ότι, όταν στις εκλογές του 1950 συνετρίβη λόγω σκανδάλων και παρακμής το ιστορικό Λαϊκό Κόμμα, ο χώρος της δεξιάς συνειδητοποίησε ότι έπρεπε να αναδομηθεί εκ βάθρων. Η λύση βρέθηκε στο πρόσωπο του στρατάρχη Παπάγου, ο οποίος ανέδειξε νέα πρόσωπα όπως τον ιδιοφυή Μαρκεζίνη, προσεταιρίστηκε προσωπικότητες από το Κέντρο και δημιούργησε έναν πολιτικό χώρο που κυβέρνησε (με επιτυχία) την επόμενη ενδεκαετία.

Η ανανέωση και ανασυγκρότηση της Αριστεράς πρέπει τώρα να συμπληρωθεί από την ριζική ανασυγκρότηση της Κεντροδεξιάς.

*Διευθυντής της Νέας Πολιτικής (Δημοσιεύθηκε στο Kontra News)