Το Ποντίκι
«Επαφή με τις αγορές» ή μήπως «προσκύνημα στην καρδιά του καπιταλισμού»; Η συζήτηση άναψε για τα καλά στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ με αφορμή τις συναντήσεις που θα έχουν την επόμενη εβδομάδα στο Λονδίνο ο Γιώργος Σταθάκης και ο Γιάννης Μηλιός, που δέχτηκαν έμμεσα τα «πυρά» της Αριστερής Πτέρυγας και του Παναγιώτη Λαφαζάνη, ο οποίος, μέσω της ιστοσελίδας Iskra, έριξε προειδοποιητικές «βολές» στην Κουμουνδούρου.
Με τον Γιάννη Δραγασάκη να υπεραμύνεται των κεντρικών επιλογών του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης δηλώνοντας «υπερήφανος γι’ αυτήν τη δράση», το ερώτημα παραμένει: Πώς μπορεί να διαμορφωθεί η σχέση του ΣΥΡΙΖΑ με τις λεγόμενες «αγορές» στην πορεία μιας κυβερνητικής προοπτικής, αλλά και πώς βλέπουν οι εκπρόσωποι των αγορών μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα;
Η διαφορά στις προσεγγίσεις δεν είναι άγνωστη στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ. Πυροδοτήθηκε όμως εκ νέου από την επικείμενη επίσκεψη στο Σίτι. Ο Γιώργος Σταθάκης θα ταξιδέψει στις 24-25 Νοεμβρίου στη βρετανική πρωτεύουσα ως επικεφαλής κομματικής αντιπροσωπείας που έχει επιφορτιστεί με την ευθύνη των διερευνητικών επαφών μεταξύ του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης και χρηματιστών, τραπεζικών και εφοπλιστικών κύκλων.
Ο εσωτερικός «διάλογος»
Για τον Σταθάκη δεν είναι η πρώτη φορά που έρχεται σε τέτοιου είδους επαφές. Είχε προηγηθεί εξ άλλου η συμμετοχή του στο ετήσιο διεθνές συνέδριο του ΔΝΤ. Είναι όμως η πρώτη φορά που η δραστηριότητα φέρνει επίσημα... πυρά.
1 Το σχόλιο της Iskra δεν στερείται αιχμών:
«Ο τίτλος ανήκει σε ρεπορτάζ μεγάλης κυριακάτικης εφημερίδας (16.11) του κατεστημένου. Η εφημερίδα που, όπως επανειλημμένα έχει γράψει στο παρελθόν, ενδιαφέρεται ζωηρότατα για τη στροφή του ΣΥΡΙΖΑ προς το “Κέντρο”, μας πληροφορεί ότι υψηλόβαθμα οικονομικά στελέχη του Κόμματος θα μεταβούν στην Αγγλία για να έχουν απευθείας συναντήσεις με στελέχη των μεγαλύτερων επενδυτικών τραπεζών και μεγάλων hedge funds, παρουσία εκπροσώπων ελληνικών τραπεζών, στο City του Λονδίνου.
Δεν ξέρουμε αν οι πληροφορίες αυτές, που αναγράφονται και σε άλλες κυριακάτικες στήλες και θεωρούνται συνέχεια άλλων δημοσιευμάτων για ανάλογες επαφές πάλι στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ με τραπεζίτες και επενδυτές στο εσωτερικό της χώρας, έχουν την παραμικρή δόση αλήθειας. Αν, όμως, έχουν κάποια βάση, πράγμα που θα διαπιστωθεί, ούτως ή άλλως, τις επόμενες μέρες, τότε προσφέρονται για πολλές σκέψεις, ερωτήματα και ίσως συμπεράσματα. Ίδωμεν...».
2 Η απάντηση του Δραγασάκη ήταν άμεση:
«Την ίδια στιγμή που πρέπει να μιλάμε με τον κόσμο που υποφέρει, την ίδια στιγμή πρέπει να μιλάμε και με φορείς που εκπροσωπούν και εκφράζουν την παγκόσμια αυτή οικονομία. Αυτοί οι θεσμοί είναι τα όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το Διεθνές Ταμείο, η Παγκόσμια Τράπεζα και είναι και δυνάμεις που χονδρικά λέγονται αγορές, ενώ είναι ομάδες κεφαλαίων.
Εγώ είμαι περήφανος για αυτή τη δράση του ΣΥΡΙΖΑ, γιατί εμείς στηριχθήκαμε από την αρχή στη διεθνοποίηση του ελληνικού προβλήματος. Υπήρχαν δύο επιλογές. Η πρώτη ήταν να μην τα κάνουμε όλα αυτά και να στηριχτούμε σε ενδιάμεσους. Εμείς κάναμε την επιλογή της αδιαμεσολάβητης σχέσης του ΣΥΡΙΖΑ με όλα τα κέντρα ισχύος... Θέλουμε να είμαστε διαφανείς. Να ξέρουμε με ποιους διαφωνούμε και με ποιους μπορούμε να συμφωνήσουμε, υπό κάποιες προϋποθέσεις».
Διερεύνηση προθέσεων
Με τις αγορές και τους εκπροσώπους των διεθνών κεφαλαίων να έχουν ήδη κατοχυρώσει σημαντικό ρόλο στην επόμενη ημέρα της ελληνικής οικονομίας, έχει μεγάλη σημασία να αποκωδικοποιηθούν τα μηνύματα που θα εισπράξουν από τους ξένους ο Σταθάκης και ο Μηλιός. Ήδη πάντως οι ηγετικοί παράγοντες του διεθνοποιημένου καπιταλισμού έχουν καταστήσει σαφή τη γενική στάση τους:
◆ Δεν φοβούνται μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα (όπως προσπαθεί να περάσει στα ΜΜΕ ο Σαμαράς), αλλά τυχόν ακυβερνησία, η οποία θα προκύψει από μια μη ξεκάθαρη λαϊκή εντολή και την ανάγκη για επαναληπτικές εκλογές.
◆ Δεν επιθυμούν πολλούς πειραματισμούς στην οικονομία. Προτιμούν μια κυβέρνηση με σαφείς στόχους, που δεν θα οπισθοχωρήσει από τη γραμμή συνεννόησης η οποία θα συμφωνηθεί και θα χαραχθεί. Δεν είναι τυχαίο ότι το πρόσφατο «άδειασμα» του χρηματιστηρίου από τους ξένους δεν έγινε λόγω του «φόβου για τον ΣΥΡΙΖΑ», αλλά λόγω των πολιτικών ακροβασιών του Σαμαρά για γρήγορη και «καθαρή» έξοδο από το μνημόνιο – και την παταγώδη αποτυχία τους.
Παρ’ όλα αυτά η αβεβαιότητα που υπάρχει για το τι μέλλει γενέσθαι στην Ελλάδα (αυτό χαρακτηρίζουν «ρίσκο χώρας» οι εκθέσεις τους) είναι αυτή που «φοβίζει» τους ξένους. Και υπό το πρίσμα αυτό οι επαφές Σταθάκη - Μηλιού στο Λονδίνο έχουν τεράστια σημασία ώστε να καταγραφούν οι προθέσεις εκατέρωθεν.
Τα funds... πηγαινοέρχονται
Πριν όμως από τη διερεύνηση και καταγραφή προθέσεων, είναι χρήσιμο να έχει αποτυπωθεί σωστά και η τρέχουσα κατάσταση στην ευαίσθητη σχέση μεταξύ αγορών, κεφαλαίων και ελληνικής πολιτικής και οικονομικής πραγματικότητας. Σήμερα, μετά το πρόσφατο άδειασμα των ελληνικών τίτλων από τους ξένους στο Χ.Α., η γενικότερη τάση δείχνει «φυγή». Δεν υπάρχουν όμως μόνο αυτοί που φεύγουν, αλλά υπάρχουν και αυτοί που μένουν ή και αυτοί που έρχονται.
1 Αυτοί που φεύγουν είναι ως επί το πλείστον τα κερδοσκοπικά funds (τα λεγόμενα hedge ή vulture funds), τα οποία, ενώ ήρθαν στην Ελλάδα για γρήγορα και μεγάλα κέρδη, τα περισσότερα εγκλωβίστηκαν από τις εξελίξεις.
Τον τελευταίο μήνα πολλά funds που έγραψαν τεράστια κέρδη το δεύτερο εξάμηνο του 2013 και το πρώτο τετράμηνο του 2014 (κυρίως πρόκειται για αμερικανικά κεφάλαια που είχαν μπει στις τράπεζες πριν από την ανακεφαλαιοποίηση) «ξεπούλησαν» βιαστικά για να μη ρισκάρουν περισσότερο. Μπορεί στο τετράμηνο του 2014 πολλοί απ’ αυτούς να εμφανίζονται με ζημιές της τάξης του 30%, όμως αθροιστικά έχουν βγάλει σημαντικά κέρδη.
Θα πρέπει δε να σημειωθεί ότι τα περισσότερα από τα funds αυτά «παίζουν» βραχυπρόθεσμα. Δηλαδή έρχονται, τοποθετούν και αναμένουν κέρδη σε μια προγραμματισμένη περίοδο, με τη λήξη της οποίας αναχωρούν «τσεπώνοντας» το όφελος. Αυτός ακριβώς είναι ο κίνδυνος με τα hedge funds – τα προβλήματα που κληροδοτούν στις χώρες με την αγρίως κερδοσκοπική παρουσία τους και την άγαρμπη φυγή τους. Το «Ποντίκι» είχε επισημάνει αυτόν τον κίνδυνο εγκαίρως: όταν ο Σαμαράς και η παρέα του πανηγύριζαν για τους δήθεν μακροπρόθεσμους επενδυτές και τις... «ψήφους εμπιστοσύνης» στην ελληνική οικονομία.
2 Αυτοί που μένουν είναι όντως οι μακροπρόθεσμοι επενδυτές, οι οποίοι είναι μεν σαφώς λιγότεροι απ’ αυτούς που «έβλεπαν» και διαφήμιζαν οι κυβερνητικοί, αλλά υπάρχουν – και επέλεξαν να τοποθετηθούν στην ελληνική οικονομία γνωρίζοντας ότι το επόμενο διάστημα μπορεί να υπάρξει ακόμη και κυβερνητική αλλαγή.
Για παράδειγμα, το Fairfax (τοποθετήθηκε στην Eurobank, στον Μυτιληναίο, στην Eurobank Properties και απέκτησε τα Praktiker) είναι ένα από αυτά, όπως και οι Τσέχοι του ΕΜΜΑ Capital, που μπήκαν στον ΟΠΑΠ και μετέπειτα απέσπασαν την άδεια για το ιπποδρομιακό στοίχημα. Αντίστοιχα, το York Capital μπήκε στη ΓΕΚ - ΤΕΡΝΑ και άλλα κεφάλαια σε μικρότερες μπίζνες.
3 Αυτοί που έρχονται δείχνουν να μη φοβούνται τις εξελίξεις ή και να θεωρούν ότι, μετά τη φθινοπωρινή αποχώρηση των hedge funds, μια περαιτέρω πτώση του χρηματιστηρίου (την οποία πολλοί προεξοφλούν) δεν θα είναι μεγάλη, ενώ με την εξομάλυνση των συνθηκών έως την προσεχή άνοιξη θα υπάρξουν προοπτικές κερδών για όσους έχουν τοποθετηθεί «χαμηλά». Ευκαιριακοί ή όχι επενδυτές, θα δείξει. Σίγουρα πάντως κινήσεις όπως του Wellington στην Alpha Bank και της Lazard στην Πειραιώς δεν περνούν απαρατήρητες.
Τρεις λόγοι φυγής
Για όσους έφυγαν – και δεν μιλάμε απαραιτήτως μόνο για τους εξ επαγγέλματος «γύπες» – υπάρχουν ακόμη τρεις παράγοντες που λειτούργησαν καθοριστικά:
◆ Το ότι δεν «φταίνε» μόνο η Ελλάδα, το ρίσκο και η οικονομία της, αλλά και το διεθνές περιβάλλον. Η εξασθένηση του ευρώ έναντι του δολαρίου, αλλά και οι προειδοποιήσεις του ΔΝΤ για πιθανότητα ύφεσης στην ευρωζώνη, λειτούργησαν σχεδόν ανακλαστικά για τα αμερικανικά κεφάλαια, που στην κυριολεξία τα μάζεψαν και έφυγαν γενικότερα από τις αναδυόμενες αγορές της Ευρώπης.
◆ Επίσης, μέσα στον Νοέμβριο τα hedge funds κλείνουν τα βιβλία τους, κάτι που σημαίνει ότι μέχρι την αρχή του μήνα έχουν ουσιαστικά ολοκληρώσει τις κινήσεις τους. Με την ελληνική αγορά να καταγράφει απώλειες της τάξης του 24% από την αρχή της σεζόν, ήταν πολύ «λογικό» για όλους αυτούς να αποχωρήσουν. Στους πωλητές των ελληνικών τραπεζών, όμως, περιλαμβάνονται και «μεγάλοι». Ανάμεσά τους η Goldman Sachs, η Bank of America / Merrill Lynch και η Citigroup.
◆ Στο ερώτημα γιατί πουλάνε αυτοί που προ ολίγου «διαφήμιζαν» τις ελληνικές τράπεζες, η απάντηση δεν βρίσκεται στο ότι φοβούνται τις πολιτικές εξελίξεις (ή τον ΣΥΡΙΖΑ, όπως και πάλι λέει το Μαξίμου), αλλά πιθανότατα στο ότι θέλουν να μπουν χαμηλά στις επικείμενες αυξήσεις κεφαλαίου των τραπεζών μας.
«Επαφή με τις αγορές» ή μήπως «προσκύνημα στην καρδιά του καπιταλισμού»; Η συζήτηση άναψε για τα καλά στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ με αφορμή τις συναντήσεις που θα έχουν την επόμενη εβδομάδα στο Λονδίνο ο Γιώργος Σταθάκης και ο Γιάννης Μηλιός, που δέχτηκαν έμμεσα τα «πυρά» της Αριστερής Πτέρυγας και του Παναγιώτη Λαφαζάνη, ο οποίος, μέσω της ιστοσελίδας Iskra, έριξε προειδοποιητικές «βολές» στην Κουμουνδούρου.
Με τον Γιάννη Δραγασάκη να υπεραμύνεται των κεντρικών επιλογών του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης δηλώνοντας «υπερήφανος γι’ αυτήν τη δράση», το ερώτημα παραμένει: Πώς μπορεί να διαμορφωθεί η σχέση του ΣΥΡΙΖΑ με τις λεγόμενες «αγορές» στην πορεία μιας κυβερνητικής προοπτικής, αλλά και πώς βλέπουν οι εκπρόσωποι των αγορών μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα;
Η διαφορά στις προσεγγίσεις δεν είναι άγνωστη στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ. Πυροδοτήθηκε όμως εκ νέου από την επικείμενη επίσκεψη στο Σίτι. Ο Γιώργος Σταθάκης θα ταξιδέψει στις 24-25 Νοεμβρίου στη βρετανική πρωτεύουσα ως επικεφαλής κομματικής αντιπροσωπείας που έχει επιφορτιστεί με την ευθύνη των διερευνητικών επαφών μεταξύ του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης και χρηματιστών, τραπεζικών και εφοπλιστικών κύκλων.
Ο εσωτερικός «διάλογος»
Για τον Σταθάκη δεν είναι η πρώτη φορά που έρχεται σε τέτοιου είδους επαφές. Είχε προηγηθεί εξ άλλου η συμμετοχή του στο ετήσιο διεθνές συνέδριο του ΔΝΤ. Είναι όμως η πρώτη φορά που η δραστηριότητα φέρνει επίσημα... πυρά.
1 Το σχόλιο της Iskra δεν στερείται αιχμών:
«Ο τίτλος ανήκει σε ρεπορτάζ μεγάλης κυριακάτικης εφημερίδας (16.11) του κατεστημένου. Η εφημερίδα που, όπως επανειλημμένα έχει γράψει στο παρελθόν, ενδιαφέρεται ζωηρότατα για τη στροφή του ΣΥΡΙΖΑ προς το “Κέντρο”, μας πληροφορεί ότι υψηλόβαθμα οικονομικά στελέχη του Κόμματος θα μεταβούν στην Αγγλία για να έχουν απευθείας συναντήσεις με στελέχη των μεγαλύτερων επενδυτικών τραπεζών και μεγάλων hedge funds, παρουσία εκπροσώπων ελληνικών τραπεζών, στο City του Λονδίνου.
Δεν ξέρουμε αν οι πληροφορίες αυτές, που αναγράφονται και σε άλλες κυριακάτικες στήλες και θεωρούνται συνέχεια άλλων δημοσιευμάτων για ανάλογες επαφές πάλι στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ με τραπεζίτες και επενδυτές στο εσωτερικό της χώρας, έχουν την παραμικρή δόση αλήθειας. Αν, όμως, έχουν κάποια βάση, πράγμα που θα διαπιστωθεί, ούτως ή άλλως, τις επόμενες μέρες, τότε προσφέρονται για πολλές σκέψεις, ερωτήματα και ίσως συμπεράσματα. Ίδωμεν...».
2 Η απάντηση του Δραγασάκη ήταν άμεση:
«Την ίδια στιγμή που πρέπει να μιλάμε με τον κόσμο που υποφέρει, την ίδια στιγμή πρέπει να μιλάμε και με φορείς που εκπροσωπούν και εκφράζουν την παγκόσμια αυτή οικονομία. Αυτοί οι θεσμοί είναι τα όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το Διεθνές Ταμείο, η Παγκόσμια Τράπεζα και είναι και δυνάμεις που χονδρικά λέγονται αγορές, ενώ είναι ομάδες κεφαλαίων.
Εγώ είμαι περήφανος για αυτή τη δράση του ΣΥΡΙΖΑ, γιατί εμείς στηριχθήκαμε από την αρχή στη διεθνοποίηση του ελληνικού προβλήματος. Υπήρχαν δύο επιλογές. Η πρώτη ήταν να μην τα κάνουμε όλα αυτά και να στηριχτούμε σε ενδιάμεσους. Εμείς κάναμε την επιλογή της αδιαμεσολάβητης σχέσης του ΣΥΡΙΖΑ με όλα τα κέντρα ισχύος... Θέλουμε να είμαστε διαφανείς. Να ξέρουμε με ποιους διαφωνούμε και με ποιους μπορούμε να συμφωνήσουμε, υπό κάποιες προϋποθέσεις».
Διερεύνηση προθέσεων
Με τις αγορές και τους εκπροσώπους των διεθνών κεφαλαίων να έχουν ήδη κατοχυρώσει σημαντικό ρόλο στην επόμενη ημέρα της ελληνικής οικονομίας, έχει μεγάλη σημασία να αποκωδικοποιηθούν τα μηνύματα που θα εισπράξουν από τους ξένους ο Σταθάκης και ο Μηλιός. Ήδη πάντως οι ηγετικοί παράγοντες του διεθνοποιημένου καπιταλισμού έχουν καταστήσει σαφή τη γενική στάση τους:
◆ Δεν φοβούνται μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα (όπως προσπαθεί να περάσει στα ΜΜΕ ο Σαμαράς), αλλά τυχόν ακυβερνησία, η οποία θα προκύψει από μια μη ξεκάθαρη λαϊκή εντολή και την ανάγκη για επαναληπτικές εκλογές.
◆ Δεν επιθυμούν πολλούς πειραματισμούς στην οικονομία. Προτιμούν μια κυβέρνηση με σαφείς στόχους, που δεν θα οπισθοχωρήσει από τη γραμμή συνεννόησης η οποία θα συμφωνηθεί και θα χαραχθεί. Δεν είναι τυχαίο ότι το πρόσφατο «άδειασμα» του χρηματιστηρίου από τους ξένους δεν έγινε λόγω του «φόβου για τον ΣΥΡΙΖΑ», αλλά λόγω των πολιτικών ακροβασιών του Σαμαρά για γρήγορη και «καθαρή» έξοδο από το μνημόνιο – και την παταγώδη αποτυχία τους.
Παρ’ όλα αυτά η αβεβαιότητα που υπάρχει για το τι μέλλει γενέσθαι στην Ελλάδα (αυτό χαρακτηρίζουν «ρίσκο χώρας» οι εκθέσεις τους) είναι αυτή που «φοβίζει» τους ξένους. Και υπό το πρίσμα αυτό οι επαφές Σταθάκη - Μηλιού στο Λονδίνο έχουν τεράστια σημασία ώστε να καταγραφούν οι προθέσεις εκατέρωθεν.
Τα funds... πηγαινοέρχονται
Πριν όμως από τη διερεύνηση και καταγραφή προθέσεων, είναι χρήσιμο να έχει αποτυπωθεί σωστά και η τρέχουσα κατάσταση στην ευαίσθητη σχέση μεταξύ αγορών, κεφαλαίων και ελληνικής πολιτικής και οικονομικής πραγματικότητας. Σήμερα, μετά το πρόσφατο άδειασμα των ελληνικών τίτλων από τους ξένους στο Χ.Α., η γενικότερη τάση δείχνει «φυγή». Δεν υπάρχουν όμως μόνο αυτοί που φεύγουν, αλλά υπάρχουν και αυτοί που μένουν ή και αυτοί που έρχονται.
1 Αυτοί που φεύγουν είναι ως επί το πλείστον τα κερδοσκοπικά funds (τα λεγόμενα hedge ή vulture funds), τα οποία, ενώ ήρθαν στην Ελλάδα για γρήγορα και μεγάλα κέρδη, τα περισσότερα εγκλωβίστηκαν από τις εξελίξεις.
Τον τελευταίο μήνα πολλά funds που έγραψαν τεράστια κέρδη το δεύτερο εξάμηνο του 2013 και το πρώτο τετράμηνο του 2014 (κυρίως πρόκειται για αμερικανικά κεφάλαια που είχαν μπει στις τράπεζες πριν από την ανακεφαλαιοποίηση) «ξεπούλησαν» βιαστικά για να μη ρισκάρουν περισσότερο. Μπορεί στο τετράμηνο του 2014 πολλοί απ’ αυτούς να εμφανίζονται με ζημιές της τάξης του 30%, όμως αθροιστικά έχουν βγάλει σημαντικά κέρδη.
Θα πρέπει δε να σημειωθεί ότι τα περισσότερα από τα funds αυτά «παίζουν» βραχυπρόθεσμα. Δηλαδή έρχονται, τοποθετούν και αναμένουν κέρδη σε μια προγραμματισμένη περίοδο, με τη λήξη της οποίας αναχωρούν «τσεπώνοντας» το όφελος. Αυτός ακριβώς είναι ο κίνδυνος με τα hedge funds – τα προβλήματα που κληροδοτούν στις χώρες με την αγρίως κερδοσκοπική παρουσία τους και την άγαρμπη φυγή τους. Το «Ποντίκι» είχε επισημάνει αυτόν τον κίνδυνο εγκαίρως: όταν ο Σαμαράς και η παρέα του πανηγύριζαν για τους δήθεν μακροπρόθεσμους επενδυτές και τις... «ψήφους εμπιστοσύνης» στην ελληνική οικονομία.
2 Αυτοί που μένουν είναι όντως οι μακροπρόθεσμοι επενδυτές, οι οποίοι είναι μεν σαφώς λιγότεροι απ’ αυτούς που «έβλεπαν» και διαφήμιζαν οι κυβερνητικοί, αλλά υπάρχουν – και επέλεξαν να τοποθετηθούν στην ελληνική οικονομία γνωρίζοντας ότι το επόμενο διάστημα μπορεί να υπάρξει ακόμη και κυβερνητική αλλαγή.
Για παράδειγμα, το Fairfax (τοποθετήθηκε στην Eurobank, στον Μυτιληναίο, στην Eurobank Properties και απέκτησε τα Praktiker) είναι ένα από αυτά, όπως και οι Τσέχοι του ΕΜΜΑ Capital, που μπήκαν στον ΟΠΑΠ και μετέπειτα απέσπασαν την άδεια για το ιπποδρομιακό στοίχημα. Αντίστοιχα, το York Capital μπήκε στη ΓΕΚ - ΤΕΡΝΑ και άλλα κεφάλαια σε μικρότερες μπίζνες.
3 Αυτοί που έρχονται δείχνουν να μη φοβούνται τις εξελίξεις ή και να θεωρούν ότι, μετά τη φθινοπωρινή αποχώρηση των hedge funds, μια περαιτέρω πτώση του χρηματιστηρίου (την οποία πολλοί προεξοφλούν) δεν θα είναι μεγάλη, ενώ με την εξομάλυνση των συνθηκών έως την προσεχή άνοιξη θα υπάρξουν προοπτικές κερδών για όσους έχουν τοποθετηθεί «χαμηλά». Ευκαιριακοί ή όχι επενδυτές, θα δείξει. Σίγουρα πάντως κινήσεις όπως του Wellington στην Alpha Bank και της Lazard στην Πειραιώς δεν περνούν απαρατήρητες.
Τρεις λόγοι φυγής
Για όσους έφυγαν – και δεν μιλάμε απαραιτήτως μόνο για τους εξ επαγγέλματος «γύπες» – υπάρχουν ακόμη τρεις παράγοντες που λειτούργησαν καθοριστικά:
◆ Το ότι δεν «φταίνε» μόνο η Ελλάδα, το ρίσκο και η οικονομία της, αλλά και το διεθνές περιβάλλον. Η εξασθένηση του ευρώ έναντι του δολαρίου, αλλά και οι προειδοποιήσεις του ΔΝΤ για πιθανότητα ύφεσης στην ευρωζώνη, λειτούργησαν σχεδόν ανακλαστικά για τα αμερικανικά κεφάλαια, που στην κυριολεξία τα μάζεψαν και έφυγαν γενικότερα από τις αναδυόμενες αγορές της Ευρώπης.
◆ Επίσης, μέσα στον Νοέμβριο τα hedge funds κλείνουν τα βιβλία τους, κάτι που σημαίνει ότι μέχρι την αρχή του μήνα έχουν ουσιαστικά ολοκληρώσει τις κινήσεις τους. Με την ελληνική αγορά να καταγράφει απώλειες της τάξης του 24% από την αρχή της σεζόν, ήταν πολύ «λογικό» για όλους αυτούς να αποχωρήσουν. Στους πωλητές των ελληνικών τραπεζών, όμως, περιλαμβάνονται και «μεγάλοι». Ανάμεσά τους η Goldman Sachs, η Bank of America / Merrill Lynch και η Citigroup.
◆ Στο ερώτημα γιατί πουλάνε αυτοί που προ ολίγου «διαφήμιζαν» τις ελληνικές τράπεζες, η απάντηση δεν βρίσκεται στο ότι φοβούνται τις πολιτικές εξελίξεις (ή τον ΣΥΡΙΖΑ, όπως και πάλι λέει το Μαξίμου), αλλά πιθανότατα στο ότι θέλουν να μπουν χαμηλά στις επικείμενες αυξήσεις κεφαλαίου των τραπεζών μας.
Οι μεγάλοι παίκτες βλέπουν σταθερότητα παρά τις εκλογές!
Οι περισσότεροι ξένοι μεγάλοι θεσμικοί επενδύτες έχουν κάνει ήδη τις πολιτικές αναλύσεις τους. Η Credit Suisse, η Citigroup, η HSBC και η Moody’s, που δημοσιοποίησαν εκθέσεις για την Ελλάδα το τελευταίο διάστημα, προεξοφλούν μια συντομότερη ή μακρύτερη προεκλογική περίοδο, με πολλούς απ’ αυτούς να θεωρούν υπαρκτή την πιθανότητα πολιτικής αλλαγής. Βέβαιη (κατά 70% μάλιστα) θεωρεί την πολιτική αλλαγή μετά τις εκλογές η JP Morgan.
Από τις αναλύσεις η πιο ενδιαφέρουσα (που έδειξε πόσο «βαθιά προεργασία» έχουν κάνει οι ξένοι) ήταν της Citigroup. Με τίτλο «Έξι πολύ σημαντικοί μήνες μπροστά», η έκθεση αναφέρει ότι «μία κυβέρνηση με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να πετύχει καλύτερα αποτελέσματα στη διαπραγμάτευση για το κούρεμα του χρέους». Πώς καταλήγει σε αυτό; Απλούστατα, αφού αναλύει τα πολιτικά δεδομένα (εκτιμά πως η συγκυβέρνηση με την ψήφο εμπιστοσύνης απλώς κέρδισε λίγο πολιτικό χρόνο), καταλήγει στο συμπέρασμα ότι ο κυβερνητικός συνασπισμός δεν θα καταφέρει να βρει τους 180 βουλευτές που απαιτούνται για την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας, με αποτέλεσμα να προκύψουν εκλογές.
Από τις εκλογές αυτές – συνεχίζει η ανάλυση – θα προκύψει μια κυβέρνηση που θα περιλαμβάνει ή θα έχει ως κυρίαρχο κόμμα τον ΣΥΡΙΖΑ. Σημειώνει ακόμη ότι μία κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και των συμμάχων του δεν θα είναι υποχωρητική, επισημαίνοντας ιδιαίτερα πόσο απαραίτητη είναι για τη χώρα η διαγραφή μέρους του σημερινού χρέους.
Πού είναι το «κλειδί»; Στο ότι Citigroup και ΣΥΡΙΖΑ... συμφωνούν. Οι οικονομολόγοι του αμερικανικού χρηματοοικονομικού κολοσσού έχουν τονίσει από τις 3 Οκτωβρίου ότι μια εκτεταμένη διαγραφή χρέους είναι αναγκαία προκειμένου να αποκατασταθεί η «δημοσιονομική διατηρησιμότητα».
Το ζουμί βέβαια βρίσκεται στις μετοχές. Γενικώς, η Citi εκτιμά πως, παρά την αυξημένη μεταβλητότητα που φέρνουν το πολιτικό ρίσκο και το ενδεχόμενο εκλογών, τα ετήσια κέρδη ανά μετοχή μιας σειράς εταιρειών (πλην των τραπεζών), τις οποίες αναλύει (CEEMEA Focus list Stocks), θα ενισχυθούν περί το 13% την περίοδο 2015-2016. Με δυο λόγια, εκτιμά ότι και με μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ το χρηματιστήριο (έστω κι αν υποστεί περιστασιακές αναταράξεις) δεν θα έχει πρόβλημα...
Η Citi επιλέγει λοιπόν ΟΤΕ, ΔΕΗ και Aegean, ενώ από τις τράπεζες συνιστά Εθνική!
Οι περισσότεροι ξένοι μεγάλοι θεσμικοί επενδύτες έχουν κάνει ήδη τις πολιτικές αναλύσεις τους. Η Credit Suisse, η Citigroup, η HSBC και η Moody’s, που δημοσιοποίησαν εκθέσεις για την Ελλάδα το τελευταίο διάστημα, προεξοφλούν μια συντομότερη ή μακρύτερη προεκλογική περίοδο, με πολλούς απ’ αυτούς να θεωρούν υπαρκτή την πιθανότητα πολιτικής αλλαγής. Βέβαιη (κατά 70% μάλιστα) θεωρεί την πολιτική αλλαγή μετά τις εκλογές η JP Morgan.
Από τις αναλύσεις η πιο ενδιαφέρουσα (που έδειξε πόσο «βαθιά προεργασία» έχουν κάνει οι ξένοι) ήταν της Citigroup. Με τίτλο «Έξι πολύ σημαντικοί μήνες μπροστά», η έκθεση αναφέρει ότι «μία κυβέρνηση με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να πετύχει καλύτερα αποτελέσματα στη διαπραγμάτευση για το κούρεμα του χρέους». Πώς καταλήγει σε αυτό; Απλούστατα, αφού αναλύει τα πολιτικά δεδομένα (εκτιμά πως η συγκυβέρνηση με την ψήφο εμπιστοσύνης απλώς κέρδισε λίγο πολιτικό χρόνο), καταλήγει στο συμπέρασμα ότι ο κυβερνητικός συνασπισμός δεν θα καταφέρει να βρει τους 180 βουλευτές που απαιτούνται για την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας, με αποτέλεσμα να προκύψουν εκλογές.
Από τις εκλογές αυτές – συνεχίζει η ανάλυση – θα προκύψει μια κυβέρνηση που θα περιλαμβάνει ή θα έχει ως κυρίαρχο κόμμα τον ΣΥΡΙΖΑ. Σημειώνει ακόμη ότι μία κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και των συμμάχων του δεν θα είναι υποχωρητική, επισημαίνοντας ιδιαίτερα πόσο απαραίτητη είναι για τη χώρα η διαγραφή μέρους του σημερινού χρέους.
Πού είναι το «κλειδί»; Στο ότι Citigroup και ΣΥΡΙΖΑ... συμφωνούν. Οι οικονομολόγοι του αμερικανικού χρηματοοικονομικού κολοσσού έχουν τονίσει από τις 3 Οκτωβρίου ότι μια εκτεταμένη διαγραφή χρέους είναι αναγκαία προκειμένου να αποκατασταθεί η «δημοσιονομική διατηρησιμότητα».
Το ζουμί βέβαια βρίσκεται στις μετοχές. Γενικώς, η Citi εκτιμά πως, παρά την αυξημένη μεταβλητότητα που φέρνουν το πολιτικό ρίσκο και το ενδεχόμενο εκλογών, τα ετήσια κέρδη ανά μετοχή μιας σειράς εταιρειών (πλην των τραπεζών), τις οποίες αναλύει (CEEMEA Focus list Stocks), θα ενισχυθούν περί το 13% την περίοδο 2015-2016. Με δυο λόγια, εκτιμά ότι και με μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ το χρηματιστήριο (έστω κι αν υποστεί περιστασιακές αναταράξεις) δεν θα έχει πρόβλημα...
Η Citi επιλέγει λοιπόν ΟΤΕ, ΔΕΗ και Aegean, ενώ από τις τράπεζες συνιστά Εθνική!
* Δημοσιεύτηκε στο ΠΟΝΤΙΚΙ, τεύχος 1839 στις 20 Νοεμβρίου 2014
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου