Πετρέλαιο, οικονομικός πόλεμος και αυτοδυναμία*

του Τάκη Φωτόπουλου

Η δραματική πτώση της τιμής του αργού πετρελαίου μέσα σε λίγους μήνες (από περίπου $115 το βαρέλι. τον Ιούνιο, σε ερίπου $85  σήμερα!), και, το πιο σημαντικό, η απόφαση της Σαουδικής Αραβίας, που είναι η κύρια πετρελαιοπαραγωγός χώρα, να μην μειώσει τα επίπεδα παραγωγής, ώστε να σταθεροποιηθεί η τιμή στον μέσο όρο των τελευταίων ετών (περίπου $100 το βαρέλι), δημιούργησε τιςπροϋποθέσεις για μια νέα μορφή οικονομικού πολέμου, πέρα από τις συνήθεις ​​κυρώσεις. Παρά το γεγονός όμως ότι η Σαουδική Αραβία διαθέτει αποθεματικά για να διατηρήσει τις τιμές του πετρελαίου γύρω στα $80 το βαρέλι για αρκετά χρόνια, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπήρχαν και ισχυροί οικονομικοί λόγοι πίσω από αυτή την δραστική πτώση της τιμής, τόσο από τη πλευρά της παγκόσμιας προσφοράς όσο και της ζήτησης.

Από την πλευρά της προσφοράς, είναι γνωστό ότι τα τελευταία χρόνια έχει σημειωθεί μια σημαντική αύξηση της παραγωγής πετρελαίου και ενέργειας γενικότερα από τις ΗΠΑ, ως αποτέλεσμα και της «επανάστασης σχιστόλιθου».

Ακόμη πιο σημαντική, όπως έδειξα σε προηγούμενο άρθρο, είναι η συμπίεση της συνολικής ζήτησης που συνεπάγεται η αναδυόμενη νέα «οικονομία ανάπτυξης» στην Νέα Διεθνή Τάξη (ΝΔΤ) της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης. Γεγονός που έχει οδηγήσει σε μια κατάσταση ψευδο-πλήρους απασχόλησης που θεμελιώνεται στις «ελαστικές» εργασιακές σχέσεις, δηλαδή στην καθήλωση των (πραγματικών)μισθών και εισοδημάτων που εξασφαλίζουν η τεράστια επέκταση της μερικής απασχόλησης και περιστασιακής απασχόλησης, τα συμβόλαια μηδενικών ωρών απασχόλησης κ.ο.κ. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την σταδιακή κατάργηση της μαζικής καταναλωτικής κοινωνίας των τελευταίων περίπου τριάντα χρόνων και την αντικατάστασή της από μια καταναλωτική κοινωνία μόνο για όσους ωφελούνται από την παγκοσμιοποίηση (μια μειοψηφία του παγκόσμιου πληθυσμού), ενώ η πλειοψηφία αγωνίζεται να καλύψει ακόμη και τις βασικές ανάγκες. Γεγονός που γίνεται ιδιαίτερα φανερό στην περιφέρεια της ΕΕ (Μεσογειακές χώρες και χώρες του πρώην σοβιετικού μπλόκ), μολονότι συμβαίνει ακόμη και στις ίδιες τις G7 χώρες. Έτσι, όπως επεσήμανε πρόσφατο κύριο άρθρο των Times (11/10/2014), σε σχέση με τηνάνοδο του UKIP στη Βρετανία, μια «λαϊκή επανάσταση» σημειώνεται τελευταία, καθώς «η παγκοσμιοποίηση της οικονομίας έχει δημιουργήσει ηττημένους αλλά και κερδισμένους. Κατά κανόνα, οι κερδισμένοι είναι μεταξύ των εύπορων και οι ηττημένοι μεταξύ των οικονομικά ασθενέστερων». 

Ωστόσο, το γεγονός ότι υπάρχουν προφανείς οικονομικοί λόγοι για την πτώση της τιμής του πετρελαίου δεν αναιρεί την σαφή πρόθεση της Υπερεθνικής Ελίτ (Υ/Ε- δηλαδή, το δίκτυο των οικονομικών και πολιτικών ελίτ που εδράζονται κυρίως στις χώρες G7) και πελατειακών καθεστώτων, όπως η Σαουδική Αραβία, να κάνουν οτιδήποτε μπορούν για να επιταχύνουν και να εντείνουν αυτή την τάση.Ιδιαίτερα σήμερα που είναι γνωστό ότι η αυξημένη προσφορά ενέργειας των ΗΠΑ μπορεί να μη διαρκέσει για περισσότερο από δύο χρόνια περίπου, μέχρις ότου η επανάσταση του «σχιστόλιθου» αρχίσει να αποφέρει φθίνουσες αποδόσεις. Με άλλα λόγια, η Υ/Ε διείδε σήμερα μια τέλεια ευκαιρία για να επιχειρήσει τον οικονομικό στραγγαλισμό του κύριου εχθρού της, της Ρωσίας, όπως την χαρακτήρισε ο Νομπελίστας για την ειρήνη Ομπάμα (ένας από τους πιο εγκληματίες προέδρους των ΗΠΑ!) στην τελευταία ομιλία του στον ΟΗΕ, προσθέτοντας στη λίστα ―για προφανείς διακοσμητικούς λόγους― και τους τζιχαντιστες της ISIS μαζί με τον ιό έμπολα.

Επιπρόσθετα, τα επόμενα δύο χρόνια είναι κρίσιμα για την Υ/Ε, αφού στη περίοδο αυτή θα κριθεί η τύχη της Ουκρανίας και της Ευρασιατικής Ένωσης. Δηλαδή, το εάν η Ουκρανία (συμπεριλαμβανομένων των σημερινών εξεγερμένων τμημάτων της) θα ενσωματωθεί στην ΝΔΤ μέσω της ενσωμάτωσής της στην ΕΕ. Σε περίπτωση που αυτή η ενσωμάτωση επιτευχθεί, και η Ρωσία, καθώς και οι επαναστατημένες περιοχές στο Donetsk και το Lugansk συνθηκολογήσουν και αποδεχθούν ένα είδος «Νομαρχίας» που τους προσφέρει η Χούντα του Κιέβου, αυτό θα έχει καταλυτικές επιπτώσεις τόσο στην Ρωσία όσο και στην Ευρασιατική Ένωση. Με άλλα λόγια, στην περίπτωση αυτή, τόσο η Ρωσία όσο και η Ευρασιατική Ένωση θα γίνουν εξαρτημένα μέλη της Υ/Ε, όπως επιδιώκει η «πέμπτη φάλαγγα» (όπως αποκάλεσε ο Πούτιν αυτό το τμήμα της Ρωσικής ελίτ στην ομιλία του στην Κριμαία), ή οι «παγκοσμιοποιητές» (όπως αποκαλώ τους υποστηρικτές της παγκοσμιοποίησης μέσα στη Ρωσική ελίτ).

Μολονότι οι παγκοσμιοποιητές, δηλαδή, όλοι εκείνοι που ωφελούνται από την παγκοσμιοποίηση, αποτελούν ένα πολύ μικρό τμήμα του Ρωσικού λαού, εντούτοις, κατέχουν δεσπόζουσες θέσεις σε κομβικά τμήματα του κρατικού μηχανισμού, στα ΜΜΕ και στη διανόηση ―πέρα φυσικά από τις οικονομικές ελίτ. Όλοι αυτοί επιδιώκουν την περαιτέρω ενσωμάτωση της χώρας στην ΝΔΤ, κάτι που θα σημάνει τηναποτελεσματική εξάλειψη οποιωνδήποτε στοιχείων οικονομικής και, επομένως, εθνικής κυριαρχίας που απολαμβάνει η Ρωσία σήμερα. Μιας κυριαρχίας, η οποία είναι πολύ ισχυρότερη των άλλων χωρών BRICS, λόγω της σοβιετικής κληρονομιάς και του υψηλού βαθμού αυτοδυναμίας που, επιτεύχθηκε κατά την περίοδο εκείνη. Όμως, όσο περισσότερο η Σαουδική Αραβία διατηρεί τις τιμές σε χαμηλά επίπεδα τόσο αυξάνουν οι πιθανότητες ότι όχι μόνο η Ρωσία, αλλά επίσης το Ιράν και η Βενεζουέλα, καθώς και άλλες πετρελαιοπαραγωγικές χώρες στον «άξονα του κακού» της Υ/Ε (π.χ. Αλγερία) θα έχουν μεγάλη δυσκολία ν' αντιμετωπίσουν το συνδυασμό κυρώσεων και χαμηλών τιμών πετρελαίου που χρησιμοποιεί η Υ/Ε ως αποτελεσματικά μέσα στραγγαλισμού των οικονομιών τους και υποταγής τουςστην ΝΔΤ. Γι αυτό, οι περισσότεροι αναλυτές προβλέπουν σύντομη χρεοκοπία της Βενεζουέλας και τεράστια ελλείμματα στον προϋπολογισμό του Ιράν, αν οι τιμές παραμείνουν χαμηλές για σημαντικό διάστημα.

Η θεμελιώδης επομένως προϋπόθεση για τον πραγματικό αυτοκαθορισμό ενός λαού είναι η οικονομική αυτοδυναμία, εφόσον μόνο αυτή μπορεί να κάνει μια χώρα άτρωτη στις κυρώσεις της Υ/Ε (που είναι η κύρια μορφή οικονομικού πολέμου στην παγκοσμιοποίηση) αλλά και ικανή να καθορίζει τα παραγωγικά της πρότυπα σύμφωνα με τα καταναλωτικά πρότυπα που προκύπτουν από τις πραγματικές ανάγκες των πολιτών και όχι από αυτές που επιβάλλει η αγορά...

   

http://www.inclusivedemocracy.org/fotopoulos/

         * Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία 26/10/2014 

          Αναδημοσίευση από τον gregor der grieche