Outside the Wall
Οι λιγοστοί άνθρωποι – κάτοικοι των πανέμορφων Βαλκανίων που, σε πείσμα των καιρών, επιμένουν να σκέφτονται, το έχουν καταλάβει εδώ και χρόνια, αλλά, δυστυχώς, δεν μπορούν να ανακόψουν την θλιβερή άνοδο του φαινομένου. Δεν είναι μόνο η οικονομική κρίση που έχει αλλάξει ριζικά τη ζωή μας τα τελευταία χρόνια, ούτε το διαχρονικό πολιτισμικό/εθνολογικό/θρησκευτικό μπέρδεμα που χαρακτηρίζει αυτό το πολύπαθο τμήμα της νοτιοανατολικής Ευρώπης υπεύθυνα για την άνοδο του εθνικισμού.
Πριν το ματς Σερβία-Αλβανία είχαμε ταραχές και στο Ρουμανία-Ουγγαρία. Τι θέλουν οι χτυπημένοι απο τη βλακεία εθνικιστές; Ο καθένας θέλει κάτι άλλο. Για παράδειγμα, οι Αλβανοί εθνικιστές ονειρεύονται τη μεγάλη Αλβανία, γιατί η καθημερινότητα στη σημερινή Αλβανία είναι τόσο τέλεια που είναι κρίμα να διαδραματίζεται σε ένα τόσο περιορισμένο γεωγραφικό χώρο. Επομένως, πρέπει να εξαπλωθεί το αλβανικό κοινωνικό μοντέλο για να το θαυμάσουμε και άλλοι.
Οι Σέρβοι εθνικιστές συνεχίζουν να θεωρούν ότι όλοι όσοι δεν είναι χριστιανοί, λευκοί και δίμετροι είναι ορκισμένοι εχθροί τους, οπότε πρέπει να τους εξοντώσουν παραδειγματικά έναν προς έναν για να θριαμβεύσει η ποιοτική σερβική ανωτερότητα και να πάρουν πίσω όλα τα εδάφη που τους ανήκουν (;). Για αρχή το Κόσσοβο, μετά το Μαυροβούνιο, ακολουθεί η Βοσνία, μετά είναι η Κροατία και στο τέλος η Σλοβενία. Αν συνεχίσουν σε αυτό το μοτίβο, στο τέλος θα τους μείνει μόνο το Βελιγράδι. Πικρή, για τους σέρβους εθνικιστές, λεπτομέρεια; Αυτή την υπέροχη πόλη δεν την έχτισαν Σέρβοι, αλλά Κέλτες.
Οι Ούγγροι εθνικιστές θεωρούν ότι η Τρανσυλβανία είναι Ουγγρική και όχι Ρουμανική. Βέβαια. Η Ουγγρική οικονομία, μετά τη σωτήρια παρέμβαση του φιλανθρωπικού οργανισμού που ονομάζεται ΔΝΤ, είναι σε εξαιρετική κατάσταση αφού μπορεί να καταστράφηκε η υγεία, να μειώθηκε το προσδόκιμο ζωής, να παγώσαν οι μισθοί και οι συντάξεις και να αυξήθηκε η τιμή του φυσικού αερίου, αλλά σώθηκαν οι τράπεζες. Μαζί με τις τράπεζες σώθηκαν και τα όνειρα για τη μεγάλη Ουγγαρία. Έτσι και αλλιώς, αυτά είναι τζάμπα.
Μεγάλη Αλβανία, μεγάλη Σερβία, μεγάλη Ουγγαρία, μεγάλη Ελλάδα. Ναι, ευδοκιμεί και στην Ελλάδα το καθυστερημένο πανηλίθιο δίποδο που πιστεύει ότι το μόνο που μας λείπει αυτή τη στιγμή είναι να πάρουμε, για αρχή, την Πόλη, τα παράλια της Μικράς Ασίας και μετά βλέπουμε. Υπάρχουν και αυτοί που 4 χρόνια μετά την ελληνική χρεοκοπία, βλέπουν τους εχθρούς και το σύστημα στο πρόσωπο των Αλβανών, των Τούρκων και των Πακιστανών. Μέχρι και το πτώμα του ναζισμού ήρθε ξανά στο προσκήνιο.
Αυτή η παπαριά με τις μεγάλες πατρίδες και τις μεγάλες ιδέες παρατράβηξε. Οι κάτοικοι των Βαλκανίων οφείλουν, πρώτα απο όλα, να μάθουν την ιστορία της περιοχής και στη συνέχεια να νιώσουν βολικά με αυτή. Να συμβιβαστούν με την ιδέα οτι η περιοχή ήταν, είναι και θα είναι ένα πολύβοο σταυροδρόμι ανθρώπων, διαλέκτων και πολιτισμών. Βούλγαροι, Ρουμάνοι, Ούγγροι, Σέρβοι, Αλβανοί, Τούρκοι και Έλληνες πρέπει να καταλάβουν ότι δεν μπορούμε να γυρίσουμε στα σύνορα του 1400 και του 1500, ούτε υπάρχει η δυνατότητα να εξολοθρεύσουμε τους “κακούς” εχθρούς με εθνοκάθαρση.
Είναι πολύ εύκολο για έναν Βαλκάνιο πολιτικό να φουντώσει τα εθνικιστικά πάθη, που ανέκαθεν σιγοβράζουν στην περιοχή, με μία πικάντικη αναφορά στο αιματοβαμμένο παρελθόν και μία ατάκα αλυτρωτικού περιεχομένου που θα θυμίσει ότι τα σημερινά σύνορα της Ελλάδας ή της Βουλγαρίας ή της Αλβανίας είναι άδικα επειδή “τότε” οι “Μεγάλες Δυνάμεις” στάθηκαν ύπουλα στον “αντίπαλο”. Έτσι συνεχίζεται το μίσος, το κυνήγι της ματαιότητας και η αυτοκρατορία της βλακείας ενώ χάνεται η δυνατότητα ειρηνικής συνύπαρξης στο εντυπωσιακό και πολύχρωμο σκηνικό των Βαλκανίων…
Το ποδοσφαιρικό παιχνίδι ανάμεσα στην Σερβία και την Αλβανία και τα όσα εγιναν με αφορμή μια σημαία ήταν μία ιδανική ευκαιρία για τους πεφτοσυννεφάκηδες να καταλάβουν ότι ο εθνικισμός στα Βαλκάνια είναι πολύ πιο έντονος και πολύ πιο επικίνδυνος απο όσο πιστεύαν.
Πριν το ματς Σερβία-Αλβανία είχαμε ταραχές και στο Ρουμανία-Ουγγαρία. Τι θέλουν οι χτυπημένοι απο τη βλακεία εθνικιστές; Ο καθένας θέλει κάτι άλλο. Για παράδειγμα, οι Αλβανοί εθνικιστές ονειρεύονται τη μεγάλη Αλβανία, γιατί η καθημερινότητα στη σημερινή Αλβανία είναι τόσο τέλεια που είναι κρίμα να διαδραματίζεται σε ένα τόσο περιορισμένο γεωγραφικό χώρο. Επομένως, πρέπει να εξαπλωθεί το αλβανικό κοινωνικό μοντέλο για να το θαυμάσουμε και άλλοι.
Οι Σέρβοι εθνικιστές συνεχίζουν να θεωρούν ότι όλοι όσοι δεν είναι χριστιανοί, λευκοί και δίμετροι είναι ορκισμένοι εχθροί τους, οπότε πρέπει να τους εξοντώσουν παραδειγματικά έναν προς έναν για να θριαμβεύσει η ποιοτική σερβική ανωτερότητα και να πάρουν πίσω όλα τα εδάφη που τους ανήκουν (;). Για αρχή το Κόσσοβο, μετά το Μαυροβούνιο, ακολουθεί η Βοσνία, μετά είναι η Κροατία και στο τέλος η Σλοβενία. Αν συνεχίσουν σε αυτό το μοτίβο, στο τέλος θα τους μείνει μόνο το Βελιγράδι. Πικρή, για τους σέρβους εθνικιστές, λεπτομέρεια; Αυτή την υπέροχη πόλη δεν την έχτισαν Σέρβοι, αλλά Κέλτες.
Οι Ούγγροι εθνικιστές θεωρούν ότι η Τρανσυλβανία είναι Ουγγρική και όχι Ρουμανική. Βέβαια. Η Ουγγρική οικονομία, μετά τη σωτήρια παρέμβαση του φιλανθρωπικού οργανισμού που ονομάζεται ΔΝΤ, είναι σε εξαιρετική κατάσταση αφού μπορεί να καταστράφηκε η υγεία, να μειώθηκε το προσδόκιμο ζωής, να παγώσαν οι μισθοί και οι συντάξεις και να αυξήθηκε η τιμή του φυσικού αερίου, αλλά σώθηκαν οι τράπεζες. Μαζί με τις τράπεζες σώθηκαν και τα όνειρα για τη μεγάλη Ουγγαρία. Έτσι και αλλιώς, αυτά είναι τζάμπα.
Μεγάλη Αλβανία, μεγάλη Σερβία, μεγάλη Ουγγαρία, μεγάλη Ελλάδα. Ναι, ευδοκιμεί και στην Ελλάδα το καθυστερημένο πανηλίθιο δίποδο που πιστεύει ότι το μόνο που μας λείπει αυτή τη στιγμή είναι να πάρουμε, για αρχή, την Πόλη, τα παράλια της Μικράς Ασίας και μετά βλέπουμε. Υπάρχουν και αυτοί που 4 χρόνια μετά την ελληνική χρεοκοπία, βλέπουν τους εχθρούς και το σύστημα στο πρόσωπο των Αλβανών, των Τούρκων και των Πακιστανών. Μέχρι και το πτώμα του ναζισμού ήρθε ξανά στο προσκήνιο.
Αυτή η παπαριά με τις μεγάλες πατρίδες και τις μεγάλες ιδέες παρατράβηξε. Οι κάτοικοι των Βαλκανίων οφείλουν, πρώτα απο όλα, να μάθουν την ιστορία της περιοχής και στη συνέχεια να νιώσουν βολικά με αυτή. Να συμβιβαστούν με την ιδέα οτι η περιοχή ήταν, είναι και θα είναι ένα πολύβοο σταυροδρόμι ανθρώπων, διαλέκτων και πολιτισμών. Βούλγαροι, Ρουμάνοι, Ούγγροι, Σέρβοι, Αλβανοί, Τούρκοι και Έλληνες πρέπει να καταλάβουν ότι δεν μπορούμε να γυρίσουμε στα σύνορα του 1400 και του 1500, ούτε υπάρχει η δυνατότητα να εξολοθρεύσουμε τους “κακούς” εχθρούς με εθνοκάθαρση.
Είναι πολύ εύκολο για έναν Βαλκάνιο πολιτικό να φουντώσει τα εθνικιστικά πάθη, που ανέκαθεν σιγοβράζουν στην περιοχή, με μία πικάντικη αναφορά στο αιματοβαμμένο παρελθόν και μία ατάκα αλυτρωτικού περιεχομένου που θα θυμίσει ότι τα σημερινά σύνορα της Ελλάδας ή της Βουλγαρίας ή της Αλβανίας είναι άδικα επειδή “τότε” οι “Μεγάλες Δυνάμεις” στάθηκαν ύπουλα στον “αντίπαλο”. Έτσι συνεχίζεται το μίσος, το κυνήγι της ματαιότητας και η αυτοκρατορία της βλακείας ενώ χάνεται η δυνατότητα ειρηνικής συνύπαρξης στο εντυπωσιακό και πολύχρωμο σκηνικό των Βαλκανίων…
ΣΕ ΕΛΛΑΔΑ, ΤΟΥΡΚΙΑ, ΑΛΒΑΝΙΑ
Ο ΕΧΘΡΟΣ ΕΙΝΑΙ ΣΤΙΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΚΑΙ ΣΤΑ ΥΠΟΥΡΓΕΙΑ
Ο ΕΧΘΡΟΣ ΕΙΝΑΙ ΣΤΙΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΚΑΙ ΣΤΑ ΥΠΟΥΡΓΕΙΑ
Αναδημοσίευση: ΕΛΛΑΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου