ΕΛευθερη Λαικη Αντιστασιακη Συσπειρωση
Υπάρχουν πολλές εκδοχές για το τι είναι «ελευθερία». Για κάποιους, ελευθερία σημαίνει να μπορούν να κάνουν ό,τι γουστάρουν, χωρίς κανέναν απολύτως περιορισμό: Νόμοι, κανόνες και οδηγίες να καταργούνται από τη δύναμη της θέλησης. Για άλλους, ελευθερία είναι να μην είναι κλεισμένοι στη φυλακή και να μπορούν να κυκλοφορήσουν στους δρόμους. Και για κάποιους, ελευθερία είναι να έχεις τη δυνατότητα να επιλέξεις αυτό που θέλεις – ακόμα κι αν κάποιοι έχουν ήδη κάνει την προεπιλογή πριν από σένα, για σένα.
Με αυτά τα δεδομένα, είναι κάπως δύσκολο να κρίνεις αντικειμενικά αν είσαι ελεύθερος ή όχι. Εσύ μπορεί να αισθάνεσαι ελεύθερος σε μία χούντα, ένας άλλος μπορεί να νιώθει φυλακισμένος στον παράδεισο, ένας τρίτος μπορεί να βρίσκει μία κλωστή ελευθερίας και να κρέμεται από αυτήν μέχρι να τελειώσει το κουβάρι, ένας τέταρτος μπορεί να επεξεργάζεται τρόπους για να ανατρέψει μία δικτατορία που υπάρχει μόνο στο κεφάλι του.
Είμαστε περίεργα όντα οι άνθρωποι, όχι;
Το πρόβλημα με την ελευθερία είναι ότι αποτελεί απαραίτητο συστατικό για μία δημοκρατία, οπότε αν δεν ξέρουμε αν έχουμε ελευθερία, τότε δεν ξέρουμε και αν έχουμε δημοκρατία. Γίνεται δημοκρατία χωρίς ελευθερία; Προφανώς και όχι, αυτό είναι το νόημα. Άρα, αν μία δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση υποστηρίζει (και μάλιστα επίμονα) ότι το πολίτευμα της χώρας είναι η δημοκρατία, τότε σημαίνει ότι είμαστε και ελεύθεροι, και όσοι γκρινιάζουν ότι δε νιώθουν ελεύθεροι προφανώς έχουν κάποια προσωπική άποψη περί ελευθερίας που είναι πιο περιοριστική από την αντικειμενική (ποια;) και καλά θα κάνουν να σκάσουν, γιατί κάνουν κακό στη δημοκρατία – βέβαια, το να λες σε κάποιον να σκάσει δεν είναι και πολύ δημοκρατικό, αλλά προφανώς είναι κι αυτό ελευθερία.
Σε μία τέτοια δημοκρατική χώρα, βγαίνει σήμερα ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του κόμματος στο οποίο ανήκει ο πρωθυπουργός της χώρας και διαμηνύει ότι αν πέσει η κυβέρνηση θα πάει να αποσύρει τα χρήματά του από την τράπεζα, προτρέποντας ουσιαστικά κάθε πολίτη να πράξει το ίδιο, γιατί λέει αν πέσει η κυβέρνηση θα ανέβει μετά στην εξουσία ένα κακό κόμμα που θα φέρει τον όλεθρο, την καταστροφή, την απελπισία, τον Γκοτζίλα.
Ποιος θα το φέρει αυτό το κόμμα στην εξουσία; Μα φυσικά ο λαός (δημοκρατία δεν έχουμε;), που προφανώς είναι σοφός όταν ψηφίζει Νέα Δημοκρατία και ΠΑΣΟΚ, αλλά χαζός όταν ψηφίζει κάτι άλλο. Ελευθερία είναι και αυτό: Να σου λέει η σημερινή κυβέρνηση ότι αν δεν την ξαναψηφίσεις, θα γίνει κόλαση επί γης. Τι, σε αναγκάζει να την ψηφίσεις; Όχι. Απλά σε ενημερώνει (για το καλό σου βρε κουτό) ότι αν δεν την ψηφίσεις, θα καταστραφείς και θα βουλιάξεις σε έναν ατελείωτο ωκεανό θλίψης, εσύ και όλη σου η οικογένεια, και ο θάνατος θα είναι το πιο ευχάριστο που θα μπορεί να σου συμβεί σε αυτήν την περίπτωση.
Αλλά είπαμε: Είσαι ελεύθερος να επιλέξεις ανάμεσα στη σωτηρία και την καταστροφή, ανάμεσα στο μέλλον και το παρελθόν, ανάμεσα στο φόβο και τον φόβο. Α, όχι: Στον φόβο δεν έχεις επιλογή. Σε κάθε περίπτωση, θα φοβάσαι: Θα φοβάσαι μη σου πάρουν το σπίτι (οι κομμουνιστές, ο ΕΝΦΙΑ, αναλόγως), θα φοβάσαι αν θα έχεις αύριο λεφτά στην τράπεζα, θα φοβάσαι μήπως σου χτυπήσουν το πρωί την πόρτα και σε γυρίσουν ανάποδα για να σου πάρουν μέχρι και τα ψιλά από τις τσέπες, θα φοβάσαι αν θα υπάρχει αύριο το σπίτι σου, η γειτονιά σου, η πόλη σου, η χώρα σου. Αν θα υπάρχεις εσύ. Ελευθερία μετά φόβου, ναι. Αλλά πάνω απ’ όλα, ελευθερία.
Πάνω απ’ όλα, ελευθερία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου