ΕΛευθερη Λαικη Αντιστασιακη Συσπειρωση
Η απόφαση του ανωτάτου αμερικανικού δικαστηρίου την Δευτέρα 17 Ιουνίου εναντίον της Αργεντινής δικαίωσε την φήμη της Νέας Υόρκης ως πρωτεύουσα και προστάτιδα του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου. Το συμπέρασμα είναι πως πολύ σωστά οι πιστωτές επιβάλουν στα αδύναμα κι αναξιόχρεα κράτη να εκδίδουν τα κρατικά τους ομόλογα με το δίκαιο της Νέας Υόρκης. Η στάση των δικαστών υπογράμμισε πως όταν τα πράγματα φτάσουν στα άκρα και πρέπει να επιλέξουν μεταξύ ενός κυρίαρχου κράτους ή των ιδιωτών κατόχων ομολόγων, ακόμη κι αν πρόκειται για άγριους κερδοσκόπους, η στάση τους πρέπει να θεωρείται δεδομένη: υπέρ των πιστωτών!
Ακόμη κι αν τεκμηριωμένα οι προσφεύγοντες στην δικαιοσύνη ουδέποτε δάνεισαν το δημόσιο του οποίου κατέχουν τα ομόλογα, αλλά τα απέκτησαν στην δευτερογενή αγορά στο πλαίσιο ενός στοιχήματος υψηλού ρίσκου όπως συνέβη με το κερδοσκοπικό κεφάλαιο NML Capital που αγόρασε τα αργεντίνικα ομόλογα το 2008, όταν είχαν φτάσει στο ναδίρ της αξίας τους 48 εκ. δολάρια και σήμερα ζητάει να πληρωθεί στο ακέραιο την ονομαστική τους τιμή, 832 εκ., αξιώνοντας δηλαδή ένα κέρδος που αγγίζει το 1.600%. Η αμερικάνικη δικαιοσύνη είναι εκεί για να τους το εγγυάται κι ας είναι γνωστό εδώ και χρόνια ότι πρόκειται για μια ειδική κατηγορία κεφαλαίων που ειδικεύονται σε ακριβώς αυτή την επένδυση: να αγοράζουν φθηνά ομόλογα όταν η τιμή τους έχει καταποντιστεί με απώτερο στόχο όταν θα γίνει αναδιάρθρωση να μην ενταχθούν και με την βοήθεια στρατιάς δικηγόρων να απαιτήσουν την αποπληρωμή στο ακέραιο. Εξ ου και ο χαρακτηρισμός τους ως “κεφάλαια γύπες”. Το πρώτο συμπέρασμα που εξάγεται επομένως από την ιστορικής σημασίας απόφαση στην υπόθεση Δημοκρατία της Αργεντινής εναντίον NML Capital σχετίζεται με την ποιότητα της αμερικανικής δικαιοσύνης, καθώς αποκαλύφθηκε ότι είναι ο πιο πιστός υπηρέτης των πιο αδίστακτων αεριτζήδων.
Η στάση των αμερικάνων δικαστών παρότι δεν ξαφνιάζει χρήζει υπογράμμισης γιατί δεν ταυτίζεται με την στάση του ΔΝΤ. Η αρνητική εμπειρία του διεθνούς ιμπεριαλιστικού οργανισμού τα τελευταία χρόνια από τα εμπόδια που εγείρονται ακόμη και σε περιπτώσεις που το κούρεμα των δημοσίων ομολόγων φαίνεται αναπόδραστο, με αποτέλεσμα η σχετική απόφαση να μετατίθεται στο μέλλον επιτείνοντας την αβεβαιότητα και δημιουργώντας κινδύνους μετάστασης της κρίσης, έχει οδηγήσει τον τελευταίο καιρό το ΔΝΤ να κλίνει προς το πλευρό των κρατών. Μια στάση που εκφράζει και τις ζυμώσεις που συντελούνται στο εσωτερικό του οργανισμού για μια ριζική αναθεώρηση των κανόνων πτώχευσης. Ακόμη κι αν το κάνει υποκριτικά, είναι κάτι που δεν συνέβαινε στο παρελθόν. Απόρροια αυτής της στάσης του είναι η ανησυχία που εξέφρασε από την απόφαση του αμερικανικού δικαστηρίου. Με άλλα λόγια, οι αμερικάνοι δικαστές έκαναν ακόμη και το ΔΝΤ να φρίξει.
Ενώπιον δυσάρεστων αποφάσεων βρίσκεται η κυβέρνηση της Κριστίνα Κίρχνερ μετά την απόφαση του ανωτάτου δικαστηρίου των ΗΠΑ που επιβάλει την αποπληρωμή στους κερδοσκόπους ομολόγων αξίας 1,3 δισ. δολ. που δεν δέχτηκαν την αναδιάρθρωση.
Η Αργεντινή από την άλλη βρίσκεται με την πλάτη στο τοίχο, λόγω της ατολμίας της να οδηγήσει στα άκρα την παύση πληρωμών του 2001, όταν, υπό την πίεση ενός μεγαλειώδους λαϊκού κινήματος με δεκάδες νεκρούς, δήλωσε αδυναμία εξυπηρέτησης δημοσίου χρέους ύψους 95 δισ. δολ. Επρόκειτο για σωτήρια απόφαση που επέτρεψε την μείωση της φτώχειας και της ανεργίας και την άσκηση αναδιανεμητικής πολιτικής. Λόγω της στάσης πληρωμών η Αργεντινή ποτέ δεν γνώρισε την ύφεση ούτε την ανεργία που γνώρισε η Ελλάδα, η οποία στο πλαίσιο της δικής της αναδιάρθρωσης μεγαλύτερης ονομαστικής αξίας (105 δισ. ευρώ) πλήρωσε στο ακέραιο τους κατόχους ομολόγων (ύψους 6 δισ. το 2012 και 3 δισ. σήμερα, μετά από την αδιαμαρτύρητη αποπληρωμή 3 περίπου δισ.) που δεν δέχθηκαν το κούρεμα. Το πρόβλημα της Αργεντινής ήταν πως έμεινε στα μισά του δρόμου. Η νέα συμφωνία που έκανε η αστική κυβέρνηση της Αργεντινής με τους κατόχους ομολόγων το 2005 και το 2010 να τα αποπληρώσει στην τιμή των 25 και 29 σεντς το δολάριο αντίστοιχα, αλλά πολύ περισσότερο η ατολμία της να ακυρώσει τις σειρές των ομολόγων με λογιστικό έλεγχο που θα αποδείκνυε ότι αφορούσαν ένα παράνομο χρέος κι επίσης να δηλώσει ότι δεν αναγνωρίζει το σύνολο του χρέους επέτρεψαν στους κερδοσκόπους να φτάσουν στα δικαστήρια της Νέας Υόρκης το 2012, διεκδικώντας την αποπληρωμή του συνολικού ποσού, δηλαδή της ονομαστικής αξίας των ομολόγων που κατείχαν.
Η απόφαση του δευτεροβάθμιου ανωτάτου δικαστηρίου της Δευτέρας επιβάλει στην Αργεντινή να υπακούσει στην απόφαση του δικαστή Τόμας Γκριέσα, του 2012, που επιβάλει στην Αργεντινή να καταβάλει 1,3 δισ. ευρώ στα κερδοσκοπικά κεφάλαια που αρνήθηκαν να πάρουν μέρος στην αναδιάρθρωση κι επιπλέον δύο ακόμη όρους: Πρώτο, να μην προχωρήσει σε καμιά εξαίρεση μεταξύ των δανειστών της, κι αν πρόκειται για παράδειγμα να αποπληρώσει το 3% της αξίας των ομολόγων σε αυτούς που δέχτηκαν το κούρεμα, να πληρώσει το ίδιο ποσό και στους κερδοσκόπους που δεν συμφώνησαν στην ανταλλαγή. Πρόκειται για όρο που ακυρώνει την αναδιάρθρωση και τις συμφωνίες που την συνόδευσαν, ενώ αναβαθμίζει σε σκανδαλώδη βαθμό το στάτους των κερδοσκόπων. Δεύτερο αναγνωρίζει το δικαίωμα των κερδοσκόπων να πληροφορούνται από αμερικανικές και αργεντίνικες τράπεζες για τα περιουσιακά στοιχεία της Αργεντινής στη βάση «του δημόσιου συμφέροντος που επιβάλει την εφαρμογή των συμβολαίων και την εμπέδωση του κράτους δικαίου»!!!
Η αμερικάνικη δικαιοσύνη φύλακας – άγγελος της διεθνούς κερδοσκοπίας
Η πρώτη αντίδραση της Κριστίνα Κίρχνερ ήταν με τηλεοπτικό της διάγγελμα να δηλώσει πως δεν πρόκειται να υποκύψει στον εκβιασμό. Δήλωσε καθαρά πως δεν πρόκειται να πληρώσει τους κερδοσκόπους. Η αλήθεια είναι πως δεν θέλει να το πράξει, πιεζόμενη σε ένα σημαντικό βαθμό κι από την μεγάλη έκταση που έχει λάβει το θέμα στο εσωτερικό της Αργεντινής, που η μη αποπληρωμή των κερδοσκόπων έχει αναχθεί σε ζήτημα εθνικής υπερηφάνειας και κυριαρχίας. Επίσης ούτε πρόκειται να το κάνει όχι γιατί δεν μπορεί (μικρό άλλωστε είναι το ποσό, μόλις 1,3 δισ. δολ.) αλλά γιατί αν τυχόν και αποπληρώσει στο ακέραιο τους κερδοσκόπους τότε θα προσφύγουν δικαστικά εναντίον της, λόγω των όρων που συνόδευαν την αναδιάρθρωση, όσοι αποδέχθηκαν το κούρεμα, ζητώντας να πληρωθούν στο ακέραιο! Ούτε επίσης μπορεί να αγνοήσει την απόφαση γιατί τότε, με βάση τους όρους της απόφασης Γκριέσα, δεν θα μπορούν να πληρωθούν ομόλογα που λήγουν στις 30 Ιουνίου, με αποτέλεσμα να ισοδυναμεί με ολοκληρωτική στάση πληρωμών. Κάτι που η κυβέρνηση της Κίρχνερ, λόγω των συμφερόντων που εκπροσωπεί, ούτε θέλει ούτε μπορεί να επιβάλει. Στη βάση των προηγούμενων όλα δείχνουν ότι η Αργεντινή θα επιδιώξει να συμβιβαστεί με τους κερδοσκόπους.
Πηγή – ΠΡΙΝ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου