Αιρετικές αλήθειες και μύθοι του 1821… (8ο μέρος)

antichainletter

του Νίκου Γ. Σακελλαρόπουλου

Μέρος όγδοο: Mύθοι και ιδεολογήματα της Εκκλησίας

Γράφαμε και στο προηγούμενο σχόλιο περί του μύθου του κρυφού σχολειού. που δημιούργησε η Εκκλησία, πιστή στον ρόλο της ως… υπερασπίστριας των εθνικών ιδεωδών του ελληνικού λαού.

Ήταν, άλλωστε, πάγια η τακτική της Εκκλησίας να επιχειρεί να ταυτίζεται με την εθνική μας ιστορία, όπως αυτόκλητα και χωρίς κανένας να την ψηφίσει, να επιχειρεί να επιβάλλει ή να ασκεί με φονταμενταλιστική λογική, ακόμη και εξωτερική πολιτική.

Αυτό ουδόλως είναι περίεργο, δεδομένου ότι η Εκκλησία στην θεοκρατική Ελλάδα είναι κατοχυρωμένη με Συνταγματική βούλα.

Όμως, η πραγματική ιστορία είναι πικρή, όσο κι αν δεν αρέσει σε κάποιους.

Δεν υπάρχει αμφιβολία, ότι μετά την σχεδόν βίαιη επιβολή της θρησκείας μας, έπαψε να λάμπει το αρχαίο ελληνικό πνεύμα και οι ελεύθεροι άνθρωποι μετεβλήθησαν σε ποίμνιο και δούλους του Θεού.

Η ανθρωπότητα και κυρίως ο τόπος μας, για ολόκληρους αιώνες γέμισε ενοχές και πυκνό σκοτάδι.

Όλα ή σχεδόν όλα ξεκίνησαν με την θλιβερή συνέχεια της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας στο Βυζάντιο, με τους Κωνσταντίνους, Θεοδόσιους και οι Ιουστινιανούς, που από τύραννοι μετεβλήθησαν από την Εκκλησία… σε Μεγάλους και Αγίους.

Ο εκβαρβαρισμός που εγκαθίδρυσε η βυζαντινή νέα τάξη πραγμάτων, σκότωσε το αρχαιοελληνικό πνεύμα, κατάργησε τους Ολυμπιακούς αγώνες κι άρχισε να αποφασίζει τι θα τρώει, τι θα πίνει, πως θα ντύνεται, τι θα διαβάζει και τι θα διδάσκει ο …αμνός και δούλος Του Θεού.

Ο ελληνοχριστιανικός πολιτισμός, πήρε έτσι τη θέση του αρχαιοελληνικού και…έσβησε τα φώτα που είχε ανάψει ο δεύτερος στις επιστήμες, στη φιλοσοφία και στην ανθρωπότητα!

Οι φιλόσοφοι και μεγάλοι δάσκαλοι της αρχαιότητας, έπεσαν στον πυρ το εξώτερον και τη θέση τους πήραν οι καλόγεροι και οι παπάδες.

Έτσι, φτάσαμε στον 21ο αιώνα και το Ιερατείο απαιτεί να κατευθύνει ακόμη την ζωή, την καθημερινότητα και την πολιτική ζωή του τόπου.

Ο σπουδαίος ιστορικός Κωνσταντίνος Παπαρρηγόπουλος, βαθύτατα συντηρητικός άνθρωπος, έγραφε από τον προηγούμενο ακόμη αιώνα, τις διαφωνίες του για το εκκλησιαστικό κατεστημένο, πολύ περισσότερο αφού έβλεπε την απόλυτη εξάρτηση και ταύτιση Πολιτείας και Εκκλησίας, με βασική αρχή τον …ελληνοχριστιανικό πολιτισμό!

Ο μακρύς αυτός πρόλογος, είναι χρήσιμος για να πούμε ότι η Εκκλησία στις πιο κρίσιμες στιγμές του έθνους, για να χρησιμοποιήσουμε δικό της όρο, ήταν απούσα. Είναι, μάλιστα, χαρακτηριστικό για την Επανάσταση του 1821 ήταν κάθετα αντίθετη, γιατί η ιδεολογία της ήταν αντιεπαναστατική.

Στην Εγκύκλιο του Μαρτίου 1821 ο Πατριάρχης Γρηγόριος E’ ισχυρίστηκε ότι οι επί γης εξουσίες, οι βασιλείες, είναι θεόπεμπτες (όπως γράφει ο Απόστολος Παύλος στην προς Κορινθίους επιστολή που αναφέρουμε στη συνέχεια) και όποιος οργανώνει ανταρσία εναντίον τους διαπράττει μέγιστο αμάρτημα, είναι σαν να κινείται εναντίον τού Θεού και γι’ αυτό η Εκκλησία τον αφορίζει και τον καταδικάζει σε αιώνια τιμωρία – και τον Σουλτάνο ο Θεός τον έστειλε και οι Έλληνες που οργάνωναν την Επανάσταση διέπρατταν το ίδιο αμάρτημα!

Αργότερα, το Ιερατείο προσπάθησε να ισχυριστεί ότι τον Πατριάρχη τον εξανάγκασε η οθωμανική κυβέρνηση να εκδώσει την εν λόγω Εγκύκλιο αλλά υπάρχει άλλη Εγκύκλιος, του ίδιου Πατριάρχη, του 1797, με το ίδιο ιδεολογικό περιεχόμενο, όταν ούτε καν η ιδέα για Επανάσταση δεν είχε εμφανιστεί!

Ακόμη και η ύψωση του λαβάρου της επανάστασης στα Καλάβρυτα από τον Παλαιών Πατρών Γερμανό, είναι ένας απίστευτος μύθος κατασκευασμένος από την Εκκλησία, που ήθελε να αποδείξει ότι εκείνη κήρυξε την ελευθερία του Έθνους!

Αυτός ο μύθος, δημιουργήθηκε πολλά χρόνια μετά την επανάσταση του 1821. Συγκεκριμένα το 1889, όταν κάποιος πρωτοσύγκελος, ηλικίας 97 ετών, βεβαίωσε ότι ο Παλαιών Πατρών Γερμανός ευλόγησε τα όπλα, ύψωσε το λάβαρο στην Αγία Λαύρα και κήρυξε την επανάσταση, την ίδια ημέρα με τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου! Αυτός, λοιπόν, ο σχεδόν αιωνόβιος πρωτοσύγκελος, προφανώς με…μνήμη ελέφαντα, έδωσε το πάτημα στην επίσημη Εκκλησία να …καπηλευτεί την επανάσταση. Έτσι, επιχειρήθηκε η διαστρέβλωση της ιστορίας.

Με αγαστή συνύπαρξη Θρησκείας και Πολιτικής, ενώ μέχρι τότε ουδείς μιλούσε για το συγκεκριμένο γεγονός, δεδομένου πως ήταν πάγκοινο ότι η επανάσταση είχε ξεκινήσει στην Καλαμάτα, με μπροστάρη τον Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη στις 23 Μαρτίου του 1821.

Βεβαίως, πρέπει να τονίσουμε κάτι ιδιαιτέρως σημαντικό.

Εκείνη την εποχή που ο αιωνόβιος πρωτοσύγκελος μίλησε για το λάβαρο του Παλαιών Πατρών Γερμανού (1889), είχε ξεκινήσει από ακραίους παραεξουσιαστικούς και παραεκκλησιαστικούς κύκλους πίεση με …προπαγάνδα, για την επιστροφή των διεκδικούμενων «εθνικών δικαίων», που κατέληξαν στο μεγάλο φιάσκο του ατυχούς πολέμου με τους Τούρκους το 1897. Συνεπώς, όλα έχουν την εξήγησή τους.

Κορυφαίος δε αυτής της διαπλοκής μεταξύ Κράτους και Εκκλησίας ήταν. τότε, ο Ζαΐμης, ο οποίος έγινε στη συνέχεια μέχρι πρωθυπουργός και πρόεδρος της Δημοκρατίας, λέγοντας «ναι» σε ότι του πρότειναν.

Συμμέτοχος δε, αυτής της διαπλοκής, ο…ελέω Θεού βασιλιάς Γεώργιος!

«Αηδέστατος κωμωδός» ο Βολταίρος κατά την Εκκλησία

Να πούμε κι άλλα πράγματα.

Ελάχιστοι νεοέλληνες γνωρίζουν ότι ο σπουδαίος Γάλλος φιλόσοφος Βολταίρος, ήταν κόκκινο πανί για τη δική μας Εκκλησία εξ αιτίας της διδασκαλίας του.

Τι έλεγε ο Βολταίρος;

Ότι ο άνθρωπος για να γίνει ευτυχισμένος, οφείλει να είναι απαλλαγμένος από τον φανατισμό της Εκκλησίας σε ότι αφορά τη μεταφυσική θεώρηση των πραγμάτων.

Χαρακτήριζε, μάλιστα την Εκκλησία πηγή δυστυχίας για τους ανθρώπους, εξ αιτίας των δογμάτων, της κληρικοκρατίας των λειτουργών κάθε θρησκείας και της λειτουργίας της προς αμφισβήτηση των πολιτικών καθεστώτων.

Αυτό δεν άρεσε στο δικό μας Ιερατείο.

Ανέλαβε, μάλιστα, εκ μέρους του, πολλά χρόνια μετά, να απαντήσει στον μεγάλο φιλόσοφο ένας …γίγαντας του πνεύματος, ο …καλόγηρος Σέργιος.

Διαβάστε με ποιον τρόπο επιχειρεί να αντικρούσει τον Βολταίρο:

«Είναι αμαθής ιστορικός, συγκεχυμένος λογοποιός, αδιανόητος διαλεκτικός, χυδαιότατος φρονηματίας, ασυλλόγιστος γεωγράφος, χρονολογικός ταραξίας, αναιδέστατος ψεύτης, αδιάκριτος κριτικός, ακατάστατος συγγραφεύς, ασύνετος, φλύαρος, ψευδώνυμος φιλόσοφος, αηδέστατος κωμωδός και βδελυρός αδολέσχης, πάντολμος τολμητίας, κακεντρεχέστατος άθεος, και των ασεβών απάντων εξωλέστατος, του σύμπαντος χρόνου αφρονέστερον έκτρωμα, και της εσχάτης απονοίας αντάρτης του Θεού και των αγίων γραφών».

Αυτή ήταν η απάντηση της Εκκλησίας στον Βολταίρο.

Βρισιές και κατάρες.

Πως, όμως, να κάνει διαφορετικά η Εκκλησία, όταν ο πιο επίσημος ερμηνευτής του Θεού επί γης, ο Απόστολος Παύλος έλεγε και έγραφε διαφορετικά πράγματα;

Ας τα θυμηθούμε:

1. Προς Τιμόθεον

Παύλος απόστολος του Ιησού Χριστού, κατ’ εντολήν του Θεού και του Σωτήρος μας και του Κυρίου Ιησού Χριστού επιτάσσω:

«Όσοι εισίν υπό ζυγόν δούλοι, τους ιδίους δεσπότας πάσης τιμής αξίους ηγείσθωσαν, ίνα μη το όνομα του Θεού και η διδασκαλία βλασφημήται».

Ωραίος ο Παύλος.

Δηλαδή διατάζω, κατ’ εντολήν του Θεού, όσοι είναι δούλοι, να εκτιμούν ιδιαίτερα τους κυρίους τους για να μη δυσφημείται το όνομα και η διδασκαλία Του Θεού!

2. Προς Ρωμαίους

«Πάσα ψυχή εξουσίαις υπερεχούσας υποτασσέσθω. Ου γαρ έστιν εξουσία ει μη υπό Θεού, αι δε ούσαι εξουσίαι υπό Θεού τεταγμέναι εισίν, ώστε ο αντιτασσόμενος της εξουσία τη του Θεού διαταγή ανθέστηκε. Οι δε ανθεστηκότες εαυτοίς κρίμα λήψονται. Θέλεις δε μη φοβείσθαι την εξουσίαν; Το αγαθόν ποίει και έξεεις έπαινον εξ αυτής, Θεού γαρ διάκονος εστί σοι εις το αγαθόν. Εάν δε το κακόν οιής φοβού. Ου γαρ εική την μάχαιραν φορεί. Θεού γαρ διάκονος εστιν εις οργήν έκδικος τω το κακόν πράσσοντι. Διο ανάγκη υποτάσσεσθαι ου μόνον δια την οργήν, αλλά και δια την συνειδησιν».

Τι λέει ο Παύλος;

Κάθε άνθρωπος πρέπει να υποτάσσεται στις ανώτερες αρχές, γιατί δεν υπάρχει καμιά εξουσία χωρίς τη θέληση του Θεού, οι εξουσίες δε που υπάρχουν, έχουν οριστεί από τον Θεό, με τέτοιον τρόπο, ώστε εκείνος που τις αμφισβητεί, αντιτάσσεται στη διαταγή του Θεού.

Όσοι δε, δεν υπακούν θα τιμωρηθούν. Θέλεις να μη φοβάσαι την εξουσία; Κάνε το καλό και θα επαινεθείς από αυτήν, γιατί η εξουσία είναι υπηρέτης του Θεού και αποβλέπει στο καλό σου. Αν, όμως, πράξεις το κακό, τότε να φοβάσαι, γιατί δεν είναι έτσι άσκοπα ζωσμένη με το μαχαίρι, έτοιμη να εκδικηθεί εκείνον που κάνει το κακό. Επομένως πρέπει να υποτάσσεσθε, όχι μόνο για να αποφύγετε την οργή της εξουσίας, αλλά και για λόγους συνείδησης…»!

Δηλαδή, όλα θα είναι καλά αρκεί να μη βγάζεις γλώσσα στην εξουσία και να κάνεις ότι σου λέει. Κι αν δεν κάτσεις καλά, θα δοκιμάσεις το μαχαίρι στο λαιμό σου και θα πας στην κόλαση!

Αν ήταν έτσι, αν οι Έλληνες έκαναν ότι… διατάζει ο Απόστολος Παύλος, τότε θα είμαστε ακόμη υπόδουλοι των Τούρκων, των βασιλιάδων, των Γερμανών και κάθε κατακτητή.

Κι αφού τις εξουσίες τις στέλνει ο Θεός, όπως λέει ο Παύλος, τότε τους Τούρκους τους έστειλε εκείνος για να μας κατακτήσουν;

Μήπως ο Θεός έστειλε τον Χίτλερ, τον Στάλιν κι άλλους αιμοσταγείς δικτάτορες να…εξουσιάσουν την ανθρωπότητα;

Ο Κολοκοτρώνης, ο μεγαλύτερος ήρωας αυτού του τόπου, έβαλε τα πράγματα στη θέση τους, με μια ομιλία του στους φοιτητές, το 1838:

Ο γέρος του Μοριά, καυτηρίασε τη στάση της Εκκλησίας και δη των αρχιερέων (δεδομένου ότι ο απλός κλήρος ήταν παντελώς απαίδευτος και άβουλος ενεργούμενός τους, ενώ δούλευε σκληρά για να επιζήσει), για την εχθρική στάση τους απέναντι των ελληνικών γραμμάτων και της προόδου.

Αναγνώρισε, μάλιστα, τη σπουδαία συμβολή των Ελλήνων και ξένων διανοουμένων του εξωτερικού και των οπαδών του Διαφωτισμού στην ελληνική επανάσταση.

Να τι γράφει στη σελίδα 283, το βιβλίο του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη με τίτλο «Διήγησις συμβάντων της Ελληνικής Φυλής», που εξεδόθη το 1843:

«Σαν είδε ότι δεν μπόραγε να εξολοθρεύσει τους Έλληνες (σ.σ. ο Σουλτάνος μετά την άλωση), διόρισε έναν Βιτσερέ (δηλαδή αντιβασιλέα) κι έναν Πατριάρχην και του έδωκε την εξουσίαν της Εκκλησίας. Αυτός και ο λοιπός κλήρος έκαμαν ότι τους έλεγε ο Σουλτάνος. Ύστερον έγιναν οι Κοτσαμπάσηδες εις όλα τα μέρη. Η Τρίτη τάξις και οι προκομμένοι το μεγαλύτερον μέρος των πολιτών, μη υποφέροντες τον ζυγόν έφευγαν και οι γραμματισμένοι επήραν κι έφυγαν από την Ελλάδα, την πατρίδαν των, και έτσι έμεινε ο λαός όστις στερημένος από τα μέσα της προκοπής εκατήντησεν εις αθλίαν κατάστασιν και αυτή αύξαινε κάθε ημέρα χειρότερα, διότι αν ευρίσκετο μεταξύ του λαού κανείς με ολίγην μάθησιν, τον ελάμβανε ο κλήρος, όστις έχαιρε προνόμια, ή εσύρετο από τον έμπορον της Ευρώπης ως βοηθός του, ή εγίνετο γραμματικός του προεστού. Και μερικοί μη υποφέροντες την τυραννίαν του Τούρκου και βλέποντες τες δόξες αυτές και τες ηδονές, όπου απελάμβαναν αυτοί, άφηναν την πίστη τους και εγένοντο Μουσουλμάνοι….».

Στη συνέχεια της ομιλίας του Γέρου του Μοριά, που αναφέρεται στη συγκεκριμένη έκδοση του 1843, ο Κολοκοτρώνης ξεκαθάρισε ότι οι ραγιάδες συνειδητοποίησαν την ελληνική τους καταγωγή και αποφάσισαν να ξεσηκωθούν, όταν έμαθαν για πρώτη φορά το παρελθόν τους και την αρχαία Ελλάδα, μέσα από έργα αρχαίων Ελλήνων που κυκλοφόρησαν στο εξωτερικό και τα οποία ήταν άγνωστα στην Ελλάδα, επειδή τα απαγόρευε η Εκκλησία!

Ο Ιάκωβος – Ρίζος Νερουλός, σχετικά με τα έργα του κλήρου, στις 25 Μάιου του 1841, τόνισε σε ομιλία του στην Ακρόπολη:

«Η βυζαντινή ιστορία, είναι αλληλένδετος σχεδόν, και μακροτάτη σειρά πράξεων μικρών και αισχρών βιαιοτήτων του εις το Βυζάντιον μετεμφυτευθέντος Ρωμαϊκού κράτους. Είναι στηλογραφία επονείδιστος της εσχάτης αθλιότητος και εξουθενώσεως των Ελλήνων…».

Ο ιστορικός Δημήτριος Φωτιάδης γράφει:

«Η πολυπόθητη λευτεριά άργησε πάρα πολύ να έλθη, γιατί το πατριαρχικο-φαναριώτικο κράτος κατέπνιγε κάθε ελευθερωτική πνοή με αφορισμούς, αρές, κατάρες και διαβρώσεις μέσω πολυπληθών ρασοφόρων του, και ιδιαίτερα των αργόσχολων καλόγερων…».

Ο αρνητισμός του Πατριάρχη και των πολλών επιφανών ιεραρχών στην επανάσταση του 1821 και η συνεργασία τους με τους Τούρκους, είχε εκμηδενίσει το κύρος τους ανάμεσα στους σκλαβωμένους Έλληνες.

Είναι σαφές, ότι τόσο ο κλήρος, όσο και οι κοτσαμπάσηδες, σύρθηκαν στην επανάσταση αναγκαστικά, όταν έγινε φανερό ότι οι Τούρκοι τους είχαν προγράψει και αποφασίσει την εξόντωσή τους, αφού δεν τους ήταν πλέον χρήσιμοι.

Ήταν για τον επιφανή κλήρο που μέχρι την επανάσταση ζούσε πλήρης προνομίων, ζήτημα ζωής και θανάτου.

Ακόμη και ο βάρβαρος απαγχονισμός του Πατριάρχη Γρηγορίου του Ε΄ από τους Τούρκους, έγινε για τιμωρία, όχι του ιδίου, αλλά των Ελλήνων που επαναστάτησαν. Κι η αδικία είναι ότι …την πλήρωσε ο Έλληνας που ήταν αντίθετος στην επανάσταση, όπως είπαμε προηγουμένως και θα δούμε αναλυτικά πιο κάτω.

Ο Γάλλος περιηγητής Barthilby, έγραψε μόλις γύρισε στο Παρίσι:

«Οι καλόγεροι καλλιεργούν κάθε δεισιδαιμονία, επιτρέπουν κάθε δολιότητα, καταδιώκουν τους φωτισμένους ανθρώπους…».

Ο ίδιος, από επίσκεψή του στο μοναστήρι του Αγίου Ιακώβου στην Πάτμο, ρώτησε αν υπήρχαν χειρόγραφα στη μονή και πήρε την απάντηση»

«Θεός φυλάξοι! Εμείς είμαστε ορθόδοξοι και όσα έγραφαν αυτοί οι Ελληνοβριοί, όλο αιρετικά πράγματα, τα κάψαμε».

Στα Γιάννινα, εμπόδια για τη λειτουργία των σχολείων δεν έφερνε ο Αλή Πασάς, αλλά η Εκκλησία. Είναι χαρακτηριστικό ότι τον πιο σπουδαίο δάσκαλο της σχολής των Ιωαννίνων, τον Ψαλλίδα, τον έσωσε από αφορισμό ο ίδιος ο Αλής.

Όμως, δεν συνέβη το ίδιο με τον φωτισμένο δάσκαλο Γεώργιο Σουγδουρή, που πρωτοδίδαξε στα Γιάννινα Φυσική και Φιλοσοφία, αφού τον αφόρισε ο μητροπολίτης Κλήμης.

Ο περίφημος μαθηματικός Μεθόδιος Ανθρακίτης, που πρώτος δίδαξε συστηματικά Άλγεβρα, Γεωμετρία και Τριγωνομετρία, χαρακτηρίστηκε από την Εκκλησία, άθεος εξ αιτίας της διδασκαλίας του και αφορίστηκε από τον Πατριάρχη Ιερεμία Γ΄.

Ο δε Πατριάρχης Γρηγόριος ο Ε΄, με εγκύκλιό του στα 1819,στρέφεται ανοικτά εναντίον της διδασκαλίας των Θετικών Επιστημών και της Φιλοσοφίας και το μόνο που αποδέχεται είναι η γνώση μιας σειράς γραμματικής και απλών αριθμητικών πράξεων.

Ιδού η εγκύκλιος:

«Επιπολάζει ενιαχού μια καταφρόνησηις περί τα γραμματικά μαθήματα και διόλου παράβλεψις περί τας Λογικάς και Ρητορικάς τέχνας, και περί αυτήν εν πάση την διδασκαλίαν της υψηλοτάτης Θεολογίας, προερχομένη εκ της ολοτελούς αφοσιώσεως μαθητών ομού και διδασκάλων εις μόνα τα μαθηματικά και τας επιστήμας, και αδιαφορία εις τας παραδεδομένας νηστείας, προκύπτουσα εκ τινών διεφθαρμένων ανδραρίων, τα οποία καθώς τα ζιζάνια μεταξύ του καθαρού σίτου, ούτω και αυτά μεταξύ πεπαιδευμένων του Γένους ανεφύησαν, πλανώμενα υφ’ αυτών και πλανώντα τους αφελεστέρους και απεριφράκτους την διάνοιαν».

Δηλαδή, ο Πατριάρχης, λέει ότι όσοι διδάσκουν και διδάσκονται μαθηματικά και επιστήμες, είναι …διεφθαρμένα ανδράρια! Γι αυτό…διαβάζετε και σπουδάζετε…Θεολογία!

Απίστευτα πράγματα, τα οποία αποσιωπά, τόσο η Εκκλησία όσο και το Κράτος.

Κι όποιος τα θίγει, ακόμη και σήμερα, υφίσταται τους…κεραυνούς και τις απειλές κάποιων άγαμων, ανέραστων και χωρίς παιδιά ρασοφόρων, οι οποίοι με μόνο εφόδιο ένα πτυχίο Θελολογίας, απαιτούν να καθορίζουν τα κοινωνικά, πολιτικά, οικονομικά και ατομικά δικαιώματά μας. Αυτοχαρακτηρίζονται, μάλιστα, Άγιοι!

Ύποπτος ο Ρήγας Φεραίος!

Θέλετε κι άλλα για τον Πατριάρχη Γρηγόριο τον Ε΄;

Όταν ο Ρήγας Φεραίος έγραψε το περίφημο Σύνταγμα, έγραψε μια επιστολή, την 1ηΔεκεμβρίου του 1797, με την οποία ζητούσε από τον κλήρο εγρήγορση, μη τυχόν και φτάσει στα χέρια του χριστιανικού ελληνικού λαού και διαβαστεί… «το ύποπτο και αντισυνταγματικό Σύνταγμα». « Ψάξτε παντού, ερευνήστε, ρωτήστε, εξετάστε και στείλτε αμέσως στο Πατριαρχείο κάθε τέτοιο έντυπο. Διαφορετικά σας περιμένει η τιμωρία του Θεού αλλά και της Εκκλησίας…».

Δυο εβδομάδες μετά την κυκλοφορία της εγκυκλίου….προδίδεται και συλλαμβάνεται από τους Τούρκους ο Ρήγας.

Αφόρισε τους επαναστάτες η Εκκλησία!

Λίγο μετά, όταν κηρύχτηκε η επανάσταση στις παραδουνάβιες χώρες, ο Πατριάρχης Γρηγόριος Ε΄, αφορίζει τους πρωτεργάτες Αλέξανδρο Υψηλάντη και Μιχαήλ Σούτσο! Οι αφορισμοί αυτοί, διαβάστηκαν στις Εκκλησίες στις 23 Μαρτίου 1821!

Όμως, είχαμε κι άλλον αφορισμό, στις 22 Απριλίου 1821, ανήμερα του Πάσχα, εναντίον όλων των ξεσηκωμένων Ελλήνων.

Τον παραθέτουμε:

«Οι τω καθ’ ημάς αγιωτάτω πατριαρχικώ, αποστολικώ και οικουμενικώ θρόνω υποκείμενοι μητροπολίται και υπέρτιμοι και θεοφιλέστατοι αρχιεπίσκοποι τε και επίσκοποι, εν αγίω πνεύνατι αγαπητοί αδελφοί και συλλειτουργοί, και εντιμόταοι κληρικοί της καθ’ ημάς του Χριστού εκκλησίας και εκάστης επαρχίας.

Η πρώτη βάσις της ηθικής, ότι είναι προς τους ευεργετούντας ευγνωμοσύνη…και όστις ευεργετούμνος αχαριστεί είναι ο κάκιστος των ανθρώπων…όταν δε η αχαριστία ήναι συνωδευομένη και με πνεύμα κακοποιόν και αποστατικόν, εναντίον της κοινής ημων ευεργέτιδος και τροφού, κραταιάς και αηττήτου βασιλείας, τότε εμφαίνει και τρόπον αντίθεον, επειδή ουκ έστι βασιλεία και εξουσία ειμή από Θεού τεταγμένη. Όθεν και πας ο αντιταττόμενος της θεόθεν, εφ ημάς τεταγμένη κραταιά βασιλεία, τη του Θεού διαταγή ανθέστηκε. Και τα δυο ταύτα ουσιώδη και βάσιμα ηθικά και θρησκευτικά χρέη κατεπάτησαν με απαραδειγμάτιστον θρασύτητα και αλαζονείαν ο, τε προσδιορισθείς της Μολδαβίας ηγεμών Μιχαήλ, και ο του γνωστού αγνώμονος και φυγάδος Υψηλάντου, αγνώμων υιός Αλέξανδρος.

Εις όλους τους ομογενείς μας είναι γνωστά, τα άπειρα ελέη, όσα η αέναος της βασιλείας πηγή εξέχεεν εις τον κακόβουλον Μιχαήλ αυτός όμως φύσει κακόβουλος ων, εφάνη τέρας έμψυχον αχαριστίας και συμφώνησε μετά του Αλεξάνδρου Υψηλάντου, υιού του δραπέτου και φυγάδος Υψηλάντου, όστις παραλαβών μερικούς ομοίους του… εκήρυξαν του γένους ελευθερίαν..διοργανίζοντες οι ασυνείδητοι…τον κοινόν και γενικόν όλεθρον εναντίον παντός του γένους.

Και είναι γνωστόν ότι όσοι είναι κατηρτισμένοι εις την ευσέβειαν, όσοι νουνεχείς και τίμιοι και των ιερών κανόνων και θείων νόμων ακριβείς φύλακες, δεν θέλουν δώσει ευηκοΐαν εις τας ψευδολογίας των αχρείων, επειδή όμως είναι ενδεχόμενον να παρασυρθώσι και άλλοι, συμβουλεύομεν, παραινούμεν και εντελλόμεθα και παραγγέλομεν να διακηρύξετε την απάτην των ειρημένων κακοποιών και κακοβούλων και να τους στηλιτεύσετε ως κοινούς λήσμονας και ματαιόφρονας και να προσέχετε εις ταςαπάτας αυτών. Όσα δε γράμματα ή ειδήσεις να παησιάσωσιν εις τους κατά τόπους αρχιερείς και τους βασιλικούς εξουσιαστάς δηλοποιύντες και παραδίδοντες και εκείνους τους απλουστέρους, όσοι ήθελον φωραθεί να ενεργούν τα ανοίκεια του ραγιαδικού χαρακτήρα…

….Ως παραβάται των θείων νόμων και αποστολικών διατάξεων, ως καταφρονηταί του ιερού χρήματος, της προς τους ευεργετήσαντας ευγνωμοσύνης και αχαριστίας, ως ενάντιοι των ηθικών και πολιτικών όρων, ως την απώλειαν των αθώων ενευθύνων ομογενών μας, ασυνειδήτως τεκταινόμενοι, αφωρισμένοι υπάρχουσι και κατηραμένοι και ασυγχώρητοι και άλυτοι μετά θάνατον και των αιωνίω υπόδικοι αναθέματι και τυμπανιαίοι.

Αι πέτραι, τα ξύλα και ο σίδηρος λυθείησαν, αυτοί δε μηδαμώς σχισθείσα η γη καταπίοι αυτούς, οχ’ ως τον Δαθάν και Αβειρών, αλλά τρόπω δη τινι παραδόξω, εις θαύμα και παράδειγμα.

Πατάξαι Κύριος αυτούς τη ψύχει, τω πυρετώ, τη ανεμοφθορία και τη ώχρα. Γεννηθήτω ο ουρανός ο υπέρ την κεφαλήν αυτών χαλκούς και η γη η υπό τους πόδας αυτών σιδηρά.

Εκακοποίησαν αόρως της παρούσης ζωής και προσζημιωθείσαν και την μέλλουσαν. Επιπεσάτωσαν επί τας κεφαλάς αυτών κεραυνοί της θείας αγανακτήσεως. Είησαν τα κτήματα αυτών εις παντελή αφανισμόν και εις εξολόθρευσιν. Γεννηθήτωσαν τα τέκνα αυτών ορφανά και αι γυναίκες χήραι….

Υπεγράφη συνοδικώς επί της Αγίας Τραπέζης αιωκά (σ.σ. δηλαδή 1821) εν μηνί Μαρτίου, παρά της ημών μετριότητος και πάντων των αγίων αρχιερέων.

Ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Γρηγόριος αποφαίνεται, ο Ιεροσυλύμων Πολύκαρπος συναποφαίνεται, ο Καισαρείας Ιωαννίκιος, ο Ηρακλείας Μελέτιος, ο Κυζίκου Κωνστάντιος, ο Νικομηδείας Αθανάσιος, ο Νικαίας Μελέτιος, ο Χαλκηδόνος Γρηγόριος, ο Δέρκων Γρηγόριος, ο Θεσσαλονίκης Ιωσήφ, ο Τυρνάβου Ιωαννίκιος, ο Ανδριανουπόλεως Δωρόθεος, ο Προύσσης Μελέτιος, ο Διδυμοτείχου Καλλίνικος, ο Αγκύρας Αθανάσιος, ο Ναξίας Γρηγόριος».

Απίστευτης κακίας και νοσηρότητας κείμενο από Πατριάρχη και ανώτερο κλήρο.

Όλοι εναντίον της επανάστασης του 1821.

Δεν είναι μόνο ότι χαρακτηρίζει …κακοποιούς τους Υψηλάντη, Σούτσο και όσους ψάχνουν την ελευθερία τους, αλλά καταφεύγει σε κήρυγμα μίσους και συγκλονιστικές κατάρες.

Τι σχέση μπορούν να έχουν αυτές οι αράδες με τον Χριστό;

Που βρήκαν τόσο παρανοϊκό μένος εναντίον της ελευθερίας;

Που βρήκαν τόσο μίσος εναντίον ανθρώπων;

Κι όμως, οι περισσότεροι από τους υπογράφοντες είναι…Αγιοποιημένοι από την Εκκλησία και …ήρωες για την Πολιτεία.

Αναθεματισμοί εναντίον των Ελλήνων

Για τον επίλογο, αφήσαμε τους αναθεματισμούς της Εκκλησίας εναντίον των Ελλήνων.

Όταν έγινε ο σχεδόν βίαιος εκχριστιανισμός των Ελλήνων με τις βυζαντινές μηχανορραφίες και τυραννικές πρακτικές, το όνομα «Έλλην» ΑΠΑΓΟΡΕΥΤΗΚΕ!

Ο …Αιθίοπας που η Εκκλησία μας έκανε Άγιο Αθανάσιο, έχει γράψει, όπως αναφέρει ο Κοσμάς ο Αιτωλός»

« Δεν είχε αποκαλυφθεί η μωρία της ελληνικής φιλοσοφίας, παρά μόνον όταν η αληθινή σοφία του Θεού φανέρωσε τον εαυτό της στη γη…».

Όλες οι φιλοσοφικές σχολές έκλεισαν και θεσμοθετήθηκε η περίφημη δίωξη «επί ελληνισμώ»! Οι ναοί και τα θέατρα των αρχαίων Ελλήνων γκρεμίστηκαν και στη θέση τους κτίστηκαν Εκκλησίες.

Κι όχι μόνο αυτό.

Μπήκαν στη θεία λειτουργία οι…περίφημοι αναθεματισμοί, εναντίον των Ελλήνων που ψάλλονται κάθε χρόνο, με ιδιαίτερη επισημότητα, την Κυριακή της Ορθοδοξίας.

Ακούστε μερικούς:

«Τοις τα ελληνικά γράμματα διεξιούσι μαθήματα…..ανάθεμα τρις».

«Τοις μετά των άλλων μυθικών πλασμάτων και τας πλατωνικάς ιδέας ως αληθείς δεχόμενοις, ανάθεμα τρις».

«Τοις την μωράν των έξωθεν φιλοσόφων λεγομένην σοφίαν προτιμώσι, ανάθεμα τρις».

«Τοις λέγουσιν ότι οι των Ελλήνων σοφοί και πρώτοι των αιρεσιαρχών, ανάθεμα τρις».

Όλα αυτά τα κηρύγματα μίσους, τα παρακολουθεί κάθε χρόνο η επίσημη Πολιτεία και …δεν μιλάει κανένας!

Κι όχι μόνο δεν μιλάει, αλλά κάθε χρόνο ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας ψέλνει το Σύμβολο της Πίστεως, το οποίο είναι μια προσευχή σε ανάμνηση του γεγονότος της νίκης των Εικονολατρών εναντίον των Εικονομάχων, που έγινε πριν 14 αιώνες!

Βάζουν, δηλαδή, το κορυφαίο πρόσωπο του επίσημου Κράτους, να μπαίνει ανάμεσα σε μια εμφύλια ιερατική διαμάχη, εξακοντίζοντας κατάρες και αναθέματα εναντίον κάποιων άλλων Χριστιανών που έτυχε να έχουν διαφορετική άποψη για τη λατρεία των εικόνων!

Στον τύπον των ήλων ο Κωστής Στεφανόπουλος!

Πάντως, εκείνο που έπρεπε να κάνει η επίσημη Πολιτεία, δηλαδή να διαμαρτυρηθεί και σε τελική ανάλυση να μη μετέχει σε γιορτές πλήρεις αναθεματισμών για τους Έλληνες, το έκανε ένα απλός πολίτης, ομογενής από την Γερμανία.

Έστειλε προ λίγων ετών, (Τα ψιλά γράμματα της Ιστορίας, Θεόδωρος Παναγόπουλος, σελίδα 261) επιστολή στον Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο και στον Πρόεδρο – τότε- της Δημοκρατίας Κωστή Στεφανόπουλο, διαμαρτυρόμενος γι’ αυτό τα αίσχος.

Ο μεν λαλίστατος (ο Θεός να τον συγχωρήσει) Αρχιεπίσκοπος απαξίωσε να του απαντήσει, ενώ ο Πρόεδρος απάντησε ως εξής:

«Έλαβα την από 26-3-2002 επιστολή σας. Οι αναθεματισμοί κλπ κατά των Ελλήνων, εγράφησαν προ αιώνων και θα έπρεπε νυν να παραλείπονται. Η Εκκλησία, ως φαίνεται, διστάζει να προβεί σε μεταβολές χάριν της παραδόσεως».

Είναι ο μόνος και πρώτος Έλληνας πολιτικός που αδειάζει την Εκκλησία, λέγοντας σε έγγραφο ότι «θα πρέπει να παραλείπονται» (σ.σ. οι αναθεματισμοί) και προσθέτοντας ότι «η Εκκλησία διστάζει να προβεί σε μεταβολές», επιβεβαιώνοντας εμμέσως πλην σαφώς, ότι είναι κάτι που θεωρείται επιβεβλημένο.

Όπως επιβεβλημένη είναι και η αναθεώρηση των μύθων και των ιδεολογημάτων που διδάσκονται στα σχολεία οι νεοέλληνες.

Αυτά και… του Κυρίου δεηθώμεν να μην πέσουν επί των κεφαλών μας τα γνωστά αναθέματα και…άρες!

Κι ας είναι… άρες μάρες κουκουνάρες…