Για την εκλογή του νέου προέδρου της ευρωπαϊκής επιτροπής.

του Κώστα Μελά

Μια ακόμη ιδιομορφία(;) βλέπουμε να ισχύει στις προσεχείς ευρωεκλογές.  Όπως όλοι γνωρίζουμε , όποιος κερδίζει(με τον τρόπο που ισχύει ) σε κάθε εκλογή , για το κοινοβούλιο, την περιφέρεια , το δήμο ή το συνδικάτο , είναι βέβαιος ότι θα κυβερνήσει. Δεν συμβαίνει το ίδιο με τους πέντε υποψηφίους για την προεδρία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Η τελική επιλογή για τον αντικαταστάτη του JoséManuel Barroso ανήκει στις κυβερνήσεις των χωρών μελών. Θα ακολουθήσουν τις επιλογές των ψηφοφόρων για τις εκλογές του ευρωκοινοβουλίου; Κανείς δεν το γνωρίζει ούτε είναι καθαρό από την αναθεωρημένη Συνθήκη της Λισαβόνας.

Ο ορισμός  του νέου προέδρου της επιτροπής ανήκει στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, σύμφωνα με την αναθεωρημένη συνθήκη της Λισαβόνας. Στη συνθήκη τονίζεται ότι οι αρχηγοί των Κρατών και των Κυβερνήσεων θα πρέπει να λάβουν υπόψη τους τα αποτελέσματα των εκλογών για το ευρωκοινοβούλιο. Δεν είναι ξεκάθαρο αν αυτό σημαίνει ότι το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο πρέπει να ορίσει τον νικητή των εκλογών ή μπορεί να επιλέξει κάποιον τρίτο «σεβόμενο τις επιλογές των ψηφοφόρων». Βεβαίως ανήκει στο ευρωκοινοβούλιο η αποδοχή του νέου προέδρου της επιτροπής. Όμως όλοι γνωρίζουμε πως λειτουργούν τα πράγματα σε αυτές τις περιπτώσεις.

Οι κυβερνήσεις της Ένωσης δεν θέλουν απλά να έχουν την τελευταία λέξη μόνο για να επιβάλλουν την πολιτική τους βούληση. Αυτό είναι δεδομένο. Επιθυμούν να διατηρήσουν μια πολιτική ισορροπία γενικότερη δεδομένου ότι υπάρχουν και οι ορισμοί του Προέδρου του Κοινοβουλίου, του Ανώτατου εκπροσώπου για τις εξωτερικές υποθέσεις και την ασφάλεια και βεβαίως των επιτρόπων. Επομένως το ζήτημα δεν είναι μόνο νομικό αλλά κυρίως πολιτικό. Στην ουσία εξακολουθεί η ΕΕ να διοικείται  δια-κυβερνητικά και αυτό σημαίνει με απλά λόγια ότι τα ισχυρότερα(ο) κράτη (ος) επιβάλλουν την άποψή τους.

www.kostasmelas.gr