Αν δεν έρθει η ανάπτυξη...

protagon

του Αντώνη Παπαγιαννίδη

Από την επίσημη ενημέρωση του ΙΟΒΕ για τις προοπτικές της οικονομίας (του Ινστιτούτου που «ξεκλείδωσε» ο Γιάννης Στουρνάρας, στη θητεία του ως Επιστημονικός και εν συνεχεία ως Γενικός Διευθυντής, και τώρα συνεχίζει ακόμη περισσότερο ο Νίκος Βέττας να το ενσωματώνει στην κεντρική δημόσια συζήτηση), περιμένει κανείς κάτι πιο ψαγμένο από τις παραδοσιακές «αισιόδοξες προβολές» -ή τις αντίστοιχες απαισιόδοξες ιερεμιάδες: δεν διαφέρουν και τόσο σε ρηχότητα-, με τις οποίες εκτρέφεται η δημόσια συζήτηση, με την μηρυκαστική μας συνδρομή των ΜΜΕ της εποχής.

Όμως, η τελευταία τέτοια άσκηση του ΙΟΒΕ, λίγες μόνο μέρες μετά την διαβόητη «έξοδο στις αγορές», την επίσκεψη Μέρκελ κ.λπ., και σε απόσταση αναπνοής πλέον από τις Ευρωεκλογές του Μαΐου, είχε περισσότερο από το συνηθισμένο ενδιαφέρον. Όχι/όχι τόσο, επειδή συνδύασε (και η εισήγηση του Νίκου Βέττα, και η ανάλυση του Άγγελου Τσακανίκα -Διευθυντής Ερευνών- αλλά και η «υποδοχή» του Προέδρου του Ινστιτούτου Οδυσσέα Κυριακόπουλου), την καταγραφή της αλλαγής κλίματος, των θετικών σημείων κ.ο.κ με πολύ σαφείς προειδοποιήσεις για μη-ενθουσιασμό και ακόμη περισσότερο για ανάγκη σταθερότητας από δω και πέρα, αλλά και για δύο εκκλήσεις που περιέλαβε.

Η πρώτη είναι να υπάρξει όχι απλώς έμφαση στην ανάπτυξη, στις επενδύσεις, στην εξωστρέφεια...- γνωστά και δεδομένα αναγκαία όλα αυτά-, αλλά άμεση κίνηση προς αυτήν την κατεύθυνση. Με το εξής επιχείρημα /με την εξής οξεία εξειδίκευση: ότι άμα δεν υπάρξει αυτή σε επανεκκίνηση, τότε η σταθεροποίηση που με τόσες θυσίες έχει επιτευχθεί, μπορεί και να μην είναι διατηρήσιμη! Ότι, δηλαδή, μπορεί να χαθεί σαν το νερό στην άμμο. (Με την πρόσθετη επισήμανση ότι αυτό θα 'πρεπε να το κατανοήσουν και οι εταίροι της Ελλάδας...).

Η δεύτερη είναι να εξασφαλισθεί ένα μίνιμουμ συναινέσεων -όμως γιατί; Γιατί αλλιώς, η μακροπρόθεσμη δέσμευση που είναι απαραίτητη προκειμένου να «πιάσει» η έννοια της επανεκκίνησης, η διαβόητη «ιδιοκτησία» του Προγράμματος, δεν πρόκειται να λειτουργήσει. Το να προέρχεται μια τέτοια προσέγγιση από το ΙΟΒΕ δεν είναι ούτε μικρή, ούτε επιδερμική υπόθεση...