Ελληνοφρένεια - Επ. 51

AlphaTVGreece

ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ: “ΚΥΡΙΟΙ ΔΙΚΑΣΤΕΣ...”

iskra

Του Ν. ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΥ*

Τίποτα δεν χαρίστηκε. Το δικαίωμα του ανθρώπου να δουλεύει για να ζει και όχι να ζει για να δουλεύει. Το 8ωρο και το δικαίωμα στην ξεκούραση και στον ελεύθερο χρόνο. Το δικαίωμα για μόνιμη, σταθερή, δημιουργική και αξιοπρεπώς αμειβόμενη εργασία. Οι Συλλογικές Συμβάσεις, το δικαίωμα της κοινωνικής ασφάλισης, η άδεια, η συνδικαλιστική ελευθερία στους χώρους δουλειάς.

Τίποτα απ’ όλα όσα κατακτήθηκαν εδώ και ενάμιση αιώνα και που σήμερα ο καπιταλισμός τα παίρνει πίσω με «τόκο», δεν χαρίστηκε. Είναι ποτισμένο με αμέτρητο μόχθο, ιδρώτα και αίμα. Τίποτα δεν θα επιστραφεί από μόνο του. Ο,τι κερδήθηκε κι ό,τι χάθηκε, ό,τι κλάπηκε κι ό,τι «επιστραφεί», θα έχει πάνω του την ίδια σφραγίδα: Τη σφραγίδα της θυσίας, της αγωνίας, της ενότητας των εκατομμυρίων εργαζομένων.

Τίποτα απ΄ όλα όσα έμειναν ανεκπλήρωτα και που σήμερα οι «δουλοκτήτες» τα παρουσιάζουν σαν «αδύνατα», δεν θα χαριστεί. Θα είναι ο καρπός μιας αδιάκοπης σποράς αγώνων. Των αγώνων ώστε το νόμιμο και το ηθικό να συμπορευτεί με το δίκιο του εργάτη. Αυτή είναι η μόνη προοπτική που πάνω της μπορεί να φυτρώσει η ελπίδα για τον λαό - εργάτη.

Αν ο λαός παραιτηθεί από αυτή την προοπτική, τότε από την εξέγερση του Σικάγου, από τη ματωμένη Κυριακή του 1905 στη Ρωσία, από τον Μάη του ’36 και τον «Επιτάφιο» του Ρίτσου, από τον τοίχο της Καισαριανής την Πρωτομαγιά του ’44, θα έχουν απομείνει μόνο οι αγχόνες των εκμεταλλευτών.

Η Πρωτομαγιά δεν είναι απλώς ημέρα μνήμης. Είναι ημέρα υπόμνησης των δυο δρόμων: Ο ένας (σσ: «μονόδρομο» τον αποκαλούν οι μηχανοδηγοί του «οδοστρωτήρα») είναι ο δρόμος εκείνων που γυρίζουν τη ζωή του λαού δύο αιώνες πίσω. Εκείνων που αποφάσισαν να μετατρέψουν την Ελλάδα σε εργαστήριο αγριανθρωπισμού για την εφαρμογή της πιο στυγνής πολιτικής που προσθέτει βάρη, πολλαπλασιάζει τα βάσανα, αφαιρεί δικαιώματα, διαιρεί την κοινωνία.

ΠΝΙΓΕΤΑΙ ΣΤΟ ΧΡΕΟΣ ΟΠΟΙΑ ΧΩΡΑ ΤΟΥ ΕΥΡΩ ΜΠΕΙ ΣΕ ΜΝΗΜΟΝΙΟ!

iskra

Του Γ. ΔΕΛΑΣΤΙΚ*

Ανελέητοι και άκρως αποκαλυπτικοί είναι οι αριθμοί που ανακοίνωσε την Τετάρτη η ευρωπαϊκή στατιστική υπηρεσία, η Eurostat. Μονοσήμαντο το συμπέρασμα: όποια χώρα της Ευρωζώνης υπαχθεί σε καθεστώς Μνημονίου πνίγεταιαμέσως από την έκρηξη του δημόσιου χρέους της! Την ορθότητα του ισχυρισμού αυτού αποδεικνύει πρώτα πρώτα το γεγονός ότι βάσει των στοιχείων της Eurostat το μεγαλύτερο δημόσιο χρέος μεταξύ όλων των χωρών, όχι μόνο της Ευρωζώνης αλλά και ολόκληρης της ΕΕ των 28 κρατών, το έχουν οι χώρες του ευρώ που βρίσκονται υπό μνημονιακό καθεστώς.

Στις 5 χειρότερες θέσεις βρίσκονται οι 4 μνημονιακές χώρες(Ελλάδα, Ιρλανδία, Πορτογαλία, Κύπρος) συν την Ιταλία. Μετά την παρεμβολή του Βελγίου ακολουθεί η Ισπανία, για να κλείσει η πρώτη χειρότερη επτάδα, αποδεικνύοντας ότι και στις δύο χώρες που ασκείται ήπια μνημονιακή πολιτική χωρίς τυπικά να έχουν υπαχθεί σε καθεστώς Μνημονίου, το δημόσιο χρέος έχει απογειωθεί (Ιταλία, Ισπανία).

Είναι πολύ αποκαλυπτικό το γεγονός ότι από τις 15 χώρες της ΕΕ με το μεγαλύτερο δημόσιο χρέος, οι... 13 ανήκουν στην Ευρωζώνη - συμπεριλαμβανομένης μάλιστα και της Γερμανίας! Ας δούμε όμως πρώτα τις μνημονιακές χώρες, με τη σειρά κατάταξης - αρνητικής φυσικά. Πρώτη πρώτη φιγουράρει η Ελλάδα, με δημόσιο χρέος 175,1% του ΑΕΠ της. Ακολουθεί η Ιταλία με 132,6% και έπεται σε απόσταση αναπνοής ηΠορτογαλία, με δημόσιο χρέος ίσο με το 129% του ΑΕΠ της. Λίγο πιο πίσω η Ιρλανδία με 123,7% και η Κύπρος με 111,7% του ΑΕΠ. Μετά το Βέλγιο (101,5%) και η Ισπανία (93,9%).

Η Ελλάδα και η Ιταλία, όπως και το Βέλγιο, είχαν ανέκαθεν υψηλό δημόσιο χρέος, το οποίο απλώς απογειώθηκε ξεπερνώντας κάθε όριο φαντασίας στην περίπτωση της Ελλάδας, όταν αυτή τέθηκε υπό μνημονιακό καθεστώς. Η Ισπανία, η Ιρλανδία, η Κύπρος, η Πορτογαλία δεν έχουν παράδοση υψηλού χρέους. Το 2007, πριν από την κρίση, βάσει των στοιχείων της Eurostat, το δημόσιο χρέος της Ιρλανδίας ανερχόταν στο 25% του ΑΕΠ της. Μόλις όμως μπήκε σε Μνημόνιο, το 2013 το χρέος της εκτοξεύθηκε στο... 123,7% του ΑΕΠ της - αυξήθηκε δηλαδή κατά το ασύλληπτο ποσοστό του... 394,8%! Σχεδόν πενταπλασιάστηκε! Το 2007 και πάλι, το δημόσιο χρέος της Κύπρου ήταν οριακά κάτω από το όριο του 60% του Μάαστριχτ - βρισκόταν στο 58,3% του ΑΕΠ της. Το 2013, μην έχοντας καν κλείσει έναν χρόνο μνημονιακού καθεστώτος, το κυπριακό δημόσιο χρέος είχε σχεδόν διπλασιαστεί: 111,7% του ΑΕΠ της!

Α.Ζεληλίδης: Η ενεργειακή αυτονομία της Ευρώπης περνά από την Ελλάδα

984radio

Αποφάσισα να εκτεθώ προκειμένου ο επιστημονικός μου λόγος να πάρει πολιτική χροιά είπε μιλώντας στο Ράδιο 9,84 και στο Γιώργο Σαχίνη ο υποψήφιος Ευρωβουλευτής με τους Ανεξάρτητους Έλληνες Αβραάμ Ζελιλίδης , Καθηγητής γεωλογίας στο πανεπιστήμιο Πατρών.

Οι θέσεις της Ελλάδας αναφορικά με το πετρέλαιο , την ενέργεια , την ΑΟΖ οι πρώτοι στόχοι του καθηγητή.

Οι Ευρωπαίοι πρέπει να καταλάβουν ότι η ενεργειακή αυτονομία της Ευρώπης περνά από την Ελλάδα είπε ενδεικτικά. 

Ανεργία: Μεγαλώνει το χάσμα Βορρά και Νότου Πανευρωπαϊκή έρευνα: Δέκα φορές πάνω η ανεργία στον Νότο σε σχέση με τη Γερμανία Η μισή Ευρώπη ευημερεί και η άλλη μισή μαραζώνει

ardin-rixi

Ανεργία: Μεγαλώνει το χάσμα Βορρά και Νότου

Πανευρωπαϊκή έρευνα: Δέκα φορές πάνω η ανεργία στον Νότο σε σχέση με τη Γερμανία

Η μισή Ευρώπη ευημερεί και η άλλη μισή μαραζώνει

ΤουΓιώργου Κανελλόπουλου από ΤΑ ΝΕΑ

Αιτήσεις τέλος για το πρόγραμμα απασχόλησης

Μια Ευρώπη δύο ταχυτήτων αποτυπώνουν οι τεράστιες διαφορές στην οικονομική κατάσταση ανάμεσα στον πλούσιο Βορρά που ευημερεί και τον Νότο που αναγκάζεται να εφαρμόζει σκληρά προγράμματα λιτότητας, πληρώνοντας το τίμημα της ύφεσης και των υψηλών ποσοστών ανεργίας.

Η Ισπανία και η Ελλάδα κατέχουν το θλιβερό προνόμιο να βρίσκονται στην κορυφή της λίστας με τις περιφέρειες που παρουσιάζουν την υψηλότερη ανεργία σε ολόκληρη ΕΕ. Τα ποσοστά μάλιστα είναι εντυπωσιακά και δεν έχουν προηγούμενο, καθώς σε περιφέρειες των δύο χωρών ξεπερνούν ακόμη και το 35%!

Την ίδια στιγμή η ανεργία στους νέους έχει σπάσει όλα τα κοντέρ, αφού σε περιφέρειες της Ισπανίας φτάνει σε ασύλληπτα ποσοστά - έως 72,7% -, ενώ στην Ελλάδα διαμορφώνεται έως το επίσης εντυπωσιακό 70,6% (Δυτ. Μακεδονία). Αντίθετα, η κατάσταση σε περιφέρειες και περιοχές χωρών όπως η Γερμανία και η Αυστρία μοιάζει με μαγική εικόνα. Στις χώρες αυτές η συνολική ανεργία ανέρχεται σε μόλις 3% περίπου, ενώ αυτή των νέων δεν ξεπερνά το 5,5%.

ΝΟΜΟΣ ΚΑΙ… ΤΑΞΕΙΣ

iskra

Του Ν. ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΥ*

Πρώτο: Στο «Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2013 - 2016» (ΜΠΔΣ), που ψηφίστηκε από την κυβέρνηση τέλη του 2012, περιλαμβάνονται αναλυτικοί πίνακες με τις κυβερνητικές «παρεμβάσεις» στα δημοσιονομικά. Μια από τις «παρεμβάσεις» είναι κι αυτή που καταγράφεται στη σελίδα 34 του «ΜΠΔΣ», η οποία αναφέρεται στην αύξηση της φορολόγησης των πλοίων. Τι προβλεπόταν: Μέσα στο 2013 θα εισπράττονταν από τους εφοπλιστές φόροι που θα ανέρχονταν στα 80 εκατομμύρια ευρώ. Τέτοιο... ιλιγγιώδες ποσό.

Μάλιστα, αυτά τα ψίχουλα των 80 εκατ. ευρώ που «θα» έπαιρνε από τους εφοπλιστές, η κυβέρνηση είχε τότε το θράσος να τα εμφανίζει σαν απόδειξη της «κοινωνικής δικαιοσύνης» με την οποία κατανέμονται «σε όλους» τα βάρη των θυσιών για τη «σωτηρία της πατρίδας»…

Όμως: Αδιάψευστος μάρτυς αυτής της «δικαιοσύνης» είναι τα όσα περιγράφονταν στην προηγούμενη σελίδα του ίδιου Μεσοπρόθεσμου. Από τη σύγκριση των διατάξεων της σελίδας 33 που αφορά στους αναπήρους με τη σελίδα 34 που αναφέρεται στους εφοπλιστές, εκείνο που εξάγεται ως συμπέρασμα είναι ο ταξικός «κανιβαλισμός» των ανθρώπων που συντάσσουν, που ψηφίζουν και εφαρμόζουν τα Μνημόνια. Τι προκύπτει: Με το ίδιο Μεσοπρόθεσμο, που οι εφοπλιστές κλήθηκαν να πληρώσουν 80 εκατομμύρια, από τους ανάπηρους αφαιρέθηκαν 82 εκατομμύρια!

Με άλλα λόγια: Στην Ελλάδα του Σαμαρά και του Βενιζέλου, ο επιμερισμός του κόστους της «σωτηρίας» προέβλεπε ότι το 2013 οι μεν εφοπλιστές (που την προηγούμενη χρονιά είχαν επενδύσει σε νηολογήσεις νέων πλοίων και σε αγορές μεταχειρισμένων πάνω από 8 δισ. δολάρια) θα πλήρωναν ποσό 80 εκατ. ευρώ, οι δε ανάπηροι (που προφανώς βρίσκονται σε λιγότερο δεινή θέση από τους εφοπλιστές) θα πλήρωναν 82 εκατ. ευρώ... Τι έγινε τελικά; Εφαρμόστηκε ο νόμος; Για τους ανάπηρους είμαστε σε θέση να διαβεβαιώσουμε ότι εφαρμόστηκε. Οι ανάπηροι πλήρωσαν. Μέχρι τελευταίας δεκάρας. Για τους εφοπλιστές ό,τι και να σας πούμε θα είναι… ψέμα. Βλέπετε παρότι από τις 19 Μάρτη έχει υποβληθεί (από το ΚΚΕ) στη Βουλή «Αίτηση Κατάθεσης Εγγράφων» με το ερώτημα τι φόρους έχουν πληρώσει συνολικά οι εφοπλιστές το 2013, η κυβέρνηση δεν έχει δώσει – ακόμα – κάποια απάντηση…

Δάνεια σε καθυστέρηση.

του Κώστα Μελά

Στην τελευταία έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την αξιολόγηση του προγράμματος που εφαρμόζεται στην ελληνική οικονομία υπάρχει ρητή αναφορά για την ανάγκη επείγοντος και αποτελεσματικού τρόπου αντιμετώπισης του υψηλού επιπέδου των δανείων σε καθυστέρηση.

(According to the assessment of the mission teams, there are some upside risks to the capital needs

estimates, in particular, if the authorities and banks do not urgently and efficiently address the high level of nonperforming loans).

Μια περιεκτική και ακριβή καταγραφή του συγκεκριμένου προβλήματος θεωρώ ότι είναι χρήσιμη.

Η οικονομική ύφεση και η επακόλουθη μείωση των εισοδημάτων και της κερδοφορίας, καθώς και η αύξηση της φορολογικής επιβάρυνση επιδείνωσαν την χρηματοοικονομική

Κατάσταση  των νοικοκυριών και των  επιχειρήσεων.

O λόγος των δανείων σε καθυστέρηση , ως προς το σύνολο των χορηγηθέντων δανείων , αυξήθηκε δραματικά.

Από  5,1% το 2008 τα δάνεια σε καθυστέρηση ανήλθαν στο 31,6% στο τέλος  του 2013.

Ο ρυθμός σχηματισμού των δανείων σε καθυστέρηση  έλαβε σημαντικές διαστάσεις το 2011 και 2012, εξαιτίας της επιδεινούμενης ύφεσης και της  γενικευμένης αβεβαιότητας με επιπτώσεις στη συναλλακτική συμπεριφορά (βλ. Διάγραμμα).

Ουκρανική κρίση: Η “δράση” εκτυλίσσεται αλλού

ardin-rixi

Του Κώστα Ράπτη από την ιστοσελίδα capital.gr

Παράδοξο παιχνίδι: Το Κίεβο παριστάνει ότι καταστέλλει στρατιωτικά το κίνημα των καταλήψεων δημόσιων κτηρίων από αυτονομιστές της ανατολικής Ουκρανίας – αλλά ακόμη και το φυλάκιο στα περίχωρα του Σλαβιάνσκ στο οποίο υπήρξε συμπλοκή με δύο νεκρούς εγκαταλείφθηκε από τον ουκρανικό στρατό μετά από δύο ώρες και πέρασε εκ νέου στον έλεγχο των ένοπλων μασκοφόρων.

Η Ρωσία παριστάνει ότι είναι έτοιμη να απαντήσει στην πρόκληση αυτή με εισβολή στην ανατολική Ουκρανία – ωστόσο γνωρίζει πολύ καλά ότι αυτή είναι μια παγίδα με πολύ μεγάλο κόστος στην οποία επιθυμούν να την εξωθήσουν ακριβώς οι αντίπαλοί της.

Και η Ουάσιγκτον, παριστάνει ότι είναι έτοιμη να τιμωρήσει τη Μόσχα για μια τέτοια εισβολή περνώντας στην τρίτη και ουσιαστική φάση των κυρώσεων – όταν δεν είναι σε θέση να αναπληρώσει την ενεργειακή τροφοδοσία της Δυτικής Ευρώπης με ρωσικό φυσικό αέριο και αγωνιά για την οχύρωση των επενδύσεων της BP, της Shell και της Total στη Ρωσία από τυχόν αντίποινα.

Μόνοι ειλικρινείς φαντάζουν οι ιθύνοντες του Κιέβου, οι οποίοι δεν έχουν κανένα άλλο όραμα για την καταρρέουσα χώρα τους από την ένταξη σε πρόγραμμα του ΔΝΤ – την ίδια ώρα που οι νεοναζί του “Δεξιού Τομέα” επείγονται να πολεμήσουν οτιδήποτε το ρωσικό και οι ολιγάρχες που δυναστεύουν τη χώρα αναλαμβάνουν αυτοπροσώπως τη διακυβέρνηση κρίσιμων επαρχιών (ο δε “βασιλιάς της σοκολάτας” Poroshenko οσονούπω και την προεδρία, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις) σε μιαν ιδιόμορφη φεουδαρχική “ιδιωτικοποίηση” της ίδιας της κρατικής υπόστασης.

Προφανώς, όμως, σε ό,τι αφορά τις μεγάλες δυνάμεις, η πραγματική “δράση” εκτυλίσσεται αλλού.

ΣΥΓΚΛΙΣΗ ΚΟΥΒΕΛΗ ΚΑΙ Γ. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΜΕ ΦΟΝΤΟ... ΣΥΡΙΖΑ!

iskra

Του Γ. ΔΕΛΑΣΤΙΚ*

Εξαιρετικό εκνευρισμό έχει προκαλέσει στον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ Ευ. Βενιζέλο η σημερινή παρουσίαση στην Αθήνα του βιβλίου της Μαριλένας Κοππά για την κατάσταση της σοσιαλδημοκρατίας στην Ευρώπη της κρίσης. Η ανησυχία του ηγέτη του κάποτε κραταιού κόμματος δεν πηγάζει από το γεγονός ότι η μέχρι προ εβδομάδων ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ και συγγραφέας είναι τώρα υποψήφιαευρωβουλευτής της ΔΗΜΑΡ.

Το πρόβλημα του Ευ. Βενιζέλου είναι πολύ σοβαρότερο. Συνίσταται στο ότι την παρουσίαση του βιβλίου θα κάνουν αφενός ο πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ Φώτης Κουβέλης, πράγμα φυσιολογικό, και αφετέρου ο... τέως πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Γ. Παπανδρέου! Δικαιολογημένα έχει πάρει φωτιά το πολιτικό σκηνικό της Κεντροαριστεράς, με δεδομένο το γεγονός ότι ο Γ. Παπανδρέου ούτε καν παρέστη τυπικά στην παρουσίαση του ευρωψηφοδελτίου του ΠΑΣΟΚ που o εν ενεργεία πρόεδρός του προσπαθεί να διευρύνει και να συγκαλύψει -ανεπιτυχώς, φευ!- πίσω από την Ελιά..

Η επιλογή του πρώην πρωθυπουργού να στηρίξει εμμέσως πολιτικά τη ΔΗΜΑΡ και όχι το κόμμα του δικαίως προκαλεί προβληματισμό για τους πολιτικούς σχεδιασμούς του Γ. Παπανδρέου. Ο Φ.Κουβέληςπρέπει να αισθάνεται ευγνώμων για την πολιτική χείρα βοηθείας του Γιώργου, καθώς η ΔΗΜΑΡ χαροπαλεύει στο όριο του 3% που πρέπει οπωσδήποτε να ξεπεράσει για να ελπίζει να εκλέξει έναν ευρωβουλευτή. Oχι φυσικά με το εκλογικό μέτρο που είναι πολύ ψηλό πιθανότατα για το μπόι της (4,76%), αλλά με τα υπόλοιπα.

Αν δεν περάσει όμως το 3% δεν επιτρέπεται να συμμετάσχει στην κατανομή των ευρωβουλευτικών εδρών και δεν αποκλείεται αυτή η ώθηση που θα της δώσει ο αναιμικός μηχανισμός του Γ. Παπανδρέου να τη βοηθήσει να ξεπεράσει το όριο του 3%. Αν το καταφέρει, τότε η ΔΗΜΑΡ θα προβάλει με αξιώσεις ωςκαταφύγιο βουλευτών και στελεχών του ΠΑΣΟΚ που σχετίζεται με τον Γ. Παπανδρέου, αλλά ενδεχομένως και άλλων πασόκων, οι οποίοι θα αναζητούν πολιτική στέγη για τις βουλευτικές εκλογές που θα γίνουν σύντομα μετά τις ευρωεκλογές.

Ιδίως αν το αναμενόμενο μονοψήφιο ποσοστό του ΠΑΣΟΚ οδηγήσει στην προϊούσα διαλυτική φθορά του, θα πληθύνουν οι βουλευτές και τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ που θα αναζητήσουν σωσίβιο στη ΔΗΜΑΡ. Ούτε ο προσανατολισμός όμως του Γ. Παπανδρέου προς τη ΔΗΜΑΡ εις βάρος του ΠΑΣΟΚ είναι αυτό που ανησυχεί τον Ευ. Βενιζέλο. Αλλωστε κι ο ίδιος ο νυν πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ προσπάθησε με όλες του τις δυνάμεις να ενώσει το κόμμα του με τη ΔΗΜΑΡ.

ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΗ ΔΗΛΩΣΗ 2014 : Πρόγραμμα υπολογισμού φόρου 2014 PC Magazine(δωρεάν)-οδηγός συμπλήρωσης φορολογικής δήλωσης 2014( βιβλιαράκι) σε PDF

Το Μοσχάτο Μου

Η ΓΓΠΣ έδωσε στην δημοσιότητα το οδηγό συμπλήρωσης για την φορολογική δήλωση 2014( βιβλιαράκι) σε PDF,  ώστε οι φορολογούμενοι να είναι ενήμεροι για το πώς θα συμπληρώσουν το Ε1 για τα εισοδήματα του 2014.

 ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ  ΑΠΟ ΕΔΩ ΤΟΝ ΟΔΗΓΟ


1. Το PC Magazine σε συνεργασία με την εταιρία SoftLine προσφέρει εντελώς δωρεάν στους αναγνώστες του μία πλήρη εφαρμογή συμπλήρωσης, επεξεργασίας, υπολογισμού φόρων [Ε1], και εκτύπωσης της δήλωσης μισθωμάτων ακινήτων [Ε2] για κατάθεση στην εφορία. 

 Η φετινή πρώτη έκδοση της εφαρμογής "Δήλωση Φόρου 2014"  φορολογία εισοδήματος φυσικών προσώπων για το οικονομικό έτος 2014.

Κατεβάστε και εγκαταστήστε τα  πρόγραμμα από εδώ  

2. Η ιστοσελίδα TAXnews - Φορολογική ενημέρωση προσφέρει εντελώς δωρεάν στους αναγνώστες της μία πλήρη εφαρμογή συμπλήρωσης, επεξεργασίας, υπολογισμού φόρων (Ε1). Το πρόγραμμα Φόρου 2014 είναι ένα μοναδικό εργαλείο που σας επιτρέπει να υπολογίσετε με ακρίβεια το φόρο που θα κληθείτε να πληρώσετε με βάση τα εισοδήματα του 2013.
Επίσης κάνοντας δοκιμές σας προστατεύει ώστε να αποφύγετε κάποια λάθη- παγίδες του Taxis net .

Για να το χρησιμοποιήσετε Κάντε κλικ εδώ 

Το παραπάνω πρόγραμμα δεν το κατεβάζετε στον υπολογιστή σας. Καταχωρείτε απευθείας τα ποσά στους αντίστοιχους κωδικούς των σελίδων 1, 2, 3, 4 και με κλικ στο ΠΟΛΥ-ΕΚΚΑΘΑΡΙΣΤΙΚΟ βλέπετε τα ποσά που καταχωρήσατε και το ποσό του φόρου που θα κληθείτε να πληρώσετε. Αν κατεβείτε στο τέλος της ιστοσελίδας μπορείτε να κάνετε και εκτυπώσεις των ποσών που γράψατε.

Δοκιμάζοντάς το διαπίστωσα ότι υπολογίζει με ακρίβεια το φόρο. Το μόνο μειονέκτημα είναι ότι τα στοιχεία (ποσά) που καταχωρίσατε δεν αποθηκεύονται. Μπορείτε όμως να κρατήσετε τα αποτελέσματα φωτογραφίζοντας το πολυεκκαθαριστικό με Alt & Print, Alt & Insert. Έτσι θα κρατήσετε φωτογραφία.

ΔΕΙΤΕ  ΑΚΟΜΗ  

ΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΦΟΡΟΥ ΕΙΣΟΔΗΜΑΤΟΣ ΟΙΚ.ΕΤΟΥΣ 2014 (ΧΡΗΣΗ 2013) ΕΔΩ     (περιέχει αρχείο zip)

ΤΑ ΠAΝΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΗ ΔΗΛΩΣΗ ΕΔΩ

Όσο πληρώνεις το χρέος …μεγαλώνει!

ΕΛευθερη Λαικη Αντιστασιακη Συσπειρωση

Τα στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα η ευρωπαϊκή στατιστική υπηρεσία (23.4.2014) για την πορεία του δημόσιου χρέους και του δημοσιονομικού ελλείμματος ξεγυμνώνουν την πολιτική της κυβέρνησης και της Τρόικας. Η άνοδος το 2013 του δημόσιου χρέους στο 175,1% του ΑΕΠ (318,7 δισ. ευρώ) από 148,3% (329,5 δισ. ευρώ) το 2010 και του δημοσιονομικού ελλείμματος στο 12,7% του ΑΕΠ (23,1 δισ. ευρώ) από 10,9% του ΑΕΠ (24,1 δισ. ευρώ) αποδεικνύουν την παταγώδη αποτυχία της πολιτικής της αιματηρής λιτότητας να τιθασεύσει το δημόσιο χρέος και να επιφέρει την δημοσιονομική ισορροπία.

Αντίθετα, οι πολιτικές της Τρόικας και των κυβερνήσεων Παπανδρέου, Παπαδήμου και Σαμαρά πέτυχαν να συνθλίψουν μισθούς και μεροκάματα οδηγώντας τα στα 480 ευρώ, να εκτινάξουν την ανεργία στο πανευρωπαϊκό ρεκόρ του 28%, να επιβάλλουν την μεγαλύτερη ύφεση που έχει καταγραφεί σε καιρό ειρήνης (21%), να στείλουν χιλιάδες νέους στην μετανάστευση, να οδηγήσουν στην αυτοκτονία πάνω από 6.000 συμπολίτες μας και να μετατρέψουν την Ελλάδα σε αποικία χρέους

ΑΝΤΙΘΕΣΕΙΣ 25/04 Ο ΑΛΕΚΟΣ ΑΛΑΒΑΝΟΣ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΙ

Cretetv Antitheseis

Φιλελευθερισμός – Ολοκληρωτισμός: Μια Ανομολόγητη Σχέση – Μέρος 3

ΕΛευθερη Λαικη Αντιστασιακη Συσπειρωση

Του Γιώργου Πέρτσα

Παρουσιάζουμε το τελευταίο από τα  τρία μέρη ένος εξαιρετικού πονήματος για την κοινωνία που βιώνουμε και τις σχέσεις φιλελευθερισμού, φασισμού και ολοκληρωτισμού.

Πηγή : Δοκιμή

Συνέχεια από μέρος 2

IV. Συμπεράσματα 

Σε ότι προηγήθηκε, προσπαθήσαμε να μεταβάλουμε τη γωνία σκόπευσης μας κατά την μελέτη της ταχύτατης ανόδου του νεοναζισμού στην ελληνική πραγματικότητα. Υποστηρίξαμε ότι η παραδοσιακή ερμηνεία, η οποία εστιάζει στην προώθηση του ναζισμού/ολοκληρωτισμού ως στρατηγήματος των κυρίαρχων ελίτ με σκοπό την καταστολή των πολιτικών διεκδικήσεων και την ευκολότερη διαχείριση της συστημικής κρίσης οφείλει να μετατοπιστεί και να συμπληρωθεί με μια δεύτερη αναλυτική προοπτική.

Λίγα λόγια για την «κατάσταση εμπιστοσύνης» στην οικονομική δραστηριότητα.

του Κώστα Μελά

Στην εποχή της μαζικοδημοκρατίας και της αυτοπραγμάτωσης εκείνο που πρωταρχικά τίθεται , εν αμφιβόλω, είναι ο ρόλος των επιστημών και ότι αυτός έχει αντιπροσωπεύει μέχρι τώρα στη δημιουργία «μιας συμπαγούς και συνεκτικής γλώσσας επικοινωνίας» στη σύγχρονη εποχή.

Ειδικά στο χώρο των κοινωνικών επιστημών τα πράγματα έχουν «εξοκείλει» σε βαθμό κακουργήματος θα έλεγα. Διαβάζουμε πχ ότι «η οικονομία είναι κλίμα και εμπιστοσύνη» μια ρήση η οποία επαναλαμβάνεται ακατάπαυστα ειδικά από αδαείς για τα θέματα αυτά κυρίως δημοσιογράφους και πολιτικούς. Ο χαρακτηρισμός «αδαείς» είναι απολύτως καλοπροαίρετος διότι θα μπορούσα να τους χαρακτηρίσω ως «δρώντες με συγκεκριμένο σκοπό χειραγώγησης».

Τελικά οι οικονομικές δραστηριότητες  είναι συνάρτηση του  κλίματος  και της κατάστασης εμπιστοσύνης; Κατ’ αρχάς θεωρώ ότι όλοι θα μπορούσαμε να συμφωνήσουμε. Όμως σε ένα συγκεκριμένο, πραγματικό περιβάλλον, όπως αυτό στο οποίο ασκούνται σήμερα οι οικονομικές δραστηριότητες το οποίο χαρακτηρίζεται από σχεδόν απόλυτη πρωτοκαθεδρία των χρηματοπιστωτικών αγορών (θεσμικών και μη θεσμικών) με συγκεκριμένο τρόπο (πλέον γνωστό από την διεθνή εμπειρία των τελευταίων τριάντα ετών σε πλανητικό επίπεδο αλλά και στην ελληνική περίπτωση 2002-2010) δεν μπορούμε ακόμη να αποφανθούμε για ποιες δραστηριότης μπορεί να χρησιμοποιηθεί  ο όρος κερδοσκοπία και σε ποιες ο όροςεπιχειρηματικότητα;  Για να μην φορτίσω περαιτέρω τον ήδη φορτισμένο  όροκερδοσκοπία  σε αντιπαράθεση με τον όρο επιχειρηματικότητα θα ανατρέξω στον πλέον ανώδυνο ορισμό ο οποίος δίνεται από τον Keynes[1] «Αν μου επιτραπεί να χρησιμοποιήσω τον όρο κερδοσκοπία , για να δηλώσω τη δραστηριότητα της πρόβλεψης της ψυχολογίας της αγοράς, και τον όρο επιχειρηματικότητα , για να δηλώσω τη δραστηριότητα της πρόβλεψης της προσδοκώμενης απόδοσης του ενεργητικού στη διάρκεια της ζωής του , τότε δεν συμβαίνει πάντοτε να υπερισχύει η κερδοσκοπία της επιχειρηματικότητας . 

Ρωσία, «Μνημόνια», ελληνική-κυπριακή εξωτερική πολιτική

Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου (*)

«Οι Αμερικανοί μας κατέστρεψαν στα πιο ζωτικά εθνικά θέματα, κυπριακό και Αιγαίο. Οι Ευρωπαίοι κατέστρεψαν την οικονομία μας. Εμείς γιατί πάμε και ψηφίζουμε στον ΟΗΕ υπέρ αυτών και εναντίον της Ρωσίας;»

Το ερώτημα θέτει υψηλά ιστάμενος κρατικός παράγων, γνωστός για τη δραστήρια θέση του, διαχρονικά, υπέρ της ανάπτυξης των ελληνορωσικών σχέσεων, αναφερόμενος στην πρόσφατη ελληνική και κυπριακή απόφαση να ψηφίσουν το αντιρωσικό ψήφισμα γα την Κριμαία στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ.  

Το ερώτημα είναι ακόμα σημαντικότερο στο μέτρο που η Μόσχα παραμένει το σημαντικότερο ίσως δυνητικό «χαρτί» που μπορεί να παίξουν Αθήνα/Λευκωσία αν θελήσουν/αναγκαστούν, να δώσουν τη «μεγάλη μάχη», διακόπτοντας τις πολιτικές που υπαγορεύουν οι Πιστωτές και ανακτώντας την ανεξαρτησία τους, αλλά και ξεφεύγοντας από «γεωπολιτικές τρόικες» που επιδιώκουν, καθώς «βρήκανε παπά, να θάψουνε πεντέξι» στα ελληνικά εθνικά θέματα, ξεκινώντας από το κυπριακό και εκμεταλλευόμενες την οικονομική θέση Ελλάδας-Κύπρου, για να επιβάλλουν ιδιαιτέρως επαχθείς «λύσεις».

«Δεν μπορεί», συνέχισε ο ίδιος παράγων, «να πηγαίνουμε πενήντα χρόνια στη Μόσχα, να μας υποστηρίξει για το κυπριακό στο Συμβούλιο Ασφαλείας, και τώρα, στο πιο ζωτικό θέμα για τους Ρώσους, να ψηφίζουμε εναντίον τους για να μη δυσαρεστήσουμε Βερολίνο και Ουάσιγκτων, από τους οποίους εισπράττουμε μόνο καρπαζιές και περιφρόνηση!».

Από το ελλαδικό ΥΠΕΞ επικαλούνται τρία επιχειρήματα για την αντιρωσική ψήφο: το «διεθνές δίκαιο» (το οποίο βέβαια αγνοείται σε Κύπρο, Γιουγκοσλαβία, Μέση Ανατολή!), την «κοινοτική αλληλεγγύη», τους διεθνείς συσχετισμούς («δεν είμαστε στον διπολικό κόσμο του Ανδρέα»).

ΕΝΑΣ ΙΑΒΕΡΗΣ ΑΠΟ ΦΛΑΣ.

iskra

ΤΟΥ ΣΤΑΘΗ*

Κατηγορήθηκε ο κ. Λάκης Λαζόπουλος από τον κ. Σταύρο Θεοδωράκη ότι δεν κάνει σάτιρα αλλά προπαγάνδα. Θα μπορούσα να παραμείνω στις περιορισμένες γνώσεις του κ. Θεοδωράκη για τη σάτιρα -μάλλον προγυμνασιακές- αλλά είναι τουλάχιστον κωμικό να κατηγορεί οποιονδήποτε για προπαγάνδα ο κ. Σταύρος Θεοδωράκης, όντας ο ίδιος απότοκο, παράγωγο και απολογητής της πιο βαθειάς καθεστωτικής προπαγάνδας. Ή μήπωςδεν προπαγάνδισε τους βομβαρδισμούς στη Σερβία ο κ. Σ. Θεοδωράκης; Ή μήπως δεν υπήρξε διαπρύσιος απολογητής του«εκσυγχρονισμού» και του Σημιτισμού; (με ολίγας σχετικάς διαφοροποιήσεις, έτσι για ξεκάρφωμα - πολύ ολίγας). Γνήσιο τέκνο της εποχής που πρυτάνευσε η ψευδής ευμάρεια, ο κ. Σ. Θεοδωράκης ασχολήθηκε με θέματα εύκολα και πιασάρικα, ουδέποτε με τα κρίσιμα και τα ζέοντα, τα«βαρετά» και τα «ξύλινα», με τα οποία καταπιάνεται η «αφορισμένη» πολιτική των λαϊκιστών - τα μεροκάματα, την ασφάλιση, τις αυτοκτονίες κι άλλα

που στομώνουν τις ζωές των παιδιών που γέννησαν κατώτεροι θεοί. Γέννημα και θρέμμα του παλαιού καθεστώτος των Δυνατών, έρχεται ο κ. Σ. Θεοδωράκης να ευαγγελισθεί το νέο - ποιο νέο; με ποιες θέσεις; ορθίων ή καθημένων; διότι μόνον θέσεις λεωφορείου φαίνεται να διαθέτει το «Ποτάμι» - κι όποιος ανέβει κι όποιος κάτσει. Αν είναι νεοφιλελεύθερος, έχει καλώς! αν είναι «αριστερός» του γλυκού (ποταμίσιου) νερού, και πάλι καλώς! Τόσο νέο είναι

το νέο που κομίζει ο κ. Σ. Θεοδωράκης, όσον ένα αρχηγικό κόμμα. Προφανώς πολύ πιο δημοκρατικό από τα άλλα κόμματα που σνομπάρει ο κ. Σ.Θ. - διότι η σνομπαρία είναι μια απ’ τις πιο χαρακτηριστικές ιδιότητες της πτωχοπροδρομικής ελίτ στη χώρα μας - αλαζονεία με το καντάρι και κυνισμός. Κυρίωςκυνισμός - αυτό

το χιούμορ των Δυνατών που περιπαίζει τα κουσούρια των αδύναμων, που καθηλώνει τους λαϊκούς ανθρώπους στην ντροπή και την ενοχή για τις αδυναμίες τους. Αδυναμίες που πιθανόν να μην είχαν, αν αυτοί που τους περιπαίζουν (χάριν των αφεντικών που τους δυναστεύουν) τους άφηναν χώρο για μια ανάσα ζωής. Πλην όμως,

όλα αυτά γεννούν το θράσος. Και χρειάζεται θράσος για να κατηγορεί ο αρχηγός του «Ποταμιού» τον κ. Λάκη Λαζόπουλο για προπαγάνδα. Υπέρ ποίων; Υπέρ ποίων έκανε και κάνει προπαγάνδα ο κ. Λαζόπουλος; Υπέρ του ΔΟΛ; του Πήγασου; Υπέρ της Ζήμενς; υπέρ του Μνημονίου; υπέρ της κυρίαςΜέρκελ; Υπέρ ποίων κάνει προπαγάνδα ο κ. Λαζόπουλος; υπέρ της τρέλας του κ. Γεωργιάδη; των ψευδών Σαμαρά; υπέρ αυτοκτονιών, κομμένων μισθών και υποσιτισμού των παιδιών; Οχι. Αντιθέτως,  ο κ. Λαζόπουλος διεκτραγωδεί (κι αυτό είναι κορυφαίο για έναν σατιρικό) τα βάσανα των απλών ανθρώπων. Ο κ. Λαζόπουλος, ο Χάρρυ Κλυνν κι άλλοι, είναι μεγάλοι σατιρικοί διότι καταπιάνονται με την απελπισία και τις ελπίδες του λαού. Και η σάτιρα περιέχει πολιτική. Πολιτική. Την οποίαν ο κ. Σ. Θεοδωράκης αντιλαμβάνεται ως προπαγάνδα - με πράγματι προγυμνασιακή αντίληψη. Η απολίτικη σάτιρα είναι της πλάκας. Ή είναι βαθύτατα πονηρή: στρατευμένη στο να εμφανίζεται ως απολίτικη.

ΘΡΑΚΗ: ΠΑΙΔΙΑ, ΚΟΜΜΕΝΗ Η «ΠΛΑΚΑ»!

iskra

Του Ν. ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΥ*

Πρώτο: Στη Θράκη υπάρχει μουσουλμανική μειονότητα. Δεν υπάρχει καμία «τουρκική» μειονότητα. Τελεία. Και παύλα!

Δεύτερο: Είναι ακριβώς η τριχοτόμηση της εθνοτικής καταγωγής  της μειονότητας (Τουρκογενείς, Πομάκοι, Τσιγγάνοι) που καθόρισε και το θρησκευτικό της προσδιορισμό ως μουσουλμανικής, με τη Συνθήκη της Λοζάνης. Η δε Συνθήκη της Λοζάνης αποτελεί αυτό που θα λέγαμε «ακρογωνιαίο λίθο» στο πλαίσιο του Διεθνούς Δικαίου για την απόκρουση από την Ελλάδα αιτιάσεων που εγείρονται από τρίτους. Όποιος επιχειρεί να ξηλώσει κάποιον «πόντο» από τη Συνθήκη της Λοζάνης επαπειλείται το ξήλωμα όλης της «κάλτσας». Συνεπώς με την Συνθήκη της Λοζάνης δεν «παίζουμε». Ούτε επιτρέπουμε σε άλλους να «παίζουν». Τελεία. Και παύλα!

Τρίτο: Η τακτική της ψηφοθηρίας που ανάγει σε κριτήριο ψήφου, το αν θα καταψηφιστεί ή θα υπερψηφιστεί κάποιος λόγω του θρησκεύματός του, όσο ταιριάζει στα ακροδεξιά ήθη διαφόρων κυβερνητικών ή εκκλησιαστικών παραγόντων, άλλο τόσο ταιριάζει στα «διαφωτιστικά» ήθη εκείνων που αντιλαμβάνονται την πολιτική σαν ανέξοδο «διαπολιτισμικό» χάπενινγκ. Τόσο οι «εθνικοί φωστήρες» του «κοσμοπολίτικου» δήθεν «διεθνισμού», όσο και οι «ελληναράδες» του κίβδηλου «πατριωτισμού», είναι οι δυο όψεις του ίδιου νομίσματος: Παίζουν με το θρήσκευμα. Και οι μεν και οι δε. Οι πρώτοι καλλιεργούν, συντηρούν και αναπαράγουν τον «ελληνο-χριστιανικό εθνικισμό», οι δεύτεροι υποδύονται τους «ευρύχωρους», αλλά και οι δυο μαζί ψηφοθηρούν, επαναλαμβάνοντας το έγκλημα που επί δεκαετίες διαπράττεται στο ελληνικό κράτος: Την ώρα που μεταχειρίζονται τη μουσουλμανική μειονότητα ως κομπάρσο στο θέατρο της εσωτερικής πολιτικής καταναλωτικής τους εντυπωσιοθηρίας, αδιαφορούν ότι με αυτό τον τρόπο επιτρέπουν τη μετατροπή της σε υποχείριο και σε μπαλάκι στο πεδίο της εξωτερικής πολιτικής.

Τέταρτο: Για τα παιχνίδια όσων επιδιώκουν τον «εκτουρκισμό» της μουσουλμανικής μειονότητας καθόλου αθώο δεν είναι το ελληνικό κράτος. Ο αντικομμουνισμός της καθεστηκυίας πολιτικής τάξης στην Ελλάδα όπως και οι εν γένει «συμμαχικές της υποχρεώσεις» λειτούργησαν σε συγκεκριμένες περιόδους ως το υπόβαθρο για τη δράση των φορέων του «εκτουρκισμού» της μειονότητας. Θυμίζουμε:

ΣΤΗΝ ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΑ ΜΑΡΑΘΗΚΑΝ ΟΛΑ ΤΑ «ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΓΑΡΙΦΑΛΑ»

iskra

Του Γ. ΔΕΛΑΣΤΙΚ*

Μελαγχολική που είναι φέτος η 40ή επέτειος της «επανάστασης των γαριφάλων» της 25ης Απριλίου του 1974 στην Πορτογαλία! Σαράντα ολόκληρα χρόνια πέρασαν από τότε που το τραγούδι «Grandola, Vila morena» έδωσε το σύνθημα για να κινηθούν οι προοδευτικοί αξιωματικοί του στρατούκαι να ανατρέψουν μια δικτατορία που είχε διαρκέσει μισόν αιώνα. Το στρατιωτικό αυτό κίνημα εξελίχθηκε στην «επανάσταση των γαριφάλων» καθώς όχι μόνο αποκατέστησε τις δημοκρατικές ελευθερίες στη χώρα, αλλά έδωσε απλόχερα στον πορτογαλικό λαό δικαιώματα κοινωνικά που ουδέποτε είχε. Την τελευταία εβδομάδα του Απρίλη έγινε το κίνημα, τον Μάιο, πριν καν κλείσει μήνας, εισήγαγε για πρώτη φορά στην ιστορία της Πορτογαλίας τον κατώτατο μισθό. Τον καθόρισε μάλιστα στα 3.300 εσκούδος, όπως λεγόταν τότε το εθνικό νόμισμα της χώρας. Μιλάμε για κοινωνικά επαναστατικό μέτρο, και για τη θέσπιση κατώτατου μισθού, αλλά και για το ύψος του, αν λάβει κανείς υπόψη του ότι πριν από την «επανάσταση των γαριφάλων» οι Πορτογάλοι εργάτες αμείβονταν με... 1.000, το πολύ 1.500 εσκούδος! Οπως υπολόγισε η στατιστική υπηρεσία της Πορτογαλίας, λαμβάνοντας υπ' όψιν της τον ετήσιο πληθωρισμό όλα αυτά τα σαράντα χρόνια, από πλευράς αγοραστικής αξίας τα 3.300 ευρώ του 1974 αντιστοιχούν σε όσα μπορεί να αποκτήσει κανείς σήμερα με 535 ευρώ στη χώρα αυτή, εννοείται. Ο αριθμός προκαλεί σοκ - γιατί ο κατώτατος μισθός στην Πορτογαλία σήμερα είναι... 485 ευρώ! Σαράντα ολόκληρα χρόνια μετά την «επανάσταση των γαριφάλων», ο κατώτατος μισθός των Πορτογάλων εργαζομένων είναι 50 ευρώ μικρότερος από το... 1974! Από το 2011 δε που «σώθηκε» από την ΕΕ και το ΔΝΤ η Πορτογαλία, ο κατώτατος μισθός παραμένει «παγωμένος».

Αν δεν απαλλαγούν μάλιστα οι Πορτογάλοι από την κυβέρνηση συνασπισμού Δεξιάς και Ακροδεξιάς τουπρωθυπουργού Πέδρου Πάσους Κοέλιου, δεν υπάρχει ούτε μία περίπτωση στο εκατομμύριο να φτάσει ο μισθός του 2014 την αγοραστική αξία του 1974! Εν όψει ευρωεκλογών και έχοντας υποστεί μια απίστευτα συντριπτική ήττα στις δημοτικές εκλογές της 29ης Σεπτεμβρίου του 2013, πριν από μόλις επτά μήνες, ο Κοέλιου το μόνο που έκανε είναι να προσφέρει μια αύξηση στον κατώτατο μισθό ύψους... 15 ευρώ! Ετσι για να γίνουν τα 485 ευρώ στρογγυλό 500ρικο! Πριν από ενάμιση μήνα, στις 7 Μαρτίου, όταν περισσότεροι από 15.000 αστυνομικοί και άνδρες των σωμάτων ασφαλείας παρέλυσαν τη Λισαβόνα διαδηλώνοντας εναντίον της κυβέρνησης Κοέλιου, ο Πορτογάλος πρωθυπουργός έδωσε στους αστυνομικούς αύξηση των μισθών τους κατά 25 ευρώ, όταν μόνο το τελευταίο τρίμηνο, έχουν δει οι αστυνομικοί τους μισθούς τους να μειώνονται κατά 150 έως 200 ευρώ, χώρια τη μείωση διαφόρων κοινωνικών παροχών που είχαν. Οσο για την προ επταμήνου ήττα της Δεξιάς στις δημοτικές εκλογές, είχε όντως προσλάβει σαρωτικές διαστάσεις. Δεν είναι μόνο ότι στα χέρια των δεξιών και των ακροδεξιών δεν έμεινε καμία μεγάλη πόλη της Πορτογαλίας, αφού έχασαν ακόμη και το προπύργιο της Δεξιάς, τη δεύτερη σε μέγεθος πόλη της χώρας, το Πόρτο, το οποίο παρέμενε προσηλωμένο στις δεξιοφασιστικές δυνάμεις από την εποχή της «επανάστασης των γαριφάλων» και επί σαράντα χρόνια! Είναι και το γεγονός ότι σε πανεθνική κλίμακα το κυβερνών κόμμα της Δεξιάς πήρε όλο κι όλο... 16% των ψήφων! Οι σοσιαλιστές πήραν... 20 (!) εκατοστιαίες μονάδες περισσότερες, το 36% των ψήφων, σημειώνοντας μια μεγάλη νίκη κατά της Δεξιάς. Προσθέτοντας όμως το 36% των σοσιαλιστών και το 16% των δεξιών συνειδητοποιούμε ότι οι μισοί Πορτογάλοι ψήφισαν άλλα κόμματα και ανεξάρτητους υποψήφιους! Οι μισοί Πορτογάλοι! «Αυτό αποκαλύπτει έναν κορεσμό. Οι Πορτογάλοι αρχίζουν να αναζητούν εναλλακτική λύση αντί για τα παραδοσιακά κόμματα» είχε δηλώσει τότε στη γαλλική εφημερίδα «Λε Μοντ» ο καθηγητής Δικαίου στο Πανεπιστήμιο Λισαβόνας Λουίς Γκονσάλβες ντα Σίλβα.

Φιλελευθερισμός – Ολοκληρωτισμός: Μια Ανομολόγητη Σχέση – Μέρος 2

ΕΛευθερη Λαικη Αντιστασιακη Συσπειρωση

Του Γιώργου Πέρτσα

Παρουσιάζουμε το δεύτερο από τα  τρία μέρη ένος εξαιρετικού πονήματος για την κοινωνία που βιώνουμε και τις σχέσεις φιλελευθερισμού, φασισμού και ολοκληρωτισμού.

Πηγή : Δοκιμή

Συνέχεια από μέρος 1

Η επέκταση της οικονομίας όμωςσε ολοένα αυξανόμενα πεδία της ζωής συνιστά ταυτόχρονα και επέκταση της ιδιαίτερης λογικής του οικονομικού πεδίου. Η ιδιαιτερότητα της οικονομικής λογικής συνίσταται στον αμιγώς διαχειριστικό και εν τέλει εργαλειακό χαρακτήρα της. Καλούμενοι να λειτουργήσουμε οικονομικά εντός της αγοράς οι στόχοι μας είναι πάντοτε δεδομένοι : η αύξηση της κερδοφορίας και η μείωση του κόστους, η μεγιστοποίηση της απόδοσης και η ελαχιστοποίηση της ζημίας. Επομένως, αυτό που επιβάλει η οικονομική-εργαλειακή λογική στα υποκείμενα είναι η προσαρμογή των ορθών μέσων στους εκάστοτε δεδομένους σκοπούς. «Αποτελεί ένα πραγματικό όργανο προσανατολισμένο προς την ωφελιμότητα, ψυχρό και νηφάλιο».[19] Ωστόσο, και εφόσον δεχτούμε τον ανωτέρω συλλογισμό ως αληθή, η επικράτηση της εργαλειακής λογικής ως της κύριας μορφής ορθολογικότητας, σημαίνει ότι για τον μέσο άνθρωπο-φορέα του ανωτέρω τρόπου του σκέπτεσθαι, η διερώτηση επί της σημασίας και της αξίας των ίδιων των επιδιωκόμενων στόχων εξορίζεται ως μια περιττή αν όχι ενοχλητική δραστηριότητα.

Όμως, οι άνθρωποι οι οποίοι είναι εθισμένοι σε μια τέτοια εργαλειακή θεώρηση του κόσμου τείνουν να θεωρούν δευτερεύοντα τα αξιακά διακυβεύματα που εμπλέκονται σε καθημερινά προβλήματα ή σε μείζονα πολιτικά ζητήματα. Ταυτόχρονα, η εργαλειακή λογική τους εξοικειώνει με την ιδέα της «χρήσης» πραγμάτων και κυρίως προσώπων ως «εργαλεία» για σκοπούς εξωτερικούς προς τα ίδια. Κάτι τέτοιο διαμορφώνει μια συνείδηση αναλωσιμότητας για πράγματα και πρόσωπα, τα οποία ναι μεν είναι αποδεκτά για όσο χρόνο φέρνουν σε πέρας τους επιδιωκόμενους με αυτά σκοπούς, καθίστανται δε περιττά και άχρηστα όταν -για οποιονδήποτε λόγο- τη λειτουργία τους μπορεί να την εκπληρώσει κάποιος ή κάτι άλλο.[20]

Μια κοινωνία η οποία διαπερνάται σε μεγάλο βαθμό από τις ανωτέρω προσδιορισθείσες τάσεις, χωρίς αντίθετες δυνάμεις που να αντιρροπούν και να νοθεύουν τις ανωτέρω συνέπειες τους μπορεί να υποστηριχθεί ότι στροβιλίζεται στη δίνη της ασημαντότητας. Καθώς η κίνηση της εμπορευματοποίησης προχωράει δίχως μείζονες αντιστάσεις, η οικονομία τείνει να δίνει τη μορφή της στις ανθρώπινες δραστηριότητες, ενώ η «λογική του μέσου» μορφοποιεί την καθημερινή κοινωνική δράση.

Η διπλή ανάγνωση του"whatever it takes"του M. Draghi

του Κώστα Μελά

Είναι απολύτως βέβαιον ότι η θέση του M. Draghi στο τέλος του Ιουλίου 2012 , «ότι η ΕΚΤ θα πράξει οτιδήποτε για την υποστήριξη του ευρώ» ("whatever it takes") έχει συμβάλλει τα μέγιστα στην αποκλιμάκωση των spread των κρατικών ομολόγων των χωρών της ευρωζώνης και κυρίως αυτών των χωρών της περιφέρειας.(Πίνακας 1) απομακρύνοντας υπό μια έννοια την κρίση χρέους των συγκεκριμένων χωρών. Όλες οι χώρες (εδώ πρωταγωνιστής είναι η κυβέρνηση της Ελλάδος ) επιδιώκουν να αποδώσουν αυτή την αποκλιμάκωση των spread σε δικές τους αποκλειστικές ενέργειες ξεχνώντας χαρακτηριστικά τη συμβολή της ΕΚΤ και του M. Draghi αποκλειστικά ο οποίος, ειρήσθω εν παρόδω, έπρεπε να επιβληθεί στις γνωστές «στέρεες»  απόψεις της Bundesbank. Έως εδώ όλα ωραία.

 Υπάρχουν όμως και οι δράκοι σε αυτή την ιστορία. Μάλιστα δράκοι με φλόγες οι οποίοι αν δεν περιοριστούν υπάρχει κίνδυνος πυρκαγιάς και καταστροφής. Η πορεία του ενιαίου νομίσματος ,από τη ρήση του M. Draghi στο τέλος του Ιουλίου 2012 μέχρι και σήμερα, φαίνεται ότι βαδίζει υπό την απόλυτη προστασία της ΕΚΤ, με αποτέλεσμα να έχει καταστεί , υπό μια έννοια, «νόμισμα καταφύγιο» , γεγονός όμως που  έχει ανατιμήσει σημαντικά την αξία του  έναντι της αξίας των υπολοίπων νομισμάτων. Συγκεκριμένα έχει ανατιμηθεί : έναντι του δολαρίου ΗΠΑ κατά 12,0%, του ιαπωνικού γιέν κατά 32,0%, της αγγλικής στερλίνας κατά 4,0%, το αυστραλιανό δολάριο   κατά 21,0% και το καναδέζικο δολάριο κατά 19,0%.

ΜΕ ΕΛΛΕΙΜΜΑ 12,7% ΚΑΙ ΧΡΕΟΣ 175,1% ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΙ ΣΤΗΝ ΕΕ!

iskra

Του Γ. ΔΕΛΑΣΤΙΚ*

Στην τελευταία και χειρότερη θέση όχι μόνο της Ευρωζώνης αλλά και της ΕΕ των 28 κρατών-μελών βρίσκεται η Ελλάδααναφορικά με το έλλειμμα και το δημόσιο χρέος της, βάσει των στοιχείων που ανακοίνωσε χθες η Γιούροστατ, η ευρωπαϊκή στατιστική υπηρεσία, για το 2013. Το ελληνικό δημόσιο χρέος αυξήθηκε τόσο σε απόλυτο μέγεθος, καθώς από τα 304 δισεκατομμύρια του 2012 εκτινάχθηκε στα 319 δισ. ευρώ (ακριβέστερα από 303,936 δισ. σε 318,703), όσο και πολύ περισσότερο σε ποσοστό επί του ΑΕΠ. Από 157,2% του ΑΕΠ που ήταν το 2012 απογειώθηκε στο 175,1% του ΑΕΠ το 2013! Η τόσο μεγάλη αύξηση οφείλεται στο γεγονός ότι κατά το 2013 το ΑΕΠ της χώρας μειώθηκε κατά ακόμη 11 δισεκατομμύρια ευρώ, πέφτοντας από τα 193 δισεκατομμύρια ευρώ στα 182 δισεκατομμύρια - για όσους θέλουν να έχουν τους απολύτως ακριβείς αριθμούς της Γιούροστατ, το ελληνικό ΑΕΠ έπεσε από τα 193,347 δισ. ευρώ στα 182,054 δισεκατομμύρια. Τέτοιο εξωφρενικό ποσοστό χρέους ως ποσοστό του ΑΕΠ δεν έχει απολύτως καμία άλλη ευρωπαϊκή χώρα. Για να γίνουμε σαφέστεροι, μετά το 175,1% του ΑΕΠ που είναι η ελληνική επίδοση, το δεύτερο χειρότερο ποσοστό είναι αυτό της Ιταλίας (132,6% του ΑΕΠ) - δηλαδή πάνω από... σαράντα (!) εκατοστιαίες μονάδες μικρότερο! Το 2012 το ελληνικό ποσοστό ήταν και πάλι το χειρότερο της Ευρώπης - 157,2% του ΑΕΠ. Δεύτερο χειρότερο ήταν και πάλι το ιταλικό (127% του ΑΕΠ), το οποίο όμως απείχε τουλάχιστον «μόνο» τριάντα εκατοστιαίες μονάδες. Το 2013 δηλαδή η κατάσταση χειροτέρεψε σαφώς!

Καθόλου καλά δεν είναι τα πράγματα και με το δημοσιονομικό έλλειμμα της χώρας μας, παρά τους πανηγυρισμούς της κυβέρνησης Σαμαρά - Βενιζέλου για το διαβόητο «πρωτογενές πλεόνασμα». Το δημοσιονομικό έλλειμμα της Ελλάδας λοιπόν που ανακοίνωσε η Γιούροστατ είναι... 12,7% του ΑΕΠ! Πρόκειται για το δεύτερο χειρότερο έλλειμμα τα τελευταία είκοσι χρόνια, με μοναδική εξαίρεση το αμφιλεγόμενο λόγω πληθώρας στατιστικών λαθροχειριών 15,6% του ΑΕΠ του 2009. Το έλλειμμα του 2013 είναι μάλιστα το δεύτερο χειρότερο εδώ και μισόν αιώνα, αν εξαιρέσουμε τα ελλείμματα των κυβερνήσεωνΤζαννετάκη, Ζολώτα και του... «νοικοκύρη» Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, από το 1989 ως το 1993! Σε ευρωπαϊκό επίπεδο, το 2013, από τις 28 χώρες-μέλη της ΕΕ μόνο η πρώην γιουγκοσλαβική δημοκρατία της Σλοβενίας είχε έλλειμμα μεγαλύτερο εκείνου της Ελλάδας - συγκεκριμένα 14,7% του ΑΕΠ. Το έλλειμμα 12,7% του ΑΕΠ που παρουσίασε πέρυσι η Ελλάδα είναι πάνω από πέντε (!) εκατοστιαίες μονάδες υψηλότερο από το τρίτο και το τέταρτο χειρότερο έλλειμμα της ΕΕ των «28» - δηλαδή της Ιρλανδίας (7,2% του ΑΕΠ) και της Ισπανίας (7,1%).

Φιλελευθερισμός – Ολοκληρωτισμός: Μια Ανομολόγητη Σχέση – Μέρος 1

ΕΛευθερη Λαικη Αντιστασιακη Συσπειρωση

Του Γιώργου Πέρτσα

Πηγή : Δοκιμή

Παρουσιάζουμε σε τρία μέρη ένα εξαιρετικό πόνημα για την κοινωνία που βιώνουμε και τις σχέσεις φιλελευθερισμού, φασισμού και ολοκληρωτισμού.

Ίσως μετά από έναν μεγάλο πόλεμο δούμε να αποκαθίστανται σε ορισμένες περιοχές οι παλαιές οικονομικές συνθήκες για μια σύντομη περίοδο. Αλλά τότε θα ξαναρχίσει η ίδια διαδικασία : ο φασισμός δεν γεννήθηκε τυχαία.

Max Horkheimer

Η νεότερη Δύση, εδώ και αιώνες, διέπεται από δύο κοινωνικές φαντασιακές σημασίες εντελώς αντίθετες μεταξύ τους, έστω και αν αλληλοεπηρεάζονται : το πρόταγμα της ατομικής και συλλογικής αυτονομίας, τον αγώνα για τη χειραφέτηση του ανθρώπου, χειραφέτηση διανοητική και πνευματική, αλλά και πρακτική, μέσα στην κοινωνική πραγματικότητα· και το παράφρον καπιταλιστικό πρόταγμα της απεριόριστης εξάπλωσης μιας ψευδοορθολογικής ψευδοκυριαρχίας πάνω στη φύση, που έχει πάψει εδώ και καιρό να αφορά μόνο τις παραγωγικές δυνάμεις και την οικονομία και έχει γίνει πρόταγμα συνολικό (και για αυτό ακόμη πιο τερατώδες), απόλυτης κυριαρχίας πάνω στα φυσικά, στα βιολογικά, στα ψυχικά, στα κοινωνικά και στα πολιτιστικά δεδομένα. Ο ολοκληρωτισμός είναι μονάχα το προκεχωρημένο φυλάκιο αυτού του προτάγματος κυριαρχίας –που άλλωστε αντιστρέφεται μέσα στην ίδια του την αντίφαση, αφού ακόμα και η περιορισμένη εργαλειακή ορθολογικότητα του κλασικού καπιταλισμού γίνεται στους κόλπους του ανορθολογικότητα και παραλογισμός, όπως έδειξαν ο σταλινισμός και ο ναζισμός.

Κορνήλιος Καστοριάδης

Οι ισοτιμίες των νομισμάτων παίζουν μεγάλο ρόλο στην ανάπτυξή των οικονομιών σε πλήρη αντίθεση περί του αντιθέτως λεγομένου.

του Κώστα Μελά

Αν μελετήσουμε προσεκτικά τις τέσσερις μεγαλύτερες οικονομίες του πλανήτη θα διαπιστώσουμε ότι η κάθε μια  ασκεί την οικονομική της πολιτική με διαφορετικό τρόπο  ανάλογα με τα ιστορικά χαρακτηριστικά και τα προβλήματα που η κάθε μια αντιμετωπίζει.

Οι ΗΠΑ (με ΑΕΠ μεγαλύτερο των 15 τρις δολαρίων) , βασίζουν τη μεγέθυνση της οικονομίας τους στην αύξηση της εγχώριας ζήτησης ενώ η Κίνα (ΑΕΠ περίπου 8,2 τρις δολάρια) και η Γερμανία (ΑΕΠ περίπου 3,4 τρις δολάρια) αντίστοιχα στις εξαγωγές τους. Η Ιαπωνία (ΑΕΠ περίπου 6,0 τρις δολάρια) μέχρι πρόσφατα βασιζόταν στον εξαγωγικός της τομέα αλλά τα τελευταία λίγα έτη επιχειρεί μια μεγέθυνση και μέσω της εγχώριας ζήτησης.

Το ΔΧ/ΑΕΠ των χωρών αυτών δεν υπακούει στα κριτήρια του Μάαστριχτ. Η Ιαπωνία έχει ΔΧ/ΑΕΠ μεγαλύτερο από 200,0%. Οι ΗΠΑ αντίστοιχα έχουν ΔΧ/ΑΕΠ περίπου 101% .

Η Κίνα έχει μικρό λόγο ΔΧ/ΑΕΠ αλλά στο μέλλον είναι αναγκασμένη να κατευθύνει την μεγέθυνσή της στην εσωτερική ζήτηση γεγονός που προδιαγράφει μια ανοδική τάση στο δημόσιο χρέος.

 Η Γερμανία βρίσκεται κοντά στο 82,0% ( Σημείωση με ενδιαφέρον: Τα χρέη της δημόσιας αναπτυξιακής τράπεζας  (Kfw) θεωρούνται ιδιωτικά και δεν συμπεριλαμβάνονται στο δημόσιο χρέος της χώρας).