Σελίδες

Κυριακή 23 Φεβρουαρίου 2014

Ουκρανία: “δημοκρατικές” κόντρες σε φασιστικό φόντο

ΕΛευθερη Λαικη Αντιστασιακη Συσπειρωση


Ετούτο πάλι με την Ουκρανία, πώς τό ‘χετε; Εμείς να προβληματιζόμαστε με την μαλακία που κάναμε και μπήκαμε παλιότερα στην ΕΟΚ κι αργότερα στην Ευρωζώνη και οι ουκρανοί να σκοτώνονται επειδή -και καλά- ψοφάνε να ανοίξουν αλισβερίσι με την Ευρωπαϊκή Ένωση… Τρελλαίνεσαι ή όχι;
Δικτάτορας ο Γιανουκόβιτς, λοιπόν. Ωραία. Δικτάτορας, θέλετε; Πάει καλά. Κόντρα σε ποιον εκλέχτηκε πρόεδρος ο Γιανουκόβιτς; Κόντρα στον Γιούσενκο, τον προηγούμενο πρόεδρο, έτσι; Ωραιότατα. Υποθέτω ότι απολαύσατε στο χτεσινό σημείωμα την κυρία Γιούσενκο να χαιρετάει τα πλήθη ναζιστικά. Παναπεί; Ξεσηκώθηκαν οι φασιστοναζήδες εναντίον του δικτάτορα; Χμμμ… Να την χτυπήσω τώρα την ένεση ή να την αφήσω για αργότερα;
Να κι ο Ομπάμα δίπλα στον “καταπιεζόμενο” λαό τής Ουκρανίας: “Η ελπίδα μου είναι ότι μια εκεχειρία μπορεί να διατηρηθεί , αλλά (…) τελικά η κυβέρνηση είναι υπεύθυνη για να διασφαλίσει ότι θα στραφούν προς ένα είδος κυβέρνησης εθνικής ενότητας, ακόμη και αν είναι προσωρινή, που μας επιτρέπει να προχωρήσουμε σε δίκαιες και ελεύθερες εκλογές, έτσι ώστε να εκφραστεί σωστά η βούληση του λαού της Ουκρανίας χωρίς το χάος που έχουμε δει στους δρόμους”. Ώπα, ρε γίγαντα! Δεν θυμάμαι να είπες τα ίδια στο Ιράκ ή στο Αφγανιστάν. Ούτε στην Κολομβία, που αιματοκυλιέται χρόνια τώρα. Για να μη σου πω ότι δεν ζήτησες “κυβέρνηση εθνικής ενότητας” ούτε για την Ελλάδα, όταν οι πλατείες δονούνταν με το σύνθημα “να καεί, να καεί το μπουρδέλο η βουλή”. Αλλά ξέχασα: η Κολομβία και η Ελλάδα είναι δημοκρατίες, όχι δικτατορίες…

Πάντως, ο πλανητάρχης το ξεκαθάρισε με πάσαν ειλικρίνειαν: “Η προσέγγισή μας στις Ηνωμένες Πολιτείες δεν είναι να τα δούμε αυτά ως μια σκακιέρα του Ψυχρού Πολέμου πάνω στην οποία ανταγωνιζόμαστε με τη Ρωσία…Στόχος μας είναι να διασφαλίσουμε ότι οι πολίτες της Ουκρανίας είναι σε θέση να πάρουν αποφάσεις για τους ίδιους για το μέλλον τους”. Κι εγώ που νόμιζα ότι η τριολέτα ΗΠΑ-Ε.Ε.-Ρωσία κοντράρονται για το ποιος θα αποκτήσει τον έλεγχο του μεγαλύτερου ενεργειακού κόμβου της περιοχής… Λίγο ακόμη και θα πιστέψω ότι ο Χίτλερ είχε λυσσάξει να φτάσει στον Καύκασο όχι για να βάλει χέρι στα πετρέλαια της περιοχής αλλά για να απελευθερώσει τους ουκρανούς από τον επάρατο σταλινισμό… Καίγεται ο εγκέφαλός μου!
Και μιας κι ανέφερα τον Χίτλερ… Αλήθεια, θυμάται κανένας τον περίφημο UPA, τονΟυκρανικό Στασιαστικό Στρατό; Ήταν η ΟUN, η Οργάνωση Ουκρανών Εθνικιστών, η οποία φτιάχτηκε το 1929 και μετασχηματίστηκε το 1942 σε UPA, παίρνοντας τα όπλα στο πλευρό των γερμανών. Μια ιδέα για το τι πράμα ήταν ο UPA μάς δίνει το παρακάτω περυσινό δημοσίευμα:
Το κοινοβούλιο της Πολωνίας ενέκρινε ψήφισμα σχετικά με την 70η επέτειο της τραγωδίας του Βολίν. Στο ψήφισμα αυτό τα γεγονότα του 1943 αποκαλούνται ως «εθνοκάθαρση με στοιχεία γενοκτονίας». Την ευθύνη για αυτό το έγκλημα οι Πολωνοί βουλευτές επέρριψαν στον Ουκρανικό Στασιαστικό Στρατό. Στο ψήφισμα επίσης αναφέρεται, ότι τα θύματα του UPA ήταν περίπου 100 χιλιάδες Πολωνοί. Μάλιστα, όπως σημειώνει ο επικεφαλής του Ιδρύματος «Ιστορική μνήμη» Αλεξάντρ Ντιούκοφ, η πολωνική πλευρά κατηγορεί για όσα έγιναν όχι την Ουκρανία ως κράτος, αλλά μόνο τα μέλη των OUN (Οργάνωση Ουκρανών Εθνικιστών) – UPA: Αυτές οι οργανώσεις όντως πραγματοποιούσαν μαζικές εθνικές εκκαθαρίσεις στο Βολίν. Μάλιστα αυτές οι εθνικές εκκαθαρίσεις ήταν προσχεδιασμένες εκ των προτέρων, είχαν προσχεδιαστεί πριν την επίθεση της Γερμανίας στη Σοβιετική Ένωση. Αυτές οι εκκαθαρίσεις πραγματοποιούνταν σύμφωνα με ειδικά προμελετημένα σχέδια, και για αυτό η εξέταση των OUN και UPA, ως εγκληματικών οργανώσεων, είναι απόλυτα νόμιμη. (Από τον ιστοτόπο “Η φωνή της Ρωσσίας“, 23/6/2013)
Και τώρα, ρίξτε πάλι μια ματιά στις φωτογραφίες τού χτεσινού κειμένου και προσέξτε ιδιαίτερα τα παλληκαράκια με τις μαύρες μπλούζες, με τα νεοταξίτικα περιβραχιόνια και τις κόκκινες σημαίες. Θα δυσκολευτείτε να βρείτε ένα “δημοκρατικό” μέσο ενημέρωσης, το οποίο να πει καθαρά και ξάστερα την αλήθεια: αυτά τα παλληκαράκια ανήκουν στον νεοναζιστικό UPA.
Σήμερα το πρωί, στο γραφείο, ένας συνάδελφος, σοκαρισμένος με όσα είδε χτες στην τηλεόραση, μου ζήτησε να του εξηγήσω τι συμβαίνει στην Ουκρανία. Περιορίστηκα να τον παραπέμψω στον τίτλο τού χτεσινού κειμένου. Τί άλλο να του πω; Ότι οι “δημοκρατικές” ΗΠΑ και η “δημοκρατική” Ε.Ε. χέστηκαν για τον ουκρανικό λαό και δεν διστάζουν να υποστηρίξουν τα φασισταριά, αρκεί να βάλουν χέρι στους ενεργειακούς πόρους τής Ουκρανίας; Ή ότι η -απαλλαγμένη πλέον από τα σοβιετικά δεσμά- “δημοκρατική” Ρωσσία χέστηκε για τον λαό και στηρίζει το ουκρανικό καθεστώς όχι για να πάει κόντρα στα φασισταριά αλλά για να πάει κόντρα στις “δημοκρατικές” ΗΠΑ και την “δημοκρατική” Ε.Ε.; Πώς να εξηγήσω τόσες “δημοκρατικές” κόντρες σε φασιστικό φόντο;
Υστερόγραφο: (α) Στην Ουκρανία υπάρχουν σήμερα πάνω από 50 μνημεία για τα θύματα του UPA κατά την περίοδο του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. (β) Κανείς “ιστορικός αναλυτής” δεν αποκάλυψε ποτέ στην δυτική κοινή γνώμη ότι οι “διώξεις” και οι “εκτοπισμοί” που “εξαπέλυσε” ο “αιμοσταγής” Στάλιν στην Ουκρανία μετά τον πόλεμο, είχαν αποκλειστικό στόχο τούς φασίστες συνεργάτες των ναζί UPAδες κι όχι συνολικά τον ουκρανικό λαό.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου