analyst

Σύμφωνα με μία πρόσφατη μελέτη, οι τράπεζες της Ευρωζώνης χρειάζονται εκατοντάδες δισεκατομμύρια, για να αυξήσουν τα ίδια κεφάλαια τους και να μην χρεοκοπήσουν. Μεταξύ των πλέον αδύναμων χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων συναντάει κανείς γερμανικές, ιταλικές και γαλλικές τράπεζες – ενώ κανένας δεν μπορεί να αποκλείσει πως θα χρειαστεί ξανά η διάσωση τους από τα κράτη. Επομένως, θα ενισχυθούν από τους φορολογουμένους πολίτες, αφού τα περισσότερα κράτη είναι ήδη υπερχρεωμένα.
Σε κάθε περίπτωση, η Ευρωζώνη λέγεται πως υπολογίζει ότι, θα χρεοκοπήσει εντός του 2014 τουλάχιστον μία μεγάλη τράπεζα – επειδή οι «διορθώσεις» των Ισολογισμών, τις οποίες απαιτεί η ΕΚΤ, είναι αδύνατον να επιτευχθούν σε σύντομο χρονικό διάστημα.
Περαιτέρω, με βάση μία άλλη μελέτη (ESMT), από τους ισολογισμούς των γερμανικών, των γαλλικών και των ιταλικών τραπεζών λείπουν περίπου 770 δις € – χωρίς τα οποία δεν θα μπορέσουν να αντιμετωπίσουν την κρίση. Ειδικότερα, το «έλλειμμα» των γαλλικών τραπεζών υπολογίζεται στα 285 δις €, των γερμανικών στα 200 δις €, με τα υπόλοιπα να αφορούν τις ιταλικές τράπεζες.
Φυσικά θα χρειαστούν ενίσχυση και οι αδύναμες τράπεζες της Κύπρου, του Βελγίου, της Ολλανδίας και της Ισπανίας – ενώ δεν είναι οι μοναδικές. Επείγουσα φαίνεται κυρίως η ανάγκη αναχρηματοδότησης της ιταλικής παραδοσιακής τράπεζας Monte dei Paschi – αφού, τυχόν χρεοκοπία της, θα απειλούσε ολόκληρο το χρηματοπιστωτικό σύστημα της Ιταλίας και, κατ’ επέκταση, της Ευρωζώνης.
Εν τούτοις, το μεγάλο πρόβλημα για τις ευρωπαϊκές τράπεζες θα προκύψει από τη μείωση του ρυθμού ανάπτυξης των αναπτυσσομένων οικονομιών – γεγονός που θα επηρεάσει και τα ισχυρότερα εξαγωγικά κράτη της ηπείρου μας, όπως τη Γερμανία, την Ολλανδία, τη Γαλλία κοκ.
Ειδικότερα, η ανάπτυξη αυτών των χωρών στηρίχθηκε σε μεγάλο βαθμό στα πακέτα στήριξης (QE) της κεντρικής τράπεζας των Η.Π.Α. – όπου όμως κυριαρχεί πλέον η άποψη ότι, η νομισματική πολιτική που ακολουθήθηκε δημιούργησε μάλλον επικίνδυνες φούσκες, παρά βοήθησε την οικονομία. Ακριβώς για το λόγο αυτό ανακοινώθηκε μία πρώτη μείωση κατά 10 δις $ – ενώ, εάν η νέα διοικητής της τράπεζας συνεχίσει την ίδια πολιτική, η τελευταία «ένεση ρευστότητας» θα δρομολογηθεί το Φθινόπωρο του 2014.
Αυτό θα σημάνει σίγουρα το τέλος της αυξητικής πορείας του αμερικανικού χρηματιστηρίου, η οποία πυροδοτήθηκε από τα πακέτα ρευστότητας (γράφημα), καθώς επίσης της ανάπτυξης των παραπάνω χωρών – με δυσμενή επακόλουθα όχι μόνο για τις ίδιες, αλλά και για πολλά κράτη της Ευρωζώνης.
.
Η αυξητική πορεία του αμερικανικού χρηματιστηρίου, η οποία πυροδοτήθηκε από τα πακέτα ρευστότητας.
(*Πατήστε στο διάγραμμα για μεγέθυνση)
(*Πατήστε στο διάγραμμα για μεγέθυνση)
.
Η πορεία του δείκτη S&P στο προηγούμενο γράφημα τεκμηριώνει τη σχέση του με τα πακέτα στήριξης – ενώ, όσον αφορά τις αναπτυσσόμενες οικονομίες, τα εξής:
.
Τουρκία
Οι χρηματοδοτικές ανάγκες της χώρας, η οποία αντιμετωπίζει τεράστια πολιτικά προβλήματα, είναι της τάξης των 217 δις $ – ενώ εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από τις βραχυπρόθεσμες εισροές ξένων χρημάτων.
Αναλυτικότερα, η Τουρκία χρειάζεται περί τα 60 δις $ για την κάλυψη των ελλειμμάτων του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών της, 125 δις $ για την αναχρηματοδότηση του βραχυπρόθεσμου εξωτερικού χρέους της, καθώς επίσης 32 δις $ για ληξιπρόθεσμα, μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα εξωτερικά χρέη.
Έναντι όλων αυτών έχει στη διάθεση της μόλις 40 δις $ συναλλαγματικά αποθέματα – ενώ, επειδή η κυβέρνηση της απαγορεύει στην κεντρική τράπεζα την αύξηση των βασικών επιτοκίων (για να μη οδηγηθεί στην ύφεση), δεν υπάρχει ζήτηση για το νόμισμα της. Η τουρκική λίρα βυθίζεται σε συνεχώς χαμηλότερα επίπεδα, ενώ η υποτίμηση της ενισχύεται και από τους πολίτες της χώρας – οι οποίοι προτιμούν να διατηρούν τις αποταμιεύσεις τους είτε σε χρυσό, είτε σε δολάρια.
Εάν λοιπόν επιβραδυνθούν σημαντικά οι εισροές ξένου συναλλάγματος η Τουρκία, στην οποία η ανάπτυξη προβλέπεται μόλις στο 2,9% (από 3,9% προηγουμένως), θα αντιμετωπίσει μεγάλα προβλήματα – ενδεχομένως δε να οδηγηθεί ακόμη και σε στάση πληρωμών, εάν εκραγεί παράλληλα η φούσκα των ακινήτων.
Βραζιλία
Η οικονομία της χώρας αναπτύχθηκε μόλις με ρυθμό 2,7%, από 7,5% το 2010 – ενώ η βιομηχανία της συρρικνώθηκε κατά 2,1% μέσα σε ένα μήνα, στο χαμηλότερο επίπεδο από το ξεκίνημα της κρίσης του 2008. Ενώ το 2011 εισέρευσαν στη χώρα 65,3 δις $, με αποτέλεσμα να αυξηθεί η ισοτιμία του νομίσματος της στο 1,50 ανά δολάριο, το 2013 εμφάνισε εκροές 12,3 δις $.
Ενδιάμεσα το νόμισμα της κατέρρευσε στα 2,45 ανά δολάριο, εμφάνισε ελλείμματα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών της και το εξωτερικό χρέος της ακολούθησε μία έντονα αυξητική πορεία (διάγραμμα).
.
.
Η κατάσταση της οικονομίας της είναι λοιπόν κρίσιμη, με αποτέλεσμα να προβλέπεται η σημαντική επιδείνωση της, εάν συνεχισθεί η πολιτική συγκράτησης από τη Fed.
.
Η Ινδονησία
Η χώρα θεωρείται επικίνδυνη, λόγω των υψηλών ελλειμμάτων του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών της – ενώ τα συναλλαγματικά της αποθέματα έχουν περιορισθεί κάτω από τα 100 δις $. Το Νοέμβριο απέτυχε η προσπάθεια της να πουλήσει ομόλογα αξίας 2 δις $ – με αποτέλεσμα να αποδεχθεί ένα μήνα αργότερα επιτόκιο 5,95% (διπλάσιο από τον Απρίλιο του 2013) για να τα πουλήσει.
Ένα από τα μεγάλα της προβλήματα, το οποίο δυσκολεύει τις εξαγωγές της, είναι η πολιτική υποτίμησης του γεν, την οποία ακολουθεί η Ιαπωνία – μία πολιτική που δεν δημιουργεί προβλήματα μόνο στην Ινδονησία, αλλά και σε πολλές άλλες χώρες της περιοχής.
.
Η Κίνα
Το συνολικό χρέος (δημόσιο, επιχειρήσεις και νοικοκυριά) της χώρας έχει αυξηθεί ήδη στο 215% του ΑΕΠ της – έχοντας σχεδόν διπλασιαστεί σε σχέση με το 2008. Οι πιστώσεις αυξήθηκαν κατά 20% μέσα σε ένα μόλις έτος, ενώ ήταν υπερδιπλάσιες από την αύξηση της οικονομίας της – η οποία ήταν της τάξης του 7,6% (η χαμηλότερη ανάπτυξη των τελευταίων 14 ετών).
Σήμερα, η αύξηση των χρεών κατά 1 γουάν προκαλεί ανάπτυξη μόλις κατά 0,4 – όταν το 2009 η ανάπτυξη ήταν 0,8 ανά γουάν. Ο χρηματοπιστωτικός τομέας της χώρας είναι σε πολύ άσχημη κατάσταση, με την ποιότητα των παρεχομένων δανείων να είναι συνεχώς χειρότερη – με αποτέλεσμα να αυξάνονται ραγδαία οι επισφάλειες.
.
.
Όπως φαίνεται δε από το προηγούμενο γράφημα, η ποσότητα χρήματος Μ2 αυξάνεται συνεχώς – με την πιστωτική κρίση να φαίνεται αναπόφευκτη. Πολύ περισσότερο όταν εκραγεί η φούσκα των ακινήτων – η οποία φαίνεται από την αύξηση των διαμερισμάτων που δεν μπορούν να πουληθούν κατά 1 εκ. μέσα σε δύο μόλις έτη, στα συνολικά 3 εκ. Οι αξίες όμως των διαμερισμάτων συνεχίζουν να αυξάνονται, παρά το ότι ήδη σήμερα, σε μεγάλες πόλεις της χώρας, ένα διαμέρισμα των 100 τμ. κοστίζει πάνω από 30 ετήσιους μισθούς.
.
Η Ινδία
Τα συμπτώματα μίας κρίσης τραπεζών και ακινήτων γίνονται όλο και περισσότερα – αφού οι τιμές των διαμερισμάτων έχουν διπλασιασθεί μέσα σε έξι χρόνια. Οι αποδόσεις των ενοικίων ευρίσκονται ήδη μεταξύ 1% και 3%, όταν ο πληθωρισμός υπολογίζεται στο 10%.
Οι πλέον επικίνδυνες είναι οι κρατικές τράπεζες, στις οποίες έχει συγκεντρωθεί το 75% από τα συνολικά 90% επισφαλή δάνεια. Το εμπορικό ισοζύγιο δε της χώρας (γράφημα) είναι το λιγότερο απελπιστικό.
.
.
Η εξάρτηση της Ινδίας λοιπόν από τις εισαγωγές, σε συνδυασμό με τα υπόλοιπα οικονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζει, θα προκαλέσει κάποια στιγμή την κατάρρευση της – γεγονός εξαιρετικά επικίνδυνο για μία χώρα με τόσο μεγάλο πληθυσμό.

Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου