iefimerida
«Εδώ και μερικές εβδομάδες ανώτεροι αξιωματούχοι της Αθήνας προσπαθούν επισταμένως να πείσουν τον κόσμο ότι ήρθαν και πάλι οι ευτυχισμένες μέρες. Ο Πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς κάνει πλέον λόγο για το ελληνικό «success story» γράφει ο Guardian ο οποίος αποδομεί την καλή εικόνα.
Εάν η εικόνα που είχατε για την Ελλάδα είναι εκείνη μίας χώρας στο χείλος του γκρεμού, κοινωνικά, πολιτικά και οικονομικά «ξοφλημένης», μάλλον θα πρέπει να «ενημερώσετε» το προφίλ της, καθώς κάτι τέτοιο ίσχυε την περίοδο άνοιξη/καλοκαίρι του 2012.
Οι τάσεις όμως της μόδας αλλάζουν, οι κολεξιόν ανανεώνονται, το ίδιο και οι οικονομίες: ένα χρόνο μετά, η χαμένη περίπτωση «Ελλάδα» εμφανίζεται ως το απόλυτο «success story», μία εικόνα η οποία προωθείται συστηματικά από μεγαλοτραπεζίτες και πολιτικούς εγχώριους και μη, προειδοποιεί σε σχετικό δημοσίευμά της η βρετανική εφημερίδα Guardian.
Το αφεντικό της κεντρικής τράπεζας διατείνεται ότι η Ελλάδα έχει επανέλθει στο σωστό δρόμο. Ο ελληνικός οικονομικός Τύπος και μέρος του διεθνούς γνέφουν καταφατικά, ενώ οι κάτοχοι ελληνικών ή ευρωπαϊκών επενδυτικών αγαθών επικροτούν: ξεχάστε το Grexit και καλωσορίστε την Greecovery», σημειώνει το άρθρο του Aditya Chakrabortty.
«Αυτό που διακυβεύεται εδώ ξεπερνάει κατά πολύ σε σημασία το αν μία οικονομία που εκπροσωπεί μόλις το 2% του ετήσιου Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος της Ευρώπης έχει επανέλθει στον ίσιο δρόμο. Το ζήτημα εδώ είναι η δικαιολόγηση της θεραπείας-σοκ η οποία επιβάλλεται στις πληγείσες οικονομίες της ευρωζώνης.
Διότι, εάν οι ελίτ της Ευρώπης και της Ουάσινγκτον καταφέρουν να περάσουν την αντίληψη ότι "θεράπευσαν" την Ελλάδα, τότε ακυρώνουν όλη την κριτική που τους έχει ασκηθεί για τα μέτρα λιτότητας της ευρωζώνης, ενώ θα μπορούν επιπλέον να υπερασπιστούν ένα οικονομικό μοντέλο το οποίο, μόλις τρία χρόνια πριν, φαινόταν πως όδευε προς την καταστροφή», επισημαίνει ο αρθρογράφος.
Το γεγονός όμως, σύμφωνα με τον Guardian, ότι η Ελλάδα μόνο στον ίσιο δρόμο δεν έχει επανέλθει φαίνεται ξεκάθαρα και από τα πραγματικά οικονομικά στοιχεία: η οικονομία της χώρας εξακολουθεί να νοσεί βαριά, το κράτος πρόνοιας καταρρέει, το ίδιο και οι δημόσιες υπηρεσίες, ενώ οι μισθοί έχουν πιάσει πάτο.
Μάλιστα, το OECD προβλέπει ότι το 2014 η Ελλάδα θα εισέλθει στην έβδομη κατά σειρά χρονιά ύφεσης: ένας στους τέσσερις Ελληνες είναι άνεργος, δύο στους τρεις νέους είναι επίσης άνεργοι, και 400.000 οικογένειες στερούνται οποιουδήποτε εισοδήματος.
Η πραγματικότητα, γράφει ο Guardian, είναι πολύ διαφορετική:
Η Γερμανία και η υπόλοιπη Ευρώπη αποφάσισαν να διατηρήσουν την Ελλάδα στο κοινό νόμισμα, τροφοδοτώντας την με ευρώ. Από αυτή την απόφασή τους προέκυψε ένα είδος οικονομικής σταθερότητας που προσέλκυσε τους επενδυτές. Η σιωπηλή ροή καταθέσεων εκτός Ελλάδας έπαψε, με τη διαφορά όμως ότι τα οικονομικά ιδρύματα λειτουργούν πλέον περισσότερο ως θησαυροφυλάκια καταθέσεων παρά ως πάροχοι πίστωσης.
Ποιο είναι όμως το τίμημα για όλα αυτά τα «θετικά» οφέλη, αναρωτιέται το άρθρο: η κατάρρευση των δομικών λίθων του κράτους (των δημόσιων υπηρεσιών), η άνοδος της νεοναζιστικής Χρυσής Αυγής, η χειραγώγηση του Τύπου και ο διωγμός δημοσιογράφων, όπως συνέβη στην περίπτωση του Κώστα Βαξεβάνη.
«Εδώ και μερικές εβδομάδες ανώτεροι αξιωματούχοι της Αθήνας προσπαθούν επισταμένως να πείσουν τον κόσμο ότι ήρθαν και πάλι οι ευτυχισμένες μέρες. Ο Πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς κάνει πλέον λόγο για το ελληνικό «success story» γράφει ο Guardian ο οποίος αποδομεί την καλή εικόνα.
Εάν η εικόνα που είχατε για την Ελλάδα είναι εκείνη μίας χώρας στο χείλος του γκρεμού, κοινωνικά, πολιτικά και οικονομικά «ξοφλημένης», μάλλον θα πρέπει να «ενημερώσετε» το προφίλ της, καθώς κάτι τέτοιο ίσχυε την περίοδο άνοιξη/καλοκαίρι του 2012.
Οι τάσεις όμως της μόδας αλλάζουν, οι κολεξιόν ανανεώνονται, το ίδιο και οι οικονομίες: ένα χρόνο μετά, η χαμένη περίπτωση «Ελλάδα» εμφανίζεται ως το απόλυτο «success story», μία εικόνα η οποία προωθείται συστηματικά από μεγαλοτραπεζίτες και πολιτικούς εγχώριους και μη, προειδοποιεί σε σχετικό δημοσίευμά της η βρετανική εφημερίδα Guardian.
Το αφεντικό της κεντρικής τράπεζας διατείνεται ότι η Ελλάδα έχει επανέλθει στο σωστό δρόμο. Ο ελληνικός οικονομικός Τύπος και μέρος του διεθνούς γνέφουν καταφατικά, ενώ οι κάτοχοι ελληνικών ή ευρωπαϊκών επενδυτικών αγαθών επικροτούν: ξεχάστε το Grexit και καλωσορίστε την Greecovery», σημειώνει το άρθρο του Aditya Chakrabortty.
«Αυτό που διακυβεύεται εδώ ξεπερνάει κατά πολύ σε σημασία το αν μία οικονομία που εκπροσωπεί μόλις το 2% του ετήσιου Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος της Ευρώπης έχει επανέλθει στον ίσιο δρόμο. Το ζήτημα εδώ είναι η δικαιολόγηση της θεραπείας-σοκ η οποία επιβάλλεται στις πληγείσες οικονομίες της ευρωζώνης.
Διότι, εάν οι ελίτ της Ευρώπης και της Ουάσινγκτον καταφέρουν να περάσουν την αντίληψη ότι "θεράπευσαν" την Ελλάδα, τότε ακυρώνουν όλη την κριτική που τους έχει ασκηθεί για τα μέτρα λιτότητας της ευρωζώνης, ενώ θα μπορούν επιπλέον να υπερασπιστούν ένα οικονομικό μοντέλο το οποίο, μόλις τρία χρόνια πριν, φαινόταν πως όδευε προς την καταστροφή», επισημαίνει ο αρθρογράφος.
Το γεγονός όμως, σύμφωνα με τον Guardian, ότι η Ελλάδα μόνο στον ίσιο δρόμο δεν έχει επανέλθει φαίνεται ξεκάθαρα και από τα πραγματικά οικονομικά στοιχεία: η οικονομία της χώρας εξακολουθεί να νοσεί βαριά, το κράτος πρόνοιας καταρρέει, το ίδιο και οι δημόσιες υπηρεσίες, ενώ οι μισθοί έχουν πιάσει πάτο.
Μάλιστα, το OECD προβλέπει ότι το 2014 η Ελλάδα θα εισέλθει στην έβδομη κατά σειρά χρονιά ύφεσης: ένας στους τέσσερις Ελληνες είναι άνεργος, δύο στους τρεις νέους είναι επίσης άνεργοι, και 400.000 οικογένειες στερούνται οποιουδήποτε εισοδήματος.
Η πραγματικότητα, γράφει ο Guardian, είναι πολύ διαφορετική:
Η Γερμανία και η υπόλοιπη Ευρώπη αποφάσισαν να διατηρήσουν την Ελλάδα στο κοινό νόμισμα, τροφοδοτώντας την με ευρώ. Από αυτή την απόφασή τους προέκυψε ένα είδος οικονομικής σταθερότητας που προσέλκυσε τους επενδυτές. Η σιωπηλή ροή καταθέσεων εκτός Ελλάδας έπαψε, με τη διαφορά όμως ότι τα οικονομικά ιδρύματα λειτουργούν πλέον περισσότερο ως θησαυροφυλάκια καταθέσεων παρά ως πάροχοι πίστωσης.
Ποιο είναι όμως το τίμημα για όλα αυτά τα «θετικά» οφέλη, αναρωτιέται το άρθρο: η κατάρρευση των δομικών λίθων του κράτους (των δημόσιων υπηρεσιών), η άνοδος της νεοναζιστικής Χρυσής Αυγής, η χειραγώγηση του Τύπου και ο διωγμός δημοσιογράφων, όπως συνέβη στην περίπτωση του Κώστα Βαξεβάνη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου