Σελίδες

Κυριακή 23 Δεκεμβρίου 2012

Η Κύπρος στα χέρια της Τρόικας

ΕΛεύθερη Λαϊκή Αντιστασιακή Συσπείρωση



Επίκαιρα, 13-19.12.2012

Το Κυπριακό Μνημόνιο χειρότερο του πρώτου ελληνικού!


 Το ερώτημα υπήρχε (σε θεωρητική έστω βάση) πολύ πριν χρειαστεί να απαντηθεί από μια κυβέρνηση που αναφέρεται  στην Αριστερά, όπως του ΑΚΕΛ στην Κύπρο: Μπορεί να υπάρχει ένα ανεκτό, ένα υποφερτό για τους εργαζόμενους Μνημόνιο στην περίπτωση εκείνη που η πολιτική ηγεσία διαπραγματευτεί σθεναρά και δεν συμφωνεί εκ των προτέρων σε οποιοδήποτε αίτημα της Τρόικας πριν καν αυτό διατυπωθεί, όπως συνέβη από το 2010 και συνεχίζει να συμβαίνει μέχρι σήμερα στην Ελλάδα; Υφίστανται με άλλα λόγια περιθώρια ώστε οι κοινωνικές του συνέπειες να μην είναι τόσο δραματικές; Το συμπέρασμα που εξάγεται αν διαβάσει κανείς το Μνημόνιο δυστυχώς δεν αφήνει περιθώρια για αμφιταλαντεύσεις ούτε επιδέχεται καμίας αμφισβήτησης. Περιθώρια διαπραγμάτευσης και υπογραφής ενός υποφερτού Μνημονίου δεν υπάρχουν! Όπως δεν υφίσταται ενδεχόμενο η λιτότητα, οι μειώσεις μισθών και οι περικοπές κοινωνικών δαπανών να αποκτήσουν ποτέ «ανθρώπινο πρόσωπο». Γιατί, αυτά ακριβώς είναι που περιλαμβάνει το Μνημόνιο το οποίο συμφώνησε η κυβέρνηση του ΑΚΕΛ με την Τρόικα.


Οι ευθύνες μάλιστα του προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας, Δημήτρη Χριστόφια, αποδεικνύονται ιστορικές κι ούτε φυσικά παραγράφονται ή μειώνονται με αφορμή τα κάθε άλλο παρά ειλικρινά δάκρυα του από το βήμα της Παγκύπριας Ομοσπονδίας Εργαζομένων, όταν επανέφερε το τετριμμένο δίλημμα «Μνημόνιο ή χρεοκοπία». Επιπλέον, η προσπάθεια του να δημιουργήσει συνειρμούς με τα δάκρυα του Τάσσου Παπαδόπουλου άγγιζε τα όρια της ύβρεως, αν σκεφτεί κανείς πως ο τότε πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας είπε Όχι, δεν είπε Ναι όπως ο Δημήτρης Χριστόφιας που καμιά τιμή πλέον δεν του αρμόζει μια και με τις πράξεις του εντάσσεται σε αυτούς που έβλαψαν τον κυπριακό λαό και την ίδια την Κυπριακή Δημοκρατία. Γιατί, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η αποδοχή του Μνημονίου όπως ακριβώς έκανε την πολιτική ηγεσία της Ελλάδας να δέχεται αδιαμαρτύρητα και την πιο παράλογη απαίτηση της Τρόικας, με τον ίδιο ακριβώς τρόπο θα αναγκάσει και την Κυπριακή πολιτική ηγεσία να δεχθεί αργά ή γρήγορα ένα διχοτομικό σχέδιο…


Ξεχωρίζει για τον κυνισμό του

Η διάψευση όσων αφελώς ή εκ του πονηρού πιστεύουν ότι μπορεί να υπάρχουν και «Μνημόνια με ανθρώπινο πρόσωπο» ή ότι μπορεί να κοροϊδέψουν τους εκπροσώπους των δανειστών έρχεται από τις πρώτες κιόλας σελίδες του Μνημονίου που έχει συμφωνηθεί με την Τρόικα. (Το πλήρες κείμενο του Μνημονίου κυκλοφορεί εδώ και λίγες μέρες μεταφρασμένο από το επιτελείο του υποψηφίου για τις προσεχείς προεδρικές εκλογές Γιώργου Λιλλήκα). Ομολογείται λοιπόν ότι «βασικοί στόχοι του προγράμματος είναι: Η αποκατάσταση της ευρωστίας του κυπριακού τραπεζικού τομέα με την αναδιάρθρωση… και την μείωση του μεγέθους των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων… Να συνεχίσει την εν εξελίξει διαδικασία της δημοσιονομικής εξυγίανσης… (και) Να εφαρμόσουν διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις». Για κάποιον που έχει υποστεί το μαρτύριο να διαβάζει τα αλλεπάλληλα ελληνικά Μνημόνια όχι μόνο από τα συγκεκριμένα παραθέματα αλλά από όλο το ύφος και την δομή του κειμένου διακρίνει ότι το κυπριακό Μνημόνιο ξεχωρίζει για τον κυνισμό του.

Δεν είναι ηπιότερο από το πρώτο ελληνικό, του Μαΐου του 2010! Από την αρχή λέει πως θέλει να σώσει τις τράπεζες! Οι όροι μάλιστα που θα το κάνει αυτό θα είναι εξόχως επιβλαβείς για την κυπριακή κοινωνία και μάλιστα χειρότεροι από τους όρους που αυτό έγινε στην Ελλάδα. Αρκεί να δούμε τι γράφει στην παράγραφο 1.11: «Αλλαγή του νομοθετικού πλαισίου και ελαχιστοποίηση των διοικητικών εμποδίων ώστε οι τράπεζες να μπορούν να εκποιούν ακίνητα τα οποία έχουν ως εξασφαλίσεις δάνεια που δεν εξυπηρετούνται σε μέγιστη περίοδο 1½ χρόνου από τη μέρα που αρχίζουν οι νομικές ή οι διοικητικές διαδικασίες». Στη συνέχεια αναφέρει το κυπριακό Μνημόνιο, το οποίο αποδεικνύεται πολύ χειρότερο του ελληνικού: «Αλλαγή του ορισμού των μη εξυπηρετούμενων δανείων και να θεωρούνται ως μη εξυπηρετούμενα αυτά τα οποία δεν εξυπηρετούνται για περίοδο 90 ημερών. Η αλλαγή αυτή θα εισαχθεί μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου 2012» (1.12). Δε χρειάζονται ιδιαίτερες αναλύσεις για να γίνει εμφανές ότι στην Κύπρο οι Τροϊκανοί θέλουν να βάλουν κατ’ ευθείαν χέρι στην ιδιωτική περιουσία και τα ακίνητα, χωρίς να κάνουν τα λάθη που έκαναν στην Ελλάδα, όπου η εκκίνηση της διαδικασίας των κατασχέσεων ακινήτων έχει αποδειχθεί χρονοβόρα. Το πάθημα (στην Ελλάδα) έγινε μάθημα (στην Κύπρο)…

Δρακόντεια ωστόσο αποδεικνύονται και τα μέτρα λιτότητας που αφορούν τον δημοσιονομικό τομέα. Για το 2012 (βλέπετε δεν ήθελαν να πάνε χαμένες ούτε κι αυτές οι λίγες μέρες που υπολείπονται μέχρι να φύγει το έτος) περιλαμβάνουν: Μόνιμη κλιμακωτή μείωση απολαβών στον κρατικό και ευρύτερο δημόσιο τομέα, περαιτέρω χρονική επέκταση της αναστολής της ΑΤΑ σε όλο τον ευρύτερο δημόσιο τομέα, επέκταση του παγώματος των μισθών (προσαυξήσεων και γενικών αυξήσεων μισθών) στο δημόσιο και ευρύτερο δημόσιο τομέα, μείωση του αριθμού των δημοσίων υπαλλήλων κατά τουλάχιστον 5.000 κατά την περίοδο 2012-2016, αύξησης της φορολογίας ακινήτων και καθιέρωση μηχανισμού για την τακτική επανεξέταση των ειδικών φόρων κατανάλωσης.


Αύξηση φόρων, μείωση κοινωνικών δαπανών

Για το 2013 το Μνημόνιο προβλέπει τα ακόλουθα μέτρα: Κατάργηση επιδομάτων όπως το επίδομα μάνας, οικογενειακά επιδόματα και εκπαιδευτικές χορηγίες, πάγωμα συντάξεων, αύξηση του ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης κατά 2 έτη, αύξηση της ελάχιστης ηλικίας για την εξασφάλιση του δικαιώματος σύνταξης, μείωση λειτουργικών δαπανών των ημικρατικών οργανισμών, αύξηση φόρων κατανάλωσης στα προϊόντα καπνού, τα αλκοολούχα ποτά και τα καύσιμα κίνησης, αύξηση του ΦΠΑ κατά μία ποσοστιαία μονάδα από 17% σε 18%, γενική αύξηση όλων των τελών της κυβέρνησης κατά 17%, μείωση των δαπανών για την υγεία, καθιέρωση εισφοράς ασφαλισμένων για ορισμένες υπηρεσίες και φάρμακα, κ.α.

Για το 2014 τα δημοσιονομικά μέτρα που συμφωνήθηκαν μεταξύ κυβέρνησης ΑΚΕΛ και Τρόικας περιλαμβάνουν μείωση των κοινωνικών παροχών κατά 28,5 εκ ευρώ, περαιτέρω καθολική μείωση των απολαβών του ευρύτερου δημόσιου τομέα κατά 3%, επιπλέον αύξηση κατά μία μονάδα ακόμη τόσο του βασικού συντελεστή ΦΠΑ από (18% σε 19%) όσο και του μειωμένου (από 8% σε 9%), επιπλέον αύξηση του φόρου κατανάλωσης στα καύσιμα κίνησης και των ασφαλιστικών εισφορών.
Στο Μνημόνιο υπάρχει εκτενής αναφορά σε μια σειρά από αντιλαϊκές μεταρρυθμίσεις όπως για το συνταξιοδοτικό σύστημα, όπου μεταξύ πολλών άλλων προβλέπεται και «η εισαγωγή αυτόματης ρύθμισης της νόμιμης συντάξιμης ηλικίας κάθε 5 χρόνια, σύμφωνα με τις αλλαγές στο προσδόκιμο ζωής». Πρόκειται για έναν μηχανισμό αυτόματης αύξησης του ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης ο οποίος θα μεριμνά μόλις αυξηθεί το προσδόκιμο ζωής να το επαναφέρει στο προηγούμενο επίπεδο του…

Επιδείνωση στο βιοτικό επίπεδο των Κυπρίων θα σηματοδοτήσει και η «αύξηση τελών για ιατρικές υπηρεσίες προς μη δικαιούχους κατά 30%». Εδώ παρατηρούμε το κράτος πρόνοιας με το κεφάλι κάτω και τα πόδια πάνω: Αυτοί ακριβώς που στερούνται κοινωνικής ασφάλισης κι έχουν την μεγαλύτερη ανάγκη για φροντίδα, όπως οι μακροχρόνια άνεργοι, καλούνται να πληρώνουν επιπλέον χρήματα για να έχουν πρόσβαση στις σχετικές υπηρεσίες…

Στον Καιάδα με άλλα λόγια μιας και στην πράξη τους απαγορεύεται η πρόσβαση στο δημόσιο σύστημα υγείας! Μεταξύ άλλων προβλέπεται το άνοιγμα κλειστών επαγγελμάτων», άρση των εμποδίων για μετακινήσεις των εργαζομένων στο δημόσιο, κατάργηση των αντικινήτρων για εργασία των ανέργων, δηλαδή μείωση των επιδομάτων ανεργίας, κ.α. Τέλος, σε ό,τι αφορά τις ιδιωτικοποιήσεις το μόνο που συμφώνησαν είναι στην «δημιουργία ενός καταλόγου με στοιχεία ενεργητικού συμπεριλαμβανομένης ακίνητης ιδιοκτησίας που ανήκουν στην κεντρική κυβέρνηση, στους δήμους και τις επαρχιακές διοικήσεις, με προοπτική πιθανής εκποίησης». Κάπου εκεί θα ενταχθούν η τηλεπικοινωνιακή εταιρεία Σίτα και τα κοιτάσματα ώστε στο επόμενο Μνημόνιο να πουληθούν έναντι πινακίου φακής…

Φαίνεται απ’ όλα τα παραπάνω ότι οι επιπτώσεις που θα σημάνει το Μνημόνιο στην καθημερινή ζωή των Κυπρίων άμεσα μάλιστα, γιατί έχουν ήδη προηγηθεί κι άλλες περικοπές, θα είναι δραματικές. Μισθοί, συντάξεις, ημερομίσθια θα μειωθούν, ενώ η ανεργία θα αυξηθεί ακόμη ταχύτερα μαζί με τους φόρους και το κόστος πρόσβασης στις δημόσιες κοινωνικές υπηρεσίες.

Το πολιτικό κόστος που θα καταβάλει το ΑΚΕΛ απ’ αυτή του την καθαρά πολιτική και κοινωνικά ολέθρια επιλογή θα είναι τεράστιο!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου