Η ΓΗΡΑΙΑ ΚΥΡΙΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ*

Το ραφείο

Του Μάνου Χατζιδάκι

Την γνωρίζω καλά

Αυτή την ακριβή Κυρία

Πού από καιρό έχει πάψει

Να ομολογεί την ηλικία της.

Κάθεται, στον ίδιο

Με τον δικό μου δρόμο

Στη γωνιά ακριβώς.

Άπ’ τα παράθυρα της

Μπορεί να δει κάθε πρωί

Τις παιδικές φυλακές των « Πέντε Αγίων»

Το νεκροταφείο

Και, την αστυνομία πόλεως.

Το εσωτερικό του σπιτιού της, λένε,

Είναι υπέροχο

Αν και φθαρμένο λίγο

Από το Χρόνο

Από τη σκόνη

Κι από την ίδια

Πού χρόνια τώρα κάθεται

Στις ίδιες καρέκλες.

Λένε πολλά γι’ αυτήν

Μα πιο πολύ μιλούν

Για τις πολλές ερωτικές της σχέσεις

Με Στρατηγούς

Με επαγγελματίες Πολιτικούς

Με Διανοούμενους

Άλλα και με Αστυνομικούς.

Δεν υπάρχει αμφιβολία γι’ αυτό

Το μαρτυρούν άλλωστε οί εκκλησίες

Τα πολυάριθμα σχολεία

Οί φυλακές και τ’ αναμορφωτήρια

Πού γενναιόδωρα έχει χαρίσει.

Εις το Κράτος.

Το σαλόνι της είναι ανοιχτό

Για όσους δεν έχουν ασχολία

Κι αργοπεθαίνουν από πλήξη.

Κι όσοι πηγαίνουν τ’ ομολογούν

Πώς όλα είναι υπέροχα

Στο σπίτι της καλής αυτής Κυρίας…

Ιδιαίτερα το δειλινό

Στην ώρα του δείπνου

Με την ακριβή ιεροτελεστία του φαγητού

Το σπίτι γίνεται χρυσό

Ένα μνημείο ιστορικό

Με τα πορτρέτα των προγόνων της

Αγωνιστών και δολοφόνων

Με τ’ ακριβά παράσημα των «εθνικών υπηρεσιών»

Με τις περγαμηνές και τα χρυσά μαχαίρια

Με τα κεριά και τα ψηφιδωτά. . .

Και μες σ’ αυτά

Νέοι

Αισθητικοί κι ευαίσθητοι

Προσφέρουνε στους καλεσμένους

Education

Poetry

And

Love

*Το ποίημα αυτό του Μάνου Χατζιδάκι είναι από το βιβλίο του «Μυθολογία και Μυθολογία Δεύτερη», Εκδόσεις Άγρα (σελ.105 – 107). Το ποίημα είναι γραμμένο στο πολυτονικό.